زمان کنونی: ۰۲ آذر ۱۴۰۳, ۱۰:۴۶ ب.ظ مهمان گرامی به انجمن مانشت خوش آمدید. برای استفاده از تمامی امکانات انجمن میتوانید عضو شوید. گزینههای شما (ورود — ثبت نام)
دوستان سلام
من واسه کنکور آزاد خودمو آماده می کنم.اصلا ریاضی مهندسی پاس نکردم چون کارشناسی ناپیوسته بودم.حالا میخوام بدونم اگه خودم شروع کنم به خوندنش ارزش داره یا نه؟می تونم از حل تستهاش بر بیام یا نه؟چند تا تست ازش می دن؟
باتشکر
اگر به خطا رفتی، از برگشتن واهمه نداشته باش./برگ در هنگام زوال می افتدمیوه در هنگام کمال می افتدبنگر که چگونه می افتی چون برگی زرد و یا سیبی سرخ.
آزاد کجا؟
اگه پاس نکردی به نظر من خیلی سخته بخوای کنکوری آماده بشی براش، اگه میتونی تو درسهای دیگه جبران کنی کنار گذاشتنش زیاد هم غیر معقول نیست! واسه آزاد ریاضیات ۲۰ ۳۰ هم کفایت میکنه
به نظر من هم یه درس حتی اگه ساده هم باشه وقتی آدم نگذرونده سخته بخواد واسه کنکور بخونه و حتی اگه خوند سریع یادش میره و نمیتونه سر جلسه تست بزنه اما چون ریاضی درس مهمیه (اکثرا پایین میزنند) به نظرم ارزششو داره بری کلاس.اما خود دانی!
با این حال من پیشنهاد می کنم ریاضی مهندسی را بخونید. گرچه قدری سختتر از آمار و گسسته است ولی احتمالا سوالها را راحتتر می توانید جواب بدید نسبت به دو درس دیگر. با این حال بهتره که در دو درس تسلط پیدا کنید و اون یکی هم یه یه چیزهایی بلد باشید. مهندسی چندان پیشنیاز هم نداره.
دو قدم نیست بیش این همه راه/ راه نزدیک شد سخن کوتاه
یک قدم بر سر وجود نهی / وان دگر در بر ودود نهی
صد درصد تمام ریاضیها رو بخون-اما ریاضی مهندسی میتونی با کتاب مدرسان شریف شروع کنی من خودم دقیقا شرایط شمارو دارم با همین کتاب شروع کردم الان دو فصل رو از اول مهر تموم کردم دارم تست میزنم اولش خیلی سخت یاد میگیری اما یه ذره احساس ناامیدی نمیکنم و مثل خوردن شکر برام شیرینه چون امید به قبولی دارم درسیه که تست هاشو براحتی میتونی بزنی حالا سریها کمی سخت هست اما امید به این داشته باش که تستها قابل حل باشه.
اصلا هیچ ریاضی رو از دست نده خیلی مهمه یا باید تخصصی رو قطب کنی یا ریاضی رو مشترک رو هم که خوب الی ماشا اله همه قبولیها ۴۰ میزنن من خودم ریاضی رو قطب کردم و با تمرکز خوبی میخونم سال قبل هم محاسبات و گسسته خوندم
متاسفانه ۱۰ درصد زدم امسال مطمئنم با وقتی که برا ریاضی گذاشتم از پسش بر میام
منم آن بیدل شیدا و غمش هست هویدا به دو چشمان همیشه تر
و پیداست درون دلم آشوب و چه رسواست، دریغا...