سلام مجدد به همه دوستان عزیز مانشتی. حضور در جمع جوانان پرشور، همیشه منو سرشار از انرژی می کنه. به همین خاطره که ۹۰ درصد دوستام از خودم کم سن و سال ترن.
در این لحظاتِ بقول دوستان «شمارش معکوس»، گفتم شاید بد نباشه چندتا از جملات حکیمانه «برتراند راسل» فیلسوف شهیر انگلیسی رو براتون نقل قول کنم. بعضی وقتا، نگاه و تفکر دقیق و عمیق در مورد این جور جملات، می تونه «زاویه دید» ما رو نسبت به مسائل زندگی مون تغییر بده و این، همون چیزیه که میتونه از یه «آدم عادی»، یه «آدم منحصربفرد» بسازه. آدمی که دیگه سرگردان نیست و تکلیفش با خودش و مابقی عمرش روشنه. میدونه ارزش هاش چیه، ضد ارزش هاش چیه، از خودش و زندگیش و اطرافیانش چه انتظاراتی داره. وظایف و مسؤولیت هاش در مورد خودش و دیگران چیه. خیلی از ما آدمای عادی، هنوز جواب این سؤالات رو توی دهه ۲۰ یا ۳۰ عمرمون پیدا نکردیم. واسه همینه که سردرگمیم. به آرامش نمی رسیم. بعد بطور مقطعی دل به چیزهایی می بندیم تا از پاسخ دادن به این سؤالات اساسی طفره بریم. مثلاً قبولی توی یه رشته و دانشگاه خوب تو مقطع ارشد می شه غایت آرزومون. خوب قبول می شیم و بعدش هم فارغ التحصیل می شیم. ولی خیلی هامون باز به آرامش نمی رسیم. می ریم سراغ دکترا ولی این روند همینطوری می ره جلو و ما هنوز احساس خوشبختی و آرامش نمی کنیم.
بیایید واقع بین باشیم. خودمون رو گول نزنیم. بیایید عمیق تر به زندگی فکر کنیم. اونوقت شاید قبول شدن یا نشدن توکنکور برامون حکم مرگ و زندگی رو پیدا نکنه. اگه می خواید قدر لخظه لحظه زندگی رو بدونید، دنیا رو از دریچه چشم اون بیمار سرطانی ای نگاه کنید که دکترا جوابش کردن و فقط ۳ ماه برای زندگی فرصت داره. خدا نکنه هیچ کدوم از شما توی این موقعیت قرار بگیرید ولی زندگی قابل پیش بینی نیست و این تعارف نداره. من از خدا برای شما برادران و خواهران عزیزم و خودم آرزوی آرامش و عاقبت به خیری دارم و از صمیم قلب آرزو می کنم خداوند معنای خوشبختی واقعی رو به ما یاد بده تا در گیر و دار ظواهر زندگی، از خود زندگی غافل نشیم. آمین یا رب العالمین
۱- هرگز حاضر نیستم به خاطر عقایدم بمیرم، چون ممکن است عقایدم اشتباه باشند.
۲- آرمانهای ما فقط با درآمیختن با جهان به ثمر می رسند و چون از جهان جدا شوند عقیم می مانند. اما آرمانی که از حقیقت بترسد یا از پیش بخواهد که جهان موافق خواهشهای او باشد توانایی این آمیزش را ندارد.
۳- ترس از عشق، ترس از زندگی است و آنان که از عشق دوری می کنند مردگانی بیش نیستند.
۴- اینکه نظری را همه می پذیرند، نمی تواند دلیلی بر درست بودن آن نظر باشد. در حقیقت، با توجه به نادانی اکثریت نوع بشر، امکان نادرست بودن نظری که همگان آن را می پذیرند بیشتر است تا عکس آن.
۵- ما متوجه خواهیم شد که محکمترین و تعصب آمیزترین باورهای ما آنهایی هستند که کمترین دلیل ها برای درستی شان در دست است.
۶- اگر بنا باشد که جهان از فاجعه هایی که آن را تهدید می کنند جان به در برد مردمان باید بیاموزند که دامنه ی همدردی شان را گسترده تر سازند.
۷- انسانی که امید و آرزویش از حدود زندگانی شخصی فراتر رفته باشد مانند انسانی که آرزوهایش محدود باشد در معرض ترس نیست.
۸- اگر خوب زندگی کنی به حتم شاد نمی شوی، اما اگر شاد باشی خوب زندگی خواهی کرد.
۹- راز شادمانی در این است: بگذارید دلبستگی‌های شما تا حد امکان گسترده باشند. بگذارید واکنش‌هایتان نسبت به چیزها و اشخاصی که به آنها دلبستگی دارید، به جای دشمنانه بودن، تا حد امکان دوستانه باشد.
۱۰- بذر اندیشه و فکر بپاش، عمل و نتیجه درو کن.
۱۱- وقتی این همه اشتباهات جدید وجود دارد که می‌توان مرتکب شد، چرا باید همان قدیمی‌ها را تکرار کرد.
۱۲- گرفتاری این دنیا از این است که نادان از کار خود اطمینان دارد و دانا از کار خود مطمئن نیست.
۱۳- اگر انسان را معجونی از فرشته و حیوان بدانیم حقّاً درباره حیوان بی انصافی کرده ایم پس چه بهتر است که او را ـ ترکیبی از فرشته و شیطان بدانیم.
۱۴- وقتی که از تلف‌کردن آن لذت می‌بری، وقت تلف‌شده نیست.
۱۵- متأسفانه بسیاری از مردم پس از اینکه به دامان شوربختی درافتادند، به سعادت از دست‌رفته خویش پی می‌برند.
۱۶- احساس وظیفه در کار، نیکو و در روابط، آزاردهنده است. انسان ها تشنه محبت اند نه مراقبت.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
از همه دوستان التماس دعای خیر دارم. یا علی
اما بعد چندسال دیدم اون اتفاقهای زنجیر وار حکمتی داشتن که تازه درکشون کردم 
روزای پر استرسی بوداما به هرحال گذشت دیگه من نگم خودتون حدس بزنین چیا کشیدیم فکرشو میکنم مغزم سوت میکشه........(دوستان گوشاتون بگیرین صدای این سوت بنفش اذیتتون نکنه 
