زمان کنونی: ۰۶ آذر ۱۴۰۳, ۱۲:۲۴ ق.ظ مهمان گرامی به انجمن مانشت خوش آمدید. برای استفاده از تمامی امکانات انجمن میتوانید عضو شوید. گزینههای شما (ورود — ثبت نام)
گزینه ۴ به این خاطر صحیح است که در روش memory mappeed IO میایم از دستورات ورودی خروجی از قبیل INوOUT و ... اینا صرفنظر میکنیم و دستورات را میچینیم توی خونه های حافظه و به جای اون دستورات in و out اینا از آدرس اون خونه های حافظه استفاده میکنیم تا بشه استفاده کرد من و دیگه خطوط کنترلی IOREAD و IOWRITE را نداریم وهم هدستورات با با خطوط کنترلی memread و MEMwite پیاده سازی میشه کرد
منبع کتاب ریزپردازنده های اینتل ۸۰۴۸۶ ,... از بری بی بری
و خدایی که شاهد حقایق هست از هر باطلی آدم ها را بی نیاز خواهد کرد.
ارسالها: ۱۲
تاریخ عضویت: اسفند ۱۳۸۹
گرایش: تعیین نشده وضعیت: تعیین نشده امتیاز تاریخ مانشت: ۲۱ رتبه: ۳۳۳۷
اعتراض به سوال ۷۲ معماری
به طور واضحی گفته
«روش memory mapped I/O را فقط میتوان فقط در سیستمی که پردازندهی آن دستورات I/O ندار پیادهسازی کرد»
این یعنی اینکه پردازندهای مثل x86 که هم دستورات IO دارد و هم Memory Mapped I/O میتواند کار کند وجود خارجی ندارد!
نه آقا اعتراض نزن، از بدیهیات بود این سوال انصافاً اطلاعات عجیب غریبی هم نمی خواست، من گرایش معماری زدم و این چیزایی که دوستمون دربارهی x86 می گه رو نمی دونم، اما خیلی واضح هست دیگه. گزینهی ۴ گفته "فقط" می توان... خیلی ساده می شه واسه پردازنده ای که این شرط "فقط" رو نداره روش memory mapped رو پیاده کرد بدون اینکه مشکلی پیش بیاد