بعضی مواقع بن بست حتمی است، یعنی وقتی که سیستم الگوریتم تشخیص فراخوانی میکنه می بینه بن بست قبلا رخ داده و باید از روش های رفع بن بست استفاده کرد. الگوریتم های مثل بانکداران همیشه قابل اجرا نیست، چون مثلا همیشه تعداد منابع مورد نیاز سیستم در همان ابتدای برنامه مشخص نیست ، یا مثلا زمان اجرای دقیق برنامه مشخص نیست و ... در نتیجه همواره امکان بن بست است. اما در بعضی مواقع مثل برنامه های پریودیک مخصوصا تو سیستم ها بلادرنگ منابع مورد استفاده کاملا از قابل تشخیص است.
وقتی کارایی سیستم(مثل throuput یا زمان پاسخ و ...) از یه حد آستانه ای کاهش یافت یا در یک پریود خاص، سیستم عامل یه روال کشف بن بست رو فراخوانی می کنه تا ببینه شاید سیستم در حالت بن بست باشه، پس همیشه نمیشه جلوی بن بست رو گرفت بلکه سعی می کنن احتمال وقوع اون رو کم کنن وتا اونجا که ممکنه از روش های ایجاد بن بست پیشگیری کنن اما خیلی وقتا نمیشه این محدودیت را گذاشت و مسلما احتمال بن بست هست و این به رفتار پویا فرآیندها بستگی داره و اجتناب کامل از آن در اکثر موارد(به جز سیستم های خاص مثل فضا پیماها، کنترل هوایی، نیروگاه های بزرگ و ...(کلاً وقتیکه Dependability مهم باشه باید سعی کنیم بن بست رو تقریبا از بین ببریم) ممکن نیست.