به نظر من فعلا به فکر ازدواجتون باشید ، چون از لحاظ عاطفی و احساسی خیلی درگیر شدید.
درسته که ارشد هم یک هدف خیلی خوب و والایی هست و بعد از ارشد هم میتونید ازدواج کنید ولی شما فعلا درگیری عاطفی دارید و شدیدا دلبسته اید و اینطور که تعریف کردید نسبت بهش شناخت دارید (درواقع همونی هست که میخواید ، که امروزه چنینی مواردی کمتر رخ میده و معمولا دختروپسرها مجبورند تا یک حدودی از بعضی نقاط منفی صرفنظر کنند و سازگار بشند).
اگر شدیدا به ادامه تحصیل علاقه دارید ، و بدون ارشد احساس میکنید خیلی عقب هستید باید ارشد رو بچسبید ، ولی اینطور که من خوندم ظاهرا علاقه تون نسبت ایشون بیشتره تا نسبت به درس.
میتونید ازشون بخواید باشما توی گرفتن ارشد همکاری کنه .
این بی میلی فعلی شما نسبت به درس به خاط اینه که هنوز تصمیم نگرفتید . اگر یک تصمیم مطمئن (که بهش ایمان دارید)بگیرید دیگه خیالتون راحته وحتی با وجود نامزدی با ایشون هم میتونید درس بخونید. من فکر کنم اگر خوب برنامه ریزی کنید و قدر وقتتون رو بدونید میتونید برای ارشد هم بخونید .
شما سنتون کمه ، سربازی هم نرفتید (منظورم اینه که زیاد ناراحت بالارفتن سن نباشید ، البته اینکه از الان توی فکر ازدواجید نشون میده بلوغ فکری داریدوعلاقمند به زندگی)
به نظر من با این دیدی که من نسبت به جامعه و آدمهایی که دیدم دارم سن واقعی ازدواج برای یک پسر بعد از تحصیل و سربازی و کارکردن به مدت حداقل ۱ سال هست تا حداقل پس انداز ناچیزی داشت.شما حالاحالاها برای ارشد و ازدواج وقت دارید
. اینکه خونه دارید هم جزئی از خوشبختیه
