سلام
اکثر دوستای من که دختر هستن و ارشد معماری خوندن، کارشون نرم افزاری هست یا تست نرم افزار، امنیت شبکه، برنامه نویسی
یعنی دقیقا تو حوزه تخصصی خودشون کار نگرفتن. من خودم زیاد تلاش نکردم که کار تو حوزه تخصصی خودم پیدا کنم وگرنه به نظرم کار هست مثلا تو حوزه سیستمهای embedded، پردازنده های معروف مثل ARM یا FPGA (باید طراحی به زبان توصیف سخت افزار مثل VHDL, Verilog بلد باشی) که شرکتهای خصوصی هستن البته نه به اندازه شرکتهای نرم افزاری
کلا چیزی که من تو این چند سال تو حوزه کار ایران فهمیدم که به سوالهای چند سال پیش من جواب داده اینه که:
کار با درامد فوق العاده هست به شرطی که تو حوزه ای بری که نیاز کشوره و توی اون زمینه مهارت و تخصص خودت رو افزایش بدی. اگه دنبال متخصص شدن باشی به جای اینکه هر سال حقوقت مورچه ای بره بالا (یعنی ۱۰ -۳۰ درصد) و یه کارمند معمولی باشی که هی غر میزنه چرا به ما نمیرسن، تصاعدی میره بالا و چند برابر میشه.
چرا؟ چون تو تخصصهایی بدست آوردی که تولید ثروت میکنه برای شرکت یا سازمانی که توش کار میکنی.
اصلا هم ربطی به اینکه چه رشته ای خوندی، چه دانشگاهی خوندی نداره. اگه متخصص باشی همه اینها رو میپوشونه. فقط حداکثر ۲-۳ سال اول کار رو باید با حقوق کم صبر کنی تا بعد چند سال نتیجه تلاشت رو ببینی.
حتما هم حساس نباش که تو فیلدی که دانشگاه درس خوندی، کار بگیری. من همکار دارم دانشگاه آزاد خونده یا حتی رشته غیر مرتبط نساجی کارشناسی خونده ۱۰۰ تا ارشد شریفی رو تو کامپیوتر میزاره تو جیبش.
چرا؟ چون متخصص هست فارغ از دانشگاه، مدرک، معدل. خودشون زحمت کشیدن متخصص شدن حالا دارن کیفش رو میبرن.
اگه میخوای پیشرفت کنی به نظرم اصلا دنبال کار استخدام و دولتی نباش. چون باید یه عمر ۳۰ سال براشون کار کنی با افزایش حقوق ماهیانه به صورت مورچه ای و اون امنیت شغلی مزخرفی که اکثر ما جوونها دنبالشیم.
دنبال افزایش مهارت خودت باش و امنیت شغلی با تلاش خودت و متخصص شدنت بدست میاد. البته تو حوزه ای که مورد نیاز کشوره. کسی که میره یه رشته ای یه حرفه ای متخصص میشه که نیاز کشور نیست نباید توقع درآمد بالا داشته باشه.
سرت رو درد آوردم
موفق باشی
