In large networks it's almost impossible to use only static routing. The topology of these networks is changing too often, sometimes due to the extension of the network and sometimes due to link failures. To statically configure the routers every time a route changes is just impossible. Modern networks needed a routing technology able to scale to this kind of large networks. The first dynamic routing protocol ever released was RIPv1 back in 1982. However, as the networks evolved, RIP wasn't able to scale as much as needed, so RIPv2 got his way into the networks. Of course, the time decided that modern networks needed something more scalable and we now have a larger choice of protocols: Open Shortest Path First (OSPF), Intermediate System-to-Intermediate System (IS-IS), Interior Gateway Routing Protocol (IGRP) and Enhanced IGRP (EIGRP), the last two being developed by Cisco. All these protocols are used as Interior Routing Protocols (IGPs), meaning that they are used for routing inside your network and will not be used for interconnecting with other networks. The today's standard for interconnecting with other networks is the Border Gateway Protocol (BGP), or more exactly BGP4.
When using dynamic routing protocols, routers are able to fast recalculate the routes to a destination network. This process usually takes only a couple of seconds. Some protocols are able to make the changes faster while others are a little bit slower, depending on the algorithm they are using. The routers are exchanging some protocol specific messages. Depending on the protocol, these messages can be exchanged only when changes to the network occur or they can be exchanged on a regular basis.
- See more at:
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
در Dynamic Routing از پروتوکل ها به منظور یافتن مسیر و update کردن routing table استفاده میشود و برای شبکه های بزرگ مناسب میباشد
یک پروتکل مجموعه ای از قوانین به منظور ارتباط یک روتر با روترهای همسایه( neighbor Router) را انجام میدهد
Administrative Distances(AD)
یک عدد بین ۰ تا ۲۵۵ است که بیان کننده یک سطح از ارزش و اطمینان به اطلاعات روتینگ مبدا میباشد
عدد صفر نشاندهنده اعتماد بالا و عدد ۲۵۵ نشاندهنده عدم وجود ترافیک بر روی مسیر میباشد
اگر روتری دو لیست بهنگام سازی را از یک شبکه راه دور مشابه دریافت کند اولین چیزی که روتر چک میکند AD میباشد
اگر یکی از مسیرهای پیشنهادی دارای AD کمتر باشد,سپس مسیری در routing table جایگزین میشود که دارای AD پایین تری باشد.اگر هر دو مسیر پیشنهادی در یک شبکه و AD یکسان باشد سپس پروتکل روتینگ استفاده خواهد کرد بهترین مسیر را بوسیله Load Balance یک شبکه راه دور
اگر یک شبکه مستقیما به روتر متصل شده باشد,روتر همیشه از interface متصل شده به شبکه استفاده خواهد کرد
اگر یک administrator یک مسیر static را پیکربندی کند,روتر باور خواهد داشت این مسیر را
administartor شبکه میتواند مقدار AD مسیرهای static را تغییر دهد اما بصورت پیشفرض یک در نظر گرفته میشود
در زیر default Administrative Destances میباشد که روتر سیسکو از آن منظور انتخاب مسیر به یک شبکه راه دور استفاده میکند
Route Source
Default AD
connected interface
۰
Static Route ۱
EIGRP ۹۰
IGRP ۱۰۰
OSPF ۱۱۰
RIP ۱۲۰
External EIGRP
۱۷۰
پیکربندی Dynamic Route
برای پیکربندی باید یکی از پروتوکلهای زیر را استفاده کنیم
۱/RIP(Routing Information Protocol)
۲/IGRP(Interior Gateway Routing Protocol)
۳/EIGRP(Enhanced Interior Gateway Routing Protocol)
۴/OSPF(Open Shortest Path First)
توجه داشته باشید برای هر روتر آدرسهایی را که مستقیم به روترما وصل شده اند مسیریابی میکنیم
سه کلاس routing protocol وجود میباشد
۱/Distance Vector
۲/Link State
۳/Hybrid Balanced
Distance Vector
این روترها بهترین مسیر را از طریق اطلاعات ارسال شده توسط سایر روترهای مجاور محاسبه میکند
پروتکل های distance vector بهترین راه پیدا کردن یک مسیر شبکه بوسیله تشخیص فاصله میباشد
هر بار که یک packet حول یک روتر عبور کند یک hop نامیده میشود
یک Route با کمترین تعداد hop ها,شبکه ,بهترین Route میباشد
vectore مسیر را به شبکه مشخص میکند
RIP و IGRP هر دو پروتوکلهای distance vector هستند
این دو routing table را بطور مستقیم به روترهای همسایه متصل میفرستد
مزیت distant vector به روز شدن سریع اطلاعات است
اشکال distant vector ترافیک زیاد است
Link State
این نوع روترها هر یک دارای یک نسخه ای از نقشه شبکه بوده و بهترین مسیر را با استفاده از آن محاسبه میکند
در پروتکل های link state روترها هر کدام سه جدول جداگانه ایجاد میکند یکی از این جدولها نگهداری میکند مسیری که مستقیما ضمیمه شده به روترهای همسایه و یکی دیگر از آنها معین میکند روش اتصال تمام عناصر شبکه را و دیگری استفاده میشود به عنوان routing table
روترهای link state آگاهی بیشتری درباره internetwork نسبت به پروتوکلهای distance vector دارند
OSPF که یک پروتکل IP Routing است کاملا Link State میباشد
پروتوکلهای link state, update هایی که شامل عبارت لینکهای مربوط به خودشان به تمامی روترهای دیگر را روی شبکه میفرستند
اشکال link state گرفتن زمان زیاد برای به روز شدن میباشد
مزیت link state ترافیک کم آن است
Hybrid Balanced
hybrid balanced ادغامی از distant vector و link state میباشد
ٍEIGRP در hybrid balanced کار میکند
در Dynamic Routing از پروتوکلها به منظور یافتن مسیر و update کردن routing table استفاده میشود و برای شبکه های بزرگ مناسب میباشد
یک پروتکل مجموعه ای از قوانین به منظور ارتباط یک روتر با روترهای همسایه( neighbor Router) را انجام میدهد
Administrative Distances(AD)
یک عدد بین ۰ تا ۲۵۵ است که بیان کننده یک سطح از ارزش و اطمینان به اطلاعات روتینگ مبدا میباشد
عدد صفر نشاندهنده اعتماد بالا و عدد ۲۵۵ نشاندهنده عدم وجود ترافیک بر روی مسیر میباشد
اگر روتری دو لیست بهنگام سازی را از یک شبکه راه دور مشابه دریافت کند اولین چیزی که روتر چک میکند AD میباشد
اگر یکی از مسیرهای پیشنهادی دارای AD کمتر باشد,سپس مسیری در routing table جایگزین میشود که دارای AD پایین تری باشد.اگر هر دو مسیر پیشنهادی در یک شبکه و AD یکسان باشد سپس پروتکل روتینگ استفاده خواهد کرد بهترین مسیر را بوسیله Load Balance یک شبکه راه دور
اگر یک شبکه مستقیما به روتر متصل شده باشد,روتر همیشه از interface متصل شده به شبکه استفاده خواهد کرد
اگر یک administrator یک مسیر static را پیکربندی کند,روتر باور خواهد داشت این مسیر را
administartor شبکه میتواند مقدار AD مسیرهای static را تغییر دهد اما بصورت پیشفرض یک در نظر گرفته میشود
در زیر default Administrative Destances میباشد که روتر سیسکو از آن منظور انتخاب مسیر به یک شبکه راه دور استفاده میکند
Route Source
Default AD
connected interface
۰
Static Route ۱
EIGRP ۹۰
IGRP ۱۰۰
OSPF ۱۱۰
RIP ۱۲۰
External EIGRP
۱۷۰
پیکربندی Dynamic Route
برای پیکربندی باید یکی از پروتوکلهای زیر را استفاده کنیم
۱/RIP(Routing Information Protocol)
۲/IGRP(Interior Gateway Routing Protocol)
۳/EIGRP(Enhanced Interior Gateway Routing Protocol)
۴/OSPF(Open Shortest Path First)
توجه داشته باشید برای هر روتر آدرسهایی را که مستقیم به روترما وصل شده اند مسیریابی میکنیم
سه کلاس routing protocol وجود میباشد
۱/Distance Vector
۲/Link State
۳/Hybrid Balanced
Distance Vector
این روترها بهترین مسیر را از طریق اطلاعات ارسال شده توسط سایر روترهای مجاور محاسبه میکند
پروتکل های distance vector بهترین راه پیدا کردن یک مسیر شبکه بوسیله تشخیص فاصله میباشد
هر بار که یک packet حول یک روتر عبور کند یک hop نامیده میشود
یک Route با کمترین تعداد hop ها,شبکه ,بهترین Route میباشد
vectore مسیر را به شبکه مشخص میکند
RIP و IGRP هر دو پروتوکلهای distance vector هستند
این دو routing table را بطور مستقیم به روترهای همسایه متصل میفرستد
مزیت distant vector به روز شدن سریع اطلاعات است
اشکال distant vector ترافیک زیاد است
Link State
این نوع روترها هر یک دارای یک نسخه ای از نقشه شبکه بوده و بهترین مسیر را با استفاده از آن محاسبه میکند
در پروتکل های link state روترها هر کدام سه جدول جداگانه ایجاد میکند یکی از این جدولها نگهداری میکند مسیری که مستقیما ضمیمه شده به روترهای همسایه و یکی دیگر از آنها معین میکند روش اتصال تمام عناصر شبکه را و دیگری استفاده میشود به عنوان routing table
روترهای link state آگاهی بیشتری درباره internetwork نسبت به پروتوکلهای distance vector دارند
OSPF که یک پروتکل IP Routing است کاملا Link State میباشد
پروتوکلهای link state, update هایی که شامل عبارت لینکهای مربوط به خودشان به تمامی روترهای دیگر را روی شبکه میفرستند
اشکال link state گرفتن زمان زیاد برای به روز شدن میباشد
مزیت link state ترافیک کم آن است
Hybrid Balanced
hybrid balanced ادغامی از distant vector و link state میباشد
ٍEIGRP در hybrid balanced کار میکند
پیکربندی RIP
RIP در پروتکل Distant vector میباشد و برای شبکه های کوچک پیکربندی میشود و برای شبکه هایی که بصورت مستقیم به روتر وصل باشد پیکربندی میشود
هر مسیرگردان در یک شبکه جدول مسیریابی خود را هر ۳۰ ثانیه یک بار از طریق RIP به نزدیکترین همسایگی خود ارسال میکند.مسیریابی تحت RIP از طریق تعداد گامهای بین مبداو مقصد تعیین میشود.RIP پروتکلی برای پل های ارتباطی داخلی است چون RIP موثرترین پروتکل مسیریابی نیست به تدریج توسط پروتکل OSPF جایگزین میشود
دو version در RIP موجود میباشد, RIPV1 , RIPV2
RIPV1 RIPV2
classful classless
no authentication authentication
no encription encription
classful به معنی استفاده از default subnet mask میباشد
classless به معنی استفاده از customize subnet mask میباشد
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
