انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[Helmaa]

دلایل اندازه گیری کردن:
۱/مشخص کردن ویژگی ها
۲/ارزیابی کردن
۳/پیش بینی کردن
۴/بهبود بخشیدن

تعریف معیار:
میزان کمی از حدی که سیستم ،مولفه یا فرایند میتواند دارای یک صفت مفروض باشد.
معیارها باید طوری جمع اوری کرد که شاخص های فرایند و محصول را بتوان کشف کرد.شاخص فرایند به سازمان مهندسی نرم افزار این امکان را میدهد که از بازدهی فرایند موجود دیدی درست به دست اورد.

کاربرد معیارهای پروژه:
معیارهای پروژه مدیر پروژه را قادر میسازد :
۱/به وضعیت پروژه در حال پیشرفت دست پیدا کند.
۲/خطرات بالقوه را دنبال کند.
۳/نواحی مشکل آفرین را پیش از بحرانی شدن آنها کشف کند.
۴/جریان کار یا وظایف را تنظیم کند.
۵/توانایی تیم پروژه در کنترل کیفیت محصولات کاری نرم افزار را ارزیابی کند.

تحلیل شکست به شیوه زیر انجام میگیرد:
۱/همه خطایا و نواقص در هر دسته شمارش و به ترتیب نزولی مرتب میشوند.
۲/هزینه تصحیح هر خطا و نقص ثبت می شود.
۳/تعداد خطاها و نقایص در هر گروه محاسبه مشود.
۴/هزینه کلی خطا و نقایص در هر گروه محاسبه میشود.
۵/داده های حاصل مورد تحلیل قرار میگیرند تا دسته هایی که منجربه بالاترین هزینه ها در سازمان میشوند،کشف شوند.
۶/تدابیری برای اصلاح فرایند با هدف حذف ( یا کاهش فراوانی های رخ داده )دسته ای از خطاها و نقایص که بیشترین هزینه را دارند،اندیشیده میشوند.

جمع اوری معیارهای فرایند،محرکی برای خلق نموداری است موسوم به نمودار اسخوان ماهی است که با تحلیل ان میتوان شاخص هایی را بدست اورد که سازمان نرم افزاری را قادر به اصلاح فرایند در جهت کاهش دادن فرکانس خطاها و نقایص میسازد.

در معیارهای پروژه نرم افزاری پیشنهاد میگردد هر پروژه باید موارد زیر را اندازه گیری کند
ورودی:میزانهایی از منابع(افراد،محیط...)که برای انجام کار لازم است.
خروجی:میزانهایی از محصولات کاری ایجاد شده و قابل تحویل به مشتری
نتایج:میزانهایی که نشان دهنده میزان کارامدی قطعات تحویل شده اند.

لذا معیارهای پروژه دو هدف یا هدفی دوگانه دنبال میکنند:
اول:به حداقل رساندن زمانبندی توسعه
دوم:ارزیابی کیفیت محصول بر پایه پپیشرفت کار

اندازه گیری ها میتواند به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم باشد:
موازین مستقیم اندازه گیری در یک فرایند مهندسی نرم افزار که شامل هزینه و انرژی به کار رفته است و موازین مستقیم محصول شامل تعداد خطوط کد()تولید شده،سرعت اجرا،اندازه حافظه و نقایص گزارش شده در یک مدت زمان تعیین شده است.
موازین غیرمستقیم محصول عبارتند از:عملکرد،کیفیت،پیچیدگی،بازدهی،قابلیت نگهداری و بسیاری قابلیت های دیگر.
اما موازین غیرمستقیم به راحتی قابل اندازه گیری نمی باشند.

دو دسته معیار وجود دارد:
۱/معیارهای اندازه گرا
۲/معیارهای عملکردگرا


معیارهای اندازه گرا
در حالت اول همواره جدولی ارئه میشود که در ان اطلاعاتی از نرم افزار تولید شده به صورت کمی وجود دارد.این اطلاعات میتواند شامل تعداد خطوط کد به کار رفته در نرم افزار،میزان کاری که بر روی نرم افزار انجام شده که اغلب با واحد نفر-ماه بیان میشود.هزینه صرف شده ،تعداد صفحات مستند شده،میزان خطاهای ایجاد شده در کار ،میزان نقایص بوجود امده،تعداد افراد پروژه و اطلاعات دیگری باشد.هر یک از این اطلاعات در ستونی از جدول که میزان گفته میشود واقع میشوند.سپش از نسبت گیری میزانها معیارهایی به دست می اید و شاخص میتواند معیاری باشد که برجسته تر است.البته برای انتخاب شاخص در این روش فرمول قطعی وجود ندارد لذا کاملترین روش نیست.

۱/تعداد خطا بازای هر (kloc)هزار خط کد
۲/نقایص بازای هر (kloc)
۳/هزینه مصرفی بازای هر (kloc)
۴/تعداد صفحات مستندات بازای هر نفر ماه
۶/(loc)به ازای هر نفر ماه
۷/هزینه مصرفی بازای هر صفحه از مستندات


معیارهای عملکردگرا
از میزان عملکرد نرم افزار تولید شده به عنوان مقداری برای اندازه گیری محصول استفاده می شود.در این روش چون نمیتوان عملکرد را مستقیما اندازه گیری کرد،باید ان را به صورت غیرمستقیم و از طریق موازین مستقیم بدست اورد.
نقاط عملکرد شامل ۵ دسته می باشد.
۱/تعداد ورودی های متفاوتی که کاربر وارد مینماید.
۲/تعداد خروجی هایی که نرم افزار ارائه میدهد از قبیل گزارش،صفحات نمایش،پیام های خطا
۳/تعداد درخواست های کاربر یعنی ورودی (online)که منجربه پاسخ سریع از طرف سیستم میشود.
۴/تعداد فایلها مانند تعداد جداول در پایگاه داده یا تعداد فایلهای موجود در سیستم.
۵/تعداد واسط های خارجی که شامل تمامی واسط های خواندنی ماشین است که برای انتقال دادن اطلاعات به سیستم دیگری به کار رفته می شوند.