تویه معماری ماشین مجازی سیستم عامل میاد یه لایه بین کاربر و سخت افزار ایجاد می کنه که هر لایه از نظر کاربر به عنوان یک ماشین مجزا با معماری مجزا به نظر میاد، هر کاربری فکر مکنه که سیستم عامل و ماشین خاص خودشو داره و برنامه هاشو اجرا می کنه، این لایه مجازی باعث ایجاد شفافیت Transparency میشه یعنی کاربر از کارهایی که سیستم عامل داره داره انجام میده خبر نداره مثل مسائلی مانند معماری واقعی سخت افزار و ریزپردازنده .
پس در کل سیستم عامل به هر ترمینالی یه ماشین مجازی اختصاص میده تا کاربر بدون اطلاع از معماری واقعی سیستم سخت افزاری که واقعا فرآیندها روش اجرا میشن. کاربر فقط این ماشین مجازی رو می بینه و با سیستم عامل خودش و با معماری خاص خودش(معماری مجازی) کار می کنه و در هنگام اجرا، دستورات هر ماشین مجازی توسط سیستم عامل به کد سخت افزار واقعی ترجمه و اجرا میشه و نتایج هم به صورت برعکس به ماشین مجازی کاربر ارسال میشه.