(۲۴ مرداد ۱۳۹۱ ۱۲:۵۰ ق.ظ)masume_ml نوشته شده توسط: من خودم دوست دارم همسر آیندم هم مهندسی کامپیوتر خونده باشه این طوری میتونیم با هم دیگه به زبان ۰و۱ حرف بزنیم مثلا من یه سری ۰و۱ براش میفرستم بره اونا رو به مبنای ۱۰ ببره ببینه کد اسکی چه حروفی اند کنار هم بزاره ببینه من چی میگم یا با کد هافمن حرفامونو رمز گذاری کنیم شایدم هر چی تو خونه خراب شد یه بار خاموش کنیم دوباره روشن کنیم درست شه برای مسایل مختلف الگوریتم ارایه بدیم باحال میشه
یکی از حسن های هم رشته بودن اینه که زبون هم رو می فهمن !
یه روز با یکی که رشته اش اقتصاد بود داشتم صحبت می کردم، بحث "استک" شد.
گفت استک چیه ؟
کلی توضیح دادم بهش به خاطر یه کلمه ای که اگه می دونست، کلی بار مفهومی داشت!
باز بعید می دونم بازم چیزی فهمیده باشه !!
برخلاف اقا اسی دوست دارم زنم شاغل باشه،چون نمیخوام تو خونه موندنش باعث افسردگیش بشه و همین روحیه رو به من
منتقل میکنه البته به شرطی که محیط کارش سالم باشه.
چه بحث ها ونظرات جالبی...به نظر من اگر هم رشته باشند میتونند توی بسیاری از مسائل با هم همفکری کنند.البته قبلا هم گفتم این مسائل کاملا فردی هست وبر میگرده به دید هر کس از زندگی.
(۰۷ شهریور ۱۳۹۱ ۰۱:۲۱ ب.ظ)SaMiRa63 نوشته شده توسط: چقدر خشناره ، دوست ندارم در کل بره سره کار.، معلم شدن هم به این راحتی ها نیست . پس شما باید قبل از انتخاب از شغل خانومتون باخبر باشید چون اگه تازه بخواند معلم بشند باید دوره تو مناطق دیگه ببینند که ممکنه خارج از محل سکونت باشه یعنی دور از خانه و اینطور که پیداست این اصلا با روحیات شما جور نیست
مگه من مردم
که بره سره کارمن همه جورو زندگیشو ساپورت می کنم، من نمیذارم افسرده بشه، من نمیذارم ناراحت بشه البته اگه حرفه منو گوش کنه و لج بازی در نیاره
من خودم ۳ شیفته کار می کنم اصلا. اصلا کاری به مسائل اقتصادی ندارم . من جز معلمی و چند کار زنونه دیگه اصلا دوست ندارم کار کنه.
واقعیت دیگه
(۰۷ شهریور ۱۳۹۱ ۰۴:۱۱ ب.ظ)esi نوشته شده توسط: ندارم در کل بره سره کار.این خیلی عالیه که شما همه جوره ساپورتش میکنید اما فرض کنید خانومتون مثل شما این همه سال درس خونده و حالا مدرک کارشناسی ارشد داره قطعا تا اینجا درس نخونده فقط برای گرفتن یک مدرک حتما هدفی داشته مثلا داشتن یک شغل خوب .. حالا بجرم اینکه به شما علاقه منده (علاقه داشته که همسرتون شده) باید چشم روی تمام آرزوهاش ببنده و بشینه تو خونده و احتمالا فقط بچه داری کنه؟ پس این همه تلاش تو این چند سال چی میشه ؟
مگه من مردم
من همه جورو زندگیشو ساپورت می کنم، من نمیذارم افسرده بشه، من نمیذارم ناراحت بشه البته اگه حرفه منو گوش کنه و لج بازی در نیاره
من خودم ۳ شیفته کار می کنم اصلا. اصلا کاری به مسائل اقتصادی ندارم . من جز معلمی و چند کار زنونه دیگه اصلا دوست ندارم کار کنه.
واقعیت دیگه
من منکر این نیستم که هدف اصلی یک خانم باید تربیت صحیح فرزند باشه و حدو مرزای کار بیرون و همسر داری رو کاملا رعایت کنه.
آشپزی خونده باشه خیلی خوب میشه!
چیکار کنم خب شیکمو ام دیگه
مهمترین مسئله ای که برای ازدواج باید در نظر گرفته بشه درک و شعور طرف مقابل از زندگیه نه رشته تحصیلیش.
باید ببینین که آیا آدم روزای سخت هست یا فقط ازدواج می کنه که مجرد نمونده باشه؟ همینطور در مورد خود شما چطور؟
خیلی ها ازدواج میکنن تا خودشون کامل کنن و نیازهای خوشونو برآورده کنن ولی بعضی ها ازدواج میکنن تا طرف مقابلشون کامل کنن و در کنار اون خودشونم رشد کنن.
مهمترین کاری که باید قبل از ازدواج انجام بشه تحقیق در مورد طرف مقابله.
ومسئله دیگه دروان نامزدیه که خیلی مهمه و باید خیلی جدی گرفته بشه و بجای اینکه فقط از کادو گرفتن و گلو بلبل صحبت بشه باید در مورد نظرات و تفکرات و دید دو طرف از زندگی بحث بشه.
وگرنه هم رشته بودن اونم تو کشوری که ملاک رفتن فرد تو یه رشته بازارکار و دید افراد جامعه نسبت به اون رشته هست نمیتونه خیلی چیز مهمی باشه.
و نکته مهمتر اینکه دیدتون به زندگی رویایی نباشه و واقعیات زندگی رو بیشتر ببینین. نه اینکه فقط دنبال یه آدم صرفا کامل رویایی باشین.
و سر آخر ببینین که اون چقدر حاضره برای زندگی با شما فداکاری کنه و شما چقدر؟
(۰۷ شهریور ۱۳۹۱ ۰۴:۱۱ ب.ظ)esi نوشته شده توسط: اره ، دوست ندارم در کل بره سره کار.
مگه من مردم
من همه جورو زندگیشو ساپورت می کنم، من نمیذارم افسرده بشه، من نمیذارم ناراحت بشه البته اگه حرفه منو گوش کنه و لج بازی در نیاره
من خودم ۳ شیفته کار می کنم اصلا. اصلا کاری به مسائل اقتصادی ندارم . من جز معلمی و چند کار زنونه دیگه اصلا دوست ندارم کار کنه.
واقعیت دیگه
شما که می خواین سه شیفت سر کار باشین پس کی می خواین همسر داری کنین؟
خانمها (علی الخصوص خانمهای امروزی )اونقدر که به حمایت عاطفی مرد نیاز دارند به پولشون نیاز ندارند!!!!
وظیفه مرد فقط خرید گوشت و مرغ و برنج نیست.
یه خورده با دید بازتر به قضیه نگاه کنید.
khodaro shokr kon ham reshteyit nis
chon age vase man ham reshteyi bashe hamash mitarsam kam biaram D
به نظر من کاملا بستگی به روحیات خودت داره. احساسات آدما کاملا یه چیزه ذاتیه به نظر من مخصوصا وقتی روابط جدی بشه که لایه های زیرین آدم مشخص بشه. ولی گذشته از ایتا چنتا مسئله رو در نظر بگیر.
آدمای فنی مخصوصا کامپیوتری ها به نظر من خیلی مسائل رو منطقی بررسی می کنند و گاها منطقشونم ۰ و ۱ !! دوست دارن تمام مسائل رو سبک سنگین کنن و به هر چیزی یه ارزشی میدن و بیشتر به نظر من به عقلشون توجه می کنن تا احساساتشون. و به این دلیل به نظرم بستگی داره که از طرف مقابلت چی می خوای ؟ آیا میتونی همچین چیزیو تحمل کنی یا نه تو خیلی مسائل انعطاف بیشتری می خوای و از اینکه همش تو زندگیت با مسائل منطقی برخورد کنی خوشت میاد ؟؟؟
البته همه ی اینایی که گفتم صحبت های کلیه و ممکن شخص مورد نظر شما اونقدر هام تحت تاثیر رشتش نباشه
به نظرم کسایی که مهندسی می خونن حتما باید با مثل خودشون ازدواج کنن. مخصوصا خانم هایی که مهندسی می خونن.
من دوست دارم همسرم فوق تخصص همسرداری ، تخصص بچه داری ، دکترای آشپزی ، فوق لیسانس خیاطی ، لیسانس شست و شو و فوق دیپلم هنرهای دستی از دانشگاه مادرزن داشته باشه .
به نظر من رشته خیلی مهم نیس فقط محیط کارش جوری باشه که کمترین ارتباط رو با خانم ها داشته باشه
اینجوری آدم خیالش راحتتره
مثلا کار توی معدن و پادگان فکر میکنم مناسب باشه
وا هنوز شوهرتون نیومده بش بدبینید.
حالا سر کارش خانم نباشه بین راهش که خانم زیاده!
(۲۸ شهریور ۱۳۹۱ ۰۸:۳۳ ق.ظ)mis masi نوشته شده توسط: ....... فقط محیط کارش جوری باشه که کمترین ارتباط رو با خانم ها داشته باشه
یکی از مهمترین معیار تو زندگی اعتماد متقابل ، اگه اینطوری فکر کنید شرایط خیلی براتون سخت میشه .
مخصوصا تو این دوره زمونه که ماشالله خانم ها همه جا حضور پررنگ دارند