با سلام خدمت دوستان عزیز. من شاغل (دولتی) و متأهل هستم. ان شاء الله قصد ادامه تحصیل در مقطع دکترا را هم دارم. میزان شهریه تحصیلات هم برام مهمه (هرچی کمتر بهتر
). رتبه ارشدم هم ۵۴۳ گرایش ۱ و ۴ شده. با این ملاحظات، بعد از انتخاب روزانه و شبانه، در انتخاب :
۱- پردیس خودگردان
۲- غیر انتفاعی
۳- مجازی
۴- پیام نور
دچار تردید شدم. پردیس خودگردان و غیر انتفاعی
آموزشی و پژوهشی هستن و طبق اطلاعاتی که من کسب کرده ام، برای مقطع دکترا از طرف دانشگاه ها قابل پذیرش ترند. مجازی ها و پیام نور
آموزش محور هستن و ظاهراً گیر می دن بهش ( توی آزمون دکترا نه، توی مصاحبه به خاطر نداشتن پایان نامه).
حالا سؤال من اینه که:
اولاً آیا این اطلاعات بالا درست هستن؟ تا چه حد صحت دارن؟
ثانیاً اگر جواب سؤال بالا مثبته، آیا با تلاش مضاعف در مقطع ارشد و ارائه چندتا مقاله توی کنفرانس های داخلی و احتمالاً داشتن مقاله در ISI (هرچند می دونم که خیلی سخته) می شه ضعف تحصیل تو شیوه آموزش محور رو جبران کرد؟ آیا راهکارهای دیگه ای هم برای جبران این ضعف وجود داره (مثل شاگرد ممتاز شدن)؟
ثالثاً اگر هدف فقط گرفتن مدرک ارشد باشه و اصراری بر ادامه تحصیل در مقطع دکترا نباشه، بین ۴ انتخاب بالا، کدوم از لحاظ اعتبار مدرک برای ورود به بازار کار بهتره (به ترتیب اولویت)؟
چهارم اینکه برای ادامه تحصیل خارج از کشور، کدوم یکی (غیر انتفاعی یا مجازی) اعتبار بیشتری داره و قابل قبول تره؟
پنجم اینکه رتبه بندی مراکز غیر انتفاعی تو رشته آی تی چطوریه(کدوم بهتره و کدوم بدتر)؟
ممنون می شم اگه دوستان سریع پاسخ بدن. با سپاس فراوان.