|
۰۹ خرداد ۱۳۹۸, ۰۷:۰۱ ب.ظ
(آخرین ویرایش در این ارسال: ۰۹ خرداد ۱۳۹۸ ۰۷:۰۳ ب.ظ، توسط doman.)
|
|
|
|
حدیث
ثَلَاثٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ فَهُوَ مُنَافِق: ْ. إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَ إِذَا اؤْتُمِنَ خَان
نشان منافق سه چیز است: ۱ - سخن به دروغ بگوید. ۲ - از وعده تخلف کند.۳ - در امانت خیانت نماید.
تحف العقول ص. ۳۱۶،
لَا یَنَالُ شَفَاعَتِی مَنْ أَخَّرَ الصَّلَاةَ بَعْدَ وَقْتِهَا
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید
محاسن ص. ۸۰،
أبغض الحلال الی الله الطلاق.
منفورترین چیز‌های حلال در پیش خدا طلاق است.
نهج الفصاحه ص. ۱۵۷، ح. ۱۶،
خَیْرُ الْأَصْحَابِ مَنْ قَلَّ شِقَاقُهُ وَ کَثُرَ وِفَاقُه.
بهترین یاران کسی است که ناسازگاریش اندک باشد و سازگاریش بسیار
تنبیه الخواطر معروف به مجموعه ورام ج. ۲، ص. ۱۲۳،
ابن آدم إذا أصبحت معافى فی جسدک آمنا فی سربک عندک قوت یومک فعلى الدّنیا العفاء
فرزند آدم وقتی تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت یک روز خویش راداری، جهانگر مباش.
نهج الفصاحه ص. ۱۵۹، ح. ۲۳،
ابن آدم عندک ما یکفیک و تطلب ما یطغیک ابن آدم لا بقلیل تقنع و لا بکثیر تشبع
فرزند آدم، آنچه حاجت تو را رفع کند در دسترس خود داری و در پی آنچه تو را به طغیان وا می‌دارد روز میگذاری، به اندک قناعت نمیکنی و از بسیار سیر نمی‌شوی.
نهج الفصاحه ص. ۱۵۹، ح. ۲۴،
مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ أَخِیهِ الْمُسْلِمِ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ الْبَتَّة
هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب شود.
ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص. ۱۴۵ - الجعفریات (الاشعثیات) ص. ۱۹۸،
اتّق دعوة المظلوم فإنّما یسأل اللَّه تعالى حقّه و إنّ اللَّه تعالى لا یمنع ذا حق حقّه
از نفرین مظلوم بپرهیز زیرا وی به دعا حق خویش را از خدا میخواهد و خدا حق را از حق دار دریغ نمی‌دارد.
نهج الفصاحه ص. ۱۶۱، ح. ۳۵،
اتقوا الحجر الحرام فی البنیان فانه اساس الخراب
از استعمال سنگ حرام در ساختمان بپرهیزید که مایه ویرانی است.
نهج الفصاحه ص. ۱۶۲، ح. ۳۸،
الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءً أَفْضَلُهَا جُزْءً طَلَبُ الْحَلَال
عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج. ۱۳، ص. ۱۲، ح. ۱۴۵۸۵،
اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ یَنْظُرُ بِنُورِ اللَّه
از فراست مؤمن بترسید که چیز‌ها را با نور خدا می‌نگرد.
کافی (ط-الاسلامیه) ج. ۱، ص. ۲۱۸، ح. ۳،
|
|
|
|
|
|
