دستگاه های ورودی و خروجی امروزی بسیار پیشرفته هستند. برای مثال یک هارد دیسک را در نظر بگیرید، وقتی پردازنده اصلی سیستم نیاز به دسترسی به این بخش داشته باشد هرگز به صورت مستقیم و سطح پایین با دیسک کار نمی کنه، بلکه فقط درخواست خواندن یا نوشتن در جای خاصی از دیسک را صادر می کنه. در داخل هارد دیسک این وظیفه پردازنده محلی هست تا مثلا هد دیسک را در محل مورد نظر قرار بده و اطلاعات رو از دیسک استخراج کنه(یا بنویسه) و مطمئنا از اونجایی که سرعت پردازنده اصلی سیستم (CPU) خیلی بیشتر از دستگاه های ورودی و خروجی هست از بافرهایی برای نگهداری اطلاعات استفاده خواهد کرد. در یک دستگاه ورودی و خروجی ممکن است حتی از چندین پردازنده به منظور انجام اعمال مختلفی استفاده بشه. پس این حرف که دستگاه های ورودی و خروجی پردازنده های مستقلی دارند اصلا چیز عجیبی نیست.