در RISC برای فراخوانی زیربرنامه ها از پشته های حافظه ای برای ارسال پارامترها ورودی و دریافت پارامترهای خروجی استفاده نمی شود، و بجای آن از پنجره های ثباتی همپوشان استفاده می گردد.
پنجره های ثباتی همپوشان دارای:
ثبات های محلی (local) برای نگهداری متغیرهای محلی می باشند.
ثبات های عمومی (global) برای نگهداری پارامترهای مشترک بین همه رویه ها می باشند.
ثبات های مشترک با
پنجره قبلی برای دریافت پارامترهای ورودی می باشند.
پنجره بعدی برای ارسال پارامترهای خروجی می باشند

هر زیربرنامه ثبات های همپوشان (پنجره) مخصوص به خود را دارد.
اشاره گری وجود دارد که به پنجره فعال اشاره دارد.
با فراخوانی هر زیربرنامه این اشاره گر یک واحد افزایش می یابد.
با بازگشت از زیربرنامه این اشاره گر یک واحد کاهش می یابد.
با فراخوانی زیربرنامه:
پارامترهای ارسالی را در بخش مشترک (با رویه بعدی) قرار می دهیم.
اشاره گر را یک واحد افزایش می هیم.
پس از اجرای زیربرنامه پارامترهای بازگشتی را در بخش مشترک (با رویه قبلی) قرار می دهیم.
اشاره گر را کاهش می دهیم.
موفق باشید

---

مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.