اخ جداکه یادم رفته بود zzsnowdrop هنوزتنهام نذاشته
بابابخدابیاین اتیش بزنین.بدجوردلم خونه
(۰۱ اسفند ۱۳۹۰ ۱۲:۲۰ ق.ظ)goldoonehkhanoom نوشته شده توسط: اخ جداکه یادم رفته بود zzsnowdrop هنوزتنهام نذاشته
بچه های مانشت مگه میتونند چیزی رو آتش بزنند
الان به پست خودتون دقت کنید
بالاش "باد" هست
پایینش هم "موج"
حالا توی این وضعیت جوی اگه مردید آتیش روشن کنید
(۰۱ اسفند ۱۳۹۰ ۱۲:۳۰ ق.ظ)موج نوشته شده توسط:خندیدمنقل قول: اخ جداکه یادم رفته بود zzsnowdrop هنوزتنهام نذاشتهبچه های مانشت مگه میتونند چیزی رو آتش بزنند
الان به پست خودتون دقت کنید
بالاش "باد" هست
پایینش هم "موج"
حالا توی این وضعیت جوی مردی آتیش روشن کن
تو اوج ناراحتی خوب تونستید خودتون رو جمع و جور کنید و روحیه تون رو دوباره بدست بیارید
چکار میکنید شادید؟ به ما هم یاد بدید
ستادشادسازی بچه کنکوریهای طفلک
خوب پس چاره ای نیست جزاینکه خلاصه هاروبدم "موج" و در صورت شرایط "باد" تند ازدستشون راحت شم.اینه دق شده اخه
دوستان هیچ وقت احساس یاس و پشیمانی نکنید.
بیایم از اینکه از سال گذشته در همین زمان خیلی بیشتر بلدین خوشحال باشیم. توی کنکور هیچ وقت عدالت رعایت نمی‌شه، همو‌ن‌طور که توی امتحان‌های معمولی رعایت نمی‌شه. در واقع نظام ارزش‌گذاری بر میزان تلاش و دانسته‌ها نیست.
شک نکنید تلاشهای شما بی‌ثمر نیست، برای خود من اتفاقات تلخ زیادی افتاده، اتفاقاتی که خیلی تو روحیه‌ام زده، اما همیشه بعد از تلخی شیرینی اون رو دیدم.
شکرگزار خداوند باشیم واسه تنی سالم، فکری درست و نفسی که هر روز داریم می‌کشیم، فرصتی که برای عشق‌بازی داریم و زندگی‌ای که در پیش داریم. واسه همه چیزهای خوبی که توی زندگی وجود داره،
تویه یه مطلب قبلاً هم نوشته بودم: کل دنیا شاید خنده یه کودک، یه لحظه شادی رو نیارزه. باور کنید دکترهای مملکت، ارشد‌های ممکلت خیلی شاد نیستند، حتی اگه تنها معیار زندگی پول باشه، توی این زمینه هم خوشحال نیستند.
همه خوشحالی من داشتن دوستان خوبی مانند شماست، مردمی مهربان، دوست‌داشتنی و با دل‌های پاک.
اون یونانیه فکر کنم ارسطو باشه.
چقدربچه های مانشت خوبن وبا حرفاشون میتونن شادمون کنند.من ناراحت نیستم بلکه از اینکه همه چیز را خوب یادگرفتم وبلدم خوشحالم خودم احساس میکنم واقعا برای رتبه ۱تلاش کردم ومطمنم خدا حق کسی را که تلاش کرده نمیگذاره ضایع بشه ،منم باتوکل به اون شادم چون همیشه اون را همه جاداریم پس نیاز به نگران بودن نیست چون تنها خداوند شاهد تلاشهای ماهست.انشا الله همه اونهایی که زحمت کشیدند باهم سال بعدبچه های شریف باشیم به امید آن روز......
(۳۰ بهمن ۱۳۹۰ ۰۹:۱۱ ق.ظ)iliyya نوشته شده توسط: با سلام
من هم فقط مجبور بودم در اتاق پسر ۴ ساله ام درس بخونم در کنار اسباب بازیهای بهم ریخته اش چون پسرم دوست داشت در حین بازی با اسباب بازیهایش صدای کارتون مورد علاقه اش را هم گوش کند(BEN10) وبعضی موقع هم گیر میداد وکتابهایم را می بست ومی گفت بابا بیا با هم بازی کنیم درس دیگه بس است توکه بچه نیستی درس میخونی!اخه من فقط شبها می بایست در میخوندم چون روزها تا دیر وقت کار میکنم ولی امید بقبولی دارم دعا کنید.
دمت گرم رفیق ، خیلی باحال بود
عاشق این جور حرکتام
ان شااله موفق شی و رو صورت بچت خنده بشینه ، یه عکس ازش بندازی ، بیاری مانشت همگی بینیم ، خیلی قشنگه
واقعادکترجان اگه شمانبودی،ماهم الان اینجانبودیم
واقعاخداروشکرمیگم که اینهمه شرایط خوب و دوستای خوب خوب دارمبعدازچندروزخنده اومدبه لبامون
(۰۱ اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۱۲ ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: اون یونانیه فکر کنم ارسطو باشه.
چه جالب چقدر چهرشون شبیه آقای دکتره خودمونه
منم به همه خسته نباشید میگم . این عکس رو هم به افتخار آقای دکتر و این تاپیک با حال گذاشتم . من هم هر وقت فرصت میکردم واسه کنکور میخوندم . اینجا هم محیط کار ماست .این هم نمونه کارهای ما در زمینه برنامه نویسی :
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
![[تصویر: 69863_1_1379095081.jpg]](https://img.manesht.ir/69863_1_1379095081.jpg)
(۰۱ اسفند ۱۳۹۰ ۰۲:۱۸ ب.ظ)aatwo نوشته شده توسط:(01 اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۱۲ ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: اون یونانیه فکر کنم ارسطو باشه.
واسه کسی که حتی فکر یه ساعت درس خوندن هم دیونش میکرد ۸ماه شبانه روز درس خوندن رکورد بدی نیست...همیشه فکر میکردم پامه توی بازی قماری گذاشتم که برگشتی توش نیست و شانس برد هم خیلی کمه...اما الان با اینکه چندان هم اعتباری به قبول شدنم نیست احساس میکنم که بردم....حداقل اینه که هر آزمون استخدامی که دلمون بخواد میتونیم شرکت کنیم و قبول شیم...
(۰۱ اسفند ۱۳۹۰ ۰۲:۳۷ ق.ظ)admin نوشته شده توسط: دوستان هیچ وقت احساس یاس و پشیمانی نکنید.آقای دکتر منو یادت میاد پارسال از شیراز اومده بودم دانشگاه شریف رو از نزدیک ببینم که چه طوره که امیدوار شم قبول شم.داشتم تو راه رو ها میگشتم تو یکی از اتاقا شما بودید اونجا اولین بارو آخرین بار بود که دیدمتون.پرسیدم چه کار کنم که قبول شم؟شما هم گفتی چرا نمیری تو مانشت گفتم مانشت چیه؟ گفتی سایته همه کنکوریای ارشد اونجا اونجا جوابتو میگیری از اون موقع منم مانشتی شدمولی کنکور خیلی واسم سخت بود سخت خونده بودم ولی ... واسه منو و همه کنکوریا دعا کن دکتر
بیایم از اینکه از سال گذشته در همین زمان خیلی بیشتر بلدین خوشحال باشیم. توی کنکور هیچ وقت عدالت رعایت نمی‌شه، همو‌ن‌طور که توی امتحان‌های معمولی رعایت نمی‌شه. در واقع نظام ارزش‌گذاری بر میزان تلاش و دانسته‌ها نیست.
شک نکنید تلاشهای شما بی‌ثمر نیست، برای خود من اتفاقات تلخ زیادی افتاده، اتفاقاتی که خیلی تو روحیه‌ام زده، اما همیشه بعد از تلخی شیرینی اون رو دیدم.
شکرگزار خداوند باشیم واسه تنی سالم، فکری درست و نفسی که هر روز داریم می‌کشیم، فرصتی که برای عشق‌بازی داریم و زندگی‌ای که در پیش داریم. واسه همه چیزهای خوبی که توی زندگی وجود داره،
تویه یه مطلب قبلاً هم نوشته بودم: کل دنیا شاید خنده یه کودک، یه لحظه شادی رو نیارزه. باور کنید دکترهای مملکت، ارشد‌های ممکلت خیلی شاد نیستند، حتی اگه تنها معیار زندگی پول باشه، توی این زمینه هم خوشحال نیستند.
همه خوشحالی من داشتن دوستان خوبی مانند شماست، مردمی مهربان، دوست‌داشتنی و با دل‌های پاک.
سپیده که سر بزند در این بیشه زار خزان زده شاید گلی بروید شبیه آنچه در بهار بوییده اییم....
این امضای خودم بود اما یادم رفته بود...!
منم فکر می کنم خیلی بد دادم اما شاید خرداد نتیجه ها بیاد و اون چیزی باشه که هممون می خوایم...پس به امید لطف خدا!