(۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۰۸:۵۰ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط: نظرات در مورد خوندن ارشد یا نخوندن آن هم به خیلی چیزا ربط داره و انگیزه پیدا کردن و نکردن برای خوندن ارشد اینم به خیلی چیزا ارتباط داره حالت های مختلفی می تونه داشته باشه که تحت تاثیر اون حالت هایی که هر شخصی قرار می گیره می تونه ابراز نظر کنه ! مثلا یکی خیلی دنبال کار نیست اصلا براش مهم هم نیست که آیا بعدا بتونه کار کنه یا نکنه البته این بیشتر در خانم ها هستش چون مسئولیتی برای این که در آینده حتما کار داشته باشند ندارد این تیپ اشخاص خیلی خودشونو درگیر وضعیت کار و مباحث مربوط به آن نمی کنن ولی به درس و واحدهای درسی دانشگاه اهمیت می دن بهتر بگم تو جو درس و دانشگاه هستن ! . گروه دیگه کسانی هستند که دوست دارن کار داشته باشن و از وقت و هزینه و عمری که برای درس گذاشتن ثمره ای داشته باشن و باهاش پول دربیارن اینم بگم جدا چه بخواییم چه نخواییم پول یکی از ارکان های اصلی زندگی هست چه مجرد باشی چه متاهل یعنی هر چقدرم بگی پول مهم نیست به نظرم شعاری بیش نیست تو خیلی از جاها پول نداشته باشی خیلی چیزا رو نداری و اون موقع مدرک دانشگاه هم به درد نمی خوره چه ارشد باشه چه دکتری پس کار باید باشه و کار باشه پول هم هست ولی کار مرتبط مشکل اساسی همین جاست مشکل خوندن نخوندن ارشد نیست مشکل اینه که اون چیزی که باید سر وقتش باشه نیست و همین باعث میشه بی انگیزگی ب درس و دانشگاه پیدا بشه و این زمینه ساز بسیاری از مشکلات است پس بهتره بگیم ارشد خوبه ولی زمانی که همه چیز سرجای خودش باشه که متاسفانه تو ایران نیست .من یک ابزار defragment می شناسم برای خودم جواب داده حالا میل با خودت اونم ارتباط با خداست!!
اینم نظر ناقص منه دیگه به بزرگواریتون ببخشید من تمرکز ذهنی ندارم و یکپارچه نیست مغزم باید defregment کنم ولی نمی تونم ابزارشو پیدا کنم !
فلسفه ی ارشد؟
سوال خوبیه؛
نمیدونم بالاخره ما کی قراره یک تصمیم درست و قطعی واسه زندگیمون بگیریم؟!! (ما که میگم منظورم خودم و تعداد معدودی از دوستان که مثل بنده هستند)
تو نظرات قبلی جوابای فوق العاده ایی داده شد اما یکی از دوستان به حالت طنز گفتن که: فلسفه ی لیسانس چیه؟ بنظرم این بهترین جواب ممکن واسه سوال بالاست. یعنی اگه ما بفهمیم فلسفه لیسانس چیه، قطعا فلسفه ارشد و دکترا رو هم میفهمیم.
چرا ما اینجوری ایم؟ چرا راهمون رو یکبار برای همیشه مشخص نمیکنیم؟ چرا من عاشق رشته انسانی بودم اما چون پدر و مادرم بهم گفتن بچه تنبل ها میرن انسانی، مجبور شدم برم ریاضی! چرا هنوز دلیل لیسانس گرفتنم رو حتی الان که دارم ارشد میخونم هم نمیدونم(دلیل زیاد دارم اما همه دلیلام فقط توجیهن). خوب چرا باید این راهه ۱۰ ساله ی لیسانس تا دکترا رو طی کنیم، بعد وقتی مدرک دکترامون رو دادن دستمون، با خودمون بگیم این راهی که اومدم اشتباه بود یا اگه درستم بود اصن واسه من نبود. تک تک روزای زندگیمون داره میگذره و هزار تا از این چرا ها بدون پاسخ میمونه به روال قبلی ادامه میدیم. واقعا چرا اگه پسرخاله ی من ارشد گرفته منم باید بگیرم؟ پسرخاله ای که مدرک ارشد کامپیوترش فقط واسش شده ۱ خاطره و داره تو سوپرمارکتش با ویزیتورها سر و کله میزنه.
اگه بعد از خوندن حرفهای من حس نا امیدی بهتون دست بده، شک نکنید یک جای کارتون میلنگه!! هیچکدوم از این چیزایی که من گفتم از روی نا امیدی و سر در گمی نبود. (کسی که واسه ارشد خوندنش دلیل داشته باشه، بعد از خوندن این حرفها ابتدا ۱ پوزخند ریز میزنه و به کارش ادامه میده).
روی سخنم بیشتر با پشت کنکوریاست؛ ۱بار واسه همیشه تکلیف خودتونو روشن کنید. میخواید ارشد بگیرید که چی بشه؟ مطمئن باشید اگه حتی ۱ماه روی این سوالا وقت بذارید، هیچی از دست ندادید؛ چند درصد احتمال داره با ارشد به هدفتون برسید؟ اصلا هدفی وجود داره؟ چقد ارشد شما رو به هدفتون نزدیک میکنه؟ ۱بارم که شده تو زندگیت تصمیم بگیر خودت باشی و خودت راهتو انتخاب کن، نه صرفا چون بقیه دارن این کارو میکنن، منم میرم دنبالش ببینم چی میشه!
در آخر این نکته هم بگم که بنده عاشق رشته ام هستم و واقعا دارم از ارشد گرفتنم لذت میبرم و احساس میکنم هر روز دارم به هدفم نزدیکتر میشم. فقط نیاز به یک سری اصلاحات دارم که ان شاء ا... تا آخر تابستون درستش میکنم.
جناب pezhman :
خدا رو شکر من وقتی پیامهاتون میخوندم داشتم پوزخند میزدم . بعد وقتی خودتون نوشتید کسانی که کارشون جایی نمیلنگه حتما الان پوزخند میزنند ، بیشتر خنده ام گرفت
حالا امیدوار شدم به زندگیم و امیدوار به اینکه همین راهم درسته. هرچند زمانبر هست و توی مسیر نگرانی و خستگی و گریه هم داره !! ولی خب مسیری هست که دارم با همه سختیها ازش لذت میبرمواقعا درست گفتید. باید تمام سوالات برای خودتون رفع کنید.چرا میخواهید ارشد بخونید؟ که چی بشه؟ یک آقایی میشناسم ، مامانش برای مامانم تعریف میکرد که پسرم فوق لیسانس برق داره.با هزار بدبختی و دربه دری رفت درس خوند.بخاطر بیکاری اومده الان مرغ فروشی زده! مرغداری هم نه ها که حالا مثلا بگیم ملیاردر میشه! مرغ فروشی ! (البته توهین به هیچ شغلی نمیکنم.دارم تضاد بین تحصیلات و کار و زندگی میگم) ولی خب به نظرم یک جای کار میلنگه. کسی که ارشد برق خونده حالا بره یه شغل کامل بی ربط.
البته یه نکته ای هم شما گفتید فکر کردن به این مسائل ، ممکنه یک ماه از وقتتون را بگیره ولی اشکال نداره. ولی من میگم بیشتر هم وقت بگیره اشکال نداره. من در همین رابطه توی یه بخشی از زندگیم ، دو سال هست دارم در مورد موضوعی فکر میکنم که البته هر روز به زیبایی های قشنگی توی این تصمیمم میگیرم. یکسری مسیرهایی میاد جلوی چشمم که بعضی شاخ و برگهای اون تصمیم را حذف میکنه و یا برخی شاخه ها اضافه میکنه. و همین زمان زیاد که داره هر روز توی ذهنم باهاش کلنجار میرم اصلا برام خسته کننده نیست! اتفاقا بیشتر و روز به روز برام جذابتره ! چون احساس میکنم روز به روز دارم به اون هدف اصلیم نزدیک میشم. بنابراین اگر سختی و دلنگرانی توی زندگیتون پیش میاد بهش زیباتر نگاه کنید فکر کنید زندگی یه تجربه هست.دارید برای مراحل بعدی زندگیتون پخته تر میشید. اینجوری وقتی نگاه کنید مسیر زندگیتون مشخص تر هست. و از فکرهای بیهوده و ناامیدانه دوری کنید.
(۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۰۷:۱۵ ب.ظ)The BesT نوشته شده توسط: خدا رو شکر من وقتی پیامهاتون میخوندم داشتم پوزخند میزدم . بعد وقتی خودتون نوشتید کسانی که کارشون جایی نمیلنگه حتما الان پوزخند میزنند ، بیشتر خنده ام گرفتخدارو شکر... اتفاقا خودمم اون ۱ تیکه پوزخند زدم
(۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۰۷:۱۵ ب.ظ)The BesT نوشته شده توسط: هر روز به زیبایی های قشنگی توی این تصمیمم میگیرمواقعا عالیه... آفرین بر شما.
به نظر بنده ارشد در دو حالت خوبه:
۱-شاغل باشی و گرفتن ارشد باعث ترفیع رتبه ت تو اون شغل بشه
۲-واسه ادامه تحصیل و گرفتن دکترا به ارشد نیاز داشته باشی
.... درغیر اینصورت تخصص شماست که حرف اول رو میزنه.مثلا برنامه نویسی، شبکه و....
حالا اینکه دوستان پرسیدن کدوم دانشگاه خوبه آدم درس بخونه، به نظرم بستگی به این دو حالت مذکور داره. اگه مثل من شاغل و متاهل باشی، که تو هر دانشگاهی بخونی فرقی نمیکنه. بهتره همون سال اول هرجا قبول شدی بری.
اما اگه باز هم مثل من قصد ادامه تحصیل داری، بهتره بری یه دانشگاه خوب. چون موقع مصاحبه دکتری، (مخصوصا مصاحبه بدون کنکور)، دانشگاه محل تحصیل خیلی خیلی مهمه. ضمن اینکه داشتن اساتید خوب و همکلاسی های خوب، مستعد و درس خون در شما اثر میکنه. (کلا جو رقابت و درس خوندن و مقاله دادن باعث رشد آدم میشه). مهم تر از همه اینکه احتمال موفقیت شما در کنکور بعدی هم بالاتر میره.
متاسفانه بنده به دلیل شاغل و متاهل بودن و ضعیف بودن پایه (به خاطر ضعف خودم و همچنین دانشگاه مقطع کارشناسیم که پیام نور بود)، نیاز بود که چند برابر دیگران تلاش کنم، کلاس کنکور برم و چند بار کنکور بدم که این کار رو نکردم و با ۵ ماه خوندن یه رتبه ضعیف (۱۶۰۰) آوردم و رفتم دانشگاه غیرانتفاعی
جالب اینکه که تو تکمیل ظرفیت هم رتبه های ضعیف تر از ما هم اومدن و بهمون اضافه شدن. باز این موضوع خوب بود چون در مجموع تعداد ما ۲۱ نفر بود (در گرایش تجارت الکترونیک)، اما سال بعد....دانشگاه در یک حرکت انتحاری، ظرفیت خودش رو ۴برابر کرد
یعنی ۸۰ نفر رو در دو گرایش تجارت الکترونیک و امنیت پذیرش کرد. یعنی هرکی تو کنکور ثبت نام کرده بود اومد تو دانشگاه 
تازه فهمیدم من که دانشگاه خوب قبول بشو نبودم، همون بهتر که یک سال اضافه تر نموندم و همون سال اول ثبت نام کردم 
فقط مشکلم کنکور سخت دکتری و درد مصاحبه است 
فعلا دارم رزومه جمع میکنم. چندتا مقاله ی کنفرانس معتبر مثل انجمن کامپیوتر تو کارناممم هست. فعلا هم درگیر مقاله ISI هستم
با سلام به همه ی دوستان مانشتی،دوستان با هدف و دوستانی که مثل من دارند هنوز فکر می کنند؛
حالا که چنین تایپیکی ایجاد شده و دوستان هم پاسخها و راهنمایی های خیلی خوبی ارائه دادند،فکر می کنم فرصت خوبی یه که من سوالم رو بپرسم و ازتون راهنمایی بگیرم؛ فقط اگر خنده دار یا مسخره بود،توی دلتون بخندید!
من همیشه دلم می خواست یه دانشگاه روزانه بخصوص در تهران درس بخونم،..... هنوز هم این آرزو گوشه ی قلبمه و نمی تونم بی خیالش بشم؛ می خوام برم برسم بهش تا احساس رضایت و آرامش کنم.
۱) نگرانم که این مسیر رو طی کنم یا کلا بی خیال این حس بشم؟؟؟
۲)من استاد نیمه کار گذاشتن کارهای خوب و درست هستم؛ به خودم میگم حداقل یه بار یه کار درست و حسابی رو که شروع کردی تمومش کن!
ممنون میشم در به نتیجه رسیدن بهم کمک کنید.
(۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۱۲:۳۱ ب.ظ)Bahar_HS نوشته شده توسط: با سلام به همه ی دوستان مانشتی،دوستان با هدف و دوستانی که مثل من دارند هنوز فکر می کنند؛
حالا که چنین تایپیکی ایجاد شده و دوستان هم پاسخها و راهنمایی های خیلی خوبی ارائه دادند،فکر می کنم فرصت خوبی یه که من سوالم رو بپرسم و ازتون راهنمایی بگیرم؛ فقط اگر خنده دار یا مسخره بود،توی دلتون بخندید!
من همیشه دلم می خواست یه دانشگاه روزانه بخصوص در تهران درس بخونم،..... هنوز هم این آرزو گوشه ی قلبمه و نمی تونم بی خیالش بشم؛ می خوام برم برسم بهش تا احساس رضایت و آرامش کنم.
۱) نگرانم که این مسیر رو طی کنم یا کلا بی خیال این حس بشم؟؟؟
۲)من استاد نیمه کار گذاشتن کارهای خوب و درست هستم؛ به خودم میگم حداقل یه بار یه کار درست و حسابی رو که شروع کردی تمومش کن!
ممنون میشم در به نتیجه رسیدن بهم کمک کنید.
به نظر من دیگه زمونه طوری شده که نمیشه به همه اون چیزهایی که می خواییم برسیم ما بابت همین درس خیلی چیزا رو از دست دادیم شاید هدف شما ( قبول شدن در دانشگاه روزانه تهران ) برای خیلیا چیز عادی بیاد و حتی خیلی ببخشیدا مسخره بیاد ولی برای شما مهمه و اگه به این هدفی که برای خودتون انتخاب کردید نرسید و بی خیالش بشید تو زندگیتون احساس کمبود خواهید کرد هر چند مطمئنم بعد از قبولی تو دانشگاه تهران میایید میبینید که خبری نیست ! ولی اینکه خودتون حس کنید و بیایید ببینید که خبری نیست خیلی بهتره تا اینکه افرادی امثال من بیان بگن ارشد مهم نیست خبری نیست شاید حرفم درست باشه شایدم اشتباه ولی بهتره خودتون به این نتیجه برسید که خبری نبوده ! ارشد قبول شدن هم چیز سختی نیست خدایش من خودم اگه امسال ارشد آیتی شرکت می کردم حتما رتبه ی زیر ۱۰۰ آیتی رو می آوردم ولی چون پارسال به این نتیجه رسیدم که فعلا خبری نیست ترجیح دادم اصلا کنکور شرکت نکنم .
(۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۱۲:۳۱ ب.ظ)Bahar_HS نوشته شده توسط: با سلام به همه ی دوستان مانشتی،دوستان با هدف و دوستانی که مثل من دارند هنوز فکر می کنند؛
حالا که چنین تایپیکی ایجاد شده و دوستان هم پاسخها و راهنمایی های خیلی خوبی ارائه دادند،فکر می کنم فرصت خوبی یه که من سوالم رو بپرسم و ازتون راهنمایی بگیرم؛ فقط اگر خنده دار یا مسخره بود،توی دلتون بخندید!
من همیشه دلم می خواست یه دانشگاه روزانه بخصوص در تهران درس بخونم،..... هنوز هم این آرزو گوشه ی قلبمه و نمی تونم بی خیالش بشم؛ می خوام برم برسم بهش تا احساس رضایت و آرامش کنم.
۱) نگرانم که این مسیر رو طی کنم یا کلا بی خیال این حس بشم؟؟؟
۲)من استاد نیمه کار گذاشتن کارهای خوب و درست هستم؛ به خودم میگم حداقل یه بار یه کار درست و حسابی رو که شروع کردی تمومش کن!
ممنون میشم در به نتیجه رسیدن بهم کمک کنید.
خب این نگرانی طبیعیه ... همه دارن ... این حسی که شما داری میگی رو من شدیدا تو بهمن ماه درگیرش شدم و یه هفته ای زمان گرفت ازم.
یه سررسید برداشتم تمام دلایل و انگیزه هام برای ارشد خوندن رو توش نوشتم و مدام میخوندمشون، مرور میکردم، یه چیزایی بهش اضاف میکردم.
از اون به بعد هر روز که میخاستم درس بخونم اولش اون سررسید رو ورق میزدم و میخوندم.
حتی الان که منتظر اعلام نتایج هم هستم بازم این فکرا میاد سراغم ...
اگه انگیزه هامون رو از ارشد خوندن دقیق و واضح و بی تعارف برای خودمون بنویسیم، مشکل شماره یک که گفتیم حل میشه ... اینکه اصلا میخایم ارشد بدیم یا بی خیالش بشیم.
در مورد مشکل دوم:
یه بار با تیم کوهنوردی دانشگاه رفتیم کوه، من تازه کار بودم و از بچه ها عقب افتادم، یه جا بریدم و نشستم، از اونجایی که من بودم تا قله ۲۰-۳۰ متر بیشتر نمونده بود ولی من نمیدونستم. تمام ماهیچه هام گرفته بود و خیس عرق بودم و نفسم بالا نمیومد. به این فکر افتادم همونجا بمونم و با بقیه موقع برگشت برگردم. ولی دیدم اینطوری خیلی ضایعس. بلند شدم گفتم خودم تنها برمیگردم. تلو تلو خوران دو سه قدمی اومدم بعدش بدون این که به چیزی فکر کنم فقط گفتم من میخام برسم اون بالا ... دوسه تا نفس عمیق کشیدم دوباره راه افتادم به طرف قله ... خیلی سخت بود ... ولی همش تصور میکردم الان میرم کنار بقیه بچه ها، فقط میخاستم کم نیارم جلوشون. وقتی رسیدم دیدم واقعا اگه از اونجایی که رسیده بودم برمی گشتم، خیلی حال گیری بود.
ارشد خوندن سخته، منظم بودن و با برنامه بودن سخته و طبیعی که ما وسط راه یا بعضی وقتا آخرای راه کم بیاریم و درجا بزنیم.
خسته شدن مال همه است، مهم تسلیم نشدنه. اهداف و انگیزه هامونو مرور کنیم تا تسلیم نشیم.
KEEP CALM AND DON'T GIVEUP
چند روز پیش یه همایش کوچولو تو دانشگاه برگزار شد با این عنوان به زبون مادری که "ادامه تحصیل بدیم یا بریم سر کار؟؟"
یه کوچولو از مطالبی که یادم مونده :
توی ارشد و حتی توی همون لیسانس مطالبی گفته میشه که در واقع ادبیات کار شما هست و قرار نیست مهارتی یاد بگیرید. که البته خیلیاش همچینم بدرد نمیخوره. مثلا درسی به اسم پردازنده فلان که ابتدایی ترین پردازنده است و با اون در واقع شما با اصل موضوع و همون ادبیات موضوع آشنا می شید و هنوز هیچ مهارتی کسب نکردید که بتونید واقعا یک پردازنده امروزی و بدرد بخور طراحی کنید.
توی ارشد در یک حوزه خیلی خاص میاید و کار میکنید که بعد فارغ التحصیلی از چیه اون موضوع خیلی خاص میتونید استفاده کنید؟ دکتری که موضوع باز خیلی خاص تر میشه. و البته خیلی از این موضوعات خاصی که کار می شه روشون بدرد کار نمیخورن و یه موضوع تحقیقاتی هستن که فقط بدرد همون مقاله شدن می خورن (البته خب بستگی به خودتون و استادتون و موضوع کارتون داره و صد در صدی نیست ولی اکثر کارا همینه)
یه مثالی زدن از آقای فلانی نامی که یه پروژه ای انجام دادن و گوگل خواستش. بعد چند سال گوگل رو گذاشت کنار رفت ادامه تحصیل بده. اینجا دلیلی که از طرف خودشون آوردن این بود که لابد چیزی در ارشد دیدن که بدردشون میخورده. ولی برای کسی که به یه کار دفتری راضیه چه نیازی به اون ادامه تحصیل داره مگر به قول دوستان ارتقای شغلی براش پیش بیاد
یه جنابی که به قول خودشون اتفاقی تو اون همایش اومدن، گله و شکایت داشتن که منی که الان ارشدم و فلان کار کارمندی رو دارم هر روز پشت میز کارم آرزوی –البته دور از جونشون- مرگ رو دارم چون نمیتونم با اون چیزی که استعدادمه کار کنم، ولی چاره ای نیست چون مجبورم شغلی داشته باشم.
به قول بعضی ها بهتره با چشم بازتر زندگی و وضعیت جامعه رو نگاه کنیم. اگه ادامه تحصیل اینقدر باب شده به این معنی نیست که به اندازه همون باب شدنش خیلی مهمه
یکی از حضار یه حرفی زد که بد نبود : کسی بره دنبال ادامه تحصیل که سرش واسه تحقیق و پژوهش درد میکنه وگرنه بدون سردرد برید سراغش سردرد می گیرید.
یه کوچولو از مطالبی که یادم مونده :
توی ارشد و حتی توی همون لیسانس مطالبی گفته میشه که در واقع ادبیات کار شما هست و قرار نیست مهارتی یاد بگیرید. که البته خیلیاش همچینم بدرد نمیخوره. مثلا درسی به اسم پردازنده فلان که ابتدایی ترین پردازنده است و با اون در واقع شما با اصل موضوع و همون ادبیات موضوع آشنا می شید و هنوز هیچ مهارتی کسب نکردید که بتونید واقعا یک پردازنده امروزی و بدرد بخور طراحی کنید.
توی ارشد در یک حوزه خیلی خاص میاید و کار میکنید که بعد فارغ التحصیلی از چیه اون موضوع خیلی خاص میتونید استفاده کنید؟ دکتری که موضوع باز خیلی خاص تر میشه. و البته خیلی از این موضوعات خاصی که کار می شه روشون بدرد کار نمیخورن و یه موضوع تحقیقاتی هستن که فقط بدرد همون مقاله شدن می خورن (البته خب بستگی به خودتون و استادتون و موضوع کارتون داره و صد در صدی نیست ولی اکثر کارا همینه)
یه مثالی زدن از آقای فلانی نامی که یه پروژه ای انجام دادن و گوگل خواستش. بعد چند سال گوگل رو گذاشت کنار رفت ادامه تحصیل بده. اینجا دلیلی که از طرف خودشون آوردن این بود که لابد چیزی در ارشد دیدن که بدردشون میخورده. ولی برای کسی که به یه کار دفتری راضیه چه نیازی به اون ادامه تحصیل داره مگر به قول دوستان ارتقای شغلی براش پیش بیاد
یه جنابی که به قول خودشون اتفاقی تو اون همایش اومدن، گله و شکایت داشتن که منی که الان ارشدم و فلان کار کارمندی رو دارم هر روز پشت میز کارم آرزوی –البته دور از جونشون- مرگ رو دارم چون نمیتونم با اون چیزی که استعدادمه کار کنم، ولی چاره ای نیست چون مجبورم شغلی داشته باشم.
به قول بعضی ها بهتره با چشم بازتر زندگی و وضعیت جامعه رو نگاه کنیم. اگه ادامه تحصیل اینقدر باب شده به این معنی نیست که به اندازه همون باب شدنش خیلی مهمه
یکی از حضار یه حرفی زد که بد نبود : کسی بره دنبال ادامه تحصیل که سرش واسه تحقیق و پژوهش درد میکنه وگرنه بدون سردرد برید سراغش سردرد می گیرید.
اول یه چی بگم؛ موقعی که از از ارشد صحبت میکنیم معمولا دو تا مساله مهمه، اول اینکه چرا ارشد؟ و دوم اینکه چه زمانی ارشد؟
سوال اول سوال فلسفه گونه ای هستش و مبانی فکری فرد باید فعال باشه، اما سوال دوم مث یه مساله Optimization میمونه! اینکه تحصیلات تکمیلی واقعا مفیده که هیچ شکی درش نیست، ولی مث هر کار دیگه ای یه زمان یا زمانهای بهینه ای داره. از قدیم گفتن هر کاری وقتی داره! زودتر و یا دیرتر اقدام کردن برای خیلی کارا بیفایدست، پس باید زمان شناس باشیم.
خوب، حالا:
ارشد یه پله از پله های تحصیلات آکادمیکه. عنوان تاپیک مث این میمونه که بپرسی فلسفه پله دوم راهرو طبقه بالا چیه؟ :دی
مساله اصلی فلسفه زندگی خود آدمه؛ فلسفه خشک رو بذاریمش کنار و از زاویه دیگه ای به این مسائل نگاه کنیم؛ بحث نیاز و ارضاء نیاز. ارشد در بهترین حالت با علم افزایی به توسعه دانش شما کمک میکنه و بعدش یه مدرکم به شما میده. اما آیا نیاز اصلی امروز زندگی شما در این پروسه وجود داره؟
اینکه ترتیب اولویت های شما چیست و چگونه، تابعی از عمق و شدت نیازهای شماست. آدم گرسنه یا تشنه ای که بی دست و پاست و توی یه جای خلوت افتاده توی یه چاله ۱ متری احتمالا محکوم به مردنه! همینطور آدم بی اراده ای که به ظاهر دست و پا داره محکوم به مرگی دیگره. اولی مرگ بی‌عملی(بی ابزاری) است و دومی مرگ بی‌اراده‌ای(بی مهارتی). من به این نتیجه رسیدم که؛ طوری انتخاب کن و اونطوری زندگی کن که فک میکنی درسته.
+ در این یکی دو سال مهمترین باشگاه فکری من همین مانشت بوده که به لطف این محیط خوب و سازنده و آشنایی با دوستان گل و با معرفت و استفاده از نظرات و تجربیاتشون، خیلی از مسائل برام شفاف شد. پس لازمه از همه تشکر کنم؛ از موسس مانشت جناب دکتر تنهایی محترم، از مانشت بانان (همه ادمینها و پشتیبانها) گرامی و از همه دوستان کنشگر و فعال فروم و حتی از دوستان غیر فعال :دی
احساس میکنم کسی ک میخواد ارشد بخونه باید یه مساله رو واسه خودش حل کنه
و اون اینه که چرا ؟
ارشد یک فاز تحقیقاتی هست واسه اونایی که دوست دارند تو فیلد کاری مرتبط با علاقه شون کار کنن و بقولی ریسرچ داشته باشن.
یه سری افراد هم هستند که برای اپلای اقدام به ارشد میکنند و قصد ادامه تحصیل دارند.
یه سری هم واسه موقعیت کاری بهتر
قبل از هر چیز واسه ارشد باید فاز خودمون رو دربارش مشخص می کنیم.
من ب شخصه وقتی دبیرستان بودم می خواستم ارشد ادامه بدم یعنی ۷ سال پیش
الان هم همین عقیدمه
کلا یه چیز شخصی هستش
امیدوارم حرفام کمکی کرده باشه
(۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۰۴:۴۹ ب.ظ)pezhman.m-AI نوشته شده توسط: .. تا آخر تابستون درستش میکنم.
من با این فقط لذت بردم