(۲۴ مرداد ۱۳۹۲ ۱۱:۴۲ ق.ظ)taraf نوشته شده توسط: ممنون ازهمه دوستانی که لطف کردندونظرات خودرابیان کردندمن تصمیم خود راگرفتم,انتخاب من پزشکی...خدا رو شکر
انشاا... موفق باشید
دم همه شما گرم خدایش مطالب رو خوندم فقط ۱۰ دقیقه چشمام به مانیتور دوخته شده بود و خشکم زده بود خدا رو شکر فک کنم نگرفت سکته رو میگم یه چندتاییش رو رد کردم فک کنم زیاد بود نشمردم آخه بی انصافا فکر قلب ضعیف ماروهم بکنید آخه دی شما که شریف میخونی اینا رو میگی وای به حال ما بخدا دوست من فقط یه حرفت باحال بود و اون که خدایش مهندسان IT و کامپیوتر عاشق هستن خدایش انشالله درست میشه
به امید موفقیت دوستان کامپیوتر و IT
(۱۸ تیر ۱۳۹۳ ۰۸:۳۲ ب.ظ)rkarimi123456789 نوشته شده توسط: دم همه شما گرم خدایش مطالب رو خوندم فقط ۱۰ دقیقه چشمام به مانیتور دوخته شده بود و خشکم زده بود خدا رو شکر فک کنم نگرفت سکته رو میگم یه چندتاییش رو رد کردم فک کنم زیاد بود نشمردم آخه بی انصافا فکر قلب ضعیف ماروهم بکنید آخه دی شما که شریف میخونی اینا رو میگی وای به حال ما بخدا دوست من فقط یه حرفت باحال بود و اون که خدایش مهندسان IT و کامپیوتر عاشق هستن خدایش انشالله درست میشهاینجا موفقیتی برای ما وجود نداره.
به امید موفقیت دوستان کامپیوتر و IT
واقعیت همینه که دوستان گفتن. توی ایران فقط تجربی جواب میده.
ای کاش بر میگشتم به دوم دبیرستان و میرفتم تجربی. دوست من با لیسانس بینایی سنجی(!) توی یک عینک سازی کار میکنه که واسه خودش هم نیست و داره ماهی ۵ میلیون میگیره، ولی آقای X که هیئت علمیه شریفه خودشون بهم گفتن ۳ میلیون درآمد دارن. اینا خرافات نیست! بنابراین به کسایی که هنوز اول راهن بگید برن تجربی بخونن که مثل ما پشیمون نشن. منظورم از ما، من و سایر همکلاسی هام هست که همگلی رتبه های زیر ۱۵ ارشد ۹۲ هستیم!
مهندسی برای کسی خوبه که بخواد یه دانشگاه خوبی قبول شه و بعدش هم از کشور بره.از این منظر نگاه کنی از پزشکی مسیر بهینه تری هست.اما اگر بخوای تو ایران بمونی شریف و امیرکبیر و دانشگاه آزاد نداره تهش باس بری ساعتی شیش تومن کد بزنی و کلی مشکل خشکی چشم و .. هم ممکنه بگیریم.
الگوریتم انتخاب از نظر من :
اگر می خوای ایران بمونی پزشکی و فیزیوتراپی و دارو و دندان و غیره.
اگر میخوای بری فنی مهندسی یا رشته هایی مثل زیست شناسی و ایمنی شناسی و ژنتیک و علوم پایه که اولویت با فنی مهندسی هاست البته.
(۲۰ تیر ۱۳۹۳ ۰۶:۳۸ ب.ظ)codin نوشته شده توسط: مهندسی برای کسی خوبه که بخواد یه دانشگاه خوبی قبول شه و بعدش هم از کشور بره.از این منظر نگاه کنی از پزشکی مسیر بهینه تری هست.اما اگر بخوای تو ایران بمونی شریف و امیرکبیر و دانشگاه آزاد نداره تهش باس بری ساعتی شیش تومن کد بزنی و کلی مشکل خشکی چشم و .. هم ممکنه بگیریم.کاملا موافقم و تنها دلخوشی ما هم همین رفتن از ایران هست.
من همسر یک پزشکم.
همسرم از شیمی انصراف داد از پایه واسه پزشکی خوند ک روزانه قبول شد.
الان استاژره.و امتحان رزیدنتی بزرگترین دغدغه زندگیشه.امتحانی که واقعا سخت ترین امتحان قابل تصوره.درسهاش خیلی سنگینه.وقت واسه هیچ تفریحی نداره.ما الان عقد هستیم و هیچ تفریح خاصی نداریم.
برادر همسرم دکترای فنی است و الان راهی خارم از کشور.همه جا هم منتشو دارن.اما واسه پزشکی باید ایران موند یاهزار جور امتحان تو کشور مقصد ازتون میگیرن.
عجب میکم از شما.فکر کردید پزشک عمومی چقدر در آمد داره دوسه تومان اونم تو مناطق بدآب و هوا و محروم.متخصص هم زندگیشو باید بزاره.نصف عمرش شیفته.چند سال باید بره طرح.مثل تراکتور باید درس بخونه.همسر من ساعت شش بیدار میشه تند و سریع خودشو میرسونه بیمارستان .باید آمادگی داشته باشه چون استاد رو سر مریض سوال میپرسه و شوخی هم نداره.اول میرن بخش.بعد درمانگاه.بعد کلاس سر ظهر.بعد شیفت اورژانس.بهد بدو بدو باید برگرده خونه و بشینه واسه امتحان های پشت سرهم و سنگین و هپونطور سوالهای فردای استاد درس بخونه.و بعدش باید درسهای قبلی رو مرور کنه.که واسه امتحام رزیدنتی اماده بشه و ساعت یک شب بخوابه و دوباره......تازه این زندگی یک استاژره نه انترن.چون انترن ها شیفت شب هم دارند و همینطور مسءولیت.
این زحمتی که تو پزشکی کشیده میشه و کامپیوتر کشیده بشه سر از استنفورد در میارید.
(۱۶ مرداد ۱۳۹۲ ۱۲:۵۸ ق.ظ)Fardad-A نوشته شده توسط: اتفاقا" امکان کارشون در خارج هم زیاده. الآن کانادا بیشتر از مهندس در رشته های پزشکی مهاجر می پذیره.
اینکه مدت تحصیل پزشکی طولانی است بنظرم قابل قیاس با مهندسی نیست. در پزشکی نه خبری از تکلیف هست نه پروژه سبک یا سنگین.
بعد از چهارسال طرف انترن میشه و کلا" بیشتر میره سمت کارورزی و مطالعه میاد پایین. یعنی شخص هشتاد درصد کارش آموزش تجربی و کشیک در بیمارستانه.
میماند یه امتحان تخصص. خیلی مینالند ولی امسال مثلا" ۱۴-۱۵ هزار نفر شرکت کردند و هزار و خرده ای میخواستند. شما از نظر آمار با ارشد مقایسه کنید
شما متاسفانه اطلاعی از پزشکی ندارید.
بعضی تخصصها بازار کارشون خیلی خوبه مثل رادیولوژی یا قلب یا گوش و حلق و بینی و زیبایی و پوست و مو و چشم ...
بعضی هاشون هم بازار خوبی ندارند مثل اطفال و داخلی و ...
اونهایی که بازار خوبی داره دیگه کسی کمتر میره سراغ فوق تخصص . ولی اونهایی که بازارش خوب نیست خب میرن سراغ فوق تخصص.
در کل قابل قیاس با مهندسی نیست. مثلا" یه متخصص رادیولوژی که هیچ ربطی هم به مرگ و میر نداره و ریسکی هم نداره ، فقط با یه مسئولیت فنی در یک مرکز تصویربرداری درآمدی در حد ماهی پانزده تا بیست میلیون داره. اگه مرکز از خودش باشه این را ضربدر ۴ کنید.
دوست عزیز ما مهندسین دنبال پول نیستیم عاشقیم.
اگه عاشق باشی و پولدار بهتره
در امریکا و بعضی کشورهای اروپایی پزشکهای ایرانی باید از دوره کارورزی دوباره بگذرونن یا امتحان بدن تا مدرکشون قبول بشه.
یه ازمونی هم هست که اگه بعد از پزشکی عمومی بدین وقبول شید میتونید برید امریکا تخصص بگیرید . همین بغل تو ترکیه هم هست . اسمش ،USMLE هست اگه اشتباه نکنم.
سیستم پزشکی در امریکای شمالی یه کم با ایران متفاوته یعنی افراد باید اول برن یه لیسانس علوم پایه مثل شیمی یا زیست شناسی بگیرند بعد برن پزشکی.
بگذریم. اگ ه در ایران داروسازی هم برید خوبه. با این وضع دارو اگه داروخانه داشته باشی که وضعت عالیه. اگه مسئول فنی یه داروخانه هم بشی همینجوری ماهی چند میلیون بهت میدن.
دندانپزشکی اوضاع کاری خوبی فعلا" نداره. (تو تهران و شهرهای بزرگ)مگر اینکه تخصصش را بگیرید . که یه کم تعداد متخصصینی که میگیرند خیلی کمه. ولی بازار کاریش بخصوص تو زیبایی و ارتو دنسی توپه.
دامپزشکی هم علاقه خاص خودش را می طلبه.
علوم آزمایشگاهی هم فعلا" بازارش خوب نیست و دوران اوجش سپری شده.
اطلاعات فوق بر اثر سر و کار داشتن با پزشکان بدست اومده و براساس شنیده های متعدد از این دوستانه.
شما متاسفانه هیچ اطلاعی از دانشجوی پزشکی بودن ندارید.
اقا دمتون گرم
مخصوصا شما امیرخان
بابا یه خورده به بچه ی مردم امید بدید . یعنی این شبکه و تازه اونم امنیتش و تازه شریف هیچی به هیجا؟؟؟ خوب پس واسه چی انصراف نمیدید و نمیاد یه دانشگاه خیلی پایین بخونید و اینقدر سختی رو به خودتون ندید و بعدم در کنارش بتونید کار کنید و با ۱/۱۰ زمان درس بخونید؟؟ والا یه خورد امید بدید به ملت. اینجا رو قبول دارم منم خودم توی زمینه ی شبکه کار کردم میدونم چی میگی ولی خوب به نظر اونطرف یه جورایی بهشته هم واسه کار هم واسه درس. تازه اون طرف یکی رو دیدم میگفت ما یه مسئول داریم فقط AD راه میندازه گفتم بابا بچه ی ما میرن کل سرویسهای رو از لینوکس و ویندوز یه نفر میره راه میندازه و میره. حالا کار ندارم اصولی ترن ولی خوب اونطرف بهتره و این پاداش کسایی که میتونن برن مثل شریفی ها!
به نظر من نیاز نیست رشته مهندسی امنیت و شبکه رو با در آمد یه پزشک متخصص خوب مقایسه کنید بهتره با یه دکتر عمومی مقایسه کنید یه دکتر عمومی که تو مناطق محرونه حقوقش ۶ میلیونه ....
تازه رشته های ما بجز درس خوندن باید کلی دنبال پروژه و.. و استرس کار آینده باشی ولی اونا هیچ کدوم از این استرس ها رو ندارن و فقط هدف اینه که درسهای ترم خوب پاس بشه بعدش کارآموزی که راحت میری تو یه بیمارستان ۲ سالی هستی کاراتو یاد میگیری و تمام .
البته رشته هایی مثل عمران شاید وضعشون تو ایران بهتر باشه که البته هم هست پول توشون بیشتره و راحت تره مثلا میره تعیین خسارت واسه یه خونه میکنه ۵۰۰ میگیره تو ۱ ساعت کلا... نه کارتخصصی و علمی ای هست که بگیم طرف از مخش استفاده کرده یه کار روتین که همه میتونن بگن واسه ساخت یه خونه ۱۰۰ متری چقد هزینه نیازه. و فقط یه مهر میزنه
به نظر من شک نکن برو پزشکی
خیلی نا امیدین!!!
این زندگی به زحمت ادامه دادنش نمی ارزد
رشته خودمو دوستش دارم ،عاشقشم، مثل زندگی تلخ وشیرینی هاشو دوست دارم باگ هاشو دوست دارم گاهی کلافه می شم ولی وقتی خروجی می گیرم انگار همه ی شادی های دنیا رو بهم دادن با هیچ رشته ای عوضش نمی کنم، همه چیز پول نیست ،زندگی باید کرد، پزشک بیکار زیاد داریم مهندس کامپیوتر بیکار هم زیاد داریم تو هرکدوم کاربلد باشی پول خوبی در می یاری ولی باید دید با چی حال می کنی با چی عشق می کنی خواهرم پزشکی می خونه اونم عاشق کارشه زمانی که تو بیمارستانه بهترین لحظاتش رو می گذرونه این هارو گفتم بدونی همه چیز پول نیست رضایت شغلی مهم ترین چیزه خیلی از هم کلاسی های خواهرم با اینکه پزشکی می خونند ادم های افسرده ای هستند بعضی هاشون از بوی الکل حالشون بهم می خوره وقتی وارد اتاق تشریح جسد می شن از حال می رن جرئت نمی کنند به اتاق زایمان برن و... تورشته ما هم الا ماشاءالله ادم کم حوصله هست ،الفبای کار رو یاد نگرفته انتظار داره چون مدرک داره باید الان پول به پاش بریزن ولی وقتی پای کار می یاد توی کوچیک ترین مسائل در جا می زنند پروژه ها راکد می مونند ادم می شناسم برای عیب یابی ساعتی میلیونی پول می گیره ادمی رو می شناسم فقط برای مشاور پروژه بودن میلیونی پول می گیره ،اگه این طرف نتونی پول در بیاری مطمئن باش اونوره اب هم نمی تونی دربیاری
متاسفانه ما ایرانیا تا وقتی که موفقیت رو توی پول درآوردن می بینیم به جایی نمی رسیم.
(۲۳ تیر ۱۳۹۳ ۰۳:۳۵ ب.ظ)sabafarhadi نوشته شده توسط: متاسفانه ما ایرانیا تا وقتی که موفقیت رو توی پول درآوردن می بینیم به جایی نمی رسیم.شما موفقیت رو تو چی میبینی؟
دوستان من مدتی هست اینجا نیومدم بعد از آخرین باری که رتبم شد زیر ۲ هزار و نتنستم دانشگاه مجازی ارشد برم.
ولی الان اومدم دیدم نوشتید این زندگی ارزش ادامه ندارد.
بذارید یه نکته بگم شاید بدرد خورد شاید نه:
دنبال چیزی برید که بهش علاقه دارید. یکی از فامیلامون به از من زرنگ تر بود ولی به زبان علاقه داشت و توی ارشد کامپیوتر نوست قبول بشه رفت دنبال زبان و زبان قبول شد.
من به کامپیوتر علاقه داشتم دو سال قبلو نشدم و سومین سال مجازی قبول شدم پول نداشتم برم بیخی شدم.
توی ذهن خودم می گم بعضی ها بازم باید کشف کنن خودشونو. که یا باید برید سر کار های تخصصی نرم افزار یا برید سمت تولید یا برید سمت کارهای تبلیغات و در کنار پول که بهش رسیدید کارهای دیگه کنید و با انگیزه کتب قدیمی خودتون رو دوباره باز کنید و مانشت هم بدون استرس داشته باشید.
الان اومدم یکی از دوستان پیام زده بود یه سوال معماری داشت من خیلی بی انگیزه بودم. تا الان هم بهش پیام زدم گفتم حالا سوالتو بفرست شاید تو کتابام نگاه کردم دوباره مطالعه کنم جوابتو بلکه بتونم بدم.
وقتی مردم بهتون نیازی پیدا می کنن اگه تونستید کارشون رو ردیف کنید این یه نعمت هست. و تجربتون میره بالا.
شما فقط مانشت رو زیر دست ندارید. می تونید توی انجمن های تخصصی در مورد تخصص مورد علاقتون توی تولید نرم افزار یا هر چیزی دوست دارید عضو بشید و یا واسه استخدام بازم گشت و گذار کنید.بعضی اونا که زرنگن میرن بانک و در کنارش مطالعه و ... .
بعضی ها که زرنگن میرن چاپ بنر یا کارای تبلیغات یا .... و پول در میارن و در آینده میرن سمت علاقشون.
همه چیز زندگی کنکور نیست. مسیر رو با تکنیک و تاکتیک دور بزنید و مشورت باعث میشه از عواقب کارها در امان باشید.
در هر صورت حرف زدن ملاک نیست . من خودم مشکلات زندگی خودم رو دارم و خودم هم بیکارم. ولی امیدوارم که امیدتون رو از دست ندید. توی این شبای قدر هم دعا کنید. از خدا بخواید. یه دست صدا نداره همتون بخواید. خداوند متعال دوست داره بنده هاشو. خودش بنده نوازی می کنه. هر مشکلی که توی زندگی پیش میاد رو به پاش ننویسید.
امیدوارم گره های از درب رحمت به روتون باز بشه و امیدوارم توفیق پیشرفت و رسیدن به اونجایی که در نهایت به نفهتون بشه رو داشته باشید و امیدوارم راه اصلی رو بین همه ی راه ها پیدا کنید.
باید خیلی فکر کنید. قدرت فکر انسان خیلی بالاست. من یه اتاق کوچیک دارم با صدتا کتاب کامپیوتر. یه اتاق گرم بدون تخت خواب با یه پنکه کوچیک توی گرمای تابستون. هر شب تا صبح بیدار. دارم روی تخصصی که بهش علاقه دارم فعالیت می کنم.
شما هم بگردید ببینید به چی علاقه دارید.
زمان برای هر کسی که صبر می کند هر دری را باز می کند.
بر انسان نیست جز آنکه تلاش کند. لیس للانسان الا ما سعا(سعی)
---
امیدوارم به خاطر شکست هایی که توی زندگی می خورید نا امید نشید(عمرتون به هدر رفت می دونم. زندگیتون فنا شد می دونم ولی اگه با امید مشکلات حل نشد با نا امیدی هم ممکنه حل نشه. پس جای درگیری سعی کنید اول راه رو پیدا کنید و ببینید برای چی ساخته شدید و به چی علاقه دارید.)
اگه ارشد میخواید قبول بشید تجربه اینو می گه : فقط دروس مشترک: ۵۰ درصد بزنید. بعدش ک دو تا درس سبک مثل طراحی زبان برنامه نویسی رو بخونید. حتی دروس پیچیده ای که توی دانشگاه های دولتی یا غیر انتفاعی هم تدریس نشده بعضی ها رو نمی خواد.
نظریه مثلا درس اسونی هست.
معماری هم شاخ نیست.
جزوات دستنویس اساتید هادی یوسفی و پوران خوبه.
مسائل رو اثبات کنید و راه حل رو یاد بگیرید.
یکی از روش های یادگیری و حافظه ی طولانی مدت نوشتن هست.
به دیگران که یاد میدید و وقت میذارید واسه یاد گیری دروس سخت و به سوالات دیگران که جواب میدید و وفت می ذارید کتب رو مطالعه می کند برای پاسخ به سوالات سال های قبل این باعث می شه مغزتون ردر رستای هدف فعال بشه نه در کج راه های هدف.
بعضی کتب مرجع رو اتیش بزنید. بعضی رو نه.
واسه پایگاهلازم نیست کل روحانی رو بخونید. پوران و مقسمی کافیه انشاءا.... .
--
ارشد هم علاقه ندارید و اگه انگیزه ندارید توی زمینه ای که علاقه دارید کار کنید و سخت کار کنید تا ارضا بشید.
---
خدایا کمک کن بچه ها موفق بشن Guide us to the Straight path (ما را به راه راست هدایت فرما)
آمین
(۲۳ تیر ۱۳۹۳ ۰۳:۵۶ ب.ظ)Amir V نوشته شده توسط:(23 تیر ۱۳۹۳ ۰۳:۳۵ ب.ظ)sabafarhadi نوشته شده توسط: متاسفانه ما ایرانیا تا وقتی که موفقیت رو توی پول درآوردن می بینیم به جایی نمی رسیم.شما موفقیت رو تو چی میبینی؟
از نظر من
موفقیت یعنی بتونی فرد مفیدی برای آدمهای اطرافت و جامعه باشی, یعنی بتونی یک تغییر مثبت ایجاد کنی, بتونی ریشه یک تفکر غلط رو بسوزونی... اگر بخوایم موفقیت رو مطابق با معیار شما تعریف کنیم اونوقت "انیشتن" آدم موفقی نبود چون فقیرانه زندگی می کرد.