صفحه‌ها: ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸ ۱۹ ۲۰ ۲۱ ۲۲ ۲۳ ۲۴ ۲۵ ۲۶ ۲۷ ۲۸ ۲۹ ۳۰ ۳۱ ۳۲ ۳۳ ۳۴ ۳۵ ۳۶ ۳۷ ۳۸ ۳۹ ۴۰ ۴۱ ۴۲ ۴۳ ۴۴ ۴۵ ۴۶ ۴۷ ۴۸ ۴۹ ۵۰ ۵۱ ۵۲ ۵۳ ۵۴ ۵۵ ۵۶ ۵۷ ۵۸ ۵۹ ۶۰ ۶۱ ۶۲ ۶۳ ۶۴ ۶۵ ۶۶ ۶۷ ۶۸ ۶۹ ۷۰ ۷۱ ۷۲ ۷۳ ۷۴ ۷۵ ۷۶ ۷۷ ۷۸ ۷۹ ۸۰ ۸۱ ۸۲ ۸۳ ۸۴ ۸۵ ۸۶ ۸۷ ۸۸ ۸۹ ۹۰ ۹۱ ۹۲ ۹۳ ۹۴ ۹۵ ۹۶ ۹۷ ۹۸ ۹۹ ۱۰۰ ۱۰۱ ۱۰۲ ۱۰۳ ۱۰۴ ۱۰۵ ۱۰۶ ۱۰۷ ۱۰۸ ۱۰۹ ۱۱۰ ۱۱۱ ۱۱۲ ۱۱۳ ۱۱۴ ۱۱۵ ۱۱۶ ۱۱۷ ۱۱۸ ۱۱۹ ۱۲۰ ۱۲۱ ۱۲۲ ۱۲۳ ۱۲۴ ۱۲۵ ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ ۱۲۹ ۱۳۰ ۱۳۱ ۱۳۲ ۱۳۳ ۱۳۴ ۱۳۵ ۱۳۶ ۱۳۷ ۱۳۸ ۱۳۹ ۱۴۰ ۱۴۱ ۱۴۲ ۱۴۳ ۱۴۴ ۱۴۵ ۱۴۶ ۱۴۷ ۱۴۸ ۱۴۹ ۱۵۰ ۱۵۱ ۱۵۲ ۱۵۳ ۱۵۴ ۱۵۵ ۱۵۶ ۱۵۷ ۱۵۸ ۱۵۹ ۱۶۰ ۱۶۱ ۱۶۲ ۱۶۳ ۱۶۴ ۱۶۵ ۱۶۶ ۱۶۷ ۱۶۸ ۱۶۹ ۱۷۰ ۱۷۱ ۱۷۲ ۱۷۳ ۱۷۴ ۱۷۵ ۱۷۶ ۱۷۷ ۱۷۸ ۱۷۹ ۱۸۰
آقا من خیلی از کامنتا رو نخوندم، ولی یه چیزی و بهش ایمان دارم.
شما اگه وضعیت مالیت خوب باشه من بهت قول میدم دست روی هر کی بزاره بهت بله و میگه.
(۱۳ مهر ۱۳۹۳ ۰۳:۰۶ ب.ظ)saleh330 نوشته شده توسط: آقا من خیلی از کامنتا رو نخوندم، ولی یه چیزی و بهش ایمان دارم.َشما چشم بسته غیب عرض میکنی
شما اگه وضعیت مالیت خوب باشه من بهت قول میدم دست روی هر کی بزاره بهت بله و میگه.
(۱۳ مهر ۱۳۹۳ ۰۵:۱۴ ب.ظ)saeidkhan نوشته شده توسط:میخوای چشمتو ببندی رو حقایق من حرفی ندارم.(13 مهر ۱۳۹۳ ۰۳:۰۶ ب.ظ)saleh330 نوشته شده توسط: آقا من خیلی از کامنتا رو نخوندم، ولی یه چیزی و بهش ایمان دارم.َشما چشم بسته غیب عرض میکنی
شما اگه وضعیت مالیت خوب باشه من بهت قول میدم دست روی هر کی بزاره بهت بله و میگه.
مثلاً همین کامنت قبلیه شما، فقط شما نیستی که داره این حرف و میزنه، همه دارن میزنن، ولی خب حرف زدن که کاری نداره، راحت ترین کاره به قول خودت کو عمل.
یه سری چیزا رو دیگه باید قبول کرد، الان پول حرف اول و آخره مخصوصا تو ازدواج.
درس بخونید!
بعضی وقتها نه تنها سختگیری هایی رو خونواده های دخترها(خدایی نباید بگیم فقط دخترها
) انجام میدن و بلکه خونواده پسرها میگن به پسرشون که بچه تو الان دهنت بوی شیر میده و شغل درست و حسابی نداری و دفترچه بیمه نداری و اینا. از اون بدتر یه تیپ پسرهایی که خودشون به خودشون سخت میگیرن هم کم نیست یکیش خود من که دیگه اون نوبره.اما یکی از سختترین انتخاب هایی که میتونه آدم داشته باشه این هست که بین ازدواج و سروسامون دادن به زندگی مجردیش و آیندش یکی رو انتخاب کنه...!
هر وقت دو هدف آدم رو در روی هم قرار میگیرن شرایط واقعا نیاز به خطر کردن داره... اینکه میدونی اگه اون یکی رو انتخاب کنی شاید خیلی چیزها رو واسه سالها از دست میدی یکم توی دل آدمو خالی میکنه. اینجور وقتهاست که آدم مجبور میشه دلشو توی دستش محکم بفشاره تا کار دستش نده یه وقتی.
اگر سنت گرایی مسخره نبود و در لباس دین هر کاری میخواستن نمیکردن به دلایلی که هیچ جا قبول نیست مث مادر پسر باید انتخاب کنه
دختره باید شهر پسره باشه تا اونا از خانوادش جدانکنهمهریه یه سکه باشهقضاوت نابحق نکننمیلیاردها ثروتشونا به ایتام ببخشن اما به بچشون اصلا کمک که نکنن هیچ جلو پیشرفتشم بگیرن هزار تا واسطه بگن ذهن طرف خرابه و تو مغز مادره حرف حساب جایی ندارهدونفر مجبور نمیشدن تموم سالهای جونیشونا منتظر بمونن تا خودشون بتونن کاری کنن تو این وضع مملکت این همه انتظار فقط کشنده است و زجری که آدما میشکن اما نباید دم بزنن موندم مادر پسر قراره زن بگیره واسه خودش؟ چرا دنبال یه عروسن که بزنن تو سرش؟ اما جالبی داستان بحدی میرسه که میفهمی طرف اصلا قصد نداره برا پسرش زن بگیره میگه بزار من مردم بعد میگیری حالا چه خبره مگه ۲۶ سالته تا ۴۰سال وقت هست
ببخشید که این رو میگم ولی کلاً بحث در مورد ازدواج در ایران و سایر کشورهای اسلامی قابل دفاع نیست و خوشبخت شدن در این وصلت ها اکثراً تصادفی و از روی شانس است. زمانی میشه گفت ازدواج به درستی شکل گرفته که پسر و دختر ایرانی بدون درنظر گرفتن نیاز جنسی همدیگرو بخوان و این با دستورات اسلام در تضاده.
خیلی از ازدواج ها بعد از سپری شدن ۶ ماه کم کم به تنش کشیده میشه یعنی درست بعد از عادی شدن میل جنسی به طرف مقابل.
این هم که بعضیا قبل از ازدواج میگن من طرفمو خوب شناختم همش حرفه. تا دو نفر نرن زیر یک سقف زندگی کنن همدیگرو خوب نمیشناسن.
(۱۳ مهر ۱۳۹۳ ۱۲:۱۵ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:(12 مهر ۱۳۹۳ ۱۰:۳۰ ب.ظ)masume_ml نوشته شده توسط: اگه نگرانی تون فقط این ۳۰۰ تا سکه است ازدواج کنید چون یک سری قوانین هست که اولا بیشتر از فکر کنم ۱۱۰ تا حساب نمیشه بعد طبق استطاعت مالیه ... میتونید از محضردارا بپرسید . هرچیه به نفع اقایونهبازم ما ازدواج نمیکنیم
حالا کی به شما زن داد
(۱۳ مهر ۱۳۹۳ ۰۷:۰۷ ب.ظ)vesta نوشته شده توسط: کی گفته اگه وضع مالی خوب باشه جواب بله رو میگیرید!!!نمونه نیار اگه قرار باشه مثال بزنیم که من هزار تا برات میارم دقیقا برعکس همین چیزا که گفتی.
خودم خواستگارم یکیش رئیس بانک بود، وقتی ۱۷ سالم بود و چون آَشنا بود شناخت کامل بهش داشتم و واقعا انسان بود و هست، اما میدونستم که دنیامون با هم متفاوت هست، حتی یکبار باهاش حرف نزدم و چندسالی هم صبر کرد برام یا همین چند وقت پیش، همکار دوستم بود که از هر نظر عالی بود ولی حتی بهش اجازه ندادم بیاد جلو چون از من ۹ سال بزرگتر بود و با شناخت از خودم میدونستم که نمیتونم خوشبختش کنم، فردی بود که ۱۰ سال منتظر من بود و یکبار هم باهاش حرف نزدم، در مورد دخترا اینطوری فکر نکنید، اگر کسی بخواد واقعا زندگی کنه، مطمئنا دنبال پول طرف مقابل نیست حالا چه پسر باشه چه دختر
باید یه چیزی باشه که طرفت رو همیشه بخوای و اون واقعا "اخلاق" هست
همه چیز پول نیست، من خودم به کسی که پول نداشت و فقط ایمان داشت و پشتکار، اجازه دادم بیاد جلو و اصلا برام وضع مالیش مهم نبود چون میدونستم همت و پشتکار داره
( بخش اولش رو برای حمایت از اینکه خانما پولکی نیستن ذکر کردم)
انقدر هم زندگی رو شروع نکرده به فکر طلاق نباشید، سعی کنید درست انتخاب کنید و بعدش درست زندگی کنید و زندگیتون رو عاشقانه حفظ کنید
زندگی مشترک یه شروع هستش که تا آخر عمر باید حفظش کنید به شرطی که درست و عاقلانه باشه، با عقل انتخاب کنید و با عشق زندگی کنید. اینا شعار نیست و من دور و بر خودم زندگیهای خوب و عاشقانه رو میبینم
من دارم میگم الان همه چیز شده پول یه پسر واسه اینکه بخواد رو پای خودش وایسه تو این مملکته... ۳۰ سال طول میکشه. دیگه همه هم میدونن چرا.
واسه پسر به خدا اصلا هیچ اشکالی نداره من تا ۵۰ هم شده وایمیسم تا بالاخره بتونم اول رو پای خودم وایسم و دستم تو جیب بابام نباشه.
ولی مثلا یه دختری که ازت ۲سال کوچیکتری یا مثلا ۴ ساله با هم دوستید اون نمیتونه تا سن ۲۶ یا ۲۸ سالگی صبر کنه یا اگرم بخواد اطرافیان انقد فشار میارن که آخرش بی خیال میشه.
ولی اگه تو پولت ردیف باشه همون تو سن ۲۰ سالگی یا نهایت ۲۴ سالگی ازدواج میکنی و گرنه کیه که از ازدواج بدش بیاد، منم اینکه میگم همه چی پوله برای اینه. مثلا خود من الان ۲۴سالمه اولش میخواستم بخونم واسه ارشد بعدش یه کار جور شد با ماهی ۷۰۰ تومن بیخیال ارشد شدم، نهایت میتونم ۶ ماه دیگه سر کار برم و نرم سربازی، بعدش باید ۲سال برم خدمت مقدس میشه ۲۷ سالم با ۴ ملیون سرمایه(خدایی خنده داره) نمیگم بابام کمکم نمیکنه ها ولی مگه اون بنده خدا چقدر داره نهایت بخواد خرج عروسی های مسخره ی ما ایرانیا رو بده با نصف پول رهن خونه خلاصه تازه رو ۳۰ میتونی خودتو جمع و جور کنی.
اینم بگم که این قضیه واسه اکثر جووناست حالا اونایی که از اول به فکر بودن و مغزشون از همون اول کار میکرده بحثشون جداست.
واسه همین وقتی که سن دختر میرسه به ۲۴ و ۲۵ هم خودش یه ذره میره تو فکر هم خانواده فشار میارن، واسه همینه که هرکی پولش بیشتر اولویتش بیشتر، مثلا اگه مثل fcfs بود بهتر بود ولی اولویت فعلا پوله.
البته آقا فعلا مهم ترین چیز درس خوندن خدایی مخصوصا تو این انجمن، زیاد در گیر نشیم بهتره.
جواب این سوال مهم هست => آیا ازدواج ضروری است؟ به چه دلیل؟
این که فرد باید ازدواج کند یک تلقین از طرف جامعه است. میشه به ازدواج به دید سفر به شهر x نگاه کرد درسته شاید اتفاق جالب و خوبی باشه ولی ضروری نیست
دید همه با هم یکی نیست
من هم نظر و دید خودم رو نوشتم، و از نظرات دیگران هم استفاده کردم
فقط برای همه چه با ازدواج چه بدون ازدواج، آرزوی خوشبختی و حس و حال خوب دارم
@آلفا
حرفتو قبول دارم.
بخش اعظمی از مشکلات از فرهنگمون نشات میگیره. من کاری به خوبی یا بدی فرهنگمون ندارم. اما متاسفانه واقعیت این هست که ازدواج موفق تا زمانی که توی چشم خونواده ها و فامیل ها اونیه که دختر و پسر بعد از عقد و عروسی برن توی یه خونه شیک و فر و ماشین ظرفشویی و غیره و غیره همه آماده باشه؛ مشکل پابرجاست. تازه تا ۱ ماه بعدش فوکوس همه روی اینه که آها دیدی سرویس قاشق چنگالش کم بود فقط ۶۰ تا سرویس لیوان داشت و اینا!!!. حالا بعد از یک ماه همه سر میکنن توی زندگی طرف که این چرا اینجوره و من فلان گفتم ال شد و ول شد و بعد از ۶ ماه هم چرا بچه ندارین و اینا
متاسفانه توی جامعه ما به زن ها زیاد اجحاف میشه ولی توی قضیه ازدواج به نظر من به هر دو طرف داره اجحاف میشه.مرد متحمل فشار باور نکردنی قبل و بعد از ازدواج و زن متحمل نداشتن خواستگار درست و حسابی و افزایش سن و سال مجردی به خاطر اینکه پسر جرئت به خودشون نمیدن که برن جلو!. با ایمان کامل میتونم بگم که کسایی که همسن من هستن و از پنجم دبستان درسو گذاشتن و رفتن تعویض روغنی شاگردی، الان همه شون وضعشون خوبه و حتی یکی دوتا سراغ دارم خونه و ماشین خوبی هم دارن
توی جامعه فعلی زن کُلفت خونه و مرد تنها کسی که وظیفه کار در خارج از خونه داره هستن. اگر مرد بخواد قبل از ازدواجش همه چیش حل باشه خوب (که الان اینطوره) باید هم انتظار داشته باشه که زنی که میگیره باید بیاد فقط بشوره و بساوه! درسته همه اینطور نیستن ولی جامعه غالب اینطورن خوب متاسفانه. تازه بعد از بچه دار شدن هم همه از خانوم انتظار دارن زندگی و اهداف و تفریح های خودشو کات کنه و ۱۰۰% تایمشو بگذاره واسه بچه. لقمه دهن خودشو در بیاره بگذاره توی دهن بچه. این خیلی خوبه اما نباید در حق خودش اجحاف بشه که میشه گاها.
چه عیبی داره اول شروع زندگی حتی زمانی باشه که هر کدوم واسه ۱ یا چند سال توی خونه های پدریشون زندگی کنن(یعنی دختره خونه خودش و پسره هم خونه خودش). در ضمن دختره هم حق داره بگه که من خونه بابام روزی ۳ بار نون و کره میخورم حالا برم خونه شوهر نون خشکه بخورم
خلاصه ی کلام این فرهنگی که پسر و دختر با هم آشنا بشوند و محرم بشوند و کم کم مسائل زندگی خودشونو محیا و آماده کنن خیلی چیز خوبیه که توی کشورهای دیگه میبینیم و میگیم اینا فاسد و مفسد فی الارضن!!!(صد البته اونجا حاج آقا سیغه نمیخونه چون ندارن
)بخدا فرهنگ اونوریا این چیزی که توی هالی وود میبینین نیست...
با سلام،
آقایان درست گفتند! خانمها طلا دوستند، به ظواهر اهمیت می دن، به خاطر مهریه شان آقایان به زندان فرستاده می شن، خانمها سال به سال باید دکوراسیون عوض کنندو .. و ....
بله شماها درست می گید!
وقتی ما مثل شما نمی تونیم خیلی از کارهایی که درست و منطقی یه (به جرم دختر بودن) انجام بدیم، شماها بگید چکار باید بکنیم؟؟؟!!!
تجربه ی خودم رو می گم؛حدود ۱۰ سال پیش، زمانی که نوجوان بودم تصمیم گرفتم وارد دنیای ورزش بشم، با هزار زحمت مامان بابا رو راضی کردیم؛ رفتیم ثبت نام کلاس، فقط یه کلاس بود اونم ساعت ۳ بعدازظهر! خانمها هم باید از درب پشتی که اتفاقا جای خیلی خلوتی هم بود وارد ورزشگاه می شدند! و درب اصلی برای ورود آقایان بود!..
این تازه داستان شروع ورزش بود! داستان شروع های دیگر که هیچ!
سر شاغل شدنم چقدر سختی و بدبختی کشیدم تا با فرهنگ سنتی خانواده ام بجنگم...
حالا دختران زیادی در خانواده و فامیل سر کار می روند و سر کار رفتن همه از جمله خود من هم یک چیز عادی است..ولی خدا می داند تا رسیدن به این مرحله ی عادی چه خون دلی که نخوردم...
همیشه همین طور است،دختران ایرانی همیشه باید برای حق طبیعی خود نیز بجنگند،این تاوانی است که دختر ایرانی اگر می خواهد خودش باشد و دارای هویت مستقل باشد نه وابسته به پول پدرش یا شوهرش!
باید بپردازد....
تلخ است ولی واقعیت دارد...(این تحلیل شخصی من است و اگر خانمهای مانشتی موافق نبوده یا با آن مخالفند لطفا نظر خود را اعلام کنند )
وقتی مجالی برای من باقی نمی ماند تا خودم باشم و خودم برای خودم هویتی بسازم؛ باید به پول متوسل شوم! وقتی تلاش و تحصیلاتم در جامعه ارزشی ندارد چون دخترم! باید با یک جشن عروسی آنچنانی خودم را مطرح کنم!
آقایان محترم! شما که از چنین نگرشی گله و شکایت دارید چقدر حاضرید به یک خانم/دختر در جامعه به خاطر تحصیلات،موفقیت کاری، ویژگی های اخلاقی و .... احترام بگذارید؟؟
یک گلایه دیگر هم دارم که هر چند شاید به اینجا و دوستان مانشتی مربوط نمی شود می خواهم بگویم چون دارد خفه ام می کند...
آقایان محترم! چرا این مادرها و خانواده ی شما هستند که به تنهایی و به منظور خواستگاری برای شما و به جای شما ، به خواستگاری می آیند و مادر محترمتان از دختر می پرسد :"ملاک های شما برای ازدواج چیست؟" ...یکی نیست بگه آخه مگه قراره من با تو ازدواج کنم؟؟؟
تنها حق قانونی زن ایرانی مهریه اش است، تنها دستاویز قانونی! که دارد؛ زن ایرانی دنبال مهریه اش نیست، تنها دستاویزش است برای رسیدن و گرفتن بقیه حقوق نادیده گرفته شده اش...
وقت آن رسیده که یک همت و عزم عالی داشته باشیم برای تغییر فرهنگ ازدواج و البته تصحیح آن ،
و وقت آن رسیده که آنقدر مزین به زیبایی های اخلاقی باشیم که دیگر نیازی نباشد که از حسابهای بانکی یا اموال پدر و مادرهایمان بپرسیم!... به امید آن روز
عاغا هرکی ازدواج کرد شیرینی فراموش نشه لدفا!
میدونید چرا طلا وجهیزیه آنچنانی و مهر بالا عرفه چون رسمه
رسم چیه !رسم را یه عده بنا گذاشتن که بگن ما خیلی بالاتر از همه هستیم
من که خودم میخوام در حد ساده زندگی کنم شدم سنگ بارون که چرا اینجور نیستی چرا اونجور نیستی آبرومون میره جلو همهمیگن خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت باش 
جماعت ما مشکل داره مقصر کیه؟