(۲۹ دى ۱۳۹۱ ۱۲:۴۳ ب.ظ)mfXpert نوشته شده توسط:(29 دى ۱۳۹۱ ۱۲:۰۶ ق.ظ)nasrolah نوشته شده توسط: یه پیشنهاد داشتم بعنوان عضو کوچکی از مانشت اگه میشه یه بخشی در مورد مفاخر ایرانی که رفتن در خارج افتخار آفرین شدن بزاریدبه نظرم به جای اینکه بریم دنبال بیوگرافی ایرانی‌های موفق در خارج از کشور باید بریم دنبال اینکه تو اون کشورهایی که این ایرانیها هستن چه امکاناتی در اختیارشون قرار داده شده که این افراد به این موفقیت‌ها رسیدن. چون تا وقتی تو ایران هستن به هیچ حا نمی‌رسن اما چند سال بعد از رفتن به بعضی از کشورهای خاص یهو می‌بینی کلی ترقی کردن.
تا حد خیلی زیادی باهاتون موافقم ولی خواستم پیرو نظرتون اینم بگم نه تنها هیچی فراهم نمیشه بلکه سنگ هم میندازند در کل یه ایرانی برای اینکه ایرانی بودن خودشو ثابت کنه باید تمام سوانح فیزیکی و روحی رو ازجلو ورداره.یه استادی داشتیم توی کارشناسی یه ۳۰ ۴۰ سال پیش رفته بودن فرانسه واسه اخذ دکترا ایرانی زیاد بود یکی از استادهای دانشگاه تهران هم که الان دانشجوی دکترا دارند اون زمون اشکالات خودشون رو از این استاد ما میپرسیدن بعدا به دلایل خاصی که جلوش گرفته شود بعد از گذراندن ۲ ترم درس رو رها کردن و برگشتن و حالا این کجا و آن کجا کسی که میومد اشکالاتش رو از استاد ما میپرسید الان استاد دانشگاه دانشگاه تهران است و ماله ما ...
به نقل از یکی از استادهای جوانمون که در دوران کارشناسی دانشجوی استاد ما شده بود و الان خودش در دانشگاه پلی تکنیک استاده و دانشجوی دکترای همون استادی هست که داره دانشگاه تهران تدریس میکنند. پس سنگ انداختن هم یه عامل تعیین کننده است
نظر من اینه که هر کسی یه جایی داره. اگه اشتباهی سرجایش قرار بگیره یا بخودش ظلم میکنه یا به بقیه. مثلا" یکی اشتباهی رئیس میشه تا آخر مدت ریاستش فقط حرف میزنه و طرح میده و ضرر میزنه به بقیه.همه اش هم یا دروغ میگه یا بقیه را میخواد رنگ کنه.چون سرجایش نیست
حالا بذارید لطیف تر بگم
بعضی وقتها یه جایی محیط مناسبی است می بینید گل رشد میکنه گل میده شکوفا میشه. یه جایی زورکی میخوان گل پرورش بدن کلی هزینه میشه گلخانه و .... ولی آخرش هم اون گل طبیعیش در نمیاد.اگر هم یه روزی برق گلخانه را یکی خوشش نیاد قطع کنه ....تمام.
اون دوستانی که میگن همه باید برگردن و اینجا را بسازند باید عرض کنم اینجا هیچ چیز سر جایش نیست. یه ضرب المثل چینی میگه اگه زورت بکسی نمیرسه سر راهش نایست.(اینا همیشه یکی از دوستام میگه). شما نگاه کنید اگه دروازه بان یه تیم دسته سومی باشید حقوقتون از استاد دانشگاه بیشتره. دغدغه تونم کمتره. شاید بگید تو اروپا هم اینجوریه. خب اونجا از بودجه کشورشون که نمیدن به دروازه بان.باشگاهها خصوصی ند.(این شاخه بحث خیلی طولانی است ...)
از طرفی بعضیها نهنگ هستند نمیشه آوردشون تو حوض خونه مون. بهتره تو اقیانوس باشه. اگه یه نفر میتونه تو بایرن مونیخ بازی کنه که نباید بیاریمش تو تیم راه آهن.
بعد هم اینجا معادلات خاص خودش را داره. بعضیها به علم خیلی فراتر از کار و شغل آینده برای ممر زندگی نگاه میکنن. شما فکر کنید یه نفر استعداد ریاضی داره باید اینجا تو کلاسی درس بخونه یا درس بده که ۹۹ درصدشون قول میدم ریاضی را بعد از انتخاب پنجاهم شون زدن. همه شونم پی تغییر رشته هستند. و .........خب این استعدادش کور میشه.
خیلی بهتره مرزبندی نکنیم.
اگه کسی از مردم ما به دنیای علم خدمتی بکنه افتخاره . همینکه اسمش ایرانیه خیلی مهمه. بذارید در جایگاهی که هست باشه . همانجا که مستعدش هست . حالا کمک علمی خواست بکنه خیلی خوبه ولی انتظار واقعا" نادرستی است که بگیم چرا بعضی برنمیگردن.برگردن معادلات دیفرانسیل درس بدن و سر ماه یارانه نقدی بگیرن و هوای مسموم تنفس کنند و ....!!!
این مباحثی که گفتید تو شعر زیر خلاصه میشه
گر بریزی بحر را در کوزه ای ***چند گنجد قسمت یک روزه ای
این جور آدمایی وسعتشون در حد یه کشور نیست اینا باید به جهان شناخته بشن.
هر کس هر جا به کشور خدمت کنه خدا واسش به حساب میاره.مطمئن باشید لااقل توی ایران حرف اکثریت مردم حرف حقه.به این معنی که مردم الکی از کسی خوششون و یا بدشون نمیاد.دکتر سمیعی رو همه دوست دارند چرا بقیه دکتر سمیعی نباشند؟توی ایران جای هر آدمی نیست.همه دعواها روی همینه.توی ایران کسی که برای خدا زحمت بکشه موفق میشه(کار بی منت).نه اینکه به قصد خونه ی خوب توی جای خوب و...از قدیم گفتن با خـدا باش و پادشاهی کن/بی خدا باش هر چه خواهی کن.مگه این چیزایی که بدست میاریم به خاطر...بگذریم در آینده هر کس جایی که هست رو بالا (به قصد تلاش بیشتر) فرض کرد پیشرفت می کنه و اگر در قبال جایی که پیشرفت کرده احساس مسئولیت داشته باشه حتما بر میگرده وگرنه که...
کلام آخر :
رهبرانقلاب در پیامی به انجمن‌های اسلامی دانشجویان اروپا: ایران فردا با ثروت عظیمی از اندوخته‌های علمی و عملی، باید به دست مدیرانی بزرگ و لایق، اداره شود / خود را برای نقش آفرینی در این تراز آماده کنید.
بهترین کارو کرد که رفت.اینطوری نتنها به ایران بلکه به کل مردم جهان خدمت میکنه.حداقل اونجا به خاطره خود خودش میخوانش نه به خاطره اینکه چند بار نماز جمعه رفته و غیره.میبینید قدر زر زرگر شناسد قدر خر را غربتی.
بهش بیشتر میبالم چون یک زن ایرانی است.
قدر زر زرگر شناسد قدر خر را غربتی.
ایشالا برگردن اینطرفم هم آدم داریم
آقا اصلا شما خوب ، بقیه بد!
انگار بعضیا حاشیه رو بیشتر از اصل مطلب میپسندن!
من برای مطالب مرتبط با کامپیوتر و درسم به این سایت میام و انتظار دارم فقط در این مورد بحث بشه
مرسی آقا فرداد واسه این مطلب قشنگ ، بازم برامون از این مطالب عالی بذارید
از "پریسا تبریزی"، "داریان شیرازی"، "بابک پهلوان" و "آرش فردوسی" هم بفرمایید لطفآ
منبع:
دوهفته‌نامه فوربس Forbes فهرستی از افراد زیر ۳۰ سال را تحت نام ۳۰ زیر ۳۰ و در بخش‌های پانزده‌گانه‌ای چون رسانه، هنر، انرژی، اقتصاد، ورزش، فناوری و غیره منتشر کرده است. در هر کدام از این دسته‌ها ۳۰ نفر فرد تأثیرگذار همراه با زندگینامه‌ای کوتاه معرفی شده‌اند.چهارنفری که در بالا ذکر شد در بخش تکنولوژی و آی تی این مجله نام برده شده اند...
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
(۳۰ دى ۱۳۹۱ ۱۲:۴۲ ق.ظ)mhbftdb نوشته شده توسط: درسته که این خانم الان زمان مناسبی برای برگشتنش نیست ولی فکر کنم قبول دارید که %۹۹ این افرادی که در ایران لیسانس میگیرن و به خارج میرن و کلی موفق میشن تا آخر عمر هم به ایران برنمیگردند ... (با هزار بهانه)من کاری ندارم که اساتید شریف چطوری انتخاب میشن ولی شریف بودن شریف به خاطر دانشجوهاشه نه اساتیدش.
اساتید دانشگاه شریف اگه با باندبازی انتخاب میشدند همچین نوابغی هم از دلش بیرون نمیزد.نه باید همه چیز رو سفید سفید دید و نه سیاه سیاه
شما هم نشینید از دور استدلال کنید.
(۳۰ دى ۱۳۹۱ ۰۱:۰۰ ق.ظ)mhbftdb نوشته شده توسط: همون استادان شریف دانشجوها رو تربیت میکنند من خودم فرق زمین تا آسمون بودن این اساتید رو وقتی سر کلاسشون نشستم دیدم. فکر نکنم آقای حبیبی ، آقای قدسی ، آقای ثانی ، آقای اجلالی ، آقای جهانگیر و آقای میرعمادی اساتید کمی باشند. همین ها اگه روزی برن خارج از نظر شما میشن بهترین اساتید دنیا ...اینجا دانشجو ها بیشتر خودشون دنبال درسن.
همین شما چرا جای دیگه رو انتخاب نکردی و رفتی شریف ؟
اون زمانی هم که من انتخاب کردم اطلاعی نداشتم.
راجع به اساتید درست نیست بحث بشه.
من تمام پستها را خوندم. بنظرم ما تو ایران مشکلاتمون خیلی زیاده اگرچه بعضی سعی میکنند فضا را خوب نشون بدن.
بنظرم همون حرف آقای فرداد درسته که ما میخوایم گلخانه ای یه کارایی بکنیم که نمیشه.
تو بحث جذب سرمایه ، تو بحث توریسم و تو بحث علم و خیلی بحثهای دیگه ما موفق نیستیم. یعنی روشهای ما اکواریومی است. علتهاش زیاده یکیش اینه که مسئولان ما تو زمینه هایی نظر میدن که اصلا" تجربه ندارند و کسی جرات این را نداره بگه غلطه. سی و چهار ساله انقلاب شده خیلی از مسئولان ما از اول رئیس بودن فقط جاهاشون عوض شده بعضی راجع به همه چی نظر دارند از اقتصاد بگیر تا کشاورزی و توریسم و علم و دانشگاه. در حالیکه نه تحصیلاتش را دارند نه تجربه موفقی!!
ولی شما برید همون امریکا . رئیس جمهور که فقط مسئول افتتاح و سخنرانی تو جشنواره و کنفرانس نیست . اونهم اینهمه حرفای تکراری و بی نتیجه. حرفهایی که مردم را بدبخت کرده. ارزش پول ملی را افتضاح کرده و ...... .
بنظرم اینجا مناسب یه افرادی نیست. تا روزی هم که همین داستانه میبینید میزان فرار افراد خیلی زیاده. الآن پنج میلیون نفر تو خارج از کشور داریم که حدود یه میلیون و نیم تو امریکا هستند و ایرانیها متخصص ترین مهاجران امریکا هستند. از اونطرف از لبنان و افغانستان هم افراد و دوستانی میان اینجا. ولی اینجا مناسب تحصیلات در این سطح نیست.
اینجا مملکتیه که شما صبح یه پراید بخری عصر بفروشی . نه نگرانی داری نه ارزان میشه نه باید دنبال ارز برای مقاله ات بگردی. نه لازمه نگران کنکور ارشد باشی نه نگران صاحبخونه ات باشی. یه مدرک هم باشه که بگن مهندسی. اگه یه کار با کلاس هم باشه که عالیه!!! بقیه اش بدرد اینجا نمیخوره. اگه همه مون داریم درس میخونیم فعلا" چاره ای نیست. کار دیگه ای نداریم.
من افتخار میکنم که خانم میرزاخانی هم با استعدادند و هم اینکه اینقدر باهوشند که محل خودشون را پیدا کرده اند.
(۳۰ دى ۱۳۹۱ ۱۲:۳۸ ق.ظ)sheyda نوشته شده توسط: آقا اصلا شما خوب ، بقیه بد!
من میگم همه خوبند نگفتم خودم خوبم.
این جوری که من تو نوشته هاتون خوندم یعنی همه بریم یعنی هر کس نخبه اس تو ایران بمونه یا تصادف می کنه میمیره یا میشینه یارانه نقدی می گیره.ولی هیچ کس از فرهنگ ایثار نگفت که یه نخبه بمونه و برای وطنش تا لحظه آخر تلاش کنه حتی اگه درآمدش از یه دروازه بان کمتر باشه حتی اگه بعد از مرگش بفهمن چه خدمات بزرگی ارائه داده مهم ایرانه نه من به این می گن فرهنگ ایثار .
دوستان یه بار دیگه سریال دکتر محمد قریب رو ببینید و زندگینامه ی ایشون رو بخونید تا منظورم رو بهتر درک کنید سال ها در فرانسه تحصیل کرد و تا لحظه ی مرگ به مردم کشورش خدمت کرد در حالی که خودش بیماری بدی داشت .این یعنی غیرت به وطن به مردم
من این رو دوست دارم نمی تونست بمونه تو فرانسه و بگه برم ایران که چی بشه؟
باز این دعوا ها
نخبه هر جا باشه هر کسی باشه عاشق وطنشه
خیلی از نخبه ها بودن رفتن پیشرفت کردن برگشتن
بعضی ها هم برنگشتن
اونائی که بر گشتن داخلو درست کردن
اونائی که بر نگشتن اسم ایرانو به جهان نشون دادن
ما نخبه کم نداریم دکتر حسابی ها داشتیمو داریم
هر ایرانی هر جا تلاش می کنه خدا پشت و پناهش باشه
توروخدا دیگه چرت و پرت نگین
هرکی هر جا باشه تلاش می کنه اونائی که همشم حرف می زننو شعار می دن کسائین که اهل تلاش نیستن
سختی داریم داخل درست اما هر کسی هم رفته خارج از ایران راحتی نداشته کلی بدبختی و سختی کشیده نتیجه زحمتشم دیده
شما که فقط حرف می زنی راحت طلبی
چه داخل چه خارج مشکلات خودشو داره...اگه می تونی بفرما اگه هم نه که همش حرف بزن
افتخار واسم ایرانی همه جا اول باشه
(۳۰ دى ۱۳۹۱ ۰۹:۲۲ ق.ظ)parizad1 نوشته شده توسط: این جوری که من تو نوشته هاتون خوندم یعنی همه بریم یعنی هر کس نخبه اس تو ایران بمونه یا تصادف می کنه میمیره یا میشینه یارانه نقدی می گیره.ولی هیچ کس از فرهنگ ایثار نگفت که یه نخبه بمونه و برای وطنش تا لحظه آخر تلاش کنه حتی اگه درآمدش از یه دروازه بان کمتر باشه حتی اگه بعد از مرگش بفهمن چه خدمات بزرگی ارائه داده مهم ایرانه نه من به این می گن فرهنگ ایثار .با اجازه مدیر عزیز من جواب ایشان را بدم که لازمه آگاهی برای دوستان.
ایثار وقتی معنای درستی داره که عدالت باشه. ولی باید مواظب باشیم خودمون یا دیگران گولمون نزنن و منافع مون را بخورند و بگن شما ایثار کن.
وقتی یک نفر پا میشه برای یه سخنرانی یکساعته که تکراری هم هست صد و بیست نفر از افراد از جمله داماد و پسر و عروس و مادر عروس و .... را میبره نیویورک و شبی ۵۰۰ دلار فقط پول هتل برای هر کدام میده و یه هفته اونجا میمونه و یه روستایی تو بشاگرد بندرعباس پول نداره بچه مریضش را تا شهر برسونه برای معالجه( که من خودم از تلویزیون دیدم که دکتر بیمارستان میگفت صبح که میان فقط کرایه ماشینشون را بسختی دادند و برای معاینه، بچه گرسنه اول بهش یه کیکی بیسکوییتی میدیم اونوقت باید متوجه شد) ما کجای عدالت ایستادیم.
مملکت ما حسابی پولداره وگرنه از این خرجها توش نمیشد . بعضی میلیارد براشون پول خرده. پس اینجا دیگه ایثار معنایی نداره .چون ایثار میشه خودمون را گول بزنیم.
ایثار اونوقتی معنا داشت که طرف تو جبهه میدید در راس مملکت یه رهبری هست که تو یه حسینیه کوچک داره یه کشور را با اون شرایط اداره میکنه.اونوقت جانش را میگرفت دستش. میرفت روی مین! تا خط بازشه.
ولی حالا شما ایثارکن تا بقیه بخورند.
دوست من اون تحصیلکرده نخبه که میذاره میره و از حق مسلمش که داشتن یه امکانات و یه زندگی مناسب و درشان در سطح اون فوتبالیست که دقیقه ای سه چهارمیلیون تومان پول بودجه مملکت بهش میرسه ، میگذره ایثارش را پیش پیش کرده. همین دوری از خانواده و شهر و دیار و ... خودش ایثاره.
حرف شما مثل این میمونه که یکی جراح باشه ولی تو شهرش بیمارستان و اطاق عمل نباشه بهش بگن خب بمون و ایثارکن. برای مملکت خوبه. مواظب باشیم گول کلمات را نخوریم. مطمئن باشید اینهایی که میرن همه شون دنبال رفاه نیستند اونور. بحداقل راضین ولی آینده روشنی اینجا دیده نمیشه.
ضمنا" زمان دکتر قریب و خود دکتر قریب با شرایط فعلی خیلی فرق داشت. موضوع عوض میشه وگرنه اون را هم میگفتم.