زن های شاغلی که من دیدم دو دسته هستند:
۱- بچه هاشون مادر ندیدن خیلی.
۲- کارشون به اندازه دسته بالا الزامات نداشته مثلا ساعتش کمتر بوده یا ساعتش ثابت نبوده. این دسته به نظرم زندگی بهتری داشتن تا دسته بالا.
به نظره من زنها هم باید بیرون ازمنزل فعالیت داشته باشن اما نه به اندازه مردا.یه کارای مثل تدریس وپژوهش
تو دانشگاه و برنامه نویسی تو خونه بهترین کارا برا یه خانم مهندس کامپیوتر میتونه باشه.
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۳:۵۰ ق.ظ)kiantamar نوشته شده توسط: جناب Mohammad13690 شما زیر اسم کاربریت نوشتی "پس گرفتن قدرت علم از مستکبرین"
اونوقت انتظار داری یه انسان آزاد، به خاطر جنسیتش، عقایدش رو به یه زن تحمیل کنه، چون وقتی از کارش بر میگرده می خواد بوش خوش غذا تو خونه به راه باشه. این استکبار نیست؟ خانومی رو از این آزادیش محروم کنی چون دلت میخواد وقتی میرسی خونه چاییت به راه باشه؟
نمی دونم چرا بعضی ها آقایوون به خودشون اینقدر مفتخرن که "مرد" هستن؟ جز شانس و رندوم بودن، چه عاملی تو تعیین جنسییت شما موثر بوده؟ این شد دلیل به خود نازیدن؟
جنسیت چه زن و چه مرد دلیلی برای برتری نیست و اگر کسی چه خانوم و چه اقا خودش رو به صرف مرد یا زن بودن برتر بدونه، نشون دهنده ی یک تفکر تکامل نیافته ی از بیخ و بن غلطه. توصیه می کنم همه ی پیش فرض هاتون (جامعه، خانواده و فرهنگ و مذهب ...) از ذهنتون پاک کنید و دوباره آزاد فکر کنید. پاک فکر کنید.
این قضیه مسلم عقلی هست و نمیتونم باور کنم کسی پیدا بشه که بگه مردها از زن ها برترند، چون مرد هستند!
این هم مسلم هست کسی نباید عقایدش رو به زنش تحمیل کنه
اگه نظرات من رو وقت داشته باشید برید بخونید متوجه میشید من چی گفتم
من گفته م از نظرم زن به نفعش هست یک شغل یا فعالیت بیرون از خونه داشته باشه تا دچار افسردگی و حس بیهودگی و بیکاری توی خونه نشه
و گفته م زن با توجه به روحیاتش به نفعش هست کار سنگین، خسته کننده و پر استرس نداشته باشه، و این خسته نشدن زن و شاداب بودن زن، مطلوب مرد هم هست
در پاسخ دوستانی که گفتند خود زن باید تصمیم بگیره شغل سنگین نداشته باشه، پاسخ دادم بله تصمیم با خود زن هست، و قبل از ازدواج باید این سوالات مطرح بشه.
فرض کنید یک خانم قبل از ازدواج میگه من روحیاتم طوری هست که حتما باید با ساعت کار طولانی بیرون از منزل کار کنم، خوب مسلما مرد حق داره بگه من موافق نیستم و ازدواج نمیکنیم، همونطور که زن هم میتونه هر سوال و شرطی برای مرد داشته باشه.
مطمئنا بعضی مردها با این قضیه (کار سنگین زن) مشکلی ندارن و با اون زن ازدواج میکنن.
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۳:۵۰ ق.ظ)kiantamar نوشته شده توسط: یه چیز دیگه که البته به بحث مستقیما ربط نداره.
من جمله زیر نام کاریبریت رو دیدم نوشتی "پس گرفتن قدرت علم از مستکبرین"، کسب علم هم با جنگ و دعوا آخه؟
علم ذاتا پاکه، پس اون رو با انگیزه ها خودمون آلوده نکنیم. دنبال علم بریم چون بدست اوردن علم خوبه. چون با علم میشه به دنیا خدمت کرد... نه واسه چشم رو هم چشمی و کم نیاوردن جلوی بقیه، حالا می خواد مستکبر باشه یا هر کس دیگه.
جمله "پس گرفتن قدرت علم از مستکبرین" هدف من از درس خوندن رو مطرح میکنه، همچنین یکی از بزرگترین اهدافم در زندگی دنیا.
فکر میکنم جمله خوبی هست چون با تفکر هیچ گروهی تناقض نداره،
این که فرمودید "چون با علم میشه به دنیا خدمت کرد" کاملا درسته و نظر ما هم همین هست. حالا خدمت چی هست؟ اگه من با علمم بتونم به یه کمپانی کمک کنم گوشی مدرن تری به بازار بده و بعد با تبلیغ یه عده رو مجاب کنه اون رو بخرن،این هم شاید خدمت هست، لا اقل بد نیست؛ اما ما به این وضع راضی نیستیم. ما به این دنیا اومدیم که کارهای بزرگتری بکنیم. نباید به این وضع جهان راضی باشیم. چند درصد مردم جهان در شزایط جنگ زندگی میکنند؟ چند درصد قحطی و گرسنگی؟
چند درصد مردم آرامش دارند؟ چه خانواده هایی از هم پاشیده، چه فرزندانی در دنیا که هرگز مهر مادری رو تجربه نکردند، همه بخاطر افزایش فساد در جهان، چرا عده ای برای پر کردن جیب کمپانیشون به فساد توی جهان دامن میزنن؟ چرا هر کالایی که میخوان تبلیغ میکنن و مردم رو به اون سمت میبرن؟ چرا برای استثمار ملت ها نقشه کشیده میشه؟ چرا سازمان ملل سازمان دُوَل هم نیست؟ چرا حق وتو وجود داره؟ چرا قلب و کلیه و... کودکان فلسطینی توسط خاخام ها فروخته میشه و کسی نمیتونه جلوشون بایسته ................. چرااااا.................
ما به این وضع اسف بار جهان راضی نیستیم، عده ای در این وسط حقشون خورده شده و مورد استضعاف قرار گرفتن، اسمشون هست مستضعفین، عده ای هم برنامه دارن برای خدا شدن، اسمشون هست مستکبرین
روزی که مستضعفین از این وضع خسته بشن، بعد با ایمان به خدا انقلاب کنن، خداوند وعده داده این انقلابشون رو کمک خواهد کرد و به زودی انقلابشون توسط حضرت صاحب الزمان یاری خواهد شد
نقش ما چیه؟ مستضعفین رو به قدرت علم مجهز کنیم، تا بتونن در مقابل مستکبرین بایستند
"حرکت علمى براى کشور ما یک ضرورت مضاعف است؛ یک نیاز مضاعف و مؤکد است. نیاز است؛ چرا؟ چون علم، عامل عزت و قدرت و امنیت یک ملت است - که مختصراً توضیح خواهم داد - مضاعف و مؤکد است؛ چرا؟ چون به این وظیفه، در طول صد سال از بهترین زمانها عمل نشده؛ از دوران اواسط قاجار که نهضت علمى و نهضت صنعتى دنیا اوج گرفته و شکوفا شده بود - از اواسط نیمه ى دوم قرن نوزدهم - و علم در شکل استعمار خودش را نشان داده بود؛ غرب با دستیابى به ابزار علم، مشغول استعمار دنیا شده بود. از آن روز - تقریباً صد سال یا بیشتر - که وقت بیدارى و هوشیارى ما بود، این وظیفه ى بزرگ، وظیفه ى رشد دادن علمى کشور، به دلائل گوناگون تعطیل و متوقف شد. عمده دلیل هم عبارت بود از: حاکمیت استبداد، حاکمیت طاغوتها، حاکمیت سلاطین دست نشانده، ضعیف و زبون. ما وارث این عقبماندگى هستیم. لذا تلاش ما باید مضاعف باشد. پس، یک نیاز است و این نیاز مؤکد و مضاعف است.
در این زمینه که علم نیاز است، شماها مى دانید، اما خوب است مجدداً من این را بگویم که حقیقتاً کشورى که دستش از علم تهى است، نمیتواند توقع عزت، توقع استقلال و هویت و شخصیت، توقع امنیت و توقع رفاه داشته باشد. طبیعت زندگى بشر و جریان امور زندگى این است. علم، عزت می بخشد. جمله اى در نهج البلاغه هست که خیلى جمله ى پرمغزى است. میفرماید: «العلم سلطان»؛ علم اقتدار است. «سلطان» یعنى اقتدار، قدرت. «العلم سلطان من وجده صال و من لم یجده صیل علیه»؛ علم اقتدار است. هر کس این قدرت را به چنگ آورد، میتواند تحکم کند؛ میتواند غلبه پیدا کند؛ هر کسى که این اقتدار را به دست نیاورد، «صیل علیه»؛ بر او غلبه پیدا خواهد شد؛ دیگران بر او قهر و غلبه پیدا میکنند؛ به او تحکم میکنند.
این واقعیت را ملت ایران در یک دورهى طولانى، با پوست و گوشت و استخوان خودش لمس کرد. به ما تحکم کردند؛ به ما زور گفتند؛ منابع ما را در مشت گرفتند؛ ملت ما را از رفاه محروم کردند. تاریخچه ى تلخ و محنتبارى این دوره ى صد ساله ى کشور ما دارد، که ما نتایجش را الان داریم می چشیم؛ با اینکه ما حرکت را شروع کردیم؛ انقلاب اوضاع را دگرگون کرد؛ ورق را برگرداند. امروز کشور ما یک کشورى است که از لحاظ عزت سیاسى و بین المللى، در دنیا کمنظیر است؛ این را دشمنان ما هم قبول دارند. ملت بیدار شده است. شجاع است. کشور داراى هویت و شخصیت است؛ اما در عین حال نتایجش را داریم مىبینیم. یعنى آن کسانى که علم را صد سال، دویست سال پیش از ما به دست آوردند و چند میدان از ما جلوتر حرکت کردند و پیش رفتند و به برکات علم دست پیدا کردند، هنوز هم دارند زور مىگویند."
بیانات امام در دیدار نخبگان جوان، سال ۸۶
به نظر من زن به کاری مشغول شه که با فطرت زنانگی و طبیعت نازک و ضعیفش سازگاری داشته باشه، مثل تربیت و تعلیم اطفال، تدریس و تعلیم برای قشر زنان، تداوی و طبابت زنان و اطفال و…
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۵:۴۷ ب.ظ)mohammad_13690 نوشته شده توسط: "حرکت علمى براى کشور ما یک ضرورت مضاعف است؛ یک نیاز مضاعف و مؤکد است. نیاز است؛ چرا؟ چون علم، عامل عزت و قدرت و امنیت یک ملت است - که مختصراً توضیح خواهم داد - مضاعف و مؤکد است؛ چرا؟ چون به این وظیفه، در طول صد سال از بهترین زمانها عمل نشده؛ از دوران اواسط قاجار که نهضت علمى و نهضت صنعتى دنیا اوج گرفته و شکوفا شده بود - از اواسط نیمه ى دوم قرن نوزدهم - و علم در شکل استعمار خودش را نشان داده بود؛ غرب با دستیابى به ابزار علم، مشغول استعمار دنیا شده بود. از آن روز - تقریباً صد سال یا بیشتر - که وقت بیدارى و هوشیارى ما بود، این وظیفه ى بزرگ، وظیفه ى رشد دادن علمى کشور، به دلائل گوناگون تعطیل و متوقف شد. عمده دلیل هم عبارت بود از: حاکمیت استبداد، حاکمیت طاغوتها، حاکمیت سلاطین دست نشانده، ضعیف و زبون. ما وارث این عقبماندگى هستیم. لذا تلاش ما باید مضاعف باشد. پس، یک نیاز است و این نیاز مؤکد و مضاعف است.
در این زمینه که علم نیاز است، شماها مى دانید، اما خوب است مجدداً من این را بگویم که حقیقتاً کشورى که دستش از علم تهى است، نمیتواند توقع عزت، توقع استقلال و هویت و شخصیت، توقع امنیت و توقع رفاه داشته باشد. طبیعت زندگى بشر و جریان امور زندگى این است. علم، عزت می بخشد. جمله اى در نهج البلاغه هست که خیلى جمله ى پرمغزى است. میفرماید: «العلم سلطان»؛ علم اقتدار است. «سلطان» یعنى اقتدار، قدرت. «العلم سلطان من وجده صال و من لم یجده صیل علیه»؛ علم اقتدار است. هر کس این قدرت را به چنگ آورد، میتواند تحکم کند؛ میتواند غلبه پیدا کند؛ هر کسى که این اقتدار را به دست نیاورد، «صیل علیه»؛ بر او غلبه پیدا خواهد شد؛ دیگران بر او قهر و غلبه پیدا میکنند؛ به او تحکم میکنند.
این واقعیت را ملت ایران در یک دورهى طولانى، با پوست و گوشت و استخوان خودش لمس کرد. به ما تحکم کردند؛ به ما زور گفتند؛ منابع ما را در مشت گرفتند؛ ملت ما را از رفاه محروم کردند. تاریخچه ى تلخ و محنتبارى این دوره ى صد ساله ى کشور ما دارد، که ما نتایجش را الان داریم می چشیم؛ با اینکه ما حرکت را شروع کردیم؛ انقلاب اوضاع را دگرگون کرد؛ ورق را برگرداند. امروز کشور ما یک کشورى است که از لحاظ عزت سیاسى و بین المللى، در دنیا کمنظیر است؛ این را دشمنان ما هم قبول دارند. ملت بیدار شده است. شجاع است. کشور داراى هویت و شخصیت است؛ اما در عین حال نتایجش را داریم مىبینیم. یعنى آن کسانى که علم را صد سال، دویست سال پیش از ما به دست آوردند و چند میدان از ما جلوتر حرکت کردند و پیش رفتند و به برکات علم دست پیدا کردند، هنوز هم دارند زور مىگویند."
بیانات امام در دیدار نخبگان جوان، سال ۸۶
مگه قرار نیست اینجا بحث سیاسی نشه!!!
من و عده ای دیگه اگر بخوام جواب شما رو بدیم که سایت فیلتر میشه به یمن این مملکت ازاد و به دور از دیکتاتوری ایی که داریم!!!
پس دیگه بس کنید لطفا...
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۶:۴۷ ب.ظ)narges_r نوشته شده توسط: مگه قرار نیست اینجا بحث سیاسی نشه!!!
من و عده ای دیگه اگر بخوام جواب شما رو بدم که سایت فیلتر میشه به یمن این مملکت ازاد و به دور از دیکتاتوری ایی که داریم
پس دیگه بس کنید لطفا!!!!!!!!!
گذاشتن یک صحبت از امام و پاسخ دادن به سوال دوستم بحث سیاسی نیست
روزگاری که عکس و سخنان امام ممنوع بود و زندان داشت مردم ما ترسی نداشتند، خیلی بده که امروز اختناق بیشتر از اون زمان باشه
من هرگز صحبت از اشخاص سیاسی کشور و یا احزاب مختلف نمیکنم، هرگز هم به تفکرات مقابل توهین نکردم
هدف از درس خوندنم در جملات امام هست، اون هم جملاتی از ایشون که فقط مربوط به علم هست
به نظر من کار اصلی خانوما خانه داریه
و مادر بودن!!
اگه کاری که انجام میدن به کار اصلیشون لطمه نخوره مشکلی نیست
آقایون دوست دارید همسرتون کار بیرون از منزل داشته باشه یا نه ؟
من در مورد این نظرم رو دادم حالا اینا یی که گفتم نظر شخصی من بود که در زیر یه بار دیگه میگم
من به عنوان آقا دوست ندارم همسر آینده ام بیرون از خونه کارکنه و حتی توی خونه کار کنه(البته به غیر از آشپزی کار های دیگه رو خدمتکار انجام میده) به نظر من خانوما باید بچسبن به بچه ها و بچه ها رو به نحو احسن(خوبی) بزرگ کنن چون که این بچه ها آینه سازان یه مملکتی اند بعدشم اگه بتونه بچه های خوبی حالا از هر لحاظ تربیت کنه شیرینیش خیلی بیشتر از اونی است که سر ماه یه چندر غاز حقوق میاره
حالا اگه خودش خیلی دوست داشت کار کنه ایرادی نداره فقط باید محیط کارش مناسب و خوب باشه طوری که خانم اذیت نشه
و این خیلی نامردی هست که به خاطر این حرفا مقبولیت من بشه منفی۲۲ البته خیالی نیست به احتمال زیاد این منفیا رو آقایون عزیز دادن امیدوارم خدا هدایت کنه ان کسایی رو که به من منفی دادن
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۱۰:۲۵ ق.ظ)nomad:D نوشته شده توسط: اینکه بگید به مرد اصلا ربطی نداره که من کار میکنم یا اینکه کجا کار میکنم؟
پس خانم هم نباید از آقاهه بپرسه کجا میری؟ با کی میری؟ کی بر میگردی؟ محل کارِت من از فلانی خوشم نمیاد نباید باهاش حرف بزنی.(چون از نظر من خانم ها این حق و دارن که این سوالها رو بپرسن)
اون وقت اینکه زندگی مشترک نیست. در حقیقت دو تا هم خونه هستید که با بی تفاوتی نسبت به هم دارید زندگی میکنید.
اگر خانم به آقا میگه کجا میری؟ بحث چک کردن نیست این نشان از توجه خانم نسبت به آقا هست. و وقتی آقا میگه محل کارِ خانم سالم باشه نشان از علاقه اش به خانمش هست. نه زور گویی.
البته هر چیزی که از حد بگذره خراب میشه.
ولی میشه خوشبینانه تر به مسائل هم نگاه کرد.
هر کس وقتی ازدواج میکنه واسه این هست که زندگیش رو با کسِ دیگه قسمت کنه. وارد میدون جنگ که نمیشیم که بگیم اِاِاِاِاِاِاِ..... تو این و گفتی ؟؟؟؟؟؟ پس به چرخ تا بچرخیم.
حرف حساب
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۸:۴۵ ب.ظ)Belissima نوشته شده توسط:(20 خرداد ۱۳۹۱ ۰۸:۳۹ ب.ظ)nomad:D نوشته شده توسط: من نمیدونم چرا فکر میکنید که خانمهایی که دوست ندارن کار کنن معنیش اینه که دوست دارن تو سری خور باشن.اصلا منظور من این نبود!
این همون طرز فکر غلطی هست که تو جامعه ما رواج داره بحثم راجع بهش زیاده...
نه سوء تفاهم نشه منظورم شخص شما نبود.
من هنوز متوجه نمی شم چرا بر سر این مساله این قدر بحث می شه؟! طرفین قبل از ازدواج می تونن راجع به این مساله صحبت کنن و همونطور که برخی اقایون میگن دوست ندارن همسرشون بیرون کار کنه خب قبلش همین رو مطرح کنن و با فردی ازدواج کنن که همین طرز تفکر رو داشته باشه و اقایونی هم که....
توی این مساله هم مثل همه چیز ممکنه نظرات افراد مختلف متفاوت باشه. لزومی نداره که هر شخص سعی کنه نظر طرف مقابل رو تغییر بده مگر این که فرد مقابل قبول کنه که طرز تفکرش اشتباه بوده. در کل اگه انتظارات از طرفین قبل از ازدواج گفته بشه این مساله هم می تونه خیلی راحت حل بشه.
در کل اگر فکر می کنید جز دسته ای هستید که این انتخاب رو نمی خواید کاملا به عهده همسرتون بذارید حتما قبل از ازدواج در این باره با همسرتون صحبت کنید. حالا چه ایشون سر کار میرن چه این که ممکنه بعدا تمایل داشته باشن سر کار برن.
زندگی مشترک باید بر اساس مشورت و رضایت خاطر طرفین پیش بره و اگه هر کدوم از طرفین سعی کنن حقوق طرف مقابل رو بشناسن و انتظاراتشون رو بیان کنن این همه بحث پیش نمیاد
وقتی قرار باشه خانمی سرکار بره عموما در مورد محل کار و موارد دیگه با همسرش مشورت می کنه همونطور که همین انتظار از اقایون در مسائل دیگه هست و مسلما اقایون هم در صورتی که بخوان این ارامش برقرار باشه همین کار رو می کنن
(۱۹ خرداد ۱۳۹۱ ۰۸:۴۰ ب.ظ)bernoosi نوشته شده توسط: منم موافقم خانم ها برای بدست اوردن ازادی بیشتر واستقلال بهای سنگینی رو دادن الان علاوه بر کار بیرون وظایف خونه داری هم دارن این چه کاری بوووووود!!!
تازه الان پسرا فقط دنبال زن شاغلن!!!!که درامد داشته باشه
بیچاره خانمهااااااااا
کی میگه پسرا دونبال زن شاغلن اصلا این جوری نیست اما وجود دارد کسایی که دنبال زن شاغلن و به حساب فکر میکن دستشون تو زندگی جلو تره از لحظ مالی جلوتره !!در کل سلیقه ها متفاوت است .
کلام آخر
۱-زن باید تو خونه بشینه و بچه هاش رو بزرگ کنه و شوهرداری کنه اما نه به صورت یه نوکر یا اینکه خود زن فکر کند نوکر مرد این خونه است
۲-حالا اگه هم کار میکند به نظر من مرد هیچ حقی از درآمد ماهیانه زن ندارد حالا اگه زن خودش دوست داشت میتونه به مرد بده ،مردا این رو فراموش نکنن شرعا و قانونا موظف اند خرج مسکن،پوشاک و ... زن رو فراهم کنن حتی دین اسلام میگه زن میتونه پول شیر دادن بچه رو از شوهرش بگیره !!!مثلا زن میتونه از پولی که در میاره یه ماشین برا خودش بگیره
راستی این رو هم بگم که عاشق شده دختره کارمنده ،به من گفت نظرت چیه من گفتم از شاغل خوشم نمی یاد !گفت چرا؟دلایلم رو بهش گفتم نه تایید کرد نه انها رو رد کرد
گفت نه بابا دیونه ای کارمند خوبه!گفتم چرا؟گفت که ان کار میکنه تو هم کار میکنی می تونم یه ماشین باکلاس بگیریم .گفتم یه ماشین با کلاس میگیرین یا دو تا گفت یکی بابا بنزین به این گرونی که نمی تونیم دوتا ماشین بگیریم خرجشون زیاد میشه !!گفتم که حالا با این ماشین با کلاس کدوماتون میرین سر کار باهاش. گفت معلومه من!!!!!!
گفتم که انم تو خرید این ماشین سهیم بوده چه طور تو؟ فقط سوارش شی ؟گفت که من مرد خونم من باید سوارش شم.گفتم پس خانمت با چی بره سر کار؟گفت با خط واحد میتونه بره تاکسی!!!
بعدش من شروع کردم به مسخره اش کردن گفت خودم می رسونمش محل کارش.گفتم خدا رو شکر این کار رو هم می خوای نکن
امید وارم کسایی که دوست دارن زنشون شاغل باشه طرز فکر این دوست ما رو نداشته باشن
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۲:۰۱ ب.ظ)SaMiRa63 نوشته شده توسط:(20 خرداد ۱۳۹۱ ۱۲:۰۸ ب.ظ)yarandish نوشته شده توسط: که البته همه این ها فقط و فقط بستگی داره که چطور در مراسم خواستگاری با شوهر قرارداد بسته باشه !!!
ببخشید شرمنده مگه بنگاه معاملاتی که قرارداد ببندند ؟
بانگاه معاملاتی نیست ولی حرف یه عمر زندگی هست
در آخر امید وارم همه ی دختر و پسرا خوشبخت شن
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۸:۵۳ ب.ظ)Belissima نوشته شده توسط:شنیدن این نظرات مشکلی نداره . من نگفتم بحث در این مورد بده. من برای نظرات همه احترام قائلم ولی اونچه که من از خوندن ارسالها احساس کردم اینه که همه به نوعی دلایلشون رو برای برتری نظرشون بیان می کنن و شخص مقابل هم فقط جبهه می گیره یه جورایی بیشتر کل کل شده تا بحث منطقی.(20 خرداد ۱۳۹۱ ۰۸:۴۸ ب.ظ)انرژی مثبت نوشته شده توسط: من هنوز متوجه نمی شم چرا بر سر این مساله این قدر بحث می شه؟! ....اتفاقا بحث کردن در این موارد چیز بدی نیست، درسته هر کسی یه نظری واسه خودش داره اما اگه یه جایی باشه که نظرات مخالف و موافق شنیده بشه چه اشکال داره؟ بر فرض که هیچی هم عوض نشه حداقل یه نفر نظر خودش رو گفته و موافق یا مخالف اون رو هم شنیده شاید زاویه هایی پنهانی که دیگران می بینند و برای من نوعی اشکار نیست مشخص بشه.
(۲۰ خرداد ۱۳۹۱ ۰۲:۴۸ ق.ظ)arixooo نوشته شده توسط: من فکر میکنم نمیشه رفت و با یک دختر تحصیل کرده ازدواج کرد بعد هم ازش بخوای هر جوری که تو فکر میکنی عمل کنه...اگه اصولی به قضیه نگاه کنیم میبینیم که زن ها هم درست به اندازه مردها توی خانواده های جدید دارن زحمت میکشن و حق دارند...این ایده که زن باید تحت امر شوهرش باشه بر میگرده به روزگاری که شوهر از خوراک و پوشاک و امنیت و....رو برای همسرش تامین میکرد ...الان دختر های ما امکان اینو دارن که خودشون یه خانواده رو بچرخونن...اینجوریه که کم کم مستقل شدند و نیازهای مادیشون به همسر کنونی یا آیندشون کمتر...به نظرم پدیده خوش یمنی است و باید با آغوش باز به استقبالش رفت..به به
نمردیم یه خط از یه مذکر خوندیم که خوشمان آمد....
بحث داغیه انقدر که نمیشه همه پست ها رو خوند ولی اینکه مردی فکر کند می تواند دوست داشته باشد یا نداشته باشد احساس سلطه ی بدی به آدم دست می دهد و می شود لجبازی....شخصا در عمرا دو هفته پیش یک هفته جایی رفتم کار کنم که از نگاه آدمها و مدیر موسسه انقدر عذاب کشیدم و ترسیدم که ترجیح دادم فرار کنم و کاری باشد که محیطش امن باشد و یا اصولا بهتر است درس خواند و پیشرفت کرد و نویسنده ای استادی شد تا اینکه محیط مردانه کار کرد....شاید دختری باشد که روحیات خشن و مردانه ای دارد ولی بعضی ها لطافتشان با کار مردانه جور نمیشود از جمله خودم و ایضا هردفعه کسی به ما گفت بالای چشمت ابروست اشکی ریختیم و ملت مسخره مان کردند....بعد هم مردی که زحمت میکشد وکار میکند مسلما همسرش اگر شرایط راحت منزل را برایش فراهم نکند نامردی است!
نتیجه ی آخر اینکه دوست داشته باشیم کار میکنیم و نداشته باشیم نمیکنیم به کسی هم ربطی ندارد!