جواب و تا انتها بخوانید


حجم حافظه ۳۲k کلمه است یعنی ۱۵^۲ کلمه که هر کلمه دو واحد آدرس پذیر دارد پس واحد های آدرس پذیر ۱۶^۲ میباشند یعنی آدرس های حافظه ۱۶ بیتی.
حال فرض کنید دستوری سه آدرسه داریم که هر سه آدرس آن حافظه هستند فقط برای این سه آدرس نیاز به ۴۸ بیت طول دستور داریم که طبق صورت سوال بزرگترین طول دستور دوکلمه ای یعنی ۳۲ بیتی است.
حال فرض کنیم دستور سه آدرسی ۲ تا از ادرس هایش به حافظه باشد پس ۳۲ بیت فقط برای این آدرس ها در دستور نیاز است و با توجه با ماکزیمم طول دستورات دیگر جایی برای کد عملیاتی و عملوند سوم نمی ماند .
نتیجه از مباحث بالا : اگر قرار باشد دستوری، آدرس حافظه داشته باشد حتما باید دو کلمه ای بوده و فقط یکی از سه آدرسش به حافظه باشد در ضمن تمام دستورات دو کلمه ای ما به این صورت هستند.
۵۷۶ دستور داریم پس ۱۰ بیت قسمت opcode در دستور ها در نظر میگیریم در این حالت در دستور های یک کلمه ای ۶ بیت برای سه ثبات باقی می ماند که به هر کدام دو بیت می رشد پس سیستم می تواند ۴ ثبات را آدرس دهی کند.
اما این بیشترین تعداد ثبات ممکن نیست. زیرا با نحوه ای که ما opcode ها را اختصاص دادیم (۱۰ بیت برای آن ها) کلی فضا هدر رفت پس برای صرفه جویی باید فکر دیگری کرد
بهترین حالت زمانی است که دستورات به دو گروه تک کلمه ای و دو کلمه ای از یکدیگر جدا شوند پس یک بیت برای تعیین گروه opcode در دستور نیاز است.
ما ۵۷۶ دستور می خواهیم اگر بگوییم دقیقا این مقدار بین دو گروه تقسیم شود یعنی تک کلمه ای ۲۸۸ تا، دو کلمه ای ۲۸۸ تا در این صورت با ۸ بیت می توان دستورات را مشخص کرد که باز هم فضای پرت دارد.
اگر بگیم دستورات تک کلمه ای ۶۴ تا و دو کلمه ای ۵۱۲ تا خیلی خوب می شود اینطوری در دستورات تک کلمه ای ۶ بیت برای opcode (فضای هدر رفته هم اصلا نداریم) یک بیت هم برای نوع opcode ( مجموعا ۷ بیت) پس ۹ بیت برای ۳ ثبات باقی می ماند که به هر کدام سه بیت می رسد.
پس سیستم می تواند ۸ تا ثبات را آدرس دهی کند.
البته توانایی در آدرس دهی این تعداد ثبات در دستورات دو کلمه ای هم باید دیده شود. باهم بررسی می کنیم:
یک بیت برای گروه opcode
نه بیت برای opcode
۱۶ بیت برای آدرس حافظه
و ۶ بیت هم برای دو ثبات که به هرکدام ۳ بیت می رسد.

---

این سوال خیلی شبیه سوالی است که سال ۹۰ اومده.

ممنونم از شما.پاسختون کامل و جامع بود .