سلام
بله، درسته! تمام محیط های پویا (مسیریابی چند عامله، تاکسی، والیبال و...) اینطور هستند، به دو دلیل:
الف. به کل محیط دسترسی ندارند: اگه همه جنبه های محیط که به انتخاب عمل مربوط میشه توسط حسگرها قابل دریافت نباشه به این محیط غیرقابل دسترس گفته میشه، مثلا شما بازی تخته نرد رو در نظر بگیرید، فکر کنید حسگر چشم شماست، خب این محیط با ثبات برای شما کاملا قابل مشاهده و اشراف هست چون می تونید کل محیط رو ببینید. اما یک ربات مسیریاب رو در نظر بگیرید، این ربات داخل یک محیط پویاست (شامل چندین عامل در محیط) و فقط میتونه توسط حسگر، چند متر جلوی خودش رو در یک خیابان ببینه و بقیه مسیر ها که کل محیط رو تشکیل خواهند داد (مثلا یک شهر) براش قابل دسترس یا مشاهده نیست.
ب. عدم امکان تعیین وضعیت دقیق محیط در هر لحظه: محیط های ایستا امکان تعیین وضعیت لحظه ای رو دارند، برای مثال تو همون بازی تخت نرد، طرف دوم قبل از حرکت شما نمی تونه بازی کنه پس این یک محیط ایستاست. اما محیط های پویا عموما به دلیل دخالت عامل های ثانویه، متغیر و بدون ثباتند، مثلا در محیط همون ربات در هر لحظه عامل های دیگه حاضر در محیط ممکنه حرکت های مختلفی انجام بدن که این باعث میشه که عامل ما نتونه در یک لحظه خاص وضعیت دقیق محیط رو از طریق حسگرهاش بدست بیاره، این محیط برای ربات ما قابل مشاهده یا دسترس نیست. (دلیل دوم رو میشه از دلیل اول هم استنتاچ کرد)
پی نوشت: محیط های قابل مشاهده جزئی یا قابل دسترس جزئی همون محیط های غیرقابل مشاهده یا غیرقابل دسترس هستند.
