دحو الارض:
دحو الارض، مطابق با بیست و پنجم ماه ذوالقعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید.
از این روز، بخش هایی از کره زمین ـ که سراسر از آب بود ـ شروع به خشک شدن نمود تا کم کم به شکل ربع مسکون امروزین درآید. مطابق روایات، اولین نقطه ای که از زیر آب سر برآورد مکان کعبه شریف و بیت ا... الحرام بود.
به نظر برخی از مفسران، آیه ۳۰ سوره نازعات (والارض بعد ذلک دحاها) به همین واقعه اشاره دارد.
۲/ ذوالقعده؛ ماه حرام
ماه ذوالقعده (یا همان ذیقعده در تلفظ فارسی) اولین ماه از ماه های حرام است. ماه های حرام زمان هایی هستند که جنگ در آنها ممنوع بوده و احکام ویژه ای نیز از جهت شرعی و فقهی دارند.
اما استفاده اخلاقی و تربیتی که از این حکم می توان برد این است که: «اگر جنگ و نزاع میان مردمان در این ماه حرام شده است» حتما منازعه و محاربه با خداوند باید بیشتر مورد نفرت قرار گیرد. لذا شایسته است انسان مومن در این ماه‌ها بیشتر به فکر باشد تا اندیشه و اعضای او با گناه و معصیت، به مخالفت با خداوند برنخیزد.
۳/ مناسبت های دیگر این روز
گذشته از واقعه دحوالارض، رویدادهای دیگری نیز در این روز رخ داده اند که اهمیت آنرا دوچندان نموده اند؛ از جمله:
· میلاد شیخ الانبیاء حضرت ابراهیم علی نبینا و آله و علیه السلام
· میلاد حضرت عیسی مسیح علیه السلام
· خروج رسول اکرم |(ص) از مدینه به همراه هزاران حاجی به سوی مکه، به قصد حجة الوداع. در این سفر وجود مقدس حضرت زهرا (سلام الله علیها) و نیز تمامی همسران پیامبر(ص) نیز ایشان را همراهی می کردند.
· در روایتی نیز آمده است که قائم (عج) در همین روز قیام خواهد کرد.
۴/ اعمال شب و روز دحو الارض
روزه:
یکی از آن چهار روز است که در تمام سال بفضیلت روزه ممتاز است .
و در روایتی روزه‌اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته شود و از برای روزهدار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند و این روزی است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیاری است و از برای این روز به غیر از روزه و عبادت و ذکر خدا و غسل دو عمل وارد است .
نماز:
نمازی که در کتب شیعه قمیین روایت شده .
و آن دو رکعت است در وقت چاشت در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره و الشمس بخواند و بعد از سلام نماز بخواند لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ پس دعا کند و بخواند یَا مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ أَقِلْنِی عَثْرَتِی یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ أَجِبْ دَعْوَتِی یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ اسْمَعْ صَوْتِی وَ ارْحَمْنِی وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَیِّئَاتِی وَ مَا عِنْدِی یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ .
دعا:
خواندن این دعا است که شیخ در مصباح فرموده مستحب است خواندن آن
اللَّهُمَّ دَاحِیَ الْکَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ کَاشِفَ کُلِّ کُرْبَةٍ أَسْأَلُکَ فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ أَیَّامِکَ الَّتِی أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِینَ وَدِیعَةً وَ إِلَیْکَ ذَرِیعَةً وَ بِرَحْمَتِکَ الْوَسِیعَةِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ الْمُنْتَجَبِ فِی الْمِیثَاقِ الْقَرِیبِ یَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ کُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَی کُلِّ حَقٍّ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِی یَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِکَ الْمَخْزُونِ غَیْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَکْرَمَ مَرْجُوٍّ یَا کَفِیُّ یَا وَفِیُّ یَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ الْطُفْ لِی بِلُطْفِکَ وَ أَسْعِدْنِی بِعَفْوِکَ وَ أَیِّدْنِی بِنَصْرِکَ وَ لا تُنْسِنِی کَرِیمَ ذِکْرِکَ بِوُلاةِ أَمْرِکَ وَ حَفَظَةِ سِرِّکَ وَ احْفَظْنِی مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَی یَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِی أَوْلِیَاءَکَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِی وَ حُلُولِ رَمْسِی وَ انْقِطَاعِ عَمَلِی وَ انْقِضَاءِ أَجَلِی اللَّهُمَّ وَ اذْکُرْنِی عَلَی طُولِ الْبِلَی إِذَا حَلَلْتُ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَی وَ نَسِیَنِیَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَی وَ أَحْلِلْنِی دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِی مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ مُرَافِقِی أَوْلِیَائِکَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِکَ وَ اصْطِفَائِکَ وَ بَارِکْ لِی فِی لِقَائِکَ وَ ارْزُقْنِی حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِیئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِی حَوْضَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِی مِنْهُ مَشْرَبا رَوِیّا سَائِغا هَنِیئا لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِی خَیْرَ زَادٍ وَ أَوْفَی مِیعَادٍ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ] أَوْلِیَائِکَ الْمُسْتَأْثِرِینَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِکْ أَشْیَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِکَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِکَهُمْ وَ ضَیِّقْ عَلَیْهِمْ مَسَالِکَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِکَهُمْ اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِیَائِکَ وَ ارْدُدْ عَلَیْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِینِکَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِکَ فِی أَعْدَائِکَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِکَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَیْتَ إِلَیْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِما لَکَ حَتَّی تَرْضَی وَ یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَی یَدَیْهِ جَدِیدا غَضّا وَ یَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ یَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی جَمِیعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِی کَرَّتِهِ حَتَّی نَکُونَ فِی زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِکْ بِنَا قِیَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَیَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَیْهِ [عَلَی مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَیْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ [عَلَیْهِمْ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ
آغاز روز دحوالارض (گسترش زمین)ویژگیها
روز بیست و پنجم ذیقعده، همزمان با دحوالارض یعنی گسترش یافتن زمین است. در شب این روز نیز بر اساس روایتی از امام هشتم علیهالسلام حضرت ابراهیم و حضرت عیسی علیهماالسلام به دنیا آمدهاند. همچنین این روز به عنوان روز قیام امام زمان مهدی موعود(عج) معرفی شده است. نیز روز دحوالارض، جزء چهار روز معروفی است که روزه آن پاداش فراوان داشته و ثواب هفتاد سال روزه گرفتن دارد.
معنای دحوالارض
«دَحو» به معنای گسترش است و بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلیاش تفسیر کردهاند. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آبهای حاصل از بارانهای سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آبها، به تدریج در گودالهای زمین جای گرفتند و خشکیها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گستردهتر شدند. از طرف دیگر، زمین در آغاز به صورت پستیها و بلندیها یا شیبهای تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها بارانهای سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و درهها گستردند. اندک اندک زمینهایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن، «دَحو الارض» نامگذاری می‌شود.
برنامههای معنوی
زمین، گاهواره زندگی انسان و تمام موجوداتِ زنده است، که با تمام کوهها، دریاها، درّهها، جنگلها، چشمهها، رودخانهها، معادن و منابع گرانبهایش، نشانهای از نشانههای آفریدگار به شمار میآید که آن را گسترانیده است. روز دحوالارض ـ روز گسترش زمین ـ روز بسیار مبارکی است و آداب و اعمال ویژهای دارد؛ از جمله:
۱/ روزه داشتن که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.
۲/ احیا و شبزندهداری شب دحوالارض که برابر با یکسال عبادت است.
۳/ ذکر و دعا.
۴/ انجام غسل به نیت روزِ دحوالارض و نماز مخصوص آن.
دحوالارض در قرآن
در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه ۳۰ سوره نازعات میفرماید: «و زمین را بعد از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد». بر اساس نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.
دعای روز دحوالأرض
یکی از برنامههای پیشنهادی در روز مبارک گسترده شدن زمین، خواندن دعای ویژه این روز است. در بخشی از این دعا، به مسئله دحوالأرض چنین اشاره شده است: «ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی و سختی را برطرف ساختی، از تو میخواهم در این روز از روزهایت که حق آن را بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی.
التماس دعا
ببخشید که این موضوع رو اینجا گذاشتم اما بقیه جاها مطالب درسی بود!کاش یه تالار مذهبی هم ایجاد میکردین.
مهم ترین روز ماه شریف ذی القعده، روز بیست و پنجم این ماه است که به روز «دحوالارض» مشهور است: «دحو» به معنی بسط و گسترش است. شاید مراد از این تعبیر، آن باشد که در این روز کره‌ی زمین که سرتاسر در زیر آب بود، در محل کعبه‌ی فعلی از زیر آب خارج شد و به اذن خداوند از این قسمت خشکی های زمین گسترش یافت. البته حوادث و وقایع دیگری نیز در این روز واقع شده که همه دال بر اهمیت و عظمت این روز است، همانند: نصب کعبه به عنوان خانه‌ی خدا، به زمین آمدن حضرت آدم علیه السلام، ولادت حضرت ابراهیم و حضرت عیسی علیهما السلام و. . . از مهم ترین اعمال این روز، «روزه» است، زیرا این روز، یکی از چهار روزی است که در تمام سال، روزه‌اش به شرافت و فضیلت بسیار مشهور است و برابر با ثواب هفتاد سال و کفاره‌ی گناهان هفتاد سال دانسته شده. از امیرمؤمنان علیه السلام هم روایت شده: کسی که این روز را روزه بدارد و شبش (شب بیست و پنجم) را به عبادت مشغول باشد، ثواب عبادت صد سال را که روز و شبش را در عبادت گذرانده باشد، خواهد داشت ...از این روایت به دست می‌اید، دور هم جمع شدن و دعا و توجه به خداوند در این روز به صورت جمعی، مورد عنایت ویژه است و از آن جا که این روز، یکی از روزهایی است که ظهور حضرت مهدی ارواحناه فداه در آن احتمال داده شده، خواندن زیارت آل یس، بسیار مناسب است، زیرا خود آن حضرت فرمود: «هرگاه خواستید به واسطه‌ی ما به خداوند تبارک و تعالی توجه پیدا کنید، این دعا را بخوانید». ضمناً نمازی دو رکعتی برای نزدیک ظهر این روز هم نقل شده که در هر رکعت یک حمد و پنج مرتبه سوره‌ی «شمس» خوانده می‌شود و بعد از سلام نماز، دعای کوتاهی خوانده می‌شود که در اعمال روز ۲۵ ذی القعده در مفاتیح آمده است.
نکته‌ی پایانی هم این که روز ۲۵ ذی القعده در نزد خواص و اهل معرفت با زیارت سلطان القلوب مولانا علی بن موسی الرضا علیه السلام گره خورده، به طوری که همه ساله در این روز، بسیاری از اهل معرفت و بزرگان و علما از دور و نزدیک خود را به مشهدالرضا علیه السلام می‌رسانند و زیارت در این روز را ترک نمی‌کنند. از مرحوم میرداماد نقل شده: «زیارت حضرت رضا علیه السلام در این روز، از بافضیلت‌ترین و موکّدترین اعمال مستحبی است».
منبع:
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
منم از دوستان مشهدی که توفیق زیارت امام رضا (ع) رو تو این روز رو پیدا می کنم خیلی التماس دعا دارم.از طرف تمامی دوستان نائب الزیاره باشید.
آفاق خانم ممنون کاش منبع این مطالب رو هم ذکر می کردید.
دوستان دیگه هم لطفا در مورد مطالب دینی حساسیت داشته باشند که از منابع معتبر استفاده کنند و ذکر کنند
روز دحو الارض فردا میشه
گفتم که اگه تصمیم دارید روزه بگیرید فردا رو آماده باشید.
یک نکته‌ی دیگه که الان یادم اومد اینه که کسانی که از ماه رمضون قبل (و قبل تر)روزه‌ی قضا به گردن دارند باید فردا را به نیت روزه‌ی قضا روزه بگیرند.نه روزه‌ی مستحبی.در غیر اینصورت باطله!
فردا ۲۵ ذوالقعده هست. از همه دوستان در این شب و روز التماس دعای مخصوص دارم. همه دوستان مانشتی رو در دعاهاتون شریک کیند. اعمالش هم که خانم افاق در پست اول این تاپیک اوردن
من پست خانم aurora رو ندیدم. فکر کنم همزمان مشغول ارسال بودیم
از ایشون هم واسه یاداوری تشکر می کنم 
(۲۰ مهر ۱۳۹۱ ۰۸:۲۲ ب.ظ)انرژی مثبت نوشته شده توسط: فردا ۲۵ ذوالقعده هست.انرژی جان ممنون از یادآوریت.من که به کل حساب روز و ماه و سال از دستم خارج شده.کلی استرس واسه این ترم دارم.بچه ها التماس دعا.
بچه ها این روز را ازدست ندید واگه میتونید اعمال اون را به جا بیارید وبیایید برای هم دعا کنیم.شاید تا سال بعد فرصتی نباشه.
التماس دعا.
خدمت همه دوستان عزیز التماس دعای شدید دارم. یه سری مشکل برام پیش اومده یه بنده خدا هم التماس دعا داشت. دوستایی که فردا توفیق روزه داری دارن ما رو از دعای خیرشون فرامش نکنن!
التماس دعا از دوستان
ببخشید اینجا این سوال رو مطرح می کنم ، اما برحسب اطلاع می خوام بدونم :
آیا درباره این روز دلیل و مدرک علمی مطرح شده، اصلا کسی از بعد علمی و زمین و کیهان شناسی صحبتی کرده، یا مقایسه ای انجام شده ؟
بنظرم با استدلالات علمی خیلی نمیشه اثبات کرد که در چنین روزی اتفاقات مذکور رخ داده باشه. ضمن اینکه نمیدونم چند سال قبل از میلاد مسیح کشتی حضرت نوح به گل نشسته! اما همون طور که می دونید این تاریخها بر اساس سال قمری اعلام شده چون می دونید که میلاد حضرت مسیح(ع) به تاریخ میلادی روز دیگه ای (برخی میگن ۲۵دسامبر) که ۲۵دسامبر توی دی ماه شمسی واقع میشه اما سال قمری به دلیل کامل نبودن مدام بین سالهای شمسی و میلادی در حال گردشه یعنی مثلا ماه رمضون با ماه های مختلف شمسی و قمری مصادف میشه.
خب سالها پشت سر هم می گذره و عمر میره..
مجددا فردا ۲۵ ام ماه ذالقعده مصادف با روز دحوالارض هست و روزه اش بسیار تاکید شده و ثواب داره و امشب و فردا اعمال خودش رو داره. از جمله :
۱/ روزه گرفتن که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.
۲/ احیا و شب زنده داری شب دحوالارض که برابر با یک سال عبادت است.
۳. ذکر فراوان خدا و زیارت امام رضا علیه السلام
و بقیه اعملا که در پست اول هست.
کلا این ماه زیارت امام رضا (ع) رو مثل این که باید بیشتر بهش توجه کرد
آورده‌اند که...
حسن بن علی وشّا می‌گوید:
من کودک بودم که شب بیست و پنجم ذی‌القعده با پدرم در خدمت امام رضا(ع) شام خوردیم. آن‌گاه آن حضرت فرمود: امشب حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسی(ع) متولّد شده‌اند و زمین از زیر کعبه پهن شده است، پس هر که روزش را روزه بدارد، چنان است که شصت ماه را روزه داشته است.[۱۰]
از حضرت علی(ع) روایت است که فرمود: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روز دحوالارض بوده است. و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد‌ساله رسیده است؛ عبادت صد سالهای که روز‌های آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است. و هر جماعتی که در این روز گِرد هم ایند و به ذکر پروردگار بپردازند، پراکنده نخواهند شد مگر آنکه خواسته‌های آنان برآورده خواهد شد و در این روز هزاران رحمت از سوی پروردگار نازل می‌شود که نودونه درصد آن از آنِ کسانی است که روزش را به روزه و ذکر مشغول باشند و شبش را به احیا و عبادت»
منبع :
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
التماس دعا از همه دوستان