سلام .
مخواستم از شما سوال کنم در مورد اینکه چه کار میکنید
تا در شرایط و جو و حال وهوای کنکور و درس خوندن بمونید و خودتون رو هر روز برای درس خوندن شارژ نگه میدارید ؟
سلام
ببین منو نگو که الان سه روزه هیچی و فقط کار کردم. ولی در کل برای انگیزه دادن به خودم به نتیجه ی نهایی اون که ایشالا قبولی باشه فکر میکنم. سعی میکنم زیاد با مسائل حاشیه ای خودمو درگیر نکنم این چند ماه که بشه درس بخونم.
به نظر من حال و هوا یه چیزی هست درونی و آدم خودش باید در خودش حال و هوا رو ایجاد کنه، گاهی لازمه آدم کمی به خودش سخت بگیره ولی در نهایت وقتی که فکر کنه که نتیجه میتونه چقدر خوب باشه بیشتر انگیزه میگیره و جلو میره.
این روزها متاسفانه روزهای خوبی نبودن برای هیچکدوم از ما ولی ما نباید دلسرد بشیم. اینجا باید یه کم خودخواه بشیم و به قبولی خودمون فکر کنیم و اینطوری میشه که تمام مسائل فرعی کنار میرن و درس میاد اولویت اول، بنابراین از جو کنکور بیرون نمیام.
سلام
یه دفترچه کوچیک برنامه ریزی تهیه کنید و هدف درس خوندنتون و آرزوهاتون که پس از نتیجه درس خوندن بهش میخواهید برسید را به قلم خودتون بنویسید. هرشب قبل خواب و صبحها و کلا هروقت نیاز به رفرش شدن دارید بهش نگاه کنید و در مورد نوشته هاتون فکر کنید. باور کنید تاثیر زیادی در شارژ شدن داره.
راستی یک نکته هم که من بهش رسیدم این بوده که ۲۰دقیقه قبل خواب و ۲۰دقیقه بعد از بیدار شدن از خواب به هیچ وجه سراغ شبکه های مجازی نروید. چون ذهن بطور خودکار اطلاعات و اخبار و داده ها را به ضمیر ناخودآگاهتون منتقل میکنه. شاید این نکته بتونه هممون را در رسیدن به اهدافمون نزدیک کنه و اخبار و حوادث روزانه که کاری جز درگیری ذهنی بیهوده برامون ایجاد میکنه را دور کنیم از خودمون.
دقیقا عزیزم، من هنوز دفترهای بیست سال پیشمو دارم. کلا همیشه مینویسم و این بهم انگیزه میده. یادم میاد بچه بودم تو صفحه اول تمام کتاب درسی هام نوشته بودم:
یادت باشد، تو میخواهی شاگرد اول کلاس و مهندس کامپیوتر شوی.
اینطوری باعث میشد بهتر درس بخونم و انگیزه ی بیشتری داشته باشم. درسته که یه اتفاق بد تو زندگیم افتاد و من مسیرم از سمت مهندسی عوض شد و افتادم تو سینما و تئاتر، ولی الان دارم دوباره همون هدفمو دنبال میکنم.
یه کاری هم الان کردم، یه عکس دارم روی دیوارم که یه صحنه نمایش هست که به شیوه ی بیومکانیک کار شده، اونو زدم که بدونم من باید ارباب بیومکانیک بشم. درسته که این مربوط میشه به اهداف بلند مدت، ولی باعث میشه که به هدفم فکر کنم و زنجیره هایی رو که به هم متصل میشن و باهاشون به سمت هدف نهاییم میرن رو تجسم کنم و میبینم اولیش قبولی دانشگاه ارشد شریف هوش مصنوعی هست.
میز تحریرم رو عوض کردم تا یه فضای مهندسی طور برای خودم ایجاد کنم.
و به طور کل سعی کردم که محیط رو طوری برای خودم بسازم که انگیزه و فضای درس خوندن برای کنکور ارشد رو در من ایجاد کنه.
دوستان یه بیماری جدیدی شایع شده، من مبتلا شدم فکر کنم باقی هم در حالت ابتلا باشن. بیماری کنکور!
من اینو فهمیدم که آدم در راه خوندن کنکور گاهی انگیزه رو از دست میده ولی باید با این حالش مبارزه کنه. منم الان یه هفته ای هست این حالو پیدا کردم و از امروز تصمیم گرفتم باهاش مبارزه کنم. خیلی ناامید شده بودم ولی الان احساس میکنم باید با این همه نا امیدی مبارزه کنم چرا که برای کنکور سمه.
شما اگه اینطوری شدین یه روز به خودتون استراحت بدین بعد با شدت کم شروع کنین به خوندن درسهایی که بیشتر باهاشون راحتین تا دوباره اعتماد به نفس اولیه رو پیدا کنین. این کاریه که خودمم دارم میکنم.
منم دو هفتست تقریبا تعطیلم
(۱۱ آذر ۱۳۹۸ ۰۳:۲۲ ب.ظ)Diar نوشته شده توسط: منم دو هفتست تقریبا تعطیلم
من دقیقا از بعد از اینکه اینترنت وصل شد و شروع کردم به تموم کردن پروژه ها یه جورایی از درس افتادم و همین منو ترسوند و گفتم اصلا امتحان ندم واسه امسال، ولی الان دوباره محکم برگشتم سر جای اولم و از فردا سفت و سخت درس خواهم خوند طبق برنامه. چیزی که هست اینه که من به بیماری کنکور مبتلا شده بودم و الان دارم سعی میکنم باهاش مبارزه کنم. شاهنامه آخرش خوشه
یه بیماری خطرناک دیگه داریم به اسم "دیگه امسال دیر شد، سال دیگه" که علایمش حدود سه ماه قبل از کنکور خودشو نشون میده و معمولا برای کسانی پیش میاد که میخوان قطعا یک رقمی بشن یا قطعا شریف قبول بشن! علایم اولیش اینه که از الان میخونم واسه سال بعد و اینجوری خودمون رو گول میزنیم که: من که نمیخوام درس رو تعطیل کنم فقط از ریشه میخونم واسه سال بعد.
این بیماری بسیار خطرناک سالهای سال ممکنه طول بکشه.
نشانه های اولیه ش رو در شما دیدم واسه همین گفتم که به شدت مراقب باشید.
دقیقا، منم همینو گفتم بیماری دوران کنکور!
من نا امید نمیشم و از فردا که برنامه ی هفته جدیدم شروع بشه با قدرت هر چه تمام تر پیش میرم. مرسی داداشم که هستی و انرژی میدی و یادآوری میکنی که نباید نا امید بشم.