به اینکه دارم چیکار میکنم؟!
به عشق
چند روز پیش تو اتوبوس بحث در مورد دزدیهای کسانی شد که تو مملکت پست و مقامی دارن بود. اینکه تا چه اندازه این حرفها درست هست رو نمیخوام بحث کنم (اینکه آیا تمام افرادی که دارای مقامی هستند دزد تلقی کنیم و تر وخشک رو با هم بسوزونیم کاردرستی نیست) من میخوام از این جنبه بهش نگاه کنم <<اگر من جای اون بودم نمیخوردم ؟>>
منی که یک فروشنده بازاری هستم و اگر قیمت جنسهایی که خریدم بالا بیاد حالا اگر یک سری جنسها که از قبل با همون قیمت پایین هنوز موجود هست ولی من اونها رو هم به قیمت روز با مردم حساب میکنم
منی که یک منشی ساده هستم و گوشی شرکت دستم هست و از اون استفاده شخصی میکنم کاری ندارم کی پولشو میده
منی که یک نگهبان هستم و با خط تلفن اداره به هر جایی دلم بخواد زنگ میزنم
منی که یک سربازم و غذاهای تو آشپزخونه رو بی عنوان میان وعده با بعضی از بچه ها میخورم
منی که حاضرم با پولی که اسمش رو میذارم شیرینی یا اگر من نگیرم یکی دیگه میگیره
منی که برای رسیدن به یه پست حاضرم زیرآب خیلی ها رو بزنم
منی که یه راننده اتوبوسم و به افرادی که کارت بلیت ندارن ازشون پول بیشتری میگیرم
منی که هر کی یه کار ساده ازم بخواد و بدونم بهم محتاجه و وظیفه خودم رو باید انجام بدم با یه غروری نگاش میکنم میگم الآن سیستم وصل نیست برو فردا بیا(خدا رو شکر همه چی سیستمی شده وگرنه معلوم نبود چی رو باید بهونه میکردیم)
منی که یک دانشجو هستم و از به این پولهای بیت المالی که ازشون استفاده میکنم هیچ توجهی ندارم مثل پولی که دادن تا استاد بیاد برای درس دادن به من و من فکر دو دره کردن درسم یا فن اتاق همیشه روشنه
منی که ...
شاید پیش خودتون بگید اینها چیزی نیست در مقابل چیزهایی اونها میخورن ولی هر کدوممون به همون اندازه ای که حق الناس دستمون هست داریم توش دزدی میکنیم و از حق مردم میخوریم. مطمئن باش منی که همچین خصوصیاتی دارم برم خدارو شکر کنم که خدا اون همه پول رو به من نداد اینم از کرمش بوده وگرنه اون آدمی که همچین دزدیهای بزرگی میکنه با من فرق زیادی نداره، تو توجیهات دزدیش همین توجیهاتی رو میاره که من میارم. اینقدر به بقیه نگاه نکنیم تا از خودمون غافل بشیم ببینیم خودمون کجای کاریم.
البته اشتباه برداشت نشه منظور من همه افراد نیست، اونهایی هست که ویژگیهای من رو دارن.
تمام چیزهایی هم که گفنم نو این دوره بهش میگن زرنگ بودن.
خدایا چه قدر متفاوته بچه زرنگ تو با ما.
به اینکه... فقط یه زندگی پر از عشق و محبت میخواستم...
ای روزگار...
به اینکه چرا انقد جمعه ها دلگیره.
کاش زودتر رفته بودم...
ایکاش قبول نکرده بودم
یاد پاییز پارسال،یاد اینکه چ قول و قرار هایی با خدا گزاشتم،یاد اینکه هیچ کدوم به انجام نرسیده
به اینکه چرا آواتارم نمایش داده نمیشه؟
سخته.....
خیلی سخت....
ببینم چی میشه...
یه شروع تازه
به تغذیه روح خستم
فرستاده شده از SM-N910Cِ من با Tapatalk
شب کوک
به اینکه اولش نمی خواستم شام درست کنم اما وقتی دیدم اشتهام کور شده که چون غذا باب میلم نبود برای شام خودم یه چیزی درست کردم
به اینکه خدا بی نهایت مهربونه