به اینکه گوشیم رو سایلنت بود الانم نمیدونم کجا گذاشتمش! فقط میدونم تو خونه ست!
به اینکه من SMS دادم خودمو معرفی کردم بعد طرف دوباره میگه شما؟؟ :| :|
به این که چرا همیشه نفر دوم(اگه آخر نبودم) برای دوست داشتن بودم !!!! و چرا این همه سال تلاش کردم تغییر کنم و مورد پسند و دلخواه اطرافیان و خانوادم بشم! و اینکه چقدر احمق بودم که فکر میکردم جواب محبت و اطاعت و احترام، متقابل!!! اشتباه کردم اشتباه! باید واسه این یه بار زندگی کردنم خدا رو شکر میکردم و انقدر مقابل امر و نهی بقیه چشم نمیگفتم! اخه مگه من دوباره متولد میشم! حالا خودم گم کردم! و نمیدونم چطوری خودم پیدا کنم! همه مشکلاتم هم از همین نشات میگیره! اینکه دیگه خودم نیستم.
(۲۹ تیر ۱۳۹۴ ۰۳:۲۸ ق.ظ)kora نوشته شده توسط: به این که چرا همیشه نفر دوم(اگه آخر نبودم) برای دوست داشتن بودم !!!! و چرا این همه سال تلاش کردم تغییر کنم و مورد پسند و دلخواه اطرافیان و خانوادم بشم! و اینکه چقدر احمق بودم که فکر میکردم جواب محبت و اطاعت و احترام، متقابل!!! اشتباه کردم اشتباه! باید واسه این یه بار زندگی کردنم خدا رو شکر میکردم و انقدر مقابل امر و نهی بقیه چشم نمیگفتم! اخه مگه من دوباره متولد میشم! حالا خودم گم کردم! و نمیدونم چطوری خودم پیدا کنم! همه مشکلاتم هم از همین نشات میگیره! اینکه دیگه خودم نیستم.حالا من برعکسم . دوست دارم یه بارم که شده به اطرافیانم بگم "چشم". همیشه مخالفت میکنم. حتی اگر بعدا کاری که گفتن رو انجام بدم اما حتما اولش مخالفت میکنم.اینجوری هم خیلی بده. همیشه ناراحتی که اطرافیانت رو رنجوندی
احتمالا من و شما دو سر این طیف هستیم. خوش به حال آدمای وسط این طیف، که به موقع میگن چشم و به موقع مخالفت میکنن.بدون اینکه غرورشون جریحه دار بشه یا اینکه کسی رو ناراحت کنن.
یه وقتایی میشه که یه جایی مثلا وسط میدون شلوغ و پر رفت و آمد، حالت به حدی بد میشه که اصلا نمیدونی واسه چی اومدی اینجا؟ کارت چی بوده؟ قراره کجا بری؟ و حتی اینکه چطور برگردی؟ وقتی حالت بد شد، وقتی حس کردی داری میافتی، برای لحظاتی تیر تابلوی راهنما رو با دستات میگیری، به امید اینکه این تکیه گاه موقت امیدی بشه برای پیدا کردن دوباره مسیر، برای بلند شدن، برای بیناتر شدن...
تو همین حد فاصل انقدر احمقانه تو چشم بقیه افرادی که از کنارت رد میشن خیره میشی که هیچکس از نگاهت نمیفهمه موضوع چیه؟ و رد میشه... ؛ قاعدتا چند ثانیه یا احتمالا چند دقیقه طول میکشه تا به خودت بیای، تا از این سردرگمی نجات پیدا کنی، تا بفهمی از کجا اومدی، نیت و هدفت چی بود و به کجا داری میری... خدا کنه واحد زمانی شمارش این حد فاصل برای هر انسانی صرفا تو همون ثانیهها و دقیقهها خلاصه بشه نه بیشتر، تا تو این جرات رو پیدا کنی که در آیندهای نزدیک و دور حتی از اون ثانیهها و دقیقههای به ظاهر خاکستری، به عنوان یک نقطه عطف و نه یک نقطه ضعف یاد کنی؛ ان شاء ا...
به اینکه چرا باید همیشه آخر کار شکست بخورم حتی تو رابطه عاطفی
دقیقا همین فکرا واتفاقا امروزم برا من افتاده دلم میخواد الان بمیرم ولی نه باید برا خودم زندگی کنم نه برا کس دیگه مشکل اینجاس ما همیشه برا بهتر دیده شدن زندگی کردیم نه برا بهتر بودن
(۲۹ تیر ۱۳۹۴ ۰۳:۲۸ ق.ظ)kora نوشته شده توسط: به این که چرا همیشه نفر دوم(اگه آخر نبودم) برای دوست داشتن بودم !!!! و چرا این همه سال تلاش کردم تغییر کنم و مورد پسند و دلخواه اطرافیان و خانوادم بشم! و اینکه چقدر احمق بودم که فکر میکردم جواب محبت و اطاعت و احترام، متقابل!!! اشتباه کردم اشتباه! باید واسه این یه بار زندگی کردنم خدا رو شکر میکردم و انقدر مقابل امر و نهی بقیه چشم نمیگفتم! اخه مگه من دوباره متولد میشم! حالا خودم گم کردم! و نمیدونم چطوری خودم پیدا کنم! همه مشکلاتم هم از همین نشات میگیره! اینکه دیگه خودم نیستم.
به اینکه خدا ااونقدر باقدرته که میتونه معجزه کنه
خدا دلم معجزه میخااااد
به آینده شغلیم ........ به ازدواج ........... به همه چی ......... مخصوصا پول
دارم فکر میکنم به همه چی.... باید تصمیمای مهمی بگیرم.
امیدوارم بهترین تصمیم رابگیرم
به اینکه بعضی وقتا ی چیزای کوچیک می تونه تو رو از خدا خیلی دور کنه..
و اینکه هیچ چیز ناممکنی وجود نداره و میتونه اوج گرمای تابستون بارون بباره
به اینکه چرا به خودم حق نمیدم؟
به اینکه جور دیگه ای هم میشه بود؟
به اینکه یادش بخیر مجردی چقدر تو مانشت پلاس بودم و حالا دیگه اینجا چقدر احساس غریبی میکنم.
به اینکه وارد مرحله ی دیگه ای از زندگی شدم و چقدر مسیولیتام زیاد شد. چقد دلم برا درس خوندن تنگ شده.گاهی خواب میبینم شروع کردم دوباره برا کنکور میخونم.اما بیدار که میشم میگم نه من تموم سعیمو کرده بودم. کار دیگه ای از دستم برنمیومد.اون اواخر دیگه کم کم داشتم متنفر میشدم از خوندن برا کنکوری که نمیشه توش پیش بینی کرد چطور میشه نتیجه.
به اینکه زندگی خیلی سخته خدا. تنهامون نذار.
به این که زودتر از این وضعیت خفت بار خودم را نجات بدم و توی زندگی ام کار مفیدی انجام بدم و راهم را پیدا کنم
به یادش که همیشه یادمه فکر می کنم
خیلی وقته فرصت و وقت هرچیزیو از دست میدم و به ماه ها بعد موکولش میکنم...
به اینکه چی میشه ادم ها نقدر زود احساساتی میشن؟! و به قول خودشون عاشق!
