لطفا احترام نظرات همدیگه رو داشته باشید.نمیدونم نظراتو که میخونم چرا با لحن عصبانیت میخونم . کاش واقعا اینطور نباشه و اشتباه کنم
بهترین هنر اینه که بتونید طرف مقابل رو موافق خودتون کنید ، با این لحن و به زور نمیشه عقیده ای رو تحمیل کرد(هرعقیده ای)
با این مقدمه میخواستم بگم : توی بحثهایی که متاسفانه به جدل های نامتناهی و خصمانه (و در موارد کمی بی احترامی ) منجر میشه ناچارا یا ارسالها ویرایش میشه یا نتیجه اش اخطار و ... است علتش هم فقط یا اعتراض کاربرای دیگه است و اینکه ممکنه افراد دیگه حس کنند در بحثها جایی ندارند و اگر هم وارد بشن با اونها برخورد شدیدی میشه و کلا سوژه تاپیک منحرف میشه و جلوی گفتمان سالم و کم تنش گرفته نشه
قهرمان مورد علاقه من کسیه که سعی میکنه حرفای طرف مقابل رو در کمال ارامش بشنوه و تحلیل کنه و بدون تعصب و غرض ورزی و با منطق حرفش رو بزنه و توقع نداشته باشه لزوما طرف مقابلش حرفش رو بپذیره و یه درصد احتمال بده ممکنه صحبش درست نباشه پس با قاطعیت سعی در به کرسی نشوندن اون نداشته باشه و این که بدونه پشت حرفش یه منطق هست و صحبتش باعث می شه طرف مقابل به فکر فرو بره.
البته باید این شرط رو هم داشته باشه که در صورت اشتباه بودن نظر یا حرفش با شجاعت قبول کنه که اشتباه کرده و از طرف مقابل بدلیل این که در پی بردن به اشتباهش بهش کمک کرده تشکر کنه.
چقدر حرف زدم. یه حسن ختام بود. دوستان ادامه قهرمانان رو داشته باشند.
نمی دونم چرا یادم نمیاد بچگی دوست داشتم بزرگ شدم مثل کی باشم
من عاشق شخصیت مرفیوس تو فیلم ماتریکس به کارگردانی برادران واچوفسکی بودم ، هستم.
فکر کنم بهتره بحث رو برگردونیم به موضوع اصلی.
اینم قهرمان دیگه مورد علاقه ی من.
توشیشان
کسی که بالاخره میفهمه بهترین چیز انسانیت و مردانگیه و برای رسیدن به اون هر خطری رو متحمل میشه.
(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۲:۵۴ ب.ظ)saeedeh123 نوشته شده توسط: آنشرلی با موهای قرمز[attachment=3214][attachment=3215][attachment=3216]تو اون قسمتش که متیو ( ناپدریش) مرد...چقدر گریم گرفت...
این سریال جودی ابت رو که میدیدم فکر می کردم همه دانشگاه ها خوابگاهاشون این جوریه !! چه خیال خامی
از دوستشم خیلی خوشم می اومد فکر کنم اسشم سالی بود. زنان کوچکم دوست داشتم مخصوصا اون دختر شیطونه اسمش رو یادم نیست...
قهرمان و شخصیت مورد علاقه من چند نفر از دوستان و همکلاسیهام بودند.خیلی بچه های با اخلاق و زرنگ و دوست داشتنی بودند . کلا آدمهای خوش قلب و نرمالی بودند و هیچ چیزشان خارج از حد و اندازه نبود. الان هم افراد مورد علاقه ام همچین آدمهایی هستند.خوشبختانه چند تا دوست اینطوری هنوز دارم
(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۰۳:۴۳ ب.ظ)انرژی مثبت نوشته شده توسط: زنان کوچکم دوست داشتم مخصوصا اون دختر شیطونه اسمش رو یادم نیست...اسامیشون به ترتیب از بزرگ به کوچیک : مگی ، کتی ، بتی ، سارا
شما از سارا خوشت میومد چون شیطون بود
ولی من از کتی همیشه خوشم میومد چون از همشون قوی تر بود (اون موقع ۷ سالم بود
)...
البته بگم من عشق کارتون هم بودم و همه شون رو دوست داشتم مخصوصا بابا لنگ دراز
J.Mccarthy & W.Dijkstra & P.Linz
از راست به چپ.
اینها شخصیت های مورد علاقه علمی من هستند
وای این چند مدت مانشت چقدر جنجالی شده بود ما بی خبر بودیم
حرف از شخصیت مورد علاقه شده ما هم نظری بدیم
آقای خط یعنی من عاشق این کارتون بودم..خیلی دوست داشتم این کارتون رو فکر میکردم واقعیه داستان و با خودم هی نقاشی میکشدم میگفتم شاید نقاشی های منم حرکت کنن
![[تصویر: 75752_1_1379094541.jpg]](https://img.manesht.ir/75752_1_1379094541.jpg)
داستان بر محور شخصیتی است که توسط یک خط شکل گرفته و بر روی یک خط بی انتها حرکت می کند و طراحی از بیرون صحنه ، با کشیدن خطهای دیگر در شکل گرفتن داستان به او کمک می کند.
کارتون آقای خط در عین سادگی از جذابیت بالایی برخوردار است که ماجرای یک آدمی می باشد که به وسیله یک نقاش به وحود می آید و نقاش داستان ما محیط بازی این آدم خطی ما را با مهارت زیباد نقاشی می کند .
کارتون آقای خط بیانگر زندگی اجتماعی و مشکلات روزمره جوامع بشری است که در قالبی طنز آمیز و به صورت هنرمندانه خلق شده است.
این مجموعه در عین بی کلامی،حرف های زیادی برای گفتن دارد.گوش شنوایی نیاز دارد تا درد های اجتماع را از ان در یابد.
این مجموعه در بیش از۴۰ کشور جهان به نمایش درآمده و از محبوبیت کم نظیری بر خوردار است ؛در سوئد این شخصیت را با نام Linus på linjen ، در اسلوانی با نام Badum badum ، درایالات متحده آمریکا به نام Lineman شناخته شده است.
این مجموعه در سال ۱۹۷۲ برنده جایزه ممتاز Annecy و در سال ۱۹۷۳ برنده جایزه ممتاز جشنواره زاگرب شده است.
(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۰۸ ب.ظ)hamed_k2 نوشته شده توسط: وای این چند مدت مانشت چقدر جنجالی شده بود ما بی خبر بودیم
حرف از شخصیت مورد علاقه شده ما هم نظری بدیم
آقای خط یعنی من عاشق این کارتون بودم..خیلی دوست داشتم این کارتون رو فکر میکردم واقعیه داستان و با خودم هی نقاشی میکشدم میگفتم شاید نقاشی های منم حرکت کنن
کارتون آقای خط محصول کشور ایتالیا می باشد که توسط فردی به نام اوسوالدو کاواندولی شکل گرفته است .
داستان بر محور شخصیتی است که توسط یک خط شکل گرفته و بر روی یک خط بی انتها حرکت می کند و طراحی از بیرون صحنه ، با کشیدن خطهای دیگر در شکل گرفتن داستان به او کمک می کند.
کارتون آقای خط در عین سادگی از جذابیت بالایی برخوردار است که ماجرای یک آدمی می باشد که به وسیله یک نقاش به وحود می آید و نقاش داستان ما محیط بازی این آدم خطی ما را با مهارت زیباد نقاشی می کند .
کارتون آقای خط بیانگر زندگی اجتماعی و مشکلات روزمره جوامع بشری است که در قالبی طنز آمیز و به صورت هنرمندانه خلق شده است.
این مجموعه در عین بی کلامی،حرف های زیادی برای گفتن دارد.گوش شنوایی نیاز دارد تا درد های اجتماع را از ان در یابد.
این مجموعه در بیش از۴۰ کشور جهان به نمایش درآمده و از محبوبیت کم نظیری بر خوردار است ؛در سوئد این شخصیت را با نام Linus på linjen ، در اسلوانی با نام Badum badum ، درایالات متحده آمریکا به نام Lineman شناخته شده است.
این مجموعه در سال ۱۹۷۲ برنده جایزه ممتاز Annecy و در سال ۱۹۷۳ برنده جایزه ممتاز جشنواره زاگرب شده است.
![[تصویر: 75754_1_1379094541.jpg]](https://img.manesht.ir/75754_1_1379094541.jpg)
پس شما آقای خط قهرمانتونه
My Hero
![[تصویر: 75765_1_1379094541.jpg]](https://img.manesht.ir/75765_1_1379094541.jpg)
یکی از جانبازان جنگ تحمیلی، سال ها پس از مجروح شدن به علت وضع وخیمش به ایتالیا اعزام شده بود و در یکی از بیمارستان های شهر رم بستری شد. از قضا چند روزی بعد از بستری شدن این جانباز جنگ تحمیلی متوجه می شود خانم پرستاری که از او مراقبت می کند نام خانوادگی اش مالدینی است. جانباز قصه ما ابتدا تصور می کند تشابه اسمی است، اما در نهایت نمی تواند جلوی کنجکاوی اش را بگیرد و از خانم پرستار می پرسد: آیا با پائولو مالدینی ستاره تیم میلان و کاپیتان تیم ملی ایتالیا نسبتی دارد؟ و خانم پرستار در پاسخ می گوید: پائولو برادر من است! جانباز ایرانی در حالی که بسیار خوشحال شده بود از خانم پرستار خواهش می کند که اگر ممکن است عکسی امضا شده به یادگار بیاورد و خانم پرستار هم قول می دهد تا برایش تهیه کند، اما جالب ترین بخش داستان ما صبح روز بعد اتفاق می افتد.
هنگامی که جانباز هموطن ما از خواب بیدار می شود کنار تخت بیمارستان خود پائولو مالدینی بزرگ را می بیند که با یک دسته گل به انتظار بیدار شدن او نشسته است و ...
هیچ می دانید پائولو مالدینی اسطوره میلان از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا، به شهر رم واقع در مرکز کشور ایتالیا که فاصله ای حدود ششصد کیلومتری دارند رفت تا از یک جانباز جنگی ایرانی که خواستار عکس یادگاری اوست عیادت کند؟
(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۱۲ ب.ظ)navid-p نوشته شده توسط: هیچ می دانید پائولو مالدینی اسطوره میلان از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا، به شهر رم واقع در مرکز کشور ایتالیا که فاصله ای حدود ششصد کیلومتری دارند رفت تا از یک جانباز جنگی ایرانی که خواستار عکس یادگاری اوست عیادت کند؟
آفرین!
اینو می گن جوانمردی.
اینو می گن اخلاق.
اینو می گن انسانیت و بزرگواری...
به حالش غبطه خوردم
چه کار تحسین برانگیزی
خیلی روح بزرگی می خواد که انسان در عین شهرت اینقدر بااخلاق و بلند منش باشه