(۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ ۰۹:۰۵ ب.ظ)Fardad-A نوشته شده توسط: عجب چیزایی میگید.
ما اینجا رتبه دو هزار و پانصد داشتیم که سال بعد شده ۸/
اگه بخواهید رتبه تون یک صدم و حتی خیلی کمتر میشه.
خدا از دهنتون بشنوه آقا فرداد
(البته ببخشید از تایپتون ببینه)
بذارین یه جمله پشت وانتی بگم اولش
خطاب به رتبه آورده ها:داداش یا آبجی عزیز،بیهوده متاز،مقصد خاک است.
خطاب به رتبه نیاورده ها:داداش یا آبجی عزیز،چون میگذرد خیالی نیس.
خداوکیلی دنیا بی ارزشتر ازون چیزیه که بخواین به خاطر چنین مسائلی غم به دلتون راه بدین.من خودمم زیاد آدم امیدواری نیستما،ولی به این حرف اعتقاد دارم.نمیگم ناراحتی نداره.اما میگم ناراحتیش ادامه نباید داشته باشه.غم وغصه تو زودتر بخور تمومش کن بچسب به درسات.یه چیز دیگه هم اینکه:به جا اینکه خیلی سخت کوشانه فعالیت کنی،کمی هوشمندانه تر عمل کن.همین.این حلال خیلی از مشکلاته.
یه نصیحت برادرانه،اونم اینکه واسه خلاصی ازین ناراحتی که طبیعی هم هست،خدا رو بسیار یاد کن،بسیار.باورکن حله.
کم کم خودتو جم وجور کن واسه سال بعد.بچه بازی رو هم بذار کنار.
تنها می تونم بگم دلم گرفت وقتی دوستای خوبمو توی این تاپیک دیدم که انگار قسمت نبود به رویاهاشون تو کنکور امسال برسن!نمی دونم چی بگم!می دونم سخته!جندین سال پیش منم شکست خیلی خیلی بزرگی خوردم؛تا پرتگاه تباهی رفتم،ناامید و بی کس....اگه اون روزا خدا دستمو نگرفته بود معلوم نبود الان توی گور چندتا کفن پوسنده بودم!
اما خدا!!!!دستمو گرفت!
راستی دوستان من پر عیب و خطا دو سال به خاطر اون جریانا ترک تحصیل کردم و بعد رفتم دبیرستان بزرگسالان!اما با هدف!همه چی رو از صفر شروع کردم...
امروز خدا رو به خاطر همون مصیبتا که الان می فهمم موهبت بود شاکرم!دوستان گلم حرف من اینه!شکست تلخه!تلخ!اما همین شکست می تونه دره نابودی باشه برای ما و هم می تونه سکوی پرش باشه برامون!انتخاب با ماست!این انتخاب رو از دست ندیم!!!
[/quote]
تا بحال کسایی که خراب کردن سالهای قبل سال بعدش رتبشون بهتر شده خیلی هم بهتر شده بنده ۲۰ نمونه خودم اینجا شاهد بودم مث آقای smz مث خانوم نسیم مهری و خیلی های دیگه که آقای smz سال پیش یه رتبه واقعا بقوله خودشون بدی داشتن امسال شدن ۱۱ خانوم نسیم مهری که ۹۵۶ این حدودا بودن که شدند ۳۸۵ اگه خانوم نسیم مهری یک سال هم بخونه معلوم هست دیگه بازم بهتر میشه ن
[/quote]
باورم نمیشه یکی از من تعریف کرد،واقعا ممنونم،بچه ها واقعا راست میگه من رتبه پارسالم۱۰۹۵بود الان شد ۳۸۲ اگه دو هفته قبل از کنکور اون مشکل واسه داداشم پیش نمیومد باور کنید بهتر میشدم،من دوهففته مونده به کنکور درس خوندنم تعطیل شد!اما بازم خدا رم شکر میکنم و به همین هم راضی ام حتما قسمتم همین بوده،
شکرش،بازم مرسی داری برادر عزیز
دوستان بی خیال منم خدا میدونه که حدودا ۷ ماه زحمت کشیدم و درس خوندم اما نتیجه دلخواهم را نیوردم خیلی ناراحت شدم اما میدونم یه خیری توش هست و واقعا به این ایه ایمان دارم:
«چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید حال آنکه خیر شما در آن است» بقرة آیه ۲۱۶
من هم مثل همه زحمت کشیدم! خیلی هم زحمت کشیدم! با واحدهای زیاد و برنامه افتضاح دانشگاه که از ۱ شنبه ۸ صبح تا ۴ شنبه ۷ شب کلاس داشتم! به هر استادی گفتم استاد میشه من سر کلاس نیام یا اینکه به جای ۲ جلسه از کلاس ۱ جلسه رو بیام ؟ گفتن اگه آخر ترم افتادی نگی چرا؟ینی اگه نیای افتادی! هیچ کلاسی رو حتی ۱ جلسه هم غیبت نکردم!
با این وجود روزانه حداقل ۴-۵ ساعت رو میخوندم! و روزای تعطیل ۸-۹ ساعت! دوری از خونه و خونواده! تنهایی!داخل یه خونه دانشجویی! تنها کارم آشپزی بود و بس! اما بازم تلاش میکردم و خستگی هام رو خسته میکردم! چرا؟ چون به مادرم قول داده بودم!اما الان روم نمیشه تو صورتش نگاه کنم!
وقتی درس میخوندم کلی مسائل که ۳ سال منتظرشون بودم داشت اتفاق میوفتاد اما من بخاطر کنکور اونا رو فراموش کردم و از کنارشون گذشتم! به همین راحتی........با سختی های زیاد!
آره یادمه که چقدر با گسسته مشکل داشتم (هنوزم دارم!!) اما ۴ ماه باهاش جنگیدم! خسته که میشدم یه کم هوا میخوردم و به اون روزی که رتبه ها میاد و همه میگن چند شدی و من یه رتبه خوب رو میگم فکر میکردم! اما وقتی نتایج اومد! حتی روم نشد که برم دانشگاه! رفتم اما سر کلاس نموندم! دوستایی بودن که خودشون اقرار کردن نصف(که هیچ، یک دهم ) منم تلاش نکردن اما رتبه های ۱۸۰ و ۱۳۰و ۲۴۰ آوردن! اما من حتی نشد که ۲ برابر رتبه اونا رو بیارم! میبینید روم نمیشه حتی بگم چند شدم! و حتی به چند نفری که گفتم با خنده گفتن فلانی بسه دیگه خالی نبند! بگو ببینیم چند شدی؟:گریه
اینجا هم بچه هایی هستن که بدونن بر من چه گذشت!
تو صفحه خودم حرفای بعد از آزمونهای ...... رو نوشتم! میتونید نگاه کنید!
و اما الان دچار چند گانگی! سربازی! درس! کار! کار همراه آن درس! رفتن سرکاری که هم سربازی هست هم کار و فراموش کردن درس(محیط نظامی)! یا یه سال دیگه بشینم و بخونم و کنارش یه کار صبح تا عصر هم داشته باشم!(یه جا هم پیشنهاد شده)
واقعا همه چیز برعکس شد!
خدایا چرا؟واقعا چرا؟
الانم فقط دلم به دوتا چیز خوشه! که اونم شاید نشه!
۱- نتایج اولیه المپیاد{که شاید اونم نشه! چرا؟ چون وقتی رفتیم فردوسی بعد از هر امتحان بچه های فردوسی میگفتن اینا امتحانای میان ترم ما بود}!!!! عدالت!
۲- پذیرش بدون آزمون دانشگاهها!
که ته دلم میگه از اینا هم آبی برای ما گرم نمیشه!
یه مدل بازنده هست
که وقتی مسابقه تموم میشه همه استادیوم ایستاده تشویقش میکنن
از همونا....
سلام به همه دوستان عزیز
وقتی تاپیک رو دیدم کلی حرف قشنگ تو ذهنم بود،کلی حرفای امیدوار کننده ولی وقتی که اومدم و نظرات دوستان رو خوندم دلم گرفت بعضی میگفتن حقم نبود بعضی ها میگن اینجا دیگ جای من نیس، واقعا ناراحت شدم داشت اشکم در می اومد.می دونم همتون واقعا خوندید شاید خیلی ها ۲-۳ بار کنکور داده باشن، خیلی ها خوب خوندن ولی رتبه اتون اون چیزی خواستین نبوده ولی میخوام راجب یه جس باهاتون حرف بزنم
من خودم پارسال نزدیکای ۱۰۰۰نرم افزار شدم امسال ۱۸۷،پارسال هم مثل امسال خوندم یعنی از اوایل مهر تا روز کنکور ،ولی یه سری اشتباهات سال اول توی انتخاب منابع ، توی آزمون آزمایشی و کنار گذاشتن بعضی درسا داشتم که واسه سال دوم تکرارشون نکردم همتون می دونید امسال چقدر ریاضی تاثیر گذار بوده.میخوام بگم هرکی خودش بهتر میدونه چه اشتباه هایی داشته و هرکی خودش بهتر میتونه راه حل واسه سال بعد پیدا کنه.حالا در کنار این خودشناسی با مشورت با بقیه دوستان توی میتونه واسه سال بعد راهشو بهتر انتخاب کنه.وقتی که پارسال انتخاب رشته کردم عملا بدون هیچ شکی باید گفت با این رتبه توی نرم افزار هیچ شانسی واسه قبولی توی روزانه و شبانه نداشتم ولی روزی نتیجه ها اومد باز رفتم تا با چشم خودم ببینم که قبول نشدم.ولی همه تون می تونید بفهمید که یه حس امیدی داشتم حتما!! وقتی که با این رتبه ادم بره سراغ نتیجه اش به نظر من دیوونگی یا اشتباه نیست یه حس امیده.همون حسی که آدم رو زنده نگه میداره.ادم رو سرزنده میکنه.دیگه بالاتر از آیه قرآن نیست که میگه بدترین گناه نا امیدیه،یعنی گناه های کبیره در مقابل نا امیدی هیچن.
یه حرف دیگه هم هست بحث تقدیر و سرنوشته،منم تقدیر رو قبول دارم ولی بعد از تلاش و پشتکار.امیدوارم خدا به هممون کمک کنه که راه درست زندگی رو پیدا کنیم و بتونیم واسه آدما توی زندگی مون مفید باشیم . که همین مفید بودن و خاطره های خوب و بد از آدم می مونه و دیگر هیچ
سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
الثِّقَةُ بِاللهِ ثَمَنٌ لِکٌلِّ غالٍ و سُلَّمٌ اِلى کُلِّ عالٍ؛
اعتماد به خدا بهاى هر چیز گرانبها است و نردبانى به سوى هر بلندایى.
این نیز بگذرد!!
من سه سال امتحان دادم رتبم چرت بود. پارسال هم اکسین هم رفتم بدتر شد رتبم و همه رو ده بیشت سی چهل زدم آوردم ده هزار.
امسال فقط اومدم تو مانشت سوالات بچه ها رو جواب میدادم تجربم رفت بالا و مجبور شدم بخونم تا ضایع نشم.
ضمنا پیش یه دکتری رفته بودم واس مشورت
گفت یک ساعت از تلویزیون بزن یک ساعت از خواب بزن بعدش حتی اگه نتیجه نگرفتی از تلاشت ناامید نشی.
گفت اگه فلان درس سخت باشه روی گلوی همه گیر می کنه
گفت از شما بدتر ها هم قبول شدن
گفت نگید سال دیگه بگید همین امسال،سعیتون همین امسال باشه تا نتیجه ی بهتری بگیرید.
منم نمی دونم قبول میشم یا نه
ولی به نظرم همون کمکی که خواستم تو مانشت برای پاسخ به سوالات دوستان توی بخش معماری یا بخش های دیگه کنم باعث شد کمی بهتر یاد بگیرم
باعث شد اطلاعاتم بره بالاتر
منم تاحالا تلاش نکردم که ببینم خدا چه جوری جواب تلاشهای من رو میده
اما اینبار واقعااااااااااااا میخوام بشینم و برای کنکور بخونم و اطمینان دارم که قبول میشم میخوام از دانشگاه پیام نور برم دانشگاه عالی تهران
هیچگاه امید کسی را ناامید نکن ، شاید امید تنها دارایی او باشد .
(۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲ ۱۱:۱۸ ب.ظ)arixooo نوشته شده توسط: خوشحال کننده ترین حرفی که به اون عزیزان می تونم بگم اینه که به خدا ارشد همچین آشه دهن سوزی نیست...ارشد تنها در یه صورت به درد می خوره اونهم اینه که بخوای دکتر شی...دکتر شدن هم پیرت می کنه..تازه آخرش یه آدم آکادمیکی میشی که باید بره این دانشگاه اون دانشگاه رزومه بفرسته آیا استخدام شه...آیا نشه..صادقانه بگم اگه اطلاعاته الانمو داشتم هیچوقت ارشد شرکت نمی کردم..میرفتم سر کار یه تجربه ای چیزی کسب می کردم که تا یه عمر به دردم می خوره..آی گفتی
خلاصه اصلا ناراحت نباشید...دنیا به آخر نرسیده...اگرم خیلی دوست دارید که ارشد بخونید سال دیگه هم هست
الان اینجوری باش---->
حرف دلمو زدی بخدا ارشد آش دهنسوزی نیست آواز دوحله که از دور خوشه نیومدنش یه درده اومدنش ۱۰ تا درد!!!!
البته نا شکری نیستا خدارو شکر صدهزار مرتبه شکر
فقط یه دعا می کنم برای خودم و همه شما دوستای خوبم : الهی چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار