(۱۰ فروردین ۱۳۹۸ ۰۳:۱۹ ب.ظ)khalilparvar نوشته شده توسط: چالش دارم چه چالشیییعااالی هستید
تا آخر پاییز باید بتونم خودمو برسونم به امتحان آیلتس
میتونم؟
(۲۶ اسفند ۱۳۹۷ ۰۶:۳۱ ب.ظ)negarin_ نوشته شده توسط: حس تصادف توی زندگی دارم. تا حالا اینطور احساسی داشتید؟ بعدش چطوری بلند شدید؟
آره داشتم
خوردم زمین
له شدم
قشنگ عین یه موز که وسط خیابون بیوفته زمین و یه ماشین از روش رد شه ...در اون حد شیتک شدم..
تا بفهمم چه بر سرم اومده ۲ ۳ ماه طول کشید..اولین قدمای بلند شدنم بعد ۲ ۳ ماه مرور اون اتفاق، این بود انداختمش توی گاربیج مخم..حتی دیگه یادآوری نمیکنم
اهدافمو بولد کردم
نشون دادم به خودم که دنیا هر چقدرم پست باشه آدما هرچقدرم نامرد باشن..من خوبم و تموم تلاشمو میکنم برای موفقیت بیشتر...تا یه چوبی بزنم تو دهن اونایی که فکر میکردن من ضعیفم...
قدرت و انگیزه ایی که من دارم برای موفقیت هام هیشکییییی نداره
پ ن: هر کسی هم که منو برای لحظات فانش بخواد فقط، و منو به چشم یه دلقک ببینه منم اونو دلقک میبینم و حذفش میکنم از زندگیم. به همین راحتی..به همین خوشمزگی
اراده ایی هم که توی حذف کردن آدما از زندگیم دارم رو هیشکی نداره
چقدرررررررررر خوبمممم مننننن....
بنظرم اومد هر آنچه که لازمه بهش عمل کنیم رو گفتید ... ممنونم دوستم
(۱۱ فروردین ۱۳۹۸ ۰۵:۳۹ ق.ظ)khalilparvar نوشته شده توسط: فدااااااای یه تار موت نگارین جونممرررسی عزیزم
ممنون از محبتت
(۱۲ آذر ۱۳۹۷ ۰۳:۰۱ ب.ظ)khalilparvar نوشته شده توسط:(12 آذر ۱۳۹۷ ۰۱:۰۴ ق.ظ)negarin_ نوشته شده توسط: راستش من دلم میخواد یه آرامشی رو در خودم بوجود بیارم...از جنس آدم هایی باشم که وقتی کنارشون هستی یا کاراشون رو میبنی یه جور آرامشی دارن که قشنگ این آرامش رو حس میکنی...
برای بدست آوردن این آرامشی که میخوام فکر میکنم در مرحله اول باید کمال پرستی خودم رو درمان کنم اما واقعا نمیدونم چطوری باید اینکارو کنم.
ببین چه چیزی بهت آرامش میده..وقتی میری پیاده روی؟ یا وقتی آشپزی میکنی؟ یا وقتی داری کتاب میخونی....
حواست باشه کارای آرامش بخش رو با کارای هیجان انگیز قاطی نکنی.
من اوایلِ این خودسازی واقعا اشتباه میگرفتم. آشپزی برای من هیجان انگیز بود..و بهم انرژی ۴ برابر میداد..و من فکر میکردم وقتی اینقدرررررررر انرژی داشته باشم به آرامش رسیدم
بعد اومدم پیاده روی رو امتحان کردم.خب پیاده روی انرژی ناشی از اون هیجان رو از من میگرفت و بعد که از پیاده روی میومدم هلاک میشدم..خب دیگه حوصله ی انجام هیچ کاری رو نداشتم...
اما یکم که دقت کردم دیدم وای من وقتایی که میشینم کتاب یا مقاله میخونم چقدرررر احساس خوب و مفید بودن دارم..یه جورایی هیجانم کنترل میشد..انرژیمم میزون نگه داشته میشد.
اما باید بگم که دختر فوق العاده بازیگوشیم..فوق العاده هاااااا...و این بازیگوشی باعث میشد من بیشتر کارای هیجان انگیز انجام بدم تا آرامش بخش.
دسته بندی قشنگی بود مخصوصا خوشم اومد که منم توی یکی از این مراحلی که شما گفتی گیر بودم و نسبتا به جواب نزدیک شدم با حرف شما
(۱۶ آذر ۱۳۹۷ ۱۰:۰۵ ب.ظ)elect نوشته شده توسط: این هفته نسبتن موفقق بودم ب جز ی دفش ک از دسم دررفت
دقت کرردم کمال گراییی مشکل منم هس اما بمونه برا فاز بعد
من با این قضیه که کمالگرایی خوب نیست مشکل دارم/ چرا خوب نیست؟ اگه استرس میده خب این روی مقابل افسرده بودنه ینی به نظرم آدما باید بین استرس و افسردگی یکیو انتخاب کنن یا حرکت کنن و استرسشو تجربه کنن یا هیچ کاری نکنن و افسرده بشن!
(۰۳ دى ۱۳۹۷ ۱۲:۳۸ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:(03 دى ۱۳۹۷ ۱۲:۰۶ ب.ظ)αɾια نوشته شده توسط:نه اون فایده نداره. از زندگی میفتم. ولی از داغ کردن با سیخ کباب هم میشه استفاده کرد.(03 دى ۱۳۹۷ ۱۰:۲۶ ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: یکی از مشکلات من اینه که وقتی میرم خونه همه رو با کمربند میزنم. باید سعی کنم تا عید درستش کنم. از این به بعد میخوام با چوب گیلاس بزنمشون.ولی به نظرم مشکلُ از ریشه حل کنین، مثلا دستتونُ بکنین بندازین دور
بعد شما با این طبع لطیفتون چجوری از کارهای خشنی مثل موسسه خیریه سر در آوردید؟
(۰۹ دى ۱۳۹۷ ۰۱:۳۷ ب.ظ)Saman نوشته شده توسط: نذارید چهره تون در دیگران حس اعتماد به وجود بیاره مگر اینکه رابطه با اون شخص لازم و ضروری باشه .
برقرار کردن ارتباط چشمی خصوصا اگر چهره هاتون قابل اعتماد نشون میده و کاریزما دارید تا حدودی کار اشتباهی هست.
بعدش اینو هم بگم ما به دنیا نیومدیم که دیگران رو خوشحال کنیم.
خیلی شانس بیاریم میتونیم خودمون غمگین نباشیم.
این سیستم فداکاری و دلسوزی و خودت بسوز که دیگران پیشرفت کنن خیلی مسخره س.
نذارید بحث هم در بگیره که طرف بیاد ذکر مصیبت کنه. من از وقتی که انرژیم رو خرج خودم میکنم خیلی موفقیت و پیشرفت داشتم
من تقریبا ۴ ماه میشه همه ی اینا رو مسدود کردم.مرامم هم تعریف شده خرج میکنم.چون در غیر این صورت دردسر میشه برام(تجربه ثابت کرده بهم)
اگر روزی یه عشق دوطرفه واقعی تجربه کردم(نه که طرف بگه برو پزشک شو تا زنت بشم بعد خودش سوادش در حد جلبکه) برای اون حاضرم فداکاری کنم
خب این فلسفه اونقدر جذابی نبود که بخواید اینجوری با حرارت توضیح بدید. یه جور میشه حاجی بازاری بودن یا کاسبیسم اسمشو گذاشت بدیهیه که خودخواهی محض و اینکه هر کسی کار خودش بار خودش زندگی رو راحت تر میکنه اما خب یه ذره انسانیت هم اگه بدیم و اگه بگیریم در کل باز سودش میاد تو جیب خودمون.
آخرشم خیلی کاسبکارانه یه تعریف ناز از خودت کردی که من یکی بد جور دلم رفت
(۱۰ دى ۱۳۹۷ ۰۴:۰۵ ب.ظ)αɾια نوشته شده توسط: آقا این بیماری که "از طرف خوشت میاد ولی یه جوری رفتار میکنی که انگار بدت میاد" داروشو کجا میدن؟
اتفاقا این رفتار خیلی هم بد نیست یه سیگنالای خاصی میده به قلب طرف که اونم با خودش میگه ای بابا این که این همه از من بدش میاد چرا من اینقدر ازش خوشم اومده؟
...
(۲۸ بهمن ۱۳۹۷ ۰۴:۵۹ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط: من چالشم این بود تا عید برم باشگاه بدنسازی و بدنم رو خوش فرم و عضلانی کنم و همین کار رو هم شروع کرده بودم ولی متاسفانه مشکل کمر نمی زاره من جدی کار کنم . امیدوارم هیچ کس مشکل کمر پیدا نکنه
مشکل کمرت از اونجاست که نیت کردی که عدل تا خود شب عید مانکن بشی که خب زده کمره رو ترکونده. یه کمی فرصت بده به خودت یه کم یواش یواش برو به سمت خوش تیپی و عضلانی شدن تازه من شنیدم گویا قراره تپل بودن مد بشه چون ظاهرا الان ما تپلا کم کم در اقلیتیم و خب کمتر الان گیر میایم و حتی خیلی ها الان دارن پز رفیق تپلشون رو میدن توی این فضای مجازی و اینا. به نظر من به یه شیب آهسته تر به سمت اون چالشت حرکت کن که هم کمره بهش فشار نیاد هم یهو اگه معیارهای عمومی جامعه چرخش کرد راه برای بازگشت داشته باشی .
جناب خلیل عزیز حس همزاد پنداری شما با میوه ها رو دوست داشتم
از حس آلوچه تا موز بودن رو تجربه کردید و این خیلی قشنگه به نظرم.خب دشمن تراشی بسه من برم بخوابم شب همگی خوش
مشکل بعدی هم محروم شدن هست
چرا کاربرا محروم میشن؟؟
ایده ی جالبی هست.
مرسی