من بعد از اون بحث با دوست عزیزمون رتبه ۱ سال ۹۴ ( انشالله) کلی چت کردم و از دل هم دیگه در آوردیم . اتفاقا ایشون بسیار منطقی بود و فقط دلش از وضعیت این جامعه خون بود سر بنده خالی کرد
وقتی سوء تفاهم ها برطرف شد کلی خندیدیم که تا چند لحظه قبل داشتیم هم دیگه رو میخوردیم و تصوراتمون ۱۸۰ درجه با واقعیت شخصیتمون فرق داشت 
توی زندگی خیلی وقت ها هست که سریع قضاوت میکنیم راجع به همدیگه . در صورتی که مغرور هم باشیم که دیگه واویلا. در صورتی که با یه بحث منطقی ساده و عذرخواهی کوچیک همه کدورت ها به دوستی تبدیل شد. ***کلیه پیام هارو هم حذف کردیم که از دوستان هم تقاضا دارم پیام های نقل قولی خودشون رو حذف کنند. ***
x86 میشه شرایط فعلی زندگیت رو بدونم ؟ اگه این رو بدونم بیشتر میتونم کمکت کنم
نه وضعت خیلی هم بد نی
تقریبا عین خودمی ، ولی شرایط من یه خورده بهتر از توئه . مثلا تو کمی سربازی داری که من ندارم . من ۶۹ هستم تو ۷۰ و حقوقم هم از تو بیشتره
دیگه اینکه تو دانشگاه تهرانی هستی و من شریفی 
ولی از شوخی گذشته ، به نظرم با شرایط تو و من دختر باید خیلی کم توقع باشه و بتونه تحمل کنه تا وقتی که شرایطت واسه زیر یک سقف رفتن مهیا شه. نظر شخصیم اینه که عجله نکنی و بزاری فعلا ارشدت تموم شه. بعد ببینی دکتری قبول میشی یا نه. اگر نشدی بری اون یک سال سربازی رو سریع تمومش کنی. اگر شدی ، اونوقت میتونی برنامه ریزی ازدواج کنی. معمولا افراد متاهل برای مصاحبه دکتری هم دچار مشکل میشن به همین دلیل به نظرم بهتره بعد از قبول شدن به فکر ازدواج باشی. چون تکلیفت مشخصه که حداقل تا ۵ سال اینده چیکاره ای. ازدواج اولش اسونه و کاری نداره یکی رو عقد کنی . اما بعدش مسئولیت اون میفته گردن تو و خواه نا خواه هرچقدر هم کم توقع باشه اون مشغله فکری ایجاد شده اذیتت می کنه. اگر شغل ازاد داشتی و درگیر درس نبودی میگفتم همین الان به فکرش باش. اما چون چند تا مساله مهم زندگیت الان با هم پیوند خورده ( سربازی - دکتری - ازدواج ) به نظرم باید محتاط تر عمل کنی. هیچ کس بدش از ازدواج نمیاد و همه دوست دارن هرچه زودتر ازدواج کنن ( مثلا خود من
) اما اگر عجولانه عمل کنی یک عمر ممکنه پشیمونی در پی داشته باشه. مخصوصا اینکه فرد مورد نظر شما از شما بزرگتر هستند. این یک واقعیته که خانوم ها دوست دارند مردشون بزرگتر از خودشون باشه. میتونی این رو با سوال از چندتا از زنای فامیلتون متوجه بشی . واقعا احساس امنیت میکنند وقتی مردشون حداقل سه سال از خودشون بزرگتره. وقتی مرد کوچیکتر باشه بهش حس مادرانه پیدا میکنند. در کل اینطور ازدواج ها زیاد بازخورد خوبی نداره اما همیشه استثنا هم وجود داره اما خب استثنا هستن دیگه!
این یه توصیه برادرانه ست از طرف من به همه بچه های اینجا : هیچوقت فکر نکنید طرف مقابلتون بهترین کیس برای شماست و اگر اون رو از دست بدید دیگه بدبخت شدید! همیشه فرد بهتری هست چه برای پسر و چه دختر . اما این نباید باعث بشه وسواسی بشید. بلکه منظور اینه که اگر واقعا عقل حکم میکنه که ازدواج با یک فرد اشتباهه این رو بپذیریم و اسیر احساسات نشیم. و یا اگر طرف جواب رد داد دیگه دنیامون اخر نشه.
در اخر : نظر من راجع به این وصلت اینه که یک ریسک بسیار بزرگه که اگر جواب نده زندگی شما و این دختر خانوم خراب میشه. پس با احتیاط تر عمل کن.
از دید یک برادر یه خورده بزرگتر خواستم کمکی بهت کرده باشم. امیدوارم بهترین دختر دنیا بشه عروس زندگیت
من از عرف و قانون و ... صحبت نمیکنم مهم اینه یه شخص چه زمانی و چطوری داره زندگیش رو میگذرونه یکی سریعا میره سراغ کار و مشکلی نداره از این بابت یکی دیگه بطور پیوسته تحصیلاتش رو ادامه میده تا تمام نشه هم به این چیزا فکر نمیکنه و دیگری طوری دیگه.
اما در حال حاضر اگر یه میانگین سنی بخوایم در نظر بگیریم برای آقایون معمولا بین ۲۴ تا ۲۹ هست و خانوم ها ۲۲ الی ۲۶ که واقعا این امر خیلی خود نمایی میکنه البته افرادی هستن که کمتر این بازه و یا بیشتر هم هستن وقتی سن از یه حدی بگذره دیگه خیلی اختلاف سنی زیاد مطرح نیست چون هر دو به سطحی رسیدن که همدیگه رو درک کنن
وقتی هم سن جوری باشه که اگر بخواین فردی که کوچیکتر خودتون هست رو انتخاب کنید حداقل باید جوری باشه که از سطح فکری و دوره ای که جفتتون در اون زمان بزرگ شدین حداقل همسان باشه!
افرادی بودن که جفتشون کم سن و سال ازدواج کردن و هردو دانشجو بودن خب مادر پدر ها باید قطعا کمکشون کنن اما خب باید به این خودباوری برسن که این فقط واسه شروع زندگیشون هست و بعدش باید خودشون همت کنن.
یا خانوم ۲-۳ سال بزرگتره و حتی آقا دارن رئیسی میکنن نه خانوم
و حتی آقایی ۹ سال بزرگتر از خانوم هستن ولی خب دیگه انتخاب کردن همدیگر رو!
کلا زیاد سخت نگیرید اول خودتون باید دور نمایی از اینده خودتون داشته باشید تا بدونید میخواید چیکار کنید و درست تصمیم بگیرید
مخلصتیم دادا
به نظرم بهترین کار همینه که میخوای بکنی
مرحله به مرحله زندگیت رو جلو ببر . از تقسیم و غلبه استفاده کن و مدیریت پیچیدگی کن . ماشالله خودت مهندس کامپیوتر مملکتی
اون تلاش و کوششی هم که میگی بعد ازدواج به ادم دست میده ، میتونه الان هم بهت دست بده. کافیه بدونی که تموم این کارایی که داری میکنی برای اینه که زودتر ازدواج کنی و همسر ایندت در یک رفاه نسبی باشه و اذیت نشه. حتما لازم نیست طرف تو زندگیت باشه تا براش تلاش کنی. از همین امروز براش تلاش کن. هرکی هست ، هرجای این دنیاست ، بالاخره یه روزی همسرت میشه و اونوقته که این تلاش تو ثمر میده. این یعنی عشق واقعی که حتی قبل از ازدواج هم به فکر طرف باشی. همین انگیزه رو بکن نیروی محرک فعالیت هات .
زیاد هم بدبین نباش به دخترای کم سن و سال . خواهر من ۱۹ سالگی ازدواج کرد اما واقعا هیچوقت فامیل شوهرش حس نکردند این دختر بچه است. مهم اینه طرف فکر زندگی باشه و نه یللی تللی توی لاین و وایبر و این چیزا از صبح تا شب. دختر خوب زیاد هست که واقعا همراه و شریک خوبی واسه زندگیت باشه و بتونی با افتخار جلوی همه بگی ایشون همسرمه. همه رو به یک چشم نگاه نکن.
(۰۱ آبان ۱۳۹۳ ۰۲:۴۸ ب.ظ)x86 نوشته شده توسط:(01 آبان ۱۳۹۳ ۰۲:۳۲ ب.ظ)Nima Masghadi نوشته شده توسط: حتما لازم نیست طرف تو زندگیت باشه تا براش تلاش کنی. از همین امروز براش تلاش کن. هرکی هست ، هرجای این دنیاست...
اینطوری که تو گفتی تصمیم گرفتم تا آخر عمرم مجرد بمونم و همیشه تلاش کنم، همسرمم هر جای دنیا که میخواد باشه، باشه
نه دیگه تا این حد
همش ۹ سال ؟!
والله تو آشناهای ما ۱۲ سال اختلاف هم دیدم
زندگیشون هم هیچ مشکلی نداره
همین چند ماه پیش ۱۵ سال رو هم دیدم به جشم خودم
همدیگرو میخواسستن ولی خونواده دختره راضی نبودن
ولی پسره بالاخره با پول و .. راضی کرد همه رو
ازدواج کردن و الان سر خونه و خوش خرم
باز باید این بستگی رو به کار برد
بستگی داره
هر چیزی بستکی داره
قبولی تو کنکور و رتبه برتر هم به خیلی چیزا بستکی داره فقط خوندن نیست
واسه ازدواج یادم رفت یه چیزی رو بگم
من کلاس زبان میرفتم
این سری که من رفتم بر حسب سن جدا کردن و کلاسها رو برگزار میکردن تو اموزشگاه
نمیدونم چی شد من افتادم تو کارمندا و سن بالاها
حتما خیلی بیشتر از سنم مبفهمیدم
خلاصه اونجا خیلی با هم کلاسیای کارمند بحث میکردیم
از زئیس بانک و دکتر بگیر تا معلم و ...
همه نظرشون رو ازدواج این بود که اول تا جایی که میتونین درستون رو بخونین
بعد به فکر ازدواج باشین
اونم چه قشری ؟
موضوعی هم که خیلی مشهود بود من شاگرد اولشون بودم
صرفا بخاطر درگیری کمتر و حوصله و ...یادمه همیشه میومدن پیش من که تو چرا اینقدر راحت و خوب یاد میگیری
ما که نمیکشه مخمون
البته اینم بستکی داره ولی خوب حتما تاثیر داره
بنظرم بهتره آدم برسه به اون ایده آلو اهدافی که میخواد بعد فکر ازدوج
البته هستن دخترایی که خیلی کمک میکنن تو این مسیر و درک میکنن شرایط طرف رو
و البته خیلی کم پیدا میشه این مورد
ببینید اینکه یه دختر دوس داره با آقایی بزرگتر از خودش ازدواج کنه کاملا درسته ولی من گاهی پسرای کوچکتر از خودم رو میبینم و اصلا حس نمیکنم این آقا نمیتونه یه زندگی رو اداره کنه بالعکس گاهی پسرای ده یا یازده سال بزرگتر که یه دختر عاقل حاضر نیس حتی در موردشون فکر هم کنه. لپ کلام اینکه سن تنها یکی از معیارهاست، شاید در حد مهم بودن قد طرف! یا مدرکش،البته در ابتدا ماها با در نظر گرفتن این مسایل خیلیا رو فیلتر میکنیم که به نظرم ممکنه بعدها با شناخت بیشتر اون آدم پشیمون شیم. و آخر اینکه یه ازدواج خوب، خیلی بهتر از مجردیه و یه ازدواج بد، خیلی بدتر از تنها بودنه.
(۰۱ آبان ۱۳۹۳ ۰۵:۳۲ ب.ظ)ldns0098 نوشته شده توسط: یه ازدواج خوب، خیلی بهتر از مجردیه و یه ازدواج بد، خیلی بدتر از تنها بودنه.
خیلی هم درست!