ما آدمها چقد راحت خودمونو گول میزنیم ......
(۲۸ خرداد ۱۳۹۰ ۱۰:۱۹ ب.ظ)mystack نوشته شده توسط: ما آدمها چقد راحت خودمونو گول میزنیم ......
میشه واضحتر بگید منظورتون چیه؟؟
سلام به همگی
من زیاد با گرفتن یه همچین کارتی موافق نیستم و به شخصه یه همچین کاری نمیکنم. چون اختیار و کنترل رو از خونواده بیمار مرگ مغزی میگیره و اونجوری که من شنیدم این اختیار رو به مسئولین اون بیمارستان میده که هروقت خودشون صلاح دیدن نسبت به پیوند اعضای بیمار مرگ مغزی اقدام کنن. البته بازم من میگم اینطوری که شنیدم ...
راستش یه اتفاقی که چندسال پیش برای یکی از آشناها افتاده بود رو براتون تعریف میکنم. این بنده خدا چند سال پیش تو تصادف میره تو کما و سطح هوشیاریشون فوق العاده پایین اومده بود طوری که پزشکا ازشون قطع امید میکنن و سعی داشتن خونواده شون رو راضی کنن برای پیوند. حتی یکی از آشناها هم که پزشکه گفته بودن اگر هم برگرده در آینده مشکلات خیلی زیادی براش پیش میاد. اما خونواده شون راضی نشدن ....
اتفاقا بعد حدود ۴۰-۵۰ روز ایشون از کما دراومدن و الان هم که چندسال از اون ماجرا میگذره خدا رو شکر خیلی صحیح و سلامت هستن!
حالا سوال من اینه اگه این آقا یه همچین کارت عضویتی رو داشتن یا خونواده شون در مقابل اصرار پزشکا کوتاه میومدن امروز چی میشد؟؟؟؟
من مخالف اهدا عضو نیستم اما باید ببینیم از مرگ مغزی بیمارها و عدم بازگشتشون به زندگی هم میشه ۱۰۰% اطمینان حاصل کرد یا نه اونم خصوصا تو کشور ما؟!!!!
به نظرم تو کشوری که بیمار سوختگی رو وسط بیابون رها میکنن گرفتن یه همچین کارتی خیلی ریسک بالاییه! تازه اونم تو شرایطی که خود مسئولین هم اعتراف دارن که یه سری دخالت هایی تو لیست انتظار برای پیوند اعضا توسط کادر بیمارستان و پزشکان انجام میگیره ...
آقا ته دل من و خالی نکنین!!عمر دست خداست!!بی خیال
(۲۹ خرداد ۱۳۹۰ ۰۹:۴۰ ق.ظ)saeedeh123 نوشته شده توسط: کما با مرگ مغزی که فرق داره. توی کما احتمال بازگشت وجود داره ولی تو مرگ مغزی این طور نیست. در ضمن نمیشه با یک نمونه ای که شما گفتید دیگه هیچ کسی سراغ این کارا و کارت گرفتن نره!
منم میدونم کما با مرگ مغزی فرق میکنه!!! اما گویا پزشکان اون بیمارستان دولتی خوب متوجه نبودن که اومده بودن و داشتن روی مخ اون خونواده کار میکردن
جدی میگم وقتی بیمارشون تو کما بوده و هنوز مرگ مغزی نشده بوده یه همچین پیشنهادی کردن!
(۲۹ خرداد ۱۳۹۰ ۱۰:۱۱ ق.ظ)mosaferkuchulu نوشته شده توسط: آقا ته دل من و خالی نکنین!!عمر دست خداست!!بی خیالنترس عزیزم انشاءالله که ۱۲۰ سال زنده باشین
درسته عمر دست خداست اما ما هم مسئولیم. اگه اینجوری بود که خودکشی یه گناه کبیره نبود با این تفسیر که خدا اگه میخواست ما زنده بمونیم حتما یه جوری نجاتمون میداد
من که فعلا به سن قانونی نرسیدم حالانمی دونم میتونم عضوشم یانه؟
(۲۸ خرداد ۱۳۹۰ ۱۱:۵۲ ب.ظ)ایرسا نوشته شده توسط: من زیاد با گرفتن یه همچین کارتی موافق نیستم و به شخصه یه همچین کاری نمیکنم. چون اختیار و کنترل رو از خونواده بیمار مرگ مغزی میگیره و اونجوری که من شنیدم این اختیار رو به مسئولین اون بیمارستان میده که هروقت خودشون صلاح دیدن نسبت به پیوند اعضای بیمار مرگ مغزی اقدام کنن. البته بازم من میگم اینطوری که شنیدم ...
در بخش پرسش و پاسخ این سایت نوشته شده:
آیا داشتن " کارت اهدا عضو " برای اهدای اعضاء پس از مرگ کفایت می کند ؟
بسیار مهم است که نزدیکان نیز در جریان این امر خداپسندانه قرار گیرند تا در زمان فوت فرد در خصوص اهدای عضو غافلگیر نشوند و آنرا مصیبتی افزون بر از دست دادن عزیز خود ندانند چرا که، بنا بر قانون جمهوری اسلامی ایران و اکثریت کشورهای جهان برای اهدای عضو رضایت اولیای دم ضروری میباشد و حتی علی رغم داشتن کارت اهدای عضو در صورت عدم رضایت اولیای دم اهدای عضو صورت نخواهد گرفت.
با در نظر گرفتن لزوم رضایت اولیای دم از اهدای عضو دلیل دریافت کارت چیست ؟
کارت اهدای عضو نشان دهنده آرزوی قلبی فرد در مورد اهدای اعضای بدن خویش می باشد و همین امر می تواند با نشان دادن خواسته فرد به اولیای دمش تصمیم گیری را برای آنها در آن زمان حیاتی آسانتر نماید و ضمنا این کارت می تواند جنبه فرهنگ سازی نیز داشته باشد.
پس همون طور که میبینیم، حتی با وجود داشتن چنین کارتی، رضایت اولیای دم سر جای خودش باقی میمونه. البته اگه به چیزی که اینجا نوشته شده عمل بشه. درسته هرج و مرج هایی در جامعه وجود داره اما لااقل فکر میکنم دیگه توی این جور مسائل، قانونمند برخورد میشه و همینجوری جون یه نفر رو به یه نفر دیگه بدون اجازهی اولیای دم نمیدن. البته واسه من تا حالا همچین موضوعی پیش نیومده! که بخوام از جامعهی پزشکی دفاع کنم.
(۲۸ خرداد ۱۳۹۰ ۱۱:۵۲ ب.ظ)ایرسا نوشته شده توسط: من مخالف اهدا عضو نیستم اما باید ببینیم از مرگ مغزی بیمارها و عدم بازگشتشون به زندگی هم میشه ۱۰۰% اطمینان حاصل کرد یا نه اونم خصوصا تو کشور ما؟!!!!
به نظرم تو کشوری که بیمار سوختگی رو وسط بیابون رها میکنن گرفتن یه همچین کارتی خیلی ریسک بالاییه! تازه اونم تو شرایطی که خود مسئولین هم اعتراف دارن که یه سری دخالت هایی تو لیست انتظار برای پیوند اعضا توسط کادر بیمارستان و پزشکان انجام میگیره ...
حق با شماست. واقعا چه تضمینی وجود داره پزشک مسئول، تو کارش خبره باشه و انسانی که هنوز امید به بازگشتش وجود داره رو از دست رفته ندونه؟ موضوع جون یه انسانه، چیز کمی نیست...
حالا اگه فرض کنیم توی ۹۹ درصد مواقع پزشکها درست تشخیص میدن و توی ۱ درصد مواقع هم اشتباه هم میکنن، نظرتون چیه؟ یعنی توی ۱۰۰ مورد، ۹۹ مورد به درستی تشخیص داده بشه و اهدا انجام بشه و ۹۹ انسان دیگه نجات پیدا کنن. اما توی ۱ مورد هم تشخیص به درستی انجام نشه و جون یه انسان بی گناه گرفته بشه و به کس دیگه ای داده بشه.
به نظرتون با این شرایط، اهدای عضو به خاطر اون یک مورد کلا نباید انجام نشه یا اینکه بیایم و اون یک مورد رو به عنوان خطا بپذریم؟ در حالت اول، ۹۹ انسان که میتونستن به واسطهی اهدا به زندگی برگردن، بازگشتی پیدا نمیکنن اما در ازاش جون کسی بیهوده گرفته نمیشه. اما در حالت دوم، ۱۰۰ نفر به زندگی برمیگردن که یکی از اونها متعلق به اهداکننده ای هست که خودش هم میتونست صاحبش باشه.
به نظرتون کدومش منطقی تره؟ شاید جواب دادن به این سوال اون قدرها هم که فکر میکنید، ساده نباشه.
اگه شرایطی که آرمین جان میگن رو داشته باشه به نظر من کار درستیه
من همین الان فرمشوپرکردم خیلی وقت بود می خواستم انجامش بدم تنبلی میکردم ممنون
سال پیش یکی از اقوام ما بر اثر تصادف مرگ مغزی شد و خانواد ش اعضاشو اهدا کردند اون خدا بیامرز آدم خیلی خوبی بود مرگشم برکت داشت
(۲۹ خرداد ۱۳۹۰ ۰۶:۵۰ ب.ظ)آرمین نوشته شده توسط: حالا اگه فرض کنیم توی ۹۹ درصد مواقع پزشکها درست تشخیص میدن و توی ۱ درصد مواقع هم اشتباه هم میکنن، نظرتون چیه؟ یعنی توی ۱۰۰ مورد، ۹۹ مورد به درستی تشخیص داده بشه و اهدا انجام بشه و ۹۹ انسان دیگه نجات پیدا کنن. اما توی ۱ مورد هم تشخیص به درستی انجام نشه و جون یه انسان بی گناه گرفته بشه و به کس دیگه ای داده بشه.
به نظرتون با این شرایط، اهدای عضو به خاطر اون یک مورد کلا نباید انجام نشه یا اینکه بیایم و اون یک مورد رو به عنوان خطا بپذریم؟ در حالت اول، ۹۹ انسان که میتونستن به واسطهی اهدا به زندگی برگردن، بازگشتی پیدا نمیکنن اما در ازاش جون کسی بیهوده گرفته نمیشه. اما در حالت، ۱۰۰ نفر به زندگی برمیگردن که یکی از اونها متعلق به اهداکننده ای هست که خودش هم میتونست صاحبش باشه.
به نظرتون کدومش منطقی تره؟ شاید جواب دادن به این سوال اون قدرها هم که فکر میکنید، ساده نباشه.
شما یه جوری راحت از خطا حرف میزنید که انگار خط تولید یه کارخونه است که ممکنه چند قطعه معیوب هم باشه و اشکالی نداره.
خطای مورد بحث ممکنه به قیمت جون ۱ آدم تموم بشه! کی حاضره اون آدم باشه؟؟؟؟ خدای نکرده زبونم لال شما حاضرین؟ من مطمئنم که حاضر نیستم اون یه نفر باشم
منم قبول دارم که از ۱۰۰ مورد ۹۹ تاش واقعا مرگ مغزی هستن اما جواب زندگی اون آدمی که مرگ مغزی نیست رو کی میده؟!!!! آدمی که حتی تو شرایطی نیست که بتونه از خودش دفاع کنه ...
یه جاهایی هدف وسیله رو توجیه نمیکنه، مثل این مورد خاص ....
کسی که یکنفر رو به قتل میرسونه مثل اینه که تمام بشریت رو به قتل رسونده باشه
میدونید چرا؟ برای اینکه هرکسی فقط و فقط یکبار فرصت زندگی داره و حق داره از این فرصت و حقش استفاده کنه
یه سوال ازتون میپرسم؟ یه نفری میزنه یه نفر دیگه رو میکشه. بعد قاتل رو اعدام میکنن حالا به نظرتون عدالت اجرا شده؟ از نظر من مسلمه که نه
مقتول میخواسته زندگی کنه، حتی با گرفتن حق زندگی از قاتل هم عدالت به طور کامل رعایت نمیشه چون مقتول میخواسته زندگی کنه، به همین سادگی. حالا کل طایفه قاتل رو هم بکشن بازم مقتول زنده نمیشه، میشه؟؟؟؟
قاتل رو به ازای خون مقتول میکشن جواب فرصت زندگی از دست رفته شو کی میتونه بده؟؟؟؟
جون ۹۹ نفر که سهله جون ۹۹۹۹ نفر رو هم بگیرن فایده ای به حال اون ۱ نفری که کشته شده نمیکنه. جون آدما نخود و لوبیا نیست که بگیم جون ۹۹ نفر بیشتر و بهتر از جون ۱ نفره
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
دوستان من مشکلی با اهدای عضو و نجات بیمارها ندارم. اما به نظرم اگر ۱۰۰% به اینکه بیمار مرگ مغزی دیگه به زندگی برنمیگرده مطمئن باشن در اونصورت باید انجام بشه!
اما یه نکته ای رو هم میخوام تذکر بدم: توی مملکتی که به خونواده بیماری که تو کما (خواهشا دقت کنید کما نه مرگ مغزی!!!) پیشنهاد پیوند میدن، مطمئنا درصد خطا خیلی خیلی بیشتر از ۱ درصد خواهد بود!
نمیدونم چرا کسی از این نظر بهش نگاه نمیکنه که با هر عمل اهدا عضوی چندتا تخت بیمارستانی خالی میشن و هزینهها هم کمتر .....
این وسط جون چندتا آدم هم که چیزی نیست، خدا رو شکر بالای ۷۰ میلیون جمعیت داریم!!!!
منم عضو هستم نزدیک ۲ سال و کارتشم همیشه همراهمه
خدا رحمت کنه استادمون رو که بعد مرگ مغزی اعضاش رو اهدا کردن واقعا یه کار انسانیه
ایرسای عزیز
حرف شما متین، اما دید شما نسبت به مسئله ای که این همه زیبایی و نکات مثبت داره، کمی منفی ست!
شما می فرمائید با این شرایط (وقتی کسی توی کماست) نباید عضوش خارج شه
خب مسئولین علوم پزشکی هم همچین ادعایی نکردند
اونها اطمینان میدن که مرگ مغزی، وقتی قطع امید شده اینکار انجام میشه
بهتره داخل سایت پرسش و پاسخها رو بخونید
تصور من اینه که وقتی میتونیم کار بزرگی رو انجام بدیم، بخاطر یکسری احتمالات بی پایه نباید ازش گذشت.
دو چیز محال عقل است:
خوردن بیش از رزق مقسوم
و
مردن پیش از وقت معلوم
اهدای عضو نه تنها انسانی، بلکه کاملا عقلانی و انسانی ست.
(۳۰ خرداد ۱۳۹۰ ۰۲:۰۱ ق.ظ)ایرسا نوشته شده توسط: شما یه جوری راحت از خطا حرف میزنید که انگار خط تولید یه کارخونه است که ممکنه چند قطعه معیوب هم باشه و اشکالی نداره.
خطای مورد بحث ممکنه به قیمت جون ۱ آدم تموم بشه! کی حاضره اون آدم باشه؟؟؟؟ خدای نکرده زبونم لال شما حاضرین؟ من مطمئنم که حاضر نیستم اون یه نفر باشم
...
نه دوست گرامی، جون یه آدم از نگاه من، نخود و لوبیا نیست! همین طور دید کارخونه ای هم به موضوع اهدای عضو ندارم! فقط به عنوان مثال، اون آمار و ارقام رو ذکر کردم. اما به نظر بندهی حقیر اگر بازهم یک درصد احتمال خطا باشه (که بعید میدونم در این حد باشه!)، اهدای عضو رو منطقی میدونم.
تو این دنیا جای آدما خیلی زود عوض میشه. چه بسا خود من، روزی محتاج به عضوی بشم. آدم از فرداش خبر نداره که... . موقعی که من این کارت رو دریافت میکنم، در واقع این اطمینان خاطر رو به من میده که اگه روزی، خدایی نکرده برام اتفاقی افتاد، انسان هایی دیگه ای هم میتونن مثل من باشن که حاضرن عضویشون رو به من اهدا کنن. اما اگه خودم جسارت این کار رو نداشته باشم، چطور میتونم انتظار داشته باشم شخصی عضویش رو به من ببخشه. به عبارت دیگه اصلا یه جورایی با این کار، دارم به خودم لطف میکنم، نه به شخص دیگه ای. با این حال، هیچ اصراری ندارم که بگم لزوما دید من نسبت به این موضوع صحیحه. این تنها نظر شخصی منه، همین.
امیدوارم وضعیت جامعهی پزشکی ما، روز به روز بهتر بشه تا هم زندگی سالمتر و هم زندگی مطمئن تری رو داشته باشیم.
موفق باشید
آیا داشتن " کارت اهدا عضو " برای اهدای اعضاء پس از مرگ کفایت می کند ؟
بسیار مهم است که نزدیکان نیز در جریان این امر خداپسندانه قرار گیرند تا در زمان فوت فرد در خصوص اهدای عضو غافلگیر نشوند و آنرا مصیبتی افزون بر از دست دادن عزیز خود ندانند چرا که، بنا بر قانون جمهوری اسلامی ایران و اکثریت کشورهای جهان برای اهدای عضو رضایت اولیای دم ضروری میباشد و حتی علی رغم داشتن کارت اهدای عضو در صورت عدم رضایت اولیای دم اهدای عضو صورت نخواهد گرفت.
پس حتی اگر کارت عضویت هم داشته باشید، این کارت شبیه یه وصیت برای بازماندگانتون از طرف شماست، در هر حال اونها باید رضایت بدند.
با در نظر گرفتن لزوم رضایت اولیای دم از اهدای عضو دلیل دریافت کارت چیست ؟
کارت اهدای عضو نشان دهنده آرزوی قلبی فرد در مورد اهدای اعضای بدن خویش می باشد و همین امر می تواند با نشان دادن خواسته فرد به اولیای دمش تصمیم گیری را برای آنها در آن زمان حیاتی آسانتر نماید و ضمنا این کارت می تواند جنبه فرهنگ سازی نیز داشته باشد.
ضمنا
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
شامل ۱۳ مرحله است، چندین بار توسط چندین متخصص باید مرگ مغزی تایید بشه، اعضای هر شخصی رو همینطوری اهدا نمی کنند.
آخرین نکته اینکه، اهدای عضو در کشورهای غربی که خیلی ادعای دین مداری ندارند، چندین برابر کشور ماست که معتقد به معاد و .. ایم!
منبع سوالات:
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
دوستان عزیز خواهش میکنم دقت کنید من مخالف اهدا عضو نیستم فقط یه تجربه واقعی رو که برای یکی از بستگان نزدیک پیش اومده بود رو تعریف کردم. نه دید منفی بود و نه احتمالات، صرفا یه واقعیت ساده بود!!!
اگر ما وظیفه داریم این کار نیک و خداپسندانه رو به یاد هم بیاریم حتما وظیفه داریم موارد نقض شرایط رو هم براشون تعریف کنیم. فقط باید تعریف صرف باشه؟؟؟ اینکه بگیم اوضاع گل و بلبله؟
دوستان یکسری قوانین و شرایط رو میان میگن من میگم همیشه همه این موارد رعایت نمیشه و براش یه مثال نقض آوردم.
دوستان میگن مسئولین علوم پزشکی نمیخوان موقع کما عضو اهدا بشه یا قوانین چی میگن . از قانون اساسی که بالاتر نداریم. قانون اساسی میگه تحصیل برای همه افراد توی مدارس دولتی رایگانه. خب حالا آیا واقعا رایگانه؟؟؟ یعنی مدارس دولتی برای ثبت نام از هیچ کسی هیچ وجهی رو نمیخوان؟؟؟ اگه دوستان بخوان بازهم یه مورد کاملا واقعی از این عدم تبعیض!!!!! یا عمل نشدن به قانون رو براشون میگم
(۰۳ تیر ۱۳۹۰ ۰۹:۰۷ ق.ظ)نفوذی نوشته شده توسط: آیا داشتن " کارت اهدا عضو " برای اهدای اعضاء پس از مرگ کفایت می کند ؟
بسیار مهم است که نزدیکان نیز در جریان این امر خداپسندانه قرار گیرند تا در زمان فوت فرد در خصوص اهدای عضو غافلگیر نشوند و آنرا مصیبتی افزون بر از دست دادن عزیز خود ندانند چرا که، بنا بر قانون جمهوری اسلامی ایران و اکثریت کشورهای جهان برای اهدای عضو رضایت اولیای دم ضروری میباشد و حتی علی رغم داشتن کارت اهدای عضو در صورت عدم رضایت اولیای دم اهدای عضو صورت نخواهد گرفت.
پس حتی اگر کارت عضویت هم داشته باشید، این کارت شبیه یه وصیت برای بازماندگانتون از طرف شماست، در هر حال اونها باید رضایت بدند.
با در نظر گرفتن لزوم رضایت اولیای دم از اهدای عضو دلیل دریافت کارت چیست ؟
کارت اهدای عضو نشان دهنده آرزوی قلبی فرد در مورد اهدای اعضای بدن خویش می باشد و همین امر می تواند با نشان دادن خواسته فرد به اولیای دمش تصمیم گیری را برای آنها در آن زمان حیاتی آسانتر نماید و ضمنا این کارت می تواند جنبه فرهنگ سازی نیز داشته باشد.
شاید هم به اهرمی برای تحت تاثیر قرار دادن و تحریک احساسات خانواده بیمار مرگ مغزی تبدیل بشه
از این حرفا که این خواسته قلبی بیمار شما بوده و ....
(۰۳ تیر ۱۳۹۰ ۰۹:۰۷ ق.ظ)نفوذی نوشته شده توسط: ضمنا
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
شامل ۱۳ مرحله است، چندین بار توسط چندین متخصص باید مرگ مغزی تایید بشه، اعضای هر شخصی رو همینطوری اهدا نمی کنند.
آخرین نکته اینکه، اهدای عضو در کشورهای غربی که خیلی ادعای دین مداری ندارند، چندین برابر کشور ماست که معتقد به معاد و .. ایم!
منبع سوالات:
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
به نظر من اصلا ربطی به اعتقادات و ... نداره.
توی سویس خودکشی (اتانازی) قانونیه پس ما هم باید بریم خودکشی رو قانونی اعلام کنیم؟؟؟
شرایط فرق میکنه، شاید درصد خطای پزشکی تو اون کشورها خیلی کمتره! مطمئنا کیفیت کار اونجا بالاتره و خونواده بیمار تقریبا اطمینان کامل پیدا میکنن که بیمارشون دیگه برنمیگرده. صرف رفتن به بهشت عامل تصمیم گیری نیست!!!