صفحه‌ها: ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸ ۱۹ ۲۰ ۲۱ ۲۲ ۲۳ ۲۴ ۲۵ ۲۶ ۲۷ ۲۸ ۲۹ ۳۰ ۳۱ ۳۲ ۳۳ ۳۴ ۳۵ ۳۶ ۳۷ ۳۸ ۳۹ ۴۰ ۴۱ ۴۲ ۴۳ ۴۴ ۴۵ ۴۶ ۴۷ ۴۸ ۴۹ ۵۰ ۵۱ ۵۲ ۵۳ ۵۴ ۵۵ ۵۶ ۵۷ ۵۸ ۵۹ ۶۰ ۶۱ ۶۲ ۶۳ ۶۴ ۶۵ ۶۶ ۶۷ ۶۸ ۶۹ ۷۰ ۷۱ ۷۲ ۷۳ ۷۴ ۷۵ ۷۶ ۷۷ ۷۸ ۷۹ ۸۰ ۸۱ ۸۲ ۸۳ ۸۴ ۸۵ ۸۶ ۸۷ ۸۸ ۸۹ ۹۰ ۹۱ ۹۲ ۹۳ ۹۴ ۹۵ ۹۶ ۹۷ ۹۸ ۹۹ ۱۰۰ ۱۰۱ ۱۰۲ ۱۰۳ ۱۰۴ ۱۰۵ ۱۰۶ ۱۰۷ ۱۰۸ ۱۰۹ ۱۱۰ ۱۱۱ ۱۱۲ ۱۱۳ ۱۱۴ ۱۱۵ ۱۱۶ ۱۱۷ ۱۱۸ ۱۱۹ ۱۲۰ ۱۲۱ ۱۲۲ ۱۲۳ ۱۲۴ ۱۲۵ ۱۲۶ ۱۲۷ ۱۲۸ ۱۲۹ ۱۳۰ ۱۳۱
مشکل بزرگ اینه که حالا خودت با خودت کنار میای یه جوری ولی انتظار استاد و همکلاسی و دوست و اشنا از ادم بیشتر از نگرانی خودم هستش.
اینی که الان دعا میکنید به نظرم باعث conflict میشه یعنی اکه دعای یکی بگیره یکی دیگه بدبخت میشه
یکی از دوستانم که ایران هم درس نمیخونه، بر خلاف افکار بقیه، ایمان جالبی داره
با خدا به معنای واقعی کلمه "رفیقه"
هروقت صحبت میکنیم میگه خدا میدونه تو چی میخوای، ولی خودش گفته ازم بخواه، بخواه تا برات فراهم کنم، میگفت من به اوج نا امیدی و بدبختی توو کشور غریب رسیده بودم، وقتی که جز خدا هیچکسه هیچکس نبود، باهاش حرف زدم، باهاش دعوا کردم، حتی سرش داد زدم، گفت من میخواااام زندگیم خوب باشه، باید باید باید برام فراهمش کنی، اصلا من بندتم خودت منو آفریدی پس باید کمکم کنی! میگه من با خدا خیلی رفیقم، مثل رفاقت دو تا ادم رفیق باز! قرار نیس با خدام خیلی دوستی رسمی و رودربایسی داشته باشم، باهاش حرف میزنم میخندم بحث میکنم دعوا میکنم! و مهمتر از همه خواسته هامو واضح و بلند و حتی طلبکارانه ازش میخوام! بعد از یه مدت شغل خیلی خوبی پیدا میکنه و از بین یه عده ی کم توو دانشگاش برای دریافت بورس انتخاب میشه
نمیخوام این حرفام به بحثای دینی کشیده شه، اعتقادات همه و همه محترمه، فقط میخوام بگم قرار نیس اتفاق خارق العاده ای بیوفته! اما باید بخوااایم ازش تا کمکمون کنه!حتی همینجا و برای نتایجمون! قرار نیس همه رتبه یک شیم! هرچند ممکنه خود من حتی مجاز هم نشم، امیدوارم متوجه منظورم شده باشید...
صبح آدینه تون بخیر
دیشب بی خوابی زده بود بسرم داشتم فک میکردم ک مثلا از سنجش زنگ بزنن بهم بگن پاسخنامه شما گم شده!ما خیلی شرمنده شما هستیم
حالا شما بیاین هرجا دوست دارین برین!!چی میشددددددد
من که دارم دیوانه میشم. پارسال ۳۴۰ شدم
جایی که می خواستم نیاوردم امسالم قضیه واسه خودم حل شده است اما نمیدونم چطور تو چشم خانوادم نگاه کنم حسابی شرمندشونم ((( بیاین دعا کنیم خدا آبرویه هیچ بنده ای نبره
خدروشکر داریم به به لحظات پایانی انتظارمون نزدیک میشیم
من که چه قبول شم چه نشم دیگه اصلا سراغ ارشد نمیرم
انتظار واسه ارشد یه طرف و تلاش واسش یه طرف
صرفا بخاطره این انتظاره دوه ارشد خظ میکشم
داریم میرسیم به لحظه های حساس آخر.
همه استرس داشته باشن.
یوهاهاهاها
(۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۰۱:۲۷ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: داریم میرسیم به لحظه های حساس آخر.ایشالا این استرس نصیبتون بشه یو ها ها ها ها
همه استرس داشته باشن.
یوهاهاهاها
(۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۰۱:۲۷ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: داریم میرسیم به لحظه های حساس آخر.
همه استرس داشته باشن.
یوهاهاهاها
دو حالت بیشتر نداره که یا مجاز میشیم یا نمیشیم.
مجاز بشیم هم یا دانشگاهی که میخوایم قبول میشیم یا نمیشیم
پس میشه ۱/۲*۱/۲=۱/۴
یعنی ۲۵% .. ۲۵% شانس قبولی داریم هممون
من یکی که میدونم اون ۷۵% شانس قبول شدن رو دارم پس استرس اون ۲۵% رو هم ندارم.
من:خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
خدا:یامان.الان یادم افتادی؟برو از توکلی کمک بگیر!
من:
(۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۱۲:۱۰ ب.ظ)hatame نوشته شده توسط: من که دارم دیوانه میشم. پارسال ۳۴۰ شدمهمین بیشتر از همه ناراحتم کرده خیلی شرمندم خیلی سرم پایینه چقد خونوادم زحمتکشیدن چقد بهم امید داشتنن تا میگفتم ارشد همه میگفتن نازنین تو که قبولی.............خدا چرا کمکم نمیکنه چرا صدامو نمیشنوه دلم خیلی گرفته
راس مسگن نا شکر نباش شاید داشته ی تو ارزوی خیلیا باشه..اون ۳۴۰ شما الان برا من ارزو عه چون باهاش میتونم شبانه درام
(۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۰۳:۳۰ ب.ظ)nazan1 نوشته شده توسط:(18 اردیبهشت ۱۳۹۴ ۱۲:۱۰ ب.ظ)hatame نوشته شده توسط: من که دارم دیوانه میشم. پارسال ۳۴۰ شدمهمین بیشتر از همه ناراحتم کرده خیلی شرمندم خیلی سرم پایینه چقد خونوادم زحمتکشیدن چقد بهم امید داشتنن تا میگفتم ارشد همه میگفتن نازنین تو که قبولی.............خدا چرا کمکم نمیکنه چرا صدامو نمیشنوه دلم خیلی گرفته
(۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۱۱:۴۱ ق.ظ)AVA 94 نوشته شده توسط: یکی از دوستانم که ایران هم درس نمیخونه، بر خلاف افکار بقیه، ایمان جالبی دارهگاهی خسته میشی اونقد صداش میکنی و جواب نمیگیری........شایدم من بلد نیستم درست دعا کنم شایدم صدای منو دوس نداره
با خدا به معنای واقعی کلمه "رفیقه"
هروقت صحبت میکنیم میگه خدا میدونه تو چی میخوای، ولی خودش گفته ازم بخواه، بخواه تا برات فراهم کنم، میگفت من به اوج نا امیدی و بدبختی توو کشور غریب رسیده بودم، وقتی که جز خدا هیچکسه هیچکس نبود، باهاش حرف زدم، باهاش دعوا کردم، حتی سرش داد زدم، گفت من میخواااام زندگیم خوب باشه، باید باید باید برام فراهمش کنی، اصلا من بندتم خودت منو آفریدی پس باید کمکم کنی! میگه من با خدا خیلی رفیقم، مثل رفاقت دو تا ادم رفیق باز! قرار نیس با خدام خیلی دوستی رسمی و رودربایسی داشته باشم، باهاش حرف میزنم میخندم بحث میکنم دعوا میکنم! و مهمتر از همه خواسته هامو واضح و بلند و حتی طلبکارانه ازش میخوام! بعد از یه مدت شغل خیلی خوبی پیدا میکنه و از بین یه عده ی کم توو دانشگاش برای دریافت بورس انتخاب میشه
نمیخوام این حرفام به بحثای دینی کشیده شه، اعتقادات همه و همه محترمه، فقط میخوام بگم قرار نیس اتفاق خارق العاده ای بیوفته! اما باید بخوااایم ازش تا کمکمون کنه!حتی همینجا و برای نتایجمون! قرار نیس همه رتبه یک شیم! هرچند ممکنه خود من حتی مجاز هم نشم، امیدوارم متوجه منظورم شده باشید...
صبح آدینه تون بخیر
(۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۴ ۰۳:۴۷ ق.ظ)iwes نوشته شده توسط: مشکل بزرگ اینه که حالا خودت با خودت کنار میای یه جوری ولی انتظار استاد و همکلاسی و دوست و اشنا از ادم بیشتر از نگرانی خودم هستش.بستگی به تابع هشی داره که خدا برامون قرار داده انشالا که درست بهترین باشه
اینی که الان دعا میکنید به نظرم باعث conflict میشه یعنی اکه دعای یکی بگیره یکی دیگه بدبخت میشه
هیچی بدتر از نا امیدی نیست ! گناه بزرگی است اما اگه بیاد و گریبون آدم رو بگییره!!!!!!!!!!!
من الان خودم ته ته جهنمم! علی الخصوص وقتی دیدم سوالایی که من درست زدم بچه هامیگن حذف میشه یعنیییییییی گفتم ای شانس
نَبِّیٌ عِبادِی أننی أنَا الغَفُورُ الرَّحِیمُ
"بندگانم را آگاه کن من بخشنده ی مهربانم"
نا امید نباشین دوستان گلم
دست از طلب ندارم تا کام دل برآید یا جان رسد به جانان یا جان ز تن برآید
امسال نشد ساله دیگه چون واقعا چاره ای جز ارشد تهران قبول شدن ندارم
من که تکلیفم در هر صورت مشخصه یا کرمانم یا اردبیل یا مجازی بهشتی ولی نمیدونم استرسم از کجا ناشی میشه