انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[kashir]

(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۱۲ ب.ظ)navid-p نوشته شده توسط:  هنگامی که جانباز هموطن ما از خواب بیدار می شود کنار تخت بیمارستان خود پائولو مالدینی بزرگ را می بیند که با یک دسته گل به انتظار بیدار شدن او نشسته است و ...
هیچ می دانید پائولو مالدینی اسطوره میلان از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا، به شهر رم واقع در مرکز کشور ایتالیا که فاصله ای حدود ششصد کیلومتری دارند رفت تا از یک جانباز جنگی ایرانی که خواستار عکس یادگاری اوست عیادت کند؟

بعضی وقتها یه چیزایی میبینیم، میشنویم که واقعا نمیدونیم چه عکس العملی نشون بدیم
دنبال کلمه ای میگردم که بالاتر از اخلاق، انسانیت، بزرگواری و ... باشه ولی پیداش نمیکنم، پیشنهاد میکنم هممون پاشیم و به افتخارش یه کف بزنیم ایول داری پائولو

[hamed_k2]

(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۱۰ ب.ظ)aatwo نوشته شده توسط:  پس شما آقای خط قهرمانتونه

قهرمان من کس دیگریست...شخصیت مورد علاقه ام اقای خط

[Masoud05]

(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۱۲ ب.ظ)navid-p نوشته شده توسط:  هیچ می دانید پائولو مالدینی اسطوره میلان از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا، به شهر رم واقع در مرکز کشور ایتالیا که فاصله ای حدود ششصد کیلومتری دارند رفت تا از یک جانباز جنگی ایرانی که خواستار عکس یادگاری اوست عیادت کند؟

خیلی عجیبه ، باور کردنش خیلی سخته !
یاد کلینزمن بازیکن و مربی تیم آلمان میفتم که توی زلزله ای که چند سال پیش رخ داد به ایران کمک هنگفت مالی کرد . (ایشون تا جام جهانی ۹۸ هم بود در مقابل ایران هم بازی کرد ) .

[esisonic]

این آقای خط یه چیز جالب دیگه هم نشون میده....
اونم جهان دوبعدی رو.....
اگه تا حالا دقت کرده باشید آقای خط هیچوقت از کنار موجود یا چیزی رد نشده...بلکه از بالای سرش پریده...یا از زیرش رد شده
و آقای طراح هم نقش موجود سه بعدی ر دنیای بیرو رو بازی میکنه...
موجود سه بعدی برای برای موجود دوبعدی حکم خدا رو داره...
حالا فکرشو بکنید خدا و موجودات با ابعاد بیشتر از سه بعد دنیای مارو چطوری میبینن...!!!
( یک دنیای n بعدی از m دنیای n-1 بعد تشکیل شده)

[mohammad_13690]

(۱۸ اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۲۸ ق.ظ)aatwo نوشته شده توسط:  

(18 اسفند ۱۳۹۰ ۱۲:۰۸ ق.ظ)mohammad_13690 نوشته شده توسط:  البته من قبلا از این که باعث شدم ب..........................................
............
..........................

دوست عزیز شما یک عکس گذاشتید و افراد مختلف با منفی و مثبت دادن نظرشون رو اعلام کردن
به شما منفی زیاد دادن حتما بخاطر اینکه نظر و افکار شما با اون عده همخونی نداره
افکار شما برای خودتون قابله احترامه اما نمیشه که به زور افکار بقیه هم عوض کرد همنطور که ماله شما هم نمیشه عوض کرد
پس خواهشا دیگه این بحث رو ادامه ندید
افرادی بودن که به شما مثبت یا ازتون تشکر کردن افرادی هم منفی دادن
حالا تعداده منفی ها هر چقدر بوده یا مثبت ها هر تعداد لازم نیست که هر دو گروه به هم دیگر بپریم
و به همدیگر احترام بگذارید
موفق باشید

دلم نمیومد موضوع بحثتون رو دوباره عوض کنم، اما دلم نیومد این پست رو هم جواب ندم
دوست عزیز
گفتید "اما نمیشه که به زور افکار بقیه هم عوض کرد" !! از کجای پست من حس کردی می خوام نظر بقیه رو به زور عوض کنم؟!
گفتید "همنطور که مال شما هم نمیشه عوض کرد" قبلا هم گفتم، هر کس عقیده مخالف من داره و فکر میکنه برای عقیده ش استدلال منطقی و قانع کننده داره، این برادر خودش رو قابل بدونه و توی پیام خصوصی من رو راهنمایی کنه، مطمئن باشید من تا حالا توی این بحث ها کلی چیز یاد گرفتم و بعضی از عقایدم رو اصلاح کردم
بحثی که بر پایه کل کل و رو کم کنی باشه بی فایده ست؛ اما بحثی که دو طرف نسبت به هم بغض ندارن و نسبت به موضوع بحث تعصب ندارن، میتونه برای دو طرف سازنده باشه
گفتید "پس خواهشا دیگه این بحث رو ادامه ندید" من حتی جواب سوالی که اینجا گذاشته شده بود رو توی بحث خصوصی دادم و از اول هم هیچ بحثی رو شروع نکردم و فقط نظرم رو تو یه پست گفتم
گفتید "به شما منفی زیاد دادن حتما بخاطر اینکه نظر و افکار شما با اون عده همخونی نداره"
من از چیزی صحبت می کنم که نه تنها از منفی و مثبت مانشت مهمتره، از نتیجه ارشد ۴ خرداد و هر چیز دیگه ای مهمتره
خیلی ها موضوع درسی براشون مهمه اما مباحث اعتقادی رو میگن ولش کن حوصله نداریم؛ در حالی که درس خوندن بی هدف خیلی بده
تعداد منفی روی پست هیچ چیز رو نشون نمیده و مطمئنا تعداد کسایی که عضو مانشتن و روی یه پست مثبت یا منفی نمیزنن خیلی زیاده
در ضمن تعداد منفی ها * ۱,۰۰۰,۰۰۰ باز هم کمتر از تعداد شرکت کننده های انتخاباته

---

(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۰۸ ب.ظ)hamed_k2 نوشته شده توسط:  وای این چند مدت مانشت چقدر جنجالی شده بود ما بی خبر بودیم
حرف از شخصیت مورد علاقه شده ما هم نظری بدیم
آقای خط یعنی من عاشق این کارتون بودم..خیلی دوست داشتم این کارتون رو فکر میکردم واقعیه داستان و با خودم هی نقاشی میکشدم میگفتم شاید نقاشی های منم حرکت کنن

...

آی گفتی منم عاشق این کاتون بودم

[Joonz]

ولی مثه اینکه فراموش کردی اینجا یه محیط علمی و فرهنگیه و اصلاً بحث های سیاسی جایی نداره در عوض شما همش دارین با کلمات بازی می کنید و نظراتتو نو تحمیل می کنید و بعدش هم می گید من نظرمو به هیچکس تحمیل نمی کنم.
شما کفر من یکیو که بی خیال این موضوع ها بودمو در آوردین(چه برسه به بچه های دیگه) هی باز بحثو کش بدین.

[aatwo]

(۲۰ اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۱۴ ق.ظ)aliebtehaj نوشته شده توسط:  ولی مثه اینکه فراموش کردی اینجا یه محیط علمی و فرهنگیه و اصلاً بحث های سیاسی جایی نداره در عوض شما همش دارین با کلمات بازی می کنید و نظراتتو نو تحمیل می کنید و بعدش هم می گید من نظرمو به هیچکس تحمیل نمی کنم.
شما کفر من یکیو که بی خیال این موضوع ها بودمو در آوردین(چه برسه به بچه های دیگه) هی باز بحثو کش بدین.

خواستم یه جواب بدم اما جاش نیست
به هر حال همنطور که من و خیلی از دوستان ادامه نمی دهیم جناب mohammad_13690لطفا شما هم ادامه ندید وقتی دیگران رو ناراحت میکنید دیگه کوتاه بیاید

---

(۲۰ اسفند ۱۳۹۰ ۱۲:۴۴ ق.ظ)hamed_k2 نوشته شده توسط:  

(19 اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۱۰ ب.ظ)aatwo نوشته شده توسط:  پس شما آقای خط قهرمانتونه

قهرمان من کس دیگریست...شخصیت مورد علاقه ام اقای خط

بله متوجه شدم شخصیته مورده علاقتونه ببخشید

[Masoud05]

(۲۰ اسفند ۱۳۹۰ ۰۵:۵۱ ق.ظ)mohammad_13690 نوشته شده توسط:  دلم نمیومد موضوع بحثتون رو دوباره عوض کنم، اما دلم نیومد این پست رو هم جواب ندم
...

ببینید این خیلی خوبه که شما میخوای از اعتقاداتتون دفاع کنید اما باید به شما و همه دوستانی که خارج از موضوع مطلبی می نویسن بگم که :

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد

بیشتر شبیه کل کل میمونه بحث هاتون . کار خوبی ادامه بدید اما در جای درستش مثل چت یا پ.خ .

[esisonic]

اینم یکی از شخصیت های خیلی خیلی مورد علاقه ی من...
ای کیو سان

...
عاشق معماش بودم ...مخصوصا ً معمای دوقولو ها رو..!!
(اسم کوچیکم "احسان"...کوچولو که بودم مامانم بهم میگفت "ای کیو سان" )

[aatwo]

(۲۰ اسفند ۱۳۹۰ ۱۲:۴۴ ق.ظ)hamed_k2 نوشته شده توسط:  

(19 اسفند ۱۳۹۰ ۱۰:۱۰ ب.ظ)aatwo نوشته شده توسط:  پس شما آقای خط قهرمانتونه

قهرمان من کس دیگریست...شخصیت مورد علاقه ام اقای خط

میشه قهرمانت رو هم بگی

[nasogh]

سلام دوستان
من از همه ی دوستانم که همانند یک انسان متمدن در سال ۲۰۱۲ رفتار می کنند و از این بحث ها در مانشت نمی کنند و واسه وقت خودشون ودیگر اعضا ارزش قائلند ، تشکر میکنم .
اینجا یک محیط علمی و گاهی هم سر گرمی برای پیمودن راه علم ودانش به درستی است .
مطرح کردن موضوعات شخصی و اعتقادی و مذهبی یک شخص کار درستی نخواهد بود زیرا اینجا یک انجمن علمی است .
این کار مثل این می مونه که یک نفر در مترو سیگارش و روشن کنه .
مطمئننا" شخصیات یک نفر برای سایر اعضا قابل احترام خواهد بود اما این دلیل نمیشه از هر فرصتی استفاده کنیم تا اعتقداتمان را جار بزنیم .
امیدوارم این مکان پاک از تفکرات سیاسی و اعتقادات مذهبی شخصی افرد شه و مانشت همچنان به رسالت بزرگ خودش ادامه بده .
این مهم هم با مکان شناسی و گفتار صحیح ما تحقق پیدا خواهد کرد .
ممنون از همه .

[eris229]

(۱۹ اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۱۲ ب.ظ)navid-p نوشته شده توسط:  My Hero

---

یکی از جانبازان جنگ تحمیلی، سال ها پس از مجروح شدن به علت وضع وخیمش به ایتالیا اعزام شده بود و در یکی از بیمارستان های شهر رم بستری شد. از قضا چند روزی بعد از بستری شدن این جانباز جنگ تحمیلی متوجه می شود خانم پرستاری که از او مراقبت می کند نام خانوادگی اش مالدینی است. جانباز قصه ما ابتدا تصور می کند تشابه اسمی است، اما در نهایت نمی تواند جلوی کنجکاوی اش را بگیرد و از خانم پرستار می پرسد: آیا با پائولو مالدینی ستاره تیم میلان و کاپیتان تیم ملی ایتالیا نسبتی دارد؟ و خانم پرستار در پاسخ می گوید: پائولو برادر من است! جانباز ایرانی در حالی که بسیار خوشحال شده بود از خانم پرستار خواهش می کند که اگر ممکن است عکسی امضا شده به یادگار بیاورد و خانم پرستار هم قول می دهد تا برایش تهیه کند، اما جالب ترین بخش داستان ما صبح روز بعد اتفاق می افتد.

هنگامی که جانباز هموطن ما از خواب بیدار می شود کنار تخت بیمارستان خود پائولو مالدینی بزرگ را می بیند که با یک دسته گل به انتظار بیدار شدن او نشسته است و ...
هیچ می دانید پائولو مالدینی اسطوره میلان از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا، به شهر رم واقع در مرکز کشور ایتالیا که فاصله ای حدود ششصد کیلومتری دارند رفت تا از یک جانباز جنگی ایرانی که خواستار عکس یادگاری اوست عیادت کند؟

در اینکه مالدینی کار بسیار زیبایی کرده شکی نیست
(در اینکه مالدینی فوتبالیست خیلی خوبی یه هم که اصلا شکی نیست چون من خودم از طرفداراشم)
اما مطمئنید اون جانبازه ایرانی بوده؟ آخه من قبلا این مورد رو تو اینترنت دیده بودم اما اونجا گفته بود این جانبازه ایتالیایی (یا آلمانی مطمئن نیستم) بوده!

[Joonz]

(۲۰ اسفند ۱۳۹۰ ۰۶:۰۴ ب.ظ)eris229 نوشته شده توسط:  

(19 اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۱۲ ب.ظ)navid-p نوشته شده توسط:  My Hero

---

یکی از جانبازان جنگ تحمیلی، سال ها پس از مجروح شدن به علت وضع وخیمش به ایتالیا اعزام شده بود و در یکی از بیمارستان های شهر رم بستری شد. از قضا چند روزی بعد از بستری شدن این جانباز جنگ تحمیلی متوجه می شود خانم پرستاری که از او مراقبت می کند نام خانوادگی اش مالدینی است. جانباز قصه ما ابتدا تصور می کند تشابه اسمی است، اما در نهایت نمی تواند جلوی کنجکاوی اش را بگیرد و از خانم پرستار می پرسد: آیا با پائولو مالدینی ستاره تیم میلان و کاپیتان تیم ملی ایتالیا نسبتی دارد؟ و خانم پرستار در پاسخ می گوید: پائولو برادر من است! جانباز ایرانی در حالی که بسیار خوشحال شده بود از خانم پرستار خواهش می کند که اگر ممکن است عکسی امضا شده به یادگار بیاورد و خانم پرستار هم قول می دهد تا برایش تهیه کند، اما جالب ترین بخش داستان ما صبح روز بعد اتفاق می افتد.

هنگامی که جانباز هموطن ما از خواب بیدار می شود کنار تخت بیمارستان خود پائولو مالدینی بزرگ را می بیند که با یک دسته گل به انتظار بیدار شدن او نشسته است و ...
هیچ می دانید پائولو مالدینی اسطوره میلان از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا، به شهر رم واقع در مرکز کشور ایتالیا که فاصله ای حدود ششصد کیلومتری دارند رفت تا از یک جانباز جنگی ایرانی که خواستار عکس یادگاری اوست عیادت کند؟

در اینکه مالدینی کار بسیار زیبایی کرده شکی نیست
(در اینکه مالدینی فوتبالیست خیلی خوبی یه هم که اصلا شکی نیست چون من خودم از طرفداراشم)
اما مطمئنید اون جانبازه ایرانی بوده؟ آخه من قبلا این مورد رو تو اینترنت دیده بودم اما اونجا گفته بود این جانبازه ایتالیایی (یا آلمانی مطمئن نیستم) بوده!

نه رفیقمون راست میگن ایرانی بوده

[aatwo]

(۲۰ اسفند ۱۳۹۰ ۰۶:۰۷ ب.ظ)aliebtehaj نوشته شده توسط:  

(20 اسفند ۱۳۹۰ ۰۶:۰۴ ب.ظ)eris229 نوشته شده توسط:  

(19 اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۱۲ ب.ظ)navid-p نوشته شده توسط:  My Hero

---

یکی از جانبازان جنگ تحمیلی، سال ها پس از مجروح شدن به علت وضع وخیمش به ایتالیا اعزام شده بود و در یکی از بیمارستان های شهر رم بستری شد. از قضا چند روزی بعد از بستری شدن این جانباز جنگ تحمیلی متوجه می شود خانم پرستاری که از او مراقبت می کند نام خانوادگی اش مالدینی است. جانباز قصه ما ابتدا تصور می کند تشابه اسمی است، اما در نهایت نمی تواند جلوی کنجکاوی اش را بگیرد و از خانم پرستار می پرسد: آیا با پائولو مالدینی ستاره تیم میلان و کاپیتان تیم ملی ایتالیا نسبتی دارد؟ و خانم پرستار در پاسخ می گوید: پائولو برادر من است! جانباز ایرانی در حالی که بسیار خوشحال شده بود از خانم پرستار خواهش می کند که اگر ممکن است عکسی امضا شده به یادگار بیاورد و خانم پرستار هم قول می دهد تا برایش تهیه کند، اما جالب ترین بخش داستان ما صبح روز بعد اتفاق می افتد.

هنگامی که جانباز هموطن ما از خواب بیدار می شود کنار تخت بیمارستان خود پائولو مالدینی بزرگ را می بیند که با یک دسته گل به انتظار بیدار شدن او نشسته است و ...
هیچ می دانید پائولو مالدینی اسطوره میلان از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا، به شهر رم واقع در مرکز کشور ایتالیا که فاصله ای حدود ششصد کیلومتری دارند رفت تا از یک جانباز جنگی ایرانی که خواستار عکس یادگاری اوست عیادت کند؟

در اینکه مالدینی کار بسیار زیبایی کرده شکی نیست
(در اینکه مالدینی فوتبالیست خیلی خوبی یه هم که اصلا شکی نیست چون من خودم از طرفداراشم)
اما مطمئنید اون جانبازه ایرانی بوده؟ آخه من قبلا این مورد رو تو اینترنت دیده بودم اما اونجا گفته بود این جانبازه ایتالیایی (یا آلمانی مطمئن نیستم) بوده!

نه رفیقمون راست میگن ایرانی بوده

باشه

[esisonic]

(۲۰ اسفند ۱۳۹۰ ۰۵:۵۴ ب.ظ)erkin نوشته شده توسط:  یکی از اساتیدم در دانشگاه میگفت که داستان آی کیو سان رو از روی قضاوت های حضرت علی ساختن
نمیدونم حقیقت داره یا نه

۱- آی کیو سان نه...ای کیو سان
۲- داستان ای کیو سان واقعی:
با ای‌کیو واقعی آشنا شوید
ای‌کیو به استاد گفت: «من آمده‌ام تا راهب ذن بشوم. اولین درس من چیست؟» استاد پرسید: «شام خورده‌ای؟» گفت: «بله.» استاد گفت: «پس ظرفت را بشور.» این، یک حکایت معروف در ادبیات ژاپن است. ای‌کیو (۱۳۹۴ تا ۱۴۸۱)، یکی از معروف‌ترین چهره‌ها در ذن است. او را مبتکر یکی از دو فرقه اصلی ذن می‌دانند. او کسی بود که ورود زن‌ها به معابد ذن را آزاد کرد و «جشن چای» ژاپنی هم به او منسوب است.ای‌کیو در اصل پسر یک امپراتور بود که در دوره حکومت شوگون‌ها که حکومت را از دست امپراتورها خارج کردند، مادرش مجبور شد به همسری یک شوگون برود و برای همین او را به معبد فرستاد. این کودک ناخواسته، اما در معبد وضع خیلی خوبی داشت.او به زودی پیشرفت کرد. یک نقاش، شاعر، خوشنویس و استاد ذن شد. و در ژاپن امروز او را به عنوان یک شخصیت پرتلاش و نماد خستگی‌ناپذیری و تلاش دوباره و دوباره و دوباره می‌شناسند.

فقط بخش کمی از معماهایی که ای‌کیو سان در قسمت‌های مختلف این کارتون حل می‌کرد، متعلق به ای‌کیوی تاریخی هستند و سازندگان سریال، هر ایده‌ای را که از هر فرهنگی پیدا کرده‌اند تبدیل به کارتون و اپیزود جدیدی از مجموعه کرده‌اند.حتی ایده تقسیم ارث امام علی هم در این سریال بود. شیوه تفکر و مراقبه ای‌کیو سان در این کارتون، که بعدها بین بچه‌های ژاپنی خیلی مورد تقلید قرار گرفت، ترکیبی بود از حالت مجسمه بودای متفکر (نحوه نشستن ای‌کیو در حال حل مسأله) و عادت بچگی‌های کارگردان (قسمت مالیدن دست خیس بر روی سر در ابتدای فکر کردن).