سلام
یک برنامه به بخش های تحت عنوان صفحه تقسیم می شود(حالت های دیگر هم وجود دارد) و حافظه هم به بخش های تحت عنوان قاب تقسیم می شود(و حالت های دیگر) در سیستم صفحه بندی معمولا انداز صفحه و قاب با هم برابر است به این دلیل این کار انجام می شود که ممکن است اندازه برنامه بزرگتر از اندازه حافظه باشد وامکان بارگذاری ان نباشد و از طرف دیگر اصلا لازم نیست کل برنامه در حافظه بارگذاری شود و فقط بخش های از ان که فعلا برای ادامه اجرا نیاز است در حافظه بار گذاری می شود و بسیاری نکات دیگر . این صفحات که در قاب های حافظه ذخیره می شوند برای اینکه cpu بداند کدام صفحه در کدام قاب حافظه فعلا ذخیره شده از جدول صفحه استفاده می شود در ساده ترین حالت ممکن و به دور از چشم اساتید یک ارایه یک بعدی فرض کنید که اندیس ها همان شماره صفحات و مقادیر ذخیره شده در هر خانه ارایه که به ان مدخل هم می گویند(سوال شما هم بود) حاوی ادرس قاب دارای محتوای ان صفحه است ولی این جدول صفحه فیلد های زیادی حاوی اطلاعات بسیاری است.در سوال دوم تان که سیستم دارای فضای ادرس منطقی ۳۲ بیتی است و اندازه هر صفحه ۴ کیلو بایت پس تعداد صفحات برابر با
232212=220 صفحه البته با فرض ادرس پذیر بودن بایت
پس تعداد مدخل های جدول صفحه برای همین ۲ به توان ۲۰ است .ولی باید دقت کرد که در سیستم تعداد زیادی فرایند وجود دارد و هر فرایند جدول صفحه خاص خود را دارد واین یعنی مصرف حافظه که برای کاهش این مشکل از جدول صفحه وارون استفاده می کنند که یک جدول عمومی برای تمام فرایند ها است و به جای اندیس گذاری بر حسب تعداد صفحات اندیس گذاری برحسب تعداد قاب ها انجام می شود یعنی به تعداد قاب ها ی حافظه مدخل خواهیم داشت و محتوای هر مدخل , صفحه مجازی و فرایند مالک ان صفحه را مشخص می کند البته این کار معایبی هم دارد از جمله مشکل ترجمه ادرس.
دوست گرامی سوال شما کمی کلی است و برای نتیجه گرفتن بهتر است به کتاب های مرجع رجوع کنند و با چند خط نمیشه این مفاهیم مهم را توضیح داد.
