چقدر خنده داره که یک ساعت عبادت به درگاه الهی دیر و طاقت فرسا میگذره ولی ۶۰ دقیقه بازی یک تیم فوتبال مثل باد می گذره!
چقدر خنده داره که ۱۰۰ هزار تومان کمک در راه خدا مبلغ بسیار هنگفتیه اما وقتی که با همون مقدار پول به خرید می ریم کم به چشم میاد!
چقدر خنده داره که یه ساعت عبادت در مسجد طولانی به نظر میاد اما یه ساعت فیلم دیدن به سرعت میگذره!
چقدر خنده داره که وقتی می خوایم عبادت و دعا کنیم هر چی فکر می کنیم چیزی به فکرمون نمی یاد تا بگیم اما وقتی که می خوایم با دوستمون حرف بزنیم هیچ مشکلی نداریم!
چقدر خنده داره که وقتی مسابقه ورزشی تیم محبوبمان به وقت اضافه می کشه لذت می بریم و از هیجان تو پوست خودمون نمی گنجیم اما وقتی که مراسم دعا و خطابه و نیایش طولانی تر از حدش می شه شکایت می کنیم و آزرده خاطر می شیم!
چقدر خنده داره که خوندن یه صفحه و یا بخش از قرآن سخته اما خوندن ۱۰۰ صفحه از پرفروشترین کتاب رمان دنیا آسونه!
چقدر خنده داره که سعی میکنیم ردیف جلو صندلی های یک کنسرت یا مسابقه رو رزو کنیم اما به آخرین صفهای نماز جماعت تمایل داریم!
چقدر خنده داره که برای عبادت و کارهای مذهبی هیچ وقت زمان کافی در برنامه روزمره خود پیدا نمی کنیم اما برای بقیه برنامه ها رو سعی می کنیم تو آخرین لحظه هم که شده انجام بدیم!
چقدر خنده داره که شایعات روز نامه ها رو به راحتی باور می کنیم اما سخنان خداوند در قرآن رو به سختی باور می کنیم!
چقدر خنده داره که همه مردم می خوان بدون اینکه به چیزی اعتقاد پیدا کنند و یا کاری در راه خدا انجام بدن به بهشت برن!
چقدر خنده داره که وقتی جوکی رو از طریق پیام کوتاه و یا ایمیل به دیگران ارسال می کنید به سرعت آتشی که در جنگلی انداخته شود همه جا را فرا می گیرد اما وقتی که سخن و پیام الهی رو می شنوید دو برابر در مورد گفتن و یا نگفتن اون فکر می کنید!
خنده داره . اینطور نیست؟!
دارید می خندید؟
دارید فکر می کنید؟
این حرفارو به گوش بقیه هم برسونید و از خداوند سپاس گذار باشید که او خدای اعلی و دوست داشتنی است.
آیا این خنده دار نیست که وقتی که می خواید این حرفارو به بقیه بزنید خیلی ها رو از لیست خودتون پاک می کنید، بخاطر اینکه مطمئنید که اونها به هیچ چی اعتقاد ندارن!!!
خنده داره؟ ...... نه تاسف آوره
متاسفانه از این موارد زیاده خیلی زیاد ..
درد آورترینش برای من وقتی شنیدم این بود که ما تمامی اطلاعات کلی و جزئی، عمومی و شخصی هنرپیشه ها و بازکن های فوتبال رو میدونیم اما آیا همینقدر از امام زمانمون هم شناخت داریم آیا میدونیم چند سال از غیبت اقا می گذره..؟؟؟.
و یکی دیگه اینکه تو ماه محرم اونقدر که برای امام شهیدمون عزاداری میکنیم به فکر امام زنده خود هستیم ؟؟؟
به خودم میگم ای کاش یکی از این همه دغدغه ای که دارم یکیش امام زمانم بود.
به نظر من هم خیلی از مشکلاتی که کم و بیش از لحاظ اعتقادی بین جامعه ما به وجود امده ناشی عدم توجه به همین چیزهاست.
شاید اگه واقعا هر شخصی توی جامعه ما به طور جد به موارد بالا توجه داشته باشه ، خیلی از مشکلات اعتقادی حل بشه.
واقعا تشکر آرتا جان برای یادآوری خیلی از چیزهایی که تو جامعه ما دارن فراموش می شن.
اونقدر خنده داره که اشک آدم رو در میاره!
ممنون
ولی اصلا خنده دار نیستا!
سلام
بعد از حدود ۱۵سال به مسجد محله مون رفتم.همه جای مسجد پر بود از خاطرات لحظاتی که چه در ایام محرم، چه در ایام ماه رمضان و چه در سایر روزها، کم و بیش در مسجد گذرانده بودم. اما همه اینها یک کنار، نکته ی دیگری توجه ام رو به خودش جلب کرد!
بچه های قد و نیم قد ته مسجد نشسته بودند و پچ و پچ می کردند. به یاد بچگی های خودم افتادم، که همین طور بودم و به رسم همیشه می رفتیم آخر مسجد و کنار بچه ها می گفتیم و می خندیدیم. از نماز خواندن بزرگتر ها،از عبادت و خلوصشون، از عبادت خودمون،از خلوص خودمون(وَه که بچه ها واقعا چه خلوصی دارند،حالا می فهمم چرا همیشه میگن دل بچه ها پاکه!). همه دوست داشتیم مثل بزرگ تر ها عبادت کنیم و عبادت خوب و خالصانه ای که تعریفش رو همیشه از اونها می شنیدیم داشته باشیم!
از اصل قضیه دور نشیم! اون شب بچه ها ته مسجد کمی صداشون بالا می رفت و جو مسجد شلوغ می شد اما بزرگی پا می شد و می رفت با زبان کاملا مهربان باهاشون صحبت می کرد: که عزیزان من کمی آرام تر!
نه می گفت خفه شید!نه می گفت ساکت!نه هیس هیس میکرد!نه اخم می کرد!نه غرغر می کرد!نه به شخص خاصی اشاره می کرد که ضایع بشه!ووو...
این مثالی برای نمونه بود! هزاران موقعیت دیگر هم هست مثل همین.خودتون قضاوت کنید:آیا این بچه ها دلیلی پیدا میکنن که از مسجد و دین و اسلامی که در اونجا باهاش آشنا شدن زده بشن؟خاطره بد داشته باشن؟دلخوری ای داشتن؟اصلا دیدین کسی رو که خاطرات شیرینش رو از یاد ببره یا ازش فراری باشه!
حالا در مقابل:
چند بار توی مدرسه بخاطر ندانستن اسم امام ها و ترتیب اونها سرزنش شدین؟چند بار توی مدرسه(من اگه مثال مدرسه میزنم چون الان بخاطر میارم)بجای تشویق و روی خوش با سرزنش و تیکه و تنبیه(یه اخم هم تنبیه است) به نماز دعوت شدین؟
الان ۹۰ درصد جوانا و بزرگتر ها(آقایونش رو میگم) از دیدن فوتبال واقعا لذت می برن.خوب لذت هم داره! وقتی بازی ال کلاسیکو رو ببینی معلومه لذت می بری! اصولا ةآدمی از دیدن چیزهای زیبا لذت میبره!
خوب وقتی چپ و راست و بالا و پایین حرف از فوتباله و همه با شوق و ذوق ازش صحبت می کنن اونوقت چرا بیشتر ازش ندونی.
در دوران کاردانی صرفاً بخاطر اینکه بعضی از بچه ها صبح جمعه ساعت ۵، توی سرمای زمستان بشاش و سرحال از خواب پا می شدن و می رفتن مهدیه، برای یک بار هم که شده منی که عمراً توی خوابگاه روز جمعه ای زودتر از ۹ بیدار نمی شدم همراهشون رفتم تا سر از سرحال بودن و گفتن و خندیدن اونها در بیارم!
اصلا خود بچه های این فروم.اونایی که واقعا به کامپیوتر علاقه دارن آیا با شنیدن کوچکترین چیزی از دنیای کامپیوتر آیا فوری اونو بخاطر نمیسپارن؟
خوب عبادت که اصلا بطور فطری در درونه ماست!پس چرا حرف های مربوط به اون اینطور جذب نشه؟
هدف من سرزنش گذشته ها نیست.منظور من اینه که اصلا نباید هیچ کس رو از جمله خودمون رو سرزنش کنیم.بلکه خواستم دلایل(از نظر خودم) رو بگم و بگم باید قدم برداشت به سمت اصلاح!اصلاح جاذبه ها!
خدایا ممنون که این مطالب خنده دار رو بهم یادآوری کردی
باشد که با این خنده طعم شیرین عبادت رو هم بچشیم به زیبایی لذت ال کلاسیکو!
آره واقعاً خنده داره......
میدونید علت چیه؟؟؟؟؟
ب نظر من علت خرافاته.....از بس خرافات به مردم گفتن که مردم خسته شدنو اعتقاداتشون ضعیف شده....علت های زیادی داره که به خاطر اینکه صلاح نیست نمیگم.یکم فکر کنید ،فرق الان با زمان قبل از انقلاب چیه؟همین.
واقعاً علت چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ممنون آرنای عزیز که اینا رو بهمون یادآوری کردی...
(۰۷ شهریور ۱۳۹۱ ۱۲:۵۶ ب.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط: ولی اصلا خنده دار نیستا!
اتفاقا خنده داره اون چه خنده ای جانم.
(۰۹ شهریور ۱۳۹۱ ۱۲:۲۹ ق.ظ)mp1368 نوشته شده توسط:(07 شهریور ۱۳۹۱ ۱۲:۵۶ ب.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط: ولی اصلا خنده دار نیستا!
اتفاقا خنده داره اون چه خنده ای جانم.
إإإإإ.... کل کل ممنوع!!!!!
برا بعضیا خنده داره برا بعضیا گریه داره.... شخصیت داشته باشین آقای mp1368!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
