همه ی ما در طول زندگیمون در موقعیت هایی از زندگیمون قرار می گیریم که باید یه تصمیم درست بگیریم ،تصمیمی که آیندمون رو تغییر می ده ،من الان در موقعیتیم که باید برای آیندم تصمیم بگیریم ،از اونجایی که آیندم برام مهمه خواستم شرایطمو بگم و نظرشما رو هم بپرسم .
من تا تیرماه کارشناسیم تموم میشه این ترم قبل رو مرخصی بودم و برای ارشد خوندم و با وجود سعی و تلاشم اصلا از امتحانم راضی نبودم ، اما قبلا فکر اینجاشو میکردم برای همین گفتم که اگه امسال نتیجه نگرفتم حتما سال دیگه با استفاده از تجربیات آینده به نتیجه می رسم اما یه مشکل پیش اومده ، عاشق شدم !
عاشق دختری از اقوام که میشه گفت روحیات و تفکرات منو داره و از هر نظر نیمه گمشدمه و فوق العاده درسخونه، برای اینکه از دستش ندم مجبور شدم با خانوادشون در این مورد صحبت کنم اما الان تصمیم گیری های آیندم برام خیلی محدود شده ، من نهایتا قول دادم تا ۳ که شرایط برام مناسب میشه ازدواج می کنم ، واقعا موندم با این وضع چه جوری برای آیندم برنامه ریزی کنم !
به اونا گفتم تنها مشکلم درسمه اما حقیقتا مشکل مالی هم دارم ، اگه قرار باشه این سه سال رو فقط به درس اختصاص بدم پس هزینه های خواستگاری و ازدواج رو از کجا فراهم کنم ،وسعت مالی خانواده ما کمتر اونیه که بتونم طی این سه سال فقط به درس فکر کنم ،
شما جای من بودید چه کار می کردید ؟ از یک طرف دوست دارید پیشرفت کنید و درس بخونید از طرف دیگه باید به فکر زندگی آینتدتون باشید !
من جای شما بودم از اول همه شرایطم و وضعیت مالی مو کاملا بهشون می گفتم
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۰۶:۳۰ ب.ظ)farazin نوشته شده توسط: من جای شما بودم از اول همه شرایطم و وضعیت مالی مو کاملا بهشون می گفتمچون آشنا هستند تا اندازه ای از وضع مالیمون خبر دارند ،به همین دلیل تا ۳ سال حاضر شدند پام صبر کنند
از دوستان و اشنایان تحصیل کرده خوتون نهایت استفاده جهت مشاوره رو ببرین . من خودم یکم از ادامه تحصیل دلسرد شده بودم با یکی از اشنایان که استاد دانشگاه بود صحبت کردم و اونم منو دل گرم کرد . اینطور افراد که غالبا هم تحصیلات عالی دارند و هم متاهل خیلی مشاورین خوبین .
شاید تعجب کنی دوست عزیز در اقوام ما زیاد به درس اهمیتی داده نمیشه علتشم اینه که به خاطر تفکر پدر و مادر ها و موروثی بودن کار آزاد کسی سراغ درس نمیره یا اگه تا حالا کسی هم رفته به جایی نرسیده !
در اقوام تنها من و دختری که بهش علاقه مند شدم خیلی به درس علاقه مندیم جالبه بدونی که دیگرون که ازشون مشورت می گیریم میگن تو هم نهایتا میای سراغ کار آزاد و از درس به جایی نمی رسی این در حالیه که من و نامزدم واقعا به درس علاقه مندیم اما بها خاطر وضع مالیم و تفکر پدر ومادرها مشکل ادامه تحصیل برام رخ داده ، می دونی خیلی دوست دارم دوتایی از درس به جایی برسسم و به همه ثابت کنم که هیچی تحصیل علم نمیشه !
خیلی تو فکر آیندمم ، دوستان به همفکریتون نیاز دارم !
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۰۷:۳۴ ب.ظ)ali نوشته شده توسط: بیخیال شو درستو بخون.
با کدوم هرینه خواستگاری !
با کدود هزینه ازدواج !
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۰۸:۱۳ ب.ظ)Fardad-A نوشته شده توسط: سلام دوست عزیزممنون فرداد جان !
من یه تجربه خوب رو بهتون پیشنهاد میکنم. یه بار دیگه در مورد دختر مورد علاقه تون از اول فکر کنید. در مورد تناسب تون با هم دیگه و اینکه چقدر با هم انطباق روحی و فکری و آینده نگری دارین. در اینمورد خاص مشورت بگیرید و یادتون باشه در همه موارد یک نفر نمیتونه بهتون مشورت بده. در مورد انتخاب همسرتون مشورت بگیرید. مثلاگ با دختر خانم مورد نظر برید پیش یه مشاور خوب(نه از نوع بی تجربه و پولکی) و اگه همه چیز خوبه ازدواج کنید.
یادتون باشه همیشه میتونید درس بخونید و کار کنید ولی هر وقت دلتون بخواد نمیتونید یک نفر با شرایطی که میگید را برای ازدواج پیدا کنید. اگه درست ازدواج کنید انگیزه تون ده برابر میشه. زندگی تون هدفمند میشه و تمرکزتون بیشتر میشه. مسئولیت خانواده انگیزه کمی نیست. در مورد تحصیل هم که با همسرتون هدفتون یکیه و میتونید براحتی مشوق هم بشید.
منتظر خبرای خوش و شیرینی هم هستیم.
پیروز باشید
در مورد همسر آیندم چندین بار فکر کردم از همه لحاظ برام مناسبترینه (زیبایی،ایمان،اخلاق،خانواده،روحیات،تفکرات) ،خودمم تعجب کردم که تونستم چنین موردی رو برای خودم پیدا کنم ،در حال حاضر از تنها چیزی که خوشحالم انتخابمه !
من خیلی علاقه مند به تحصیلم و همچنین او ، ولی متاسفانه از لحاظ مالی خیلی مشکل دارم اینکه می گید ازدواج کنید واقعا وسعتشو ندارم !
اگه قرار باشه برم سراغ کار از درس فاصله می افتم ،نمی دونم چکار کنم ، شاید خیلی دارم سخت میگیرم ، نمی دونم واقعا نمی دونم
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۰۶:۲۲ ب.ظ)Tempuser نوشته شده توسط: همه ی ما در طول زندگیمون در موقعیت هایی از زندگیمون قرار می گیریم که باید یه تصمیم درست بگیریم ،تصمیمی که آیندمون رو تغییر می ده ،من الان در موقعیتیم که باید برای آیندم تصمیم بگیریم ،از اونجایی که آیندم برام مهمه خواستم شرایطمو بگم و نظرشما رو هم بپرسم .
من تا تیرماه کارشناسیم تموم میشه این ترم قبل رو مرخصی بودم و برای ارشد خوندم و با وجود سعی و تلاشم اصلا از امتحانم راضی نبودم ، اما قبلا فکر اینجاشو میکردم برای همین گفتم که اگه امسال نتیجه نگرفتم حتما سال دیگه با استفاده از تجربیات آینده به نتیجه می رسم اما یه مشکل پیش اومده ، عاشق شدم !
عاشق دختری از اقوام که میشه گفت روحیات و تفکرات منو داره و از هر نظر نیمه گمشدمه و فوق العاده درسخونه، برای اینکه از دستش ندم مجبور شدم با خانوادشون در این مورد صحبت کنم اما الان تصمیم گیری های آیندم برام خیلی محدود شده ، من نهایتا قول دادم تا ۳ که شرایط برام مناسب میشه ازدواج می کنم ، واقعا موندم با این وضع چه جوری برای آیندم برنامه ریزی کنم !
به اونا گفتم تنها مشکلم درسمه اما حقیقتا مشکل مالی هم دارم ، اگه قرار باشه این سه سال رو فقط به درس اختصاص بدم پس هزینه های خواستگاری و ازدواج رو از کجا فراهم کنم ،وسعت مالی خانواده ما کمتر اونیه که بتونم طی این سه سال فقط به درس فکر کنم ،
شما جای من بودید چه کار می کردید ؟ از یک طرف دوست دارید پیشرفت کنید و درس بخونید از طرف دیگه باید به فکر زندگی آینتدتون باشید !
می تونی در دوره تحصیلات تکمیلیت کار هم بکنی / کاری که تو زمینه درس باشه / اگه درست تو کارشناسی خوب بوده باشه و معدل بالا باشه و تو دانشگاه درست و حسابی درس خونده باشی می تونی حین خوندن ارشد بری تو دانشگاه های غیرانتفاعی و آزاد و ... درس بدی / اگه واقعا علاقه مند باشی باید همه ایتهارو داشته باشی و شروع کنی / واسه ازدواج هم بگم که مطمئن باش خدا کمکت میکنه / وقتی واقعا با یکی به خاطر ازدواج باشی و تلاش کنی که زندگیتونو بسازی خدا هم این تلاشتو جواب میده و تو زندگیت برکت میده / البته باید تلاش کنی
مثله تو زیاد هست / ما دهه شصتیا همه همینطوریم داداش
اگر انقدر عاشقش هستی که بنظرم کار تمومه ، جواب واضحه عشقت .
راستی من خودم تاحالا خواستگاری نرفتم خانواده ها اجازه میدن دختر و پسر ۳-۴ سال عقد بمون ؟! اگه اجازه بدن که خیلی عالیه .
دوست عزیز وقتی روی ی چیز حساس بشی بیشتر گرفتار میشی.سعی کن با نامزدت طوری رفتار کنی که همدیگر رو درک کنید.پول مهم نیست.مهم محبت ،مهم وفاداری و درک هست.اگه نامزدت تو رو دوست داشته باشه حتما درکت میکنه حتما میتونین با هم خوشبخت باشین.با خودش بیشتر صحبت کن و اهدافتون یکی کنید و با هم برنامه ریزی کنید تا ایشالا بتونید موفق باشید.
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۰۹:۳۱ ب.ظ)a i نوشته شده توسط: اگر انقدر عاشقش هستی که بنظرم کار تمومه ، جواب واضحه عشقت .
یعنی برم سراغ زندگی و درسو بیخی خی !
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۰۹:۳۱ ب.ظ)a i نوشته شده توسط: راستی من خودم تاحالا خواستگاری نرفتم خانواده ها اجازه میدن دختر و پسر ۳-۴ سال عقد بمون ؟! اگه اجازه بدن که خیلی عالیه .
این قضیه توافقی است ،البته خیلی خانواده ها حاضر به این کار نیستن (چون این احتمال میدن اگه بعد ۳ سال عقد فکر کنن به درد هم نمی خورن چه فاجعه ای برای دخترشون پیش میاد) ،طور معمولش اینه که دختر و پسر یکسال قبلش یه جورایی آشنایی پیدا می کنن (نهایت یکسال ) و بعد اون سنگ رو بافه (طول دوره اسم گذاشتن از اینکه به دختره علاقه مندین نهایت یکسال ) و بعدش عقد (نهایت دو سال ) و نهایت ازدواج ! (البته سنگ رو بافه جزء آداب و رسوم ماست فکر نمیکنم شما بتونید ازش استفاده کنید
)
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۰۹:۵۲ ب.ظ)Tempuser نوشته شده توسط: یعنی برم سراغ زندگی و درسو بیخی خی !
شما خودت میگی باورم نمیشه چنین شخصی رو پیدا کردم ادامه تحصیل که هیچ من اگه شریف هم بودم انصراف میدادم.
بسپر به دست زمونه . خدا خودش درست میکنه .
اگر بخوای ازدواج کنی با توجه به شرایطتون ممکنه برای مدتی نتونید درستون رو بخونید
چون مثله الن نیست که مسولیتتون چند برابر میشه و خود به خود از درس دور میشید مگر اینکه اراده بسیار زیادیداشته باشید
که کاره سختیه
اما بعد از مدتی که پایه زندگیتون محکم تر شد می تونید درس هم در کنارش بخونید
اما به این زودیها هر دو رو بخواید واقعا سخته
ممکنه هر کسی جوری نظر بده اما من به این موضوع به نوعی پی بردم
عین شرایط تو رو داشتم....
برای درس و آیندم قید طرفو زدم....
نظر من بر عکسه فرداد جان هست....
به نظرم درسو هر وقت بخوای نمیتونی بخونی.....
من الان ۱ ماه بعده ارشد استراحت کردم الان دیگه به خودم نمیبینم که بتونم مجدد بخونم....
ضمنا واقعا معیار عشق و علاقه اونقدر ها هم چیز مهمی نیس که بخواد بر مبنای اون ی زندگی شکل بگیره...
به نظر من زندگی مشترک ۹۰ درصد عقل
۱۰ درصد عشق
وقتی عاشق میشی فرصت فکر کردن ازت گرفته میشه...و همش با خودت فکر میکنی که نه...این دیگه همینیه که من میخواستم....
ولی شرایط شما کاملا متفاوته
شما اول رفتی با خانواده دختره صحبت کردی بعد اومدی مشورت میخوای!!!
دیگه الان کاریش نمیشه کرد...
فقط میتونم بگم حتما حتما پیش مشاور برید تا بگه آیا شما واقعا برای هم مناسب هستید یا نه....
زندگیتون شیرین
توکلتون به خدا
(۲۳ اسفند ۱۳۹۰ ۱۱:۱۲ ب.ظ)milad_iq نوشته شده توسط: عین شرایط تو رو داشتم....دوست من از اونجایی که طرف از اقواممون بوده شناخت کاملی ازش دارم ،پس فکر مشاور به سرم نمیاد و این انتخاب برام بهترینه ،علت مشورتم اینه که در شرایط فعلی به فکر درس باشم و در کنارش کار یا فعلا کلا برم سراغ کار !
برای درس و آیندم قید طرفو زدم....
نظر من بر عکسه فرداد جان هست....
به نظرم درسو هر وقت بخوای نمیتونی بخونی.....
من الان ۱ ماه بعده ارشد استراحت کردم الان دیگه به خودم نمیبینم که بتونم مجدد بخونم....
ضمنا واقعا معیار عشق و علاقه اونقدر ها هم چیز مهمی نیس که بخواد بر مبنای اون ی زندگی شکل بگیره...
به نظر من زندگی مشترک ۹۰ درصد عقل
۱۰ درصد عشق
وقتی عاشق میشی فرصت فکر کردن ازت گرفته میشه...و همش با خودت فکر میکنی که نه...این دیگه همینیه که من میخواستم....
ولی شرایط شما کاملا متفاوته
شما اول رفتی با خانواده دختره صحبت کردی بعد اومدی مشورت میخوای!!!
دیگه الان کاریش نمیشه کرد...
فقط میتونم بگم حتما حتما پیش مشاور برید تا بگه آیا شما واقعا برای هم مناسب هستید یا نه....
زندگیتون شیرین
توکلتون به خدا
هدفتون از درس خوندن چیه؟