با سلام به دوستان
من دانشجوی لیسانس نرم افزار( دانشگاه دولتی) هستم. هم اکنون اروم اروم می خواهم برای ارشد اماده بشوم .فقط داشتم فکر می کردم در بهترین حالت به فرض ارشد قبول شدم و بعد هم دکترا را به پایان رساندم. چه اینده شغلی در انتظار من است فقط باید بروم و استاد دانشگاه بشوم.؟
سوال من اینه که ارزش داره به خاطر دکترا این همه زحمت بکشم ؟بهترین سال های جوانی درس بخونم ؟ (تازه بعدم دوسال برم سربازی) حدودا به یک استاد چقدر حقوق می دهند؟
دوستانی که الان دارند درایران دکترای کامپیوتر می خوانند پشیمان نیستند؟ اخه اکثر شرکت های خصوصی کاری به مدرک ندارند و فقط می گن باید کار بلد باشی .
دوست عزیز سلام
من هم شرایط شما رو دارم ولی دیدم ای دکتری رو بگیرم بدک نیست الان جوانم ولی با لیسانس باید برم کارگری این و اون رو بکنم بعدش زرنگ باشم ماهی ۵۰۰ - ۶۰۰ گیرم بیاد بعد یکی دوسال خربشم و برم .... تشکیل بدم که بگم من هم ادمم و بعدش صبح تا شب کار... و عرق ... تا خرج زن و بچه دربیاد و ۵۰ -۶۰ سال بعد اگر سرطان نگیرم و زلزله نیاد از این دنیا برم!!!
اما می گم الان جوانیم رو می زارم تا ۱۰ سال بعد که جوانیم رفت با جوان‌ها سر کار باشم . عاشق زندگی باشم و به شهرم خدمت کنم .. میهنم رو اباد کنم . ۵۰ - ۶۰ سال بعدم باز اگه موردی نبود بمیرم!
شما بهتر فیلم چه زندگی زیبایی رو ببینی چون نقیض این حرف‌ها صادق می باشد نقطه عزیز دل برادر ۲ نقطه یه دونه دال و یای
کسی که ارشد یا دکتری میگیره الزاما استاد نمیشه، شغل های خیلی خوب و سطح بالایی در انتظارشون هست البته اگه سطح معلومات خوبی داشته باشند
این فکر‌ها رو اکثر ماها داریم. اینکه اینهمه درس خوندن چه آینده ای برامون داره و اصلا ارزش داره روش وقت بذاریم. دوست عزیز اینها همش به خاطر شرایط حاکم در کشورمون هست.
یه مثال می زنم:
یه فامیلی دارم در امریکا که تازه مقطع دبیرستان اونجا رو تموم کرده(کلاس ۱۲ام اونجا میشه پیش دانشگاهی ما) و وارد کالج شده (یه چیزی شبیه به هنرستان که دوسال رشته ای که در دانشگاه قراره بخونن رو در کالج شروع میکنن). فقط به خاطر اینکه نمراتش در کلاس ۱۲ام عالی بوده ماهیانه ۱۰۰۰ دلار بهش حقوق میدن (فقط به خاطر نمرات عالیش). این بچه چه ذهنیتی از الان پیدا میکنه نسبت به درس خوندن برای مقاطع بالاتر. اینکه من اگه نمراتم عالی باشه کسی هست که منو ساپورت می کنه. اینکه اگه فردا درسم تموم شد خودم نمی رم دنبال کار بلکه از شرکتها نامه می فرستن در خونه که بری براشون کار کنی. به این می گن یه نظام مهندسی اصولی و حساب شده. واسه رشته و خوندنت ارزش قائل هستن. اره خوندن اونجا و فکر کردن به مقاطع بالاتر واقعا ادمو تشویق می کنه.
اینا رو نمی گم که ماها تو ایران بشینیم و دیگه واسه مقاطع بالاتر تلاش نکنیم. نه. هیچ کس هیچ وقت از درس خوندن ضرر نمی کنه. حتی اگه هیچ کاری گیرش نیاد. ولی خوب شرایط هرزگاهی مارو دلسرد می کنه از ادامه دادن و مارو بین چند دو راهی قرار میده که ادامه بدیم یا اینکه بریم دنبال کار.
ولی کو کار
درس خوندن خوبه
ولی شرایطی هم پیش میاد که خیلی مهم هستند و می تونند شما را از ادامه‌ی راه بازدارند.
شما باید خیلی مادر صبوری داشته باشی که تا ۱۰ سال(لیسانس+فوق+دکترا) خونه رو آروم نگه داره و هر روز بپزه و بشوره برات چرا که آقا پسرشون کنکور یا درس داره و همچنین خیلی پدر خوبی که هر چی پول بخوای از شهریه دانشگاه و خوابگاه گرفته تا پول توجیبی و هزار خرج دیگه سریع تقدیم کنه و هیچی هم نگه.
و همچنین خیلی همسر مهربونی که ۴-۵ سال اول زندگی هیچی حتی نون شبم ازت نخواد بگه عزیزم تو برو دنبال هدف خودت...به درست برس...منو بیخیال....
نظر من اینه:
کسانی هستند که از همون دورن لیسانس عشق استادی دارند و کلا هدفشون رو انتخاب کردند.چنین کسایی حرفی توش نیست!باید یه کله بخونن تا دکترا
ولی یک کسایی فقط برای مدرک بالاتر یا عشق به تحصیل درس می خونند.چنیین کسایی بعد از لیسانس یا حداکثر فوق دیگه باید حتما برن دنبال قسمتهای دیگه زندگیشون (مثلا سربازیشون رو برن-کار پیدا کنند-ازدواج کنند)و در خلال زندگی یه دکترایی هم بخونند.درس خوندن محض فقط عمرشون رو هدر می ده چون تمام فرصتهای کاری-عشقی و جوانی شون رو از دست می دن.
به تاپیکتون میخورد سوال در مورد ازدواج باشه: دی
فکر کنم اگه تاپیک رو بنویسید آینده شغلی به سوالتون مرتبط‌تر باشه!
اصولا" اگه میخواهید دراین مملکت زندگی کنید از این ببعدهیچوقت تصمیم نگیرید که هشت سال بعد دقیقا" چکاره بشید. بهتره همیشه در زندگی چند گزینه رو داشته باشید و بتونید سریع سوئیچ کنید. یک دوره ای کار دولتی خوبه. یک دوره ای کار آزاد. یک دوره ای حقوق اساتید کمه یک دوره ای یک دفعه دو برابر میشه. چون ثبات اقتصادی وجود نداره و نرخ تورم (که هیچکس نمیدونه واقعا چنده) بین ۵ تا ۸۰ درصد در نوسانه خیلی تک گزینه ای نباشید. مطمئنا" تا چند سال دیگه فقط داشتن مدرک دکترا برای استادی دانشگاه کفایت نمیکنه(بنا به قانون عرضه و تقاضا). حالا نمیدونم سواد اون موقع وضعیتش چجوریه یعنی پارتی نداشته باشی چی میشه. ولی بهر حال اگه میتونید خیلی مشعشع باشید حتما" برق تون چشم یک دانشگاهی رو خواهد گرفت.
الان دارم فکر می کنم "مشعشع" تو جمله‌ی بالا یعنی چی؟
این جمله هم خیلی ایهام داره نمیشه منظور درست نویسنده رو متوجه شد:"حتما برقتون چشم یک دانشگاهی رو خواهد گرفت"
مشعشع: یعنی مقاله یا کتاب خیلی توپی داشته باشید.اخیرا" شنیدم یکی از دوستان همکلاسی پارسال از یک دانشگاه خوب امریکا بورس گرفت و رفت. اینطور که گفتند خود دانشگاه بشدت برای اخذ ویزاش کمک کرده. ایشان یک کتاب نوشته بود. البته کتاب منتشر نشده بود ولی کتاب را به انگلیسی برگردونده بود و فرستاده بود.بعید میدونم بعد از دکترا شغلی غیر از استادی داشته باشه. اینی که گفتم نوع "فوق مشعشع "بود. در سطوح پایین‌تر هم میشه برق سوادتون چشم دانشگاهی رو بگیره. منظور من کلا" نور و برق سواد و خلاقیت شماست.
آدم واقعا ناامید میشه وقتی میبینه حتی ته تهش هم اونی نیست که آدمو راضی کنه .. تازه اگه بتونی تو این مملکت به تهش برسی ..
دوستان عزیز من که فعلا باید برم سربازی...
ولی بعد خدمت دوباره شروع میکنم به خوندن ...الیته اول دنبال کار میرم و تمام تلاشمو میکنم که کنار کار حتما درسمو ادامه بدم
نه اینکه حتما بخوام استاد دانشگاه بشم...نه
فقط دوست دارم
هیچ کس از درس خوندن تا حالا ضرر نکرده...
داشتن مدرک مثل یه عصای کمکیه که هر جا رفتید میتونید بهش تکیه کنید
درسته که مدرک تنها کافی نیست ولی تو جامعه ما کارتون رو جلو میبره...حالا هر کاری که باشه
من فکر میکنم بشه هم درس خوند و هم قسمتی از خرج زندگی رو خود آدم در بیاره. مخصوصا تو مقاطع بالاتر از لیسانس که یه مقداری وقت آدم بیشتر در اختیار خودشه. میدونم که اینکه کسی تمام وقتشو به درس اختصاص بده آرمانیه ولی وقتی چاره ای نیست باید یه کم از وقت درس رو بزنه و پول در بیاره. البته میتونه کارش مرتبط با درسش باشه.