(۱۸ بهمن ۱۳۹۲ ۰۳:۳۹ ب.ظ)afshin.dam نوشته شده توسط:  سلام

سعی می کنم به طور کلی و خلاصه بگم تا بهتر متوجه بشین.

ما به سه روش می تونیم رابطه ی is-a رو پیاده سازی کنیم :

رابطه ی is-a به همین راحتی در پایگاه داده رابطه ای پیاده سازی نمی شود و باید یه حالتی و شرایطی رو برقرار کنیم تا بتونیم این رابطه رو در مدل رابطه ای پیاده سازی کنیم.

همونطور که می دونید رابطه ی is-a یه رابطه کلی - اختصاصی است و همین طور که از اسمش مشخص هستش یه رابطه کلی هستش و به نوع رابطه تخصیصمون ربط پیدا نمی کنه و بهش رابطه وراثت هم میگن که از بحث شی گرایی به وجود اومده.

حالت اول - در این حالت رابطه سوپرکلاس یا پدر رو درنظر نمی گیریم و فقط برای هر کدوم از فرزندان یا زیرکلاس ها یه رابطه یا همون جدول رو پیاده سازی می کنیم. یعنی در این حالت دیگه مساله وراثت در نظر گرفته نمی شود.

حالت دوم - در این حالت برای همه رابطه ها اعم از سوپرکلاس و زیر کلاس یک رابطه کلی طراحی می کنیم در این حالت تعداد Null زیادی رو خواهیم داشت. حالت دوم در واقع به صورت نسبی مساله وراثت رو طراحی و در نظر می گیرد.

حالت سوم - این حالت در واقع بهترین حالت ممکن برای پیاده سازی در پایگاه داده رابطه ای هستش بدین صورت که کلید اصلی سوپرکلاس در رابطه های زیرکلاس به عنوان کلید خارجی شناخته می شود و بدین ترتیب این رابطه ها از طریق کلید ها با هم ارتباط برقرار می کنند و این حالت به صورت کامل مساله وراثت رو پیاده سازی می کنه.

امیدوارم که به دردتون بخوره .

التماس دعا

(۱۸ بهمن ۱۳۹۲ ۰۴:۰۴ ب.ظ)atenaa نوشته شده توسط:  

(18 بهمن ۱۳۹۲ ۰۳:۳۹ ب.ظ)afshin.dam نوشته شده توسط:  سلام

سعی می کنم به طور کلی و خلاصه بگم تا بهتر متوجه بشین.

ما به سه روش می تونیم رابطه ی is-a رو پیاده سازی کنیم :

رابطه ی is-a به همین راحتی در پایگاه داده رابطه ای پیاده سازی نمی شود و باید یه حالتی و شرایطی رو برقرار کنیم تا بتونیم این رابطه رو در مدل رابطه ای پیاده سازی کنیم.

همونطور که می دونید رابطه ی is-a یه رابطه کلی - اختصاصی است و همین طور که از اسمش مشخص هستش یه رابطه کلی هستش و به نوع رابطه تخصیصمون ربط پیدا نمی کنه و بهش رابطه وراثت هم میگن که از بحث شی گرایی به وجود اومده.

حالت اول - در این حالت رابطه سوپرکلاس یا پدر رو درنظر نمی گیریم و فقط برای هر کدوم از فرزندان یا زیرکلاس ها یه رابطه یا همون جدول رو پیاده سازی می کنیم. یعنی در این حالت دیگه مساله وراثت در نظر گرفته نمی شود.

حالت دوم - در این حالت برای همه رابطه ها اعم از سوپرکلاس و زیر کلاس یک رابطه کلی طراحی می کنیم در این حالت تعداد Null زیادی رو خواهیم داشت. حالت دوم در واقع به صورت نسبی مساله وراثت رو طراحی و در نظر می گیرد.

حالت سوم - این حالت در واقع بهترین حالت ممکن برای پیاده سازی در پایگاه داده رابطه ای هستش بدین صورت که کلید اصلی سوپرکلاس در رابطه های زیرکلاس به عنوان کلید خارجی شناخته می شود و بدین ترتیب این رابطه ها از طریق کلید ها با هم ارتباط برقرار می کنند و این حالت به صورت کامل مساله وراثت رو پیاده سازی می کنه.

امیدوارم که به دردتون بخوره .

التماس دعا

ممنونم اما این حالات بر اساس نوع تخصیص شکل میگیرند
مثلا اگه نوع تخصیص کامل و مجزا باشه حالت اول شما رخ میده ک نمونه ی این سوال پارسال اومده بود
میدونم اگه هم پوشا باشه میشه حالت دومی اما ناقص یا کامل؟
ولی جزییات دیگه اش رو نمیدونم اگه کسی میدونه کمک کنه
اگه منبعی سراغ دارید معرفی کنید