سلام
شرمنده سه تا عکس گذاشتم در اخر پست.
میشه بفرمائید این سوال ۸ درست حل شده یا خیر؟
در کل در یک مسئله از کجا بفهمیم که از راه حل بانکدار(اجتناب) باید بریم و کجا روش تشخیص بن بست؟
اگر مقدار MAX هست منبع را داد باید از بانکدار بریم؟
الان این مسئله از کدام روش رفته و از کجا باید فهمید؟
در کتاب مقسمی و خود سیلبر یک مثال زده وقتی در الگوریتم روش تشخیص بن بست یک درخواست داره پروسس اون رو به لیست Request ها اضافه کرده اما در همین سوال ۸ دوباره به allocation اضافه کرده جای request .و در الگوریتم بانکدار درخواست منبع از سمت پروسس داشتیم باید به allocation اضافه کنیم؟
ایا این گفته من درسته یا اشتباه فاحش؟
میشه کمک کنیدذ
ببخشید البته مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
سلام.
الگوریتم بانکدار برای مسائل اجتناب از بن‌بست طرح شده که باید قدرت پیش‌بینی آینده را داشته باشه. یعنی حداکثر نیاز هر فرایند به منابع مورد نظر را باید بداند تا وضعیت را امن یا ناامن تشخیص بده؛ پس کار این الگوریتم بر اساس داده‌های ماتریس Need است. اما الگوریتم کافمن (تشخیص بن‌بست) نیاز به پیش‌بینی آینده نداره چون بر اساس یک آرایه‌ی احتمالاً ماتریسی به نام Request کار میکنه که خب طبیعی است که میزان درخواست هر فرایند به منابع در این لحظه مشخص است.
این تست هم ایراد مرسوم تست‌های فصل بن‌بست را دارد که وضعیت ناامن را بن‌بست نامیده. درحالیکه طبق اطلاعات داده شده٬ نمیشه وضعیت بن‌بست را پیش‌بینی قطعی کرد و طبق الگوریتم بانکدار تنها وضعیت امن یا ناامن بودن قطعی اعلام میشه. نکته اینجاست که چرا فقط درخواست داشته باشیم؟ نمیشه رهاسازی منابع را فرض کرد؟ پس میشه گفت این تست ایراد معمول را دارد.
الگوریتم بانکدار برای تشخیص امن یا ناامن بودن سیستم است، یعنی سعی میکنیم منابع رو طوری تخصیص بدیم که بن بست رخ نده، اگه تمام نیازهای فرآیند هارو همون ابتدای کار بدونیم مسلما خیلی راه می تونیم تشخیص بدیم که آیا دنباله از اجراها وجود دارد که سیستم در حالت امن باقی بماند یا نه ؟
پس شما یکی یکی فرآیند ها رو با توجه به برآورده شدن نیاز آنها اجرا می کنید تا ببینید در کجا کدام اختصاص باعث ایجاد بن بست میشه ؟ یا می تونید یه دنباله اجرا پیدا کنید که منجر به بن بست نشه و سیستم امن بمونه.
نکته ای باید بهش دقت کنید اینه که عملادر اکثر مواقع تمامی نیازهای یک فرآیند در همون ابتدای اجرا مشخص نیست و ممکن است در طی اجرا نیازهای جدیدی بهش اضافه بشه؟ این سوال خواسته تا شما دنباله اجراهارو با ماتریس ها دنبال کنید و ببینید کجا با یه درخواست جدید امکان بن بست رخ میده، اصلا هم کار سختی نیست و بسیار هم آسونه
سلام
صحبت شما عزیزان صحیح هست.
در کتاب مقسمی و خود سیلبر یک مثال زده وقتی در الگوریتم روش تشخیص بن بست یک درخواست داره پروسس اون رو به لیست Request ها اضافه کرده اما در همین سوال ۸ دوباره به allocation اضافه کرده جای request .
و در الگوریتم بانکدار درخواست منبع از سمت پروسس داشتیم باید به allocation اضافه کنیم؟
این مثال ۸ و حل کردن مقسمی من رو به اشتباه انداخته.
الان مقسمی بانکدار رفته یا کافمن؟ خوب max ندرایم و request و allocation داریم. و این مگه کافمن نمیشه؟
پس باید هر پروسسی که درخواست جدیدی داشت به Request اضافه کنیم.این به allocation اضافه کرده.