من یه نکته ای به ذهنم رسید برای اینکه آموزشها مداوم باشه، چون احتمالش هست که مثلا بعد ۱۰ ماه بیای تو مانشت و ببینی این آموزشها داره خاک میخوره و کسی پیگیرش نیس، تجربه ثابت کرده اکثر آدما اصولا چیزی رو که رایگان و عمومی بدست بیارن قدرش رو زیاد نمی دونن و ممکنه وسط کار رهاش کنن و پیگیری نکنن دیگه درسا رو و اینم باعث میشه شما بی انگیزه بشی و دیگه ادامه ندی.
پیشنهاد من این هست که تا یه حدی از آموزش رو که پیش رفتین، هرازگاهی یه سوالاتی یا نمی دونم تمرینایی بدین و شرط بزارین که فرضا ۱۰ نفر باید پاسخ این رو برام ایمیل کنن و بفرستن(منظورم یه چیز کوچیک هست که زیاد هم وقت خودتونو نگیره) و در صورتی که بعد مدتی دیدین استقبال زیادی نشد مدل آموزش رو عوض یا قطع کنید.
اینجوری باعث میشه بقیه هم آموزشها رو بهتر و دقیقتر دنبال کنن و شمام انگیزه بیشتری پیدا کنی.
پ . ن: البته این صرفا یه ایده و نظر شخصی من هست و دوستان میتونن بیشتر پر وبالش بدن تا برسیم به یه چیز معقول و قابل قبول.
بسیار عالی ، حتما این ایده را بعد از کنکور عملی کنید ، ما هم استفاده می کنیم
با تشکر از شما دوست عزیز
(۰۶ بهمن ۱۳۹۲ ۱۱:۴۱ ق.ظ)firouziam نوشته شده توسط: پیشنهاد منم واسه شیوه آموزش، مثال محور یا تمرین محور بودن آموزش هست، چون به نظرم بهترین راه یادگیریه! یعنی بعد از اینکه مفاهیم پایه اولیه شرح داده شد و مطالب تا یه حدی جلو رفت، هر از گاهی(هر چند جلسه یه بار) با یه تمرین جامع (که مطالب گفته شده قبلی رو پوشش بده) تمام مطالب مرور میشه و نحوه بکار بردنشون نشون داده میشه، اینجوری مطالب مانا تر توی ذهن ثبت میشن! و البته تصویری بودن آموزش هم که به نظرم جزو ملزوماته!ممنونم بابت پیشنهادتان
حتما بخشی از آموزش ها به کدنویسی دانشجویان و حل تمرینات بر می گردد.
اعتماد به نفسی که از کدنویسی بدست می آید، از هیچ آموزشی بدست نمی آید.
تاکیدتان روی تصویری بودن آموزش کاملا درست است.
(۰۶ بهمن ۱۳۹۲ ۱۲:۲۳ ب.ظ)sepid نوشته شده توسط: من یه نکته ای به ذهنم رسید برای اینکه آموزشها مداورم باشه، چون احتمالش هست که مثلا بعد ۱۰ ماه بیای تو مانشت و ببینی این آموزشها داره خاک میخوره و کسی پیگیرش نیس، تجربه ثابت کرده اکثر آدما اصولا چیزی رو که رایگان و عمومی بدست بیارن قدرش رو زیاد نمی دونن و ممکنه وسط کار رهاش کنن و پیگیری نکنن دیگه درسا رو و اینم باعث میشه شما بی انگیزه بشی و دیگه ادامه ندی.منم با شما موافقم
پیشنهاد من این هست که تا یه حدی از آموزش رو که پیش رفتین، هرازگاهی یه سوالاتی یا نمی دونم تمرینایی بدین و شرط بزارین که فرضا ۱۰ نفر باید پاسخ این رو برام ایمیل کنن و بفرستن(منظورم یه چیز کوچیک هست که زیاد هم وقت خودتونو نگیره) و در صورتی که بعد مدتی دیدین استقبال زیادی نشد مدل آموزش رو عوض یا قطع کنید.
اینجوری باعث میشه بقیه هم آموزشها رو بهتر و دقیقتر دنبال کنن و شمام انگیزه بیشتری پیدا کنی.
پ . ن: البته این صرفا یه ایده و نظر شخصی من هست و دوستان میتونن بیشتر پر وبالش بدن تا برسیم به یه چیز معقول و قابل قبول.
اینجوری خودمونم میفهمیم که خوب یاد گرفتیم یا نه
و خیلی ممنون از این ایده خوبتون
سلام محسن جان
ایده بسیاااااااار خوبیه.
منم بعد کنکور قصد شروع کردن جاوا رو داشتم که خدارو شکر ابر و باد و مه و خورشید و فلک و آقا محسن دست به دست هم دارن میدن تا ما اطلاعاتمونو افزایش بدیم.
در مورد آموزش ویدیویی که عالیه. اما کیفیت صدا و تصویر مسلما باید خوب باشه.
ببینید چون اکثر ما کامپیوتری هستیم اصولا باید آشنایی هرچند کمی با syntax زبان C، C++ ، #C داشته باشیم. چون اکثرا مثل هم هستن.
پیشنهاد من اینه که syntax ها و دستورات اولیه مثل پلاس پلاس، ماینس ماینس و سوئیچ و ایف و اینارو توی ۲ الی ۳ جلسه جمع کنیم و به مسائل مهم تر مثه شی گرایی بپردازیم و زودتر وارد پروژه عملی بشیم. چون بازدهیش بیشتره!
برفرض هم دوستانی باشن که syntax ها رو زیاد آشنا نیستن میتونن از منابع اینترنت استفاده کنن.
اگر واقعا میخوایم کارمون نتیجه بده! چون واقعا بوده آموزشهایی که خودم رفتم جلو ولی چون از پایه ی پایه شروع کردن دلمو زدن!
نمیدونم واسه شما هم پیش اومده یا نه؟
ولی بیصبرانه منتظر شروع آموزشت هستم
بازم ممنونم از حرکتت
جهت اشتراک
(۰۶ بهمن ۱۳۹۲ ۱۲:۲۳ ب.ظ)sepid نوشته شده توسط: من یه نکته ای به ذهنم رسید برای اینکه آموزشها مداورم باشه، چون احتمالش هست که مثلا بعد ۱۰ ماه بیای تو مانشت و ببینی این آموزشها داره خاک میخوره و کسی پیگیرش نیس، تجربه ثابت کرده اکثر آدما اصولا چیزی رو که رایگان و عمومی بدست بیارن قدرش رو زیاد نمی دونن و ممکنه وسط کار رهاش کنن و پیگیری نکنن دیگه درسا رو و اینم باعث میشه شما بی انگیزه بشی و دیگه ادامه ندی.من ممنونم، خیلی لطف کردی که پیشنهاد دقیق و کاربردی دادی.
پیشنهاد من این هست که تا یه حدی از آموزش رو که پیش رفتین، هرازگاهی یه سوالاتی یا نمی دونم تمرینایی بدین و شرط بزارین که فرضا ۱۰ نفر باید پاسخ این رو برام ایمیل کنن و بفرستن(منظورم یه چیز کوچیک هست که زیاد هم وقت خودتونو نگیره) و در صورتی که بعد مدتی دیدین استقبال زیادی نشد مدل آموزش رو عوض یا قطع کنید.
اینجوری باعث میشه بقیه هم آموزشها رو بهتر و دقیقتر دنبال کنن و شمام انگیزه بیشتری پیدا کنی.
پ . ن: البته این صرفا یه ایده و نظر شخصی من هست و دوستان میتونن بیشتر پر وبالش بدن تا برسیم به یه چیز معقول و قابل قبول.
به نکته خیلی دقیقی اشاره کردی، یکی ار بزرگترین معضلات آموزش، مخصوصا در کشور ما، جذاب نبودن و اثر بخش نبودنش است.
من سعی می کنم که ارائه ام کاملا کاربردی و جذاب باشه تا دانشجویان انگیزه کافی برای ادامه داشته باشند.
و حتما سعی می کنم از دانشجویان بازخورد بگیرم و باید با سعی و خطا به یک مدل آموزش موثر و مفید رسید.
(۰۶ بهمن ۱۳۹۲ ۱۲:۴۸ ب.ظ)Mohammad.K نوشته شده توسط: سلام محسن جانمن هم ممنونم، هم بابت پیشنهاد و هم بابت انرژی مثبتتون
ایده بسیاااااااار خوبیه.
منم بعد کنکور قصد شروع کردن جاوا رو داشتم که خدارو ابر و باد و مه و خورشید و فلک و آقا محسن دست به دست هم دارن میدن تا ما اطلاعاتمونو افزایش بدیم.
در مورد آموزش ویدیویی که عالیه. اما کیفیت صدا و تصویر مسلما باید خوب باشه.
ببینید چون اکثر ما کامپیوتری هستیم اصولا باید آشنایی هرچند کمی با syntax زبان C، C++ ، #C داشته باشیم. چون اکثرا مثل هم هستن.
پیشنهاد من اینه که syntax ها و دستورات اولیه مثل پلاس پلاس، ماینس ماینس و سوئیچ و ایف و اینارو توی ۲ الی ۳ جلسه جمع کنیم و به مسائل مهم تر مثه شی گرایی بپردازیم و زودتر وارد پروژه عملی بشیم. چون بازدهیش بیشتره!
برفرض هم دوستانی باشن که syntax ها رو زیاد آشنا نیستن میتونن از منابع اینترنت استفاده کنن.
اگر واقعا میخوایم کارمون نتیجه بده! چون واقعا بوده آموزشهایی که خودم رفتم جلو ولی چون از پایه ی پایه شروع کردن دلمو زدن!
نمیدونم واسه شما هم پیش اومده یا نه؟
ولی بیصبرانه منتظر شروع آموزشت هستم
بازم ممنونم از حرکتت
من نگرانی شما را درک می کنم بابت دلزدگی از آموزش های خسته کننده؛
اما شیوه آموزش من خیلی جذاب تر از آموزش های دانشگاهی است و خیلی جای نگرانی نیست.
و دیگر اینکه، در مورد سیلابس دوره باید بگویم که
ما بحث را اصول شئ گرایی و روش پیاده سازی آن در جاوا شروع می کنیم و بیشتر روی API ها کار می کنیم؛
و مواردی که شما ذکر کردید هم در عین اختصار بصورت جذابی ارائه می شود.
سلام
خیلی عالیه خدا خیرتون بده
من پیگیر بودم بعد از کنکور برم کلاس جاوا
اینطوری خیلی بهتر شد.
ما تو دوارن دانشگاه تمام پروژه ها رو با این زبان مینوشتیم .. اگه بیشتر روی مباجث اپلت ها و سوئیچینگ کار بشه بنظرم بهتره
ممنون از تاپیک امیدوارم ادامه دار باشه و به جایی برسه
آها راستی اینو یادم رفت، من نمیدونم این آموزش در انتها میخواد وارد فیلد خاصی بشه یا نه فقط به کلیات میپردازه، ولی با توجه به اینکه فرمودید خودتون توی محل کارتون دارید تو بخش وب کار میکنید و امروزه بخش وب جاوا خیلی قوی شده و خیلی طرفدار داره، پیشنهادم اینه که آموزش رو به این سمت پیش ببرید که در انتها به طور تخصصی و با جزئیات با یکی از فریم ورکای مثلا وبی جاوا کار کینم، هر چند توی هر زبانی یاد گرفتن چهارچوب و زیرساخت خیلی مهمه و جزئیاتو میشه بعدا یاد گرفت، ولی این فریم ورکای جدید زبونا اینقدر گسترده شدن که بعضی وقتا یاد گرفتن همونا از یاد گرفتن بیس زبان سخت تره! مثلا تو دات نت، این فریم ورکای جدید مثل Web API و WCF و ... خودشون یه دنیان و پر از جزئیات...
(۰۶ بهمن ۱۳۹۲ ۰۲:۱۹ ب.ظ)firouziam نوشته شده توسط: آها راستی اینو یادم رفت، من نمیدونم این آموزش در انتها میخواد وارد فیلد خاصی بشه یا نه فقط به کلیات میپردازه، ولی با توجه به اینکه فرمودید خودتون توی محل کارتون دارید تو بخش وب کار میکنید و امروزه بخش وب جاوا خیلی قوی شده و خیلی طرفدار داره، پیشنهادم اینه که آموزش رو به این سمت پیش ببرید که در انتها به طور تخصصی و با جزئیات با یکی از فریم ورکای مثلا وبی جاوا کار کینم، هر چند توی هر زبانی یاد گرفتن چهارچوب و زیرساخت خیلی مهمه و جزئیاتو میشه بعدا یاد گرفت، ولی این فریم ورکای جدید زبونا اینقدر گسترده شدن که بعضی وقتا یاد گرفتن همونا از یاد گرفتن بیس زبان سخت تره! مثلا تو دات نت، این فریم ورکای جدید مثل Web API و WCF و ... خودشون یه دنیان و پر از جزئیات...من خیلی ممنونم بابت سوال خوبتون!
ببینید ما در جاوا ۳ ویرایش داریم،
Java SE (ویرایش استاندارد)،
Java EE (ویرایش سازمانی)،
Java ME (ویرایش میکرو)
که ویرایش استاندارد، پایه جاواست که شامل مفاهیم پایه و شئ گرایی و Java APIs هستش
و برای شروع جاوا باید از این ویرایش شروع کرد و ما هم همین کار را می کنیم.
ویرایش سازمانی برای ساخت Application بزرگ و سازمانی استفاده می شود،
که چون دسکتاپ نیستند و تحت Browser و تحت شبکه (حالا شبکه داخلی سازمان یا اینترنت) کار می کنند،
به آنها تحت وب می گویند (در برابر نرم افزار دسکتاپ)
که اکثر فریمورک های معروف و قدرتمند جاوا برای این پلتفرم ساخته شده اند.
که حوزه اصلی آموزش های ما و مهمترین نیازهای بازارکار است.
بحث Java ME هم که برای سخت افزارهای فاقد سیستم عامل و میکرو هاست،
امروزه با توجه به وجود اندروید خیلی مورد توجه نیست و من هم بهش نمی پردازم.
در مورد اندروید، علاقه مندان می توانند پس از یادگیری Java SE به سراغ آن بروند.
اینکه دوستان انقدر تاکید دارن سریعتر از بیس رد بشید غلطه به دو دلیل: اولا اینکه بیس جاوا گسترده است. جزییات خیلی زیاد داره. از لحاظ گستردگی جاوا با سی (نه سی++) خیلی فرق داره. جاوا زبان بسیار گسترده تری هست نسبت به سی. سینتکسش خیلی مفصل تره.
دوما بدون فهمیدن عمیق پایه جاوا کار کردن با API جالب نیست. با دانستن عمیق پایه جاوا مفاهیمی رو که تو پایه یاد گیرفتید رو تو API به صورت عملی میتونید ببینید.
پ.ن: تو جاوا به کتابخانه کلاس ها API میگن.
من شدیدا موافق این کارم
اما برام جالبه که یه نفر تازه بیاد مانشت عضو شه و تنها پستش این باشه و بخواد یه چیزی به این بزرگی رو شروع کنه
اکثر این مدل افراد که دووست دارن توو نت یه کار آموزشی داشته باشن، خودشون یه سایت میزنن و آموزشو اونجا میگن(مثلا سایت androidcode.ir که من از اینجا اندرویدو شروع کردم)
البته قصد جسارت ندارم و فقط برام جالبه!
سپاس ویژه
من رو هم در جمعتون بپذیرید.
من هم هستم.