سلام به همه
من پارسال ۲۰۵ شدم و فقط دانشگاه های تهران انتخاب کردم که قبول نشدم.
امسال دوباره تلاشمو می کنم و اگه نشد سال بعد.
یک سال استرس و غیره ادمو اذیت می کنه اما برای رسیدن به چیزای خوب باید بهاشو پرداخت کرد.
البته الان نصف زمانم با کار کردن پر شده ولی بازم تلاشمو می کنم.
من تا الان مشترک‌ها و گسسته و سه تا از تخصصی‌ها رو خوندم و تصمیم دارم مطلب جدید نخونم و فقط همینا رو تمرین کنم وتست بزنم.به نظر شما اگه بتونم همینا رو خوب بزنم قبول میشم؟حدود ۳۰۰ میارم؟
اگه بتونید این درسا رو خوب تست بزنین شاید هم رتبتون بهتر از ۳۰۰ بشه یکی از دوستان با درصدای زبان: ۴۹، ریاضی: ۹، مشترک: ۲۹ و تخصصی: ۴۰ رتبش ۲۳۱ شد و دانشگاه صنعتی اصفهان قبول شد. ولی به نظر من ریسک نکن اگه می تونی اون یکی درس تخصصی رو هم بخون و بقیه رو مرور کن.
آقای MSZ چی شد ؟ شریف قبول میشی یا گذاشتی سال بعد ؟
(۲۹ بهمن ۱۳۹۰ ۱۰:۱۳ ب.ظ)a i نوشته شده توسط: آقای MSZ چی شد ؟ شریف قبول میشی یا گذاشتی سال بعد ؟
همون طور که گفته بودم هکه سعیم رو کردم و جا نزدم
از کنکوری که دادم راضی نیستم ولی توکل به خدا. دیگه هرچه بشه، من تلاشم رو کردم
ولی در پاسخ به سوال شما دوست عزیز، ایشالا سال بعد رتبه دلخواهم رو میارم...
تمام ارسالها رو خوندم ...
نمیدونم چی بگم واقعن ... هنگ کردم حسابی ... برداشتی که از وضعتون داشتین و این رتبه و این تاریخ و کلی حرفای دیگه .....
واااای که حال روحیم داغونه .............
(۰۱ دى ۱۳۹۲ ۰۵:۴۶ ب.ظ)virtual girl نوشته شده توسط: تمام ارسالها رو خوندم ...چرا حالتون بد باشه؟ ایشون بالاخره به هدفشون رسیدن و دیدین که آدم وقتی هدفش انقدر قوی باشه بهش میرسه...١سال دیرتر که عیبی نداره...از هر اتفاقی انژری منفی نگیرید به جنبه ی مثبتش نگاه کنید....
نمیدونم چی بگم واقعن ... هنگ کردم حسابی ... برداشتی که از وضعتون داشتین و این رتبه و این تاریخ و کلی حرفای دیگه .....
واااای که حال روحیم داغونه .............
مشکل همون یک ساله دوست من !
همین سوال ایشون در حال حاظر برای خودمم پیش اومده .. ولی خوب فکر گذر یک سال اذیت میکنه آدمو .. یه جور ریسکه درهرحال ...
یه اشکال کلی در همه بچه ها وجود داره. این را من یه جایی خوندم. یادم نیست کجا.
اشکال اینه که وقتی ما صد در صد برای یه امتحان یا آزمونی آماده میشیم معمولا" بین سی تا چهل درصد از معلوماتمان را بکار میگیریم و با استفاده از همین مقدار معلومات بالای هفتاد درصد جواب میدیم.
ولی اگه کسی پنجاه درصد واسه یه آزمونی آماده باشد وقتی با معلومات موجود در اون پنجاه درصد میتواند بالای شصت درصد از سوالات را جواب بدهد معمولا" شرایط روحی و تلقین اینکه نخونده ام نمیذاره بیشتر از بیست درصد را جواب بدهد.
من نمیگم درس نخوندن و گذاشتن برای نزدیکی امتحان خوبه. نه اصلا" خوب نیست. ولی اگه آمادگی مون کامل نیست سعی کنیم خیلی بد امتحان ندیم. یعنی همه چی را رها نکنیم و بی خیال نشیم. بقول یکی میگفت میشه آبرومند امتحان داد و اگه شانس هم کمی یاری کنه قاطی قبولشده ها ما هم بریم داخل
بنظرم فرصت هست. وقت تون را مدیریت کنید. چهل و پنج روز زمان کمی نیست. اگر هم بفرض موفق نشدین چیزی را از دست نمیدین. ولی اگه با چهل و پنج روز مطالعه با برنامه ریزی و هدفمند رتبه تون حتی اگه به قبولی نمیخوره خیلی هم بد نباشه سال دیگه این حس را دارید که هدف همچین دور دست هم نیست.
اگر چه که ممکنه بعضی با همین ۴۵ روز و انضمام معلومات دوران لیسانس و کمی هوش و موقعیت سنجی جاهای خوبی هم قبول شوند. فقط لازمه ۶ هفته قبل از امتحان تسلیم نشیدو نگید نمیشه.
٣ حالت که بیشتر وجود نداره، غیرمجاز شدن، مجاز شدن اما رتبه ی بد داشتن، مجاز شدن و رتبه ی خوب داشتن
من یه دوستی دارم که فقط اونه که میدونه شبای امتحان من چی میکشم، چون همش میگم مثلا اگه ٢٠ نشم چی؟ اگه معدلم بیاد پایین چی؟ میگه بجای اینکه به نتیجه فکر کنی فقط تلاش کن، خودش هروقت به نتیجه فکر نمیکنه و میگه فقط میخوام پاس شم نمره ش عالی میشه
بیاین این ٤٠ روزه باقی مونده همه تلاشتونو کنین فقط به این ٤٠ روز و اینکه عالی ازش استفاده کنین فکر کنین، همین که آدم به نتیجه فکر نکنه کلی از فشارها و استرس هاش کم میشه...سخته اما بخدا حیفه فقط با فکره نتیجه تایمتونو از دست بدین، من قول میدم اگر اینکارو کنین نتایج که بیاد خودتون جزء مصاحبه شونده هایین