صفحه‌ها: ۱ ۲
چرا اینقدر تب دکترا داغه
به نظر من که دکترا توی هر رشته ای تا حدود زیادی به مباحث نظری نزدیک میشه و شبیه به رشته های علوم انسانی میشه تازه علاوه بر این هنوز باید ۴ ساله دیگه از عمر خودت رو درگیر باشی و نمیتونی برای خودت برنامه ریزی کنی ممکنه استادا باهات کار داشته باشن ممکنه برات کلاس رد کنن و ...
من که ترجیح میدم بلافاصله بعد ارشد وارد بازار کار بشم (داخلی یا خارجی) فرقی نداره به نظر هر دو جا میشه مفید بود
(۰۲ مرداد ۱۳۹۰ ۰۷:۴۴ ب.ظ)موج نوشته شده توسط: ...من که ترجیح میدم بلافاصله بعد ارشد وارد بازار کار بشم (داخلی یا خارجی) فرقی نداره به نظر هر دو جا میشه مفید بود
هر دو جا می شه مفید بود اما برای کی؟ خودتون یا مملکتتون یا هر دوش؟
من حتی اگه دکتری تو یک دانشگاه خیلی خوب هم بگیرم می خوام برگردم شهرم و برای پیشرفت شهرم تلاش کنم، چون خیلی از محرومیت‌ها و عدم امکانات رو چشیدم که نمی خوام آیندگانمون هم این مشکلات رو داشته باشن
موج جان من با نظرت موافقم. در واقع باید اول این مسئله را هر شخص برای خودش حل کنه که " من دکترا میخونم که کار پیدا کنم (شرایط بهتری واسه پیدا کردن کار پیدا کنم) یا دکترا میخونم چون علاقه به تحصیل دارم". اولی اینجوریه که افراد اینقدر جاهای مختلف را بررسی میکنند و امتحا میدهند تا یک جایی در داخل و خارج دکترا بگیرند و با عرض تاسف معمولا" خیلی هم بعد از اخذ دکتراموفق نیستند. چون علاقه پشتش نیست.بیشتر عاشق عنوان هستند. در واقع شخص هم موقعیتهای شغلی مهندسی را از دست میده و هم در دکترا خیلی بجایی نمیرسه. یعنی در محل کار در بین افرادی که با علاقه دکتر گرفته اند یک جورایی محو میشه. مگر اینکه شخص بره در یک دانشگاه دورافتاده مشغول بشه. من تجربه های واضحی را در این زمینه هر روز می بینم.
واقعیت اینه که سیستم واقعی تحصیلی در همه دنیا بشکل هرم است. یعنی در مقاطع بالاتر تعداد بشدت کم میشه. در بعضی کشورها بدلیل بهم ریختن ساختارها این هرم به منشور نزدیک میشه. ولی واقعیت اینه که در این منشور یک هرم واقعی مستتر است.
بنظر من برای دکترا اول باید دنبال علاقه رفت و بعد در بهترین دانشگاهی که میشه رفت دکترا خواند.البته اگه علاقه باشه حالا دانشگاه هم خیلی تاپ نباشه باز اشکالی نداره. چون علاقه شخصی تا حدی مشکل دانشگاه را کمرنگ میکنه. در ضمن این باید یادمون باشه که با داشتن دکترا نمیشه خیلی چیزها را تجربه کرد ولی با مهندسی میشه.
(۰۲ مرداد ۱۳۹۰ ۰۹:۱۱ ب.ظ)alime نوشته شده توسط:(02 مرداد ۱۳۹۰ ۰۷:۴۴ ب.ظ)موج نوشته شده توسط: ...من که ترجیح میدم بلافاصله بعد ارشد وارد بازار کار بشم (داخلی یا خارجی) فرقی نداره به نظر هر دو جا میشه مفید بود
هر دو جا می شه مفید بود اما برای کی؟ خودتون یا مملکتتون یا هر دوش؟
من حتی اگه دکتری تو یک دانشگاه خیلی خوب هم بگیرم می خوام برگردم شهرم و برای پیشرفت شهرم تلاش کنم، چون خیلی از محرومیت‌ها و عدم امکانات رو چشیدم که نمی خوام آیندگانمون هم این مشکلات رو داشته باشن
بله حتما صحبت شما رو قبول دارم باید به وطنی که توی اون رشد کردی خدمت کنی شاید بخاطر پستهای قبل ازمن کمی بد برداشت کردید بیشتر منظورم این بود که کارهای کلان در سطح ملی و جهانی انجام داد هر اون چیزی که در توان داریم (البته اول وطن خودت و اگه تواناییت بیشتر از این بود میشه یه دید جهان وطنی داشت)
وکمی هم به خاطر نظرسنجی سجاد جان بود که این طور نوشتم و الا بازم تاکید میکنم خدمت به میهن باید یکی از ارزشهای اساسی توی زندگی باشه
(۰۲ مرداد ۱۳۹۰ ۰۹:۱۳ ب.ظ)Fardad-A نوشته شده توسط: موج جان من با نظرت موافقم. در واقع باید اول این مسئله را هر شخص برای خودش حل کنه که " من دکترا میخونم که کار پیدا کنم (شرایط بهتری واسه پیدا کردن کار پیدا کنم) یا دکترا میخونم چون علاقه به تحصیل دارم". اولی اینجوریه که افراد اینقدر جاهای مختلف را بررسی میکنند و امتحا میدهند تا یک جایی در داخل و خارج دکترا بگیرند و با عرض تاسف معمولا" خیلی هم بعد از اخذ دکتراموفق نیستند. چون علاقه پشتش نیست.بیشتر عاشق عنوان هستند. در واقع شخص هم موقعیتهای شغلی مهندسی را از دست میده و هم در دکترا خیلی بجایی نمیرسه. یعنی در محل کار در بین افرادی که با علاقه دکتر گرفته اند یک جورایی محو میشه. مگر اینکه شخص بره در یک دانشگاه دورافتاده مشغول بشه. من تجربه های واضحی را در این زمینه هر روز می بینم.
واقعیت اینه که سیستم واقعی تحصیلی در همه دنیا بشکل هرم است. یعنی در مقاطع بالاتر تعداد بشدت کم میشه. در بعضی کشورها بدلیل بهم ریختن ساختارها این هرم به منشور نزدیک میشه. ولی واقعیت اینه که در این منشور یک هرم واقعی مستتر است.
بنظر من برای دکترا اول باید دنبال علاقه رفت و بعد در بهترین دانشگاهی که میشه رفت دکترا خواند.البته اگه علاقه باشه حالا دانشگاه هم خیلی تاپ نباشه باز اشکالی نداره. چون علاقه شخصی تا حدی مشکل دانشگاه را کمرنگ میکنه. در ضمن این باید یادمون باشه که با داشتن دکترا نمیشه خیلی چیزها را تجربه کرد ولی با مهندسی میشه.
ممنون خیلی زیبا گفتی به خصوص ازین دو بخش خیلی استفاده بردم
"واقعیت اینه که سیستم واقعی تحصیلی در همه دنیا بشکل هرم است. یعنی در مقاطع بالاتر تعداد بشدت کم میشه. در بعضی کشورها بدلیل بهم ریختن ساختارها این هرم به منشور نزدیک میشه. ولی واقعیت اینه که در این منشور یک هرم واقعی مستتر است."
"در ضمن این باید یادمون باشه که با داشتن دکترا نمیشه خیلی چیزها را تجربه کرد ولی با مهندسی میشه. "
پس اون ایمیل‌ها (که صندوقتون پره) به خاطر این تاپیک بود، خوب شد پیداش کردم یکی از سوالات ذهنیم برطرف شد
ولی یه سوال دیگه، چرا از من ۲ بار انظار می ره تو این تاپیک شرکت کنم؟ 
الان نمی تونم نظری درباره‌ی خارج یا داخل، یا حتی اصلاً دکترا خوندن یا نخوندن بدم. تا یکی دو سال قبل اصلاً اعتقادی به خارج رفتن نداشتم، اما تو این یه سال آخر یه مقدار نظرم عوض شده. دانشگاهی که کارشناسی رو توش خوندم اصلاً جای خوبی نبود (شاهد)، این قضیه تو همین یه سال خیلی بهم فشار آورد طوری که در مورد رفتن مرددم کرد. الان باید ببینم وضعیت تو یه دانشگاه خوب چطوره، شاید بعد از ترم یک ارشد بتونم درباره ش نظر بدم. ولی قطعاً اگه یه موقع بخوام برم جایی می رم که حداقل خودم رفتنم رو فرار ندونم.
درباره‌ی ادامه دادن یا ندادن، علاقه دارم ادامه بدم. هم به خاطر خود علم، هم اینکه بعد از یه کنکور کارشناسی ناموفق الان موفقیت مزه کرده
اما اگه ببینم شرایط با فوق لیسانس بهتره شاید ادامه ندادم. البته الان یه فکرای خامی تو ذهنم هست که نمی دونم ۳-۴ سال دیگه هم بخوام عملیشون کنم یا نه، تو فکرم هست بعد از اینکه کامپیوتر رو تموم کردم برم یه رشته‌ی دیگه (احتمالاً هنری) رو از اول بخونم. هنوز هیچ فکری راجع بهش نکردم، فقط چند وقت پیش از ذهنم گذشت.
من خودم هنوز تصمیم قطعی نگرفتم در این مورد و منتظرم تا ببینم شرایط به چه شکلی می شه و واقعیت اینه که به هر ۴ تا گزینه فکر می کنم!
به نظر من دکترا خوندن کار هر کسی نیست و روحیات و علاقه مندی های خاص خودش رو می خواد (که شاید در هنگام کار کردن روی پروژه ارشد بشه تا حدودی در این مورد دید پیدا کرد) ولی در حال حاضر کار عملی رو به کار تحقیقاتی ترجیح می دم(البته فقط ترجیح میدم ولی به هر دو در کنار هم علاقه مندم).
متاسفانه من خیلی از افراد رو می بینم که صرفا برای از ایران رفتن می خوان دکترا بخونیم. (یعنی شاید اگه واسه فوق از ایران رفته بودیم کلا به این موضوع فکر هم نمی کردن!) یا اینکه به دکتر بودن علاقه دارن(همون طوری که در دوره لیسانسم خیلیا به صرف مهندس شدن یه سری رشته‌ها رو می خونن و بعدا می بینن که نه علاقه و نه استعدادشو داشتن)و من فکر می کنم که دکترا خوندن واقعا دلیل قوی تری می خواد.
در مورد بازار کار هم من فکر می کنم که در خارج از ایران بازار کار با فوق لیسانس خیلی بهتر از دکتراست. بنابراین واقعا مهمه که قبل تصمیم گیری در این مورد به این موضوع فکر کنیم که واقعا هدفمون از تحصیل چیه! اگه هدفمون گسترش مرزهای دانش هست خوب دکترا گزینه خوبیه! ولی برای پول در اوردن نظر من اینه که فوق لیسانس متخصص خیلی بیشتر پول در میاره!
البته هیچ کدوم از این نظرات بر مبنای دلایل علمی نیست و تماما بر اساس شنیده هاست!
من فقط به امید دکتری حتی لیسانس رو خوندم ... اگه بدونم دکتری ای نیست، ارشد رو هم نمیخونم.
صد البته دکتری‌ی دانشگاه های رده های بهتر از دانشگاه های ایران، بهتر از ایران هست ... امکانات، استاد‌ها، محیط، .........
حتی اینها هم نباشه یه تجربه ای در زندگی کسب میکنیم.
(۰۴ مرداد ۱۳۹۰ ۱۲:۵۱ ق.ظ)raminbarca نوشته شده توسط: چرا از من ۲ بار انظار می ره تو این تاپیک شرکت کنم؟
حتما دلیلی داشته
خوبه دو بار انتظار رفته شما به زور یه بار شرکت کردین من از پست luna تشکر می کنم و نظرشون خیلی جالب بود برام . ما الان داریم از بیرون به این موضوع نگاه می کنیم . اما ایشون دیگه بخش عمده ای از ارشد رو اونم توی دانشگاه شریف پشت سر گذاشتند . خیلی از ماها ممکنه وقتی رفتیم داخل گود ارشد نظرمون عوض بشه و به قول raminbarca چون الان طعم یه موفقیت رو چشیدم، دوست داریم ادامه بدیم . به هر حال من احساس می کنم این موضوع بیشتر از اینها جای بحث داره . امیداوارم که هرچی صلاح هست برای هر کدوم از ما همون اتفاق بیفته .
به نظر من دکتری خوندن تو ایران مخصوصا تو دانشگاه هایی غیر از دانشگاه های تراز اول، واسه پسرا نیاز به علاقه و انگیزه زیادی داره، و حتی باید یه مقدار زیادی ریسک کنن، چون پسرا باید هر چه سریعتر به استقلال مالی برسن و دانشجوی دکترایی که باید همش در حال تحقیق باشه نمیتونه اونجوری که میخواد وارد بازار کار بشه، و این موضوع مخصوصا اگه تو این دوره ازدواج کنن خیلی بغرنج میشه، ولی خب ادامه تحصیل خارج از کشور ، اگه فول فاند داشته باشی خب خیلی بهتر از ایرانه، هم از لحاظ مالی تامین هستی و هم با خیال راحت ادامه تحصیل میدی .
البته من اعتقاد ندارم به هر قیمتی آدم باید واسه ادامه تحصیل بره خارج، باید جایی باشه که واقعا ارزششو داشته باشه .
نه مثل بچه تنبلای کلاسمون که الان اکثرشون تو مالزی واسه فوق رفتن .
سلام
به نظر منم اولویت برا کسانی که توانایی ادامه تحصیل رو دارن باید خارج از کشور باشه چون هم بیشتر به علم بها میدن هم اینکه شرایطش رو درست حسابس فراهم میکنن!!!!
من خودم هدف اصلیم ادامه تحصیل تو خارج کشور بود که متاسفانه با فوت پدرم قیدشو زدم یعنی داشتم برنامه ریزی می کردم برا ۲ سال آینده که .....
با توجه به اینکه تو آزمون استخدامی ثبت اسناد هم قبول شدم برخلاف میل باطنیم که از اینجور کارها متنفرم چون نه نیاز به تخصص داره و نه جای پیشرفت و فقط بنا به شرایط پیش اومده دارم انتخاب میکنم حتی اینکه بتونم به ارشدم هم درست حسابی برسم شک دارم برا همین از همه دوستانی که هم علاقشو دارن و هم شرایطشو خواهش میکنم دست دست نکنن و از همین الان دنبال هدفشون باشن و ایمان داشته باشن که میتونن برسن به اهدافشون
به نظر منم اگه بشه از یه دانشگاه خوب خارج کشور پذیرش گرفت نباید برا رفتن شک کرد....