(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۲۵ ب.ظ)Aurora نوشته شده توسط:  اره خیلی مهمه. باید تقویتش کرد. کار هر کسی نیست. نمی دونم شدنی هست یا نه.

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۱۲:۵۸ ب.ظ)barca نوشته شده توسط:  ولی جدی نباید اینقد قضاوت دیگران مهم باشه ما واسه کسی زندگی نمی کنیم

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۲۹ ب.ظ)reza.kh نوشته شده توسط:  والا من خودمم نمیدونم چطور باید اینکار رو بکنم. کار سختی به نظر میاد. خلاصه فکر میکنم امسال سال سختی در پیش دارم. توکل به خدا.

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۲۰ ب.ظ)Aurora نوشته شده توسط:  سخته اقای بارسا سخت نیست؟
من خیلی آدم ها رو می بینم همه دارن برای مردم زندگی می کنن. طرز لباس پوشیدن، طرز صحبت کردن، ادامه تحصیل، اهداف شبیه هم، سبک زندگی های مثل هم. مهمونی های با رودربایستی، کم نیاوردن از بقیه، ثابت کردن خودت به بقیه.
نمی گم تمام زندگی ام رو قضاوت ادم هاست. خیلی چیزا برام مهم نیست. مثل اون موقع که یه نفر بهم گفت میخوای رسوا نشوی همرنگ جماعت شود دیگه. گفتم نه. یا به کسی گفتم این کارو نکن گفت نه نمیشه که داریم بین این مردم زندگی می کنیم.
اتفاقا چون یکم شبیه بقیه نیستم خانواده ام هم از من ایراد می گیرن. میگن تو دیگه داری بین این مردم زندگی می کنی باید همراه بشی. یه چیزایی هست که شاید برای بقیه بگم خنده اشون بگیره. ولی خوب دیگه چیکار کنم (: فعلا این روال رو دارم. یعنی بهم میگن خدا ادمای مثل تو رو دوست نداره (:
یه چیزی ام هستا. اینکه خیلی سخته بدون در نظر گرفتن ادم های دیگه زندگی کرد. می دونید نمی دونم چطوری بگم. اینو می دونم که خیلی ها این طوری هستند نگید نه. این که ببینی اطرافیانت بالاتر از تو هستند از هر لحاظ. خیلی به نظرم باید به اون درجه ی بالا رسیده باشی که اینا برات مهم نباشه. که بگذری و فقط اون چیزی که برای خودت مهمه مهم باشه. منم هنوز به شخصه نفهمیدم از این دنیا چی میخوام و چی برام مهمه. اعتراف سنگین. هنوز راهمو پیدا نکردم. این که برای چی این دنیا اومدم و چی منو راضی می کنه.
پی نوشت: دیروز نمی دونم چرا پدرم سر افطار بهم گفت تو این دنیا آرزوت چیه. منم گفتم که اینکه راهمو پیدا کنم. شاید میخواست برام دعا کنه. امیدوارم به حق این شبا بفهمم اینو. این شبا خدا رو التماس می کنم که بهم همه چی رو بگه.

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۳۴ ب.ظ)arezoo174 نوشته شده توسط:  Aurora به نظرم این حالت شما دوره ای داره که میگذره...شاید این مقابله برای اینه که بگین دوس ندارم به کسی که فلان موقعیت منو نداره فخر بفروشم شاید چون دوس ندارم انتظاراتو از خودم بالا ببرم...شما جز دسته آدمایی هستین که دوس ندارین از خودتون تعریف کنین و این چندان بدم نیس شاید بقیه اشتباه کنن که مدام خودشونو که هیچی نیستن بالا میبرن ولی نباید با این کار اعتمادبه نفستونو خراب کنین... یکی همش بلفه ولی با وجود طبل خالی که هس خودشو با حرفاش میبره بالا... آدم گاهی دچار یه سری ترسا میشه که به مرور زمان از بین میرن انتقادپذیری خوبه نه به این قیمت که مدام بگن همه کارای شما غلطه... خودتون باشین و وقتی فک میکنین کارتون درسته کاری به نقد بقیه نداشته باشین...

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۴۴ ب.ظ)Aurora نوشته شده توسط:  ممنون
آره این موردم هست. سعی می کنم کسی نفهمه مخصوصا کسی که خودش ارشد نداره. برادرم که امسال دانشگاه قبول شد پسر عموم همزمان باهاش قبول نشد. به مادرم اکید توصیه می کردم که نره به کسی بگه مگر اینکه کسی بپرسه. میگفتم یه لحظه بیا این قضیه رو برعکشو تصور کن. گفتم اگر یه لحظه برعکس این قضیه برای ما پیش میومد ما داغون میشیدم. گفتم اصلا به روی خودت نیار. نپرس و نگو. بالاخره فامیل پرسیدند و اونا هم فهمیدند. ما هم باز به روی خودمون نیاوردیم.
نه این موردو خودم می دونم که اعتماد به نفسم پایینه. دیگه ۱۰۰ در ۱۰۰ قبولش دارم. الان بهتر شدم قبلا بدتر بودم.

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۳۴ ب.ظ)@s@kur نوشته شده توسط:  انسان همیشه دنبال تائید دیگرانه. انسان از تشویق شدن حس خوشایندی پیدا میکنه و از تحقیر شدن حس بدی.

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۴۷ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:  یعنی قضاوت دیگران براتون مهمه.

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۱:۲۰ ب.ظ)kilookiloo نوشته شده توسط:  صندلی خوبه به شرط اینکه دست و پات رو بهش نبسته باشن.
(ضرب المثل چینی درباره ازدواج)

(۰۴ تیر ۱۳۹۵ ۰۲:۱۱ ب.ظ)arezoo174 نوشته شده توسط:  Aurora مهربونی آدم گاهی حد میگذرونه که به ضرر آدم تمام میشه اینم از عیب آدم نیس... ولی باید این مهربونی رو مدیریت کرد همه اینا به مرور با یه مدیریت درست حل میشه بتون قول میدم... مهربونی عار نیس که آدم قایمش کنه ولی خیلی جاها ممکنه سوتعبیر شه برای همین باید یه مدیریت پشتش باشه اینکه بدونین کجا باید نشونش داد کجا باید با منطق جلو رفت... حس درست و خوبتونو با دعای خیری که براشون میکنین به اطرافیانتون نشون بدین