تالار گفتمان مانشت

این روزها به شدت درگیر هستم و خیلی به ندرت فرصت میکنم به مانشت سر بزنم امروز بعد مدتها فرصت کردم بیام اینجا گفتم یه سری نکاتی که مدتها بود میخواستم با بچه ها در میان بگذارم از این طریق با شما در میان بگذارم. تلاشم اینه که هر هفته یا هر دو هفته یک بار یک تاپیک در ارتباط با یک سری نکات و اشتباهاتی که غالبا بچه ها میکنند برای دوستان بگذارم
1- پیشرفت یا پسرفت در ازمونهای ازمایشی همیشه ملاک برای پیشرفت یا پسرفت شما نیست.
همواره چه در کنکور و چه در ازمونهای ازمایشی بین رتبه های داوطلبین چگالی های مختلفی وجود دارد و داوطلبین بر حسب رتبه به دسته های مختلفی تقسیم میشوند. مثلا بچه هایی که زیر ۵۰ میشوند به دلیل اختلاف تراز بالا نسبت به یکدیگر اگر باز هم با یک سری سوال دیگر از انها کنکور بگیری رتبه ای در همین محدوده خواهند داشت. اما کسانی که بین ۵۰ تا ۲۰۰ می شوند احتمالا درصورتی که کنکور دیگری از انها بگیری، درصد تغییرات بیشتری خواهند ذاشت و باز رتبه های بالای ۲۰۰ این درصد تغییرات خیلی بیشتر خواهد بود. علت ان نزدیکی بین تراز بین رتبه ها میباشد که هر چه رتبه بالاتر رود اختلاف بین ترازها معمولا کمتر میشود. بنابراین اگر در ازمون اول رتبه شما ۲۰۰ میشود سپس در ازمون دوم ۵۰ میشودی و بعد در ازمون سوم ۱۰۰ میشوی دلیلش تنها این نیست که ازمون دوم پیشرفت کردی پس همه روشهای مورد استفاده خوب بوده و ازمون سوم پسرفت کردی پس همه کارهایی که کردی غلط بوده... علت به احتمال زیاد در محدوده شما و نوع ازمون بوده. مثلا ممکنه در ازمون دوم درسهایی که بلد بودی سوال متوسط امده و درسهایی که هیچی بلد نبودی سوال سخت بوده و کسی نزده...اما به مرور زمان هر چه ازمونها جلوتر میرود این رتبه ها تعدیلتر میشود و به نرمال نزدیک میشود. پس نکته اول این که خیلی در ارتباط با رتبه های خود قضاوت نکنید بیشتر سعی کنید تلاش کنید از اشتباهاتتان در ازمونها درس بگیرید.
یه نکته دیگه اینکه ممکنه شما در ازمون دوم پنجاه متر جلوتر رفتی ولی بقیه صد متر جلوتر رفته باشند، برای همین با این وضعت تو ازمون دوم بهتر بوده ولی لزوما رتبه بهتری کسب نکردی باشی... پیشنهاد من اینه که تا ازمونهای جامع خیلی رو رتبه ها حساب نکنید و تلاش کنید خودتان را قویتر کنید و بهبود ببخشید. ازمونهای جامع اگر دوست داشتید میتونید در مورد عملکردتون نقد داشته باشید....
2- بسیاری از مشکلات ریشه در عدم تمرکز در سر جلسه دارند
یکی از مشکلاتی که اغلب داوطلبین دارند، این میباشد که غالبا سر جلسه دچار مشکل عدم تمرکز میشوند. مثلا دارند تست ۴۷ را حل میکنند ولی هنوز حواسشان پیش تست ۴۳ میباشد و دنبال راه حل برای ان میباشند. و یا وسط سوالات ساختمان داده به این فکر میکنند که این سری چرا ساختمان داده نمیتونم بزنم احتمالا چون از این کتاب خوندم یا فلان استاد خوب درس نداده نمیتونم سری بعدی برم جزوه فلانی رو بگیرم و ....یعنی قالب فکرهای ما درگیر برنامه ریزی برای ازمون اینده و یا افسوس خوردن برای این ازمون کنونی هست... همین باعث میشود خیلی از تستها را نتوانیم حل کنیم و وقتی بعد ازمون راه حل تستها رو میبینیم میفهمیم که اه من که اینو بلد بودم چرا نزدم... بنابراین یاد بگیرید وقتی روی هر تست هستید فقط و فقط به ان تست توچه کنید (یه علت این که تو خونه بهتر تست میزنی تا ازمون اینه که تو خونه حواست فقط به اون تست هست درحالیکه سر جلسه ازمون حواست ممکن هست هزارجای دیگر باشد...)
3- تست حل کنید نه این که حل تست بخونید
بسیاری از داوطلبان دائم به این فکر میکنند موفقیت در فهمیدن و یاد گرفتن روش خل همه تستهای موجود میباشد. برای همین تا جایی که میتونند به دنبال خواندن تستهای جدید و روش حل های انها میروند . درحالیکه گاهی اوقات همین تستهای زیاد زدن باعث میشه به مشکل بخورید. نباید یادمان برود که ذهن ما توانایی محدودی در به یاد سپاری دارد. من خاطره ای برای شما از خودم میگم. یادمه وقتی امتحان ریاضی ۱ تو دانشگاه داشتم. کتاب حل المسائل calculus رو گرفتم. نزدیک به ۴۰۰ تمرین حل شده داشت. من اون موقع به جای این که جزوه رو بخونم نشستم حل این ۴۰۰ تمرین رو در فاصله چهار روزی که داشتم از روی کتاب خوندم بدون این که حتی یک بار هم مثال حل کنم. در واقع من حل ۴۰۰ مسئله را فهمیدم. سر جلسه اتفاقی که برای من افتاد این بود که یه دونه مثال هم نتونستم حل کنم چون ذهنم یاد گرفته بود حل مسئله را ببینه و بعد استنتاج کنه چرا این طوری حل شد. در واقع ذهن من یک بار هم مجبور نشده بود بگرده و راه حل تست را پیدا کند. من سر جلسه همش دنبال این بودم که مسئله ای که داده شده شبیه کدام یک از اون ۴۰۰ مسئله حل شده توسط من بوده... برای همین خلاقیت در من مرده بود و نتونستم حل کنم... باید ذهنتان را تمرین دهید تا بتواند مسائل جدید را حل نماید. سعی نکنید حل مثالها را حفظ کنید که هیچ فایده ای نداره. اگر ده تا تست را حل کنید خیلی بهتره تا حل ۱۰۰ تا تست رو بخونی. اگر وقتتان محدوده الزامی نیست همه تستهای کنکور رو حلش رو بخونی. تلاش کن تعداد محدودی تست حل کنی. بازم تاکید میکنم بین حل کردن و حل خوندن خیلی فرق هست... برای درسهایی مثل ساختمان داده و طراحی الگوریتم یا سیستم عامل باید تمرین کنید و مثال حل کنید . بدی دیگری که حل تستهای زیاد داره اینه که این اعتماد به نفس کاذب رو به شما میده که هر جور تستی بدن شما نمونه اش رو دیدی برای همین وقتی تست جدید میبینی هنگ میکنی و چون نمونه اش رو ندیدی و خلاقیتت رو از قبل کشتی نمیتونی به این تست پاسخ دهی.

4- روحیه خود را سر جلسه از دست ندهید
. باید اعتماد به نفست رو زیاد کنی. بزرگترین مشکل این ادمهایی که کمتر درس میخونند و کمتر تست حل میکنند این نیست که مطلب را بلد نیستند. بلکه اعتماد به نفس هست. چون فکر میکنند چون همه تستها را حل نکردند یا همه مطالب رو نخوندن پس به این تست نمیتوانند جواب بدهند. در حالیکه شاید همان تست در محدوده مطالعاتی این ادمها بوده و بقیه نیز چیز بیشتری نمیدانند. یاد بگیرید سر جلسه که رفتید این فکر را که چون کم خوندی پس قادر به پاسخگویی نیستی رو از خودت دور کنی. هیچ وقت اون شرایط ایده ال ذهنی ما پیش نمی اید و همیشه یه نقضی وجود خواهد داشت. یه ازمون ممکنه کم تست زده باشیم، یه ازمون نرسیده باشیم همرو بخونیم یه ازمون مرور نکرده باشیم یه ازمون حالمون خوب نباشه و... باید یاد بگیریم با همین کمبودها و با همون چیزهایی که داریم بسازیم و تمرکزمون رو حفظ کنید هر چند میدونم خیلی سخته...اگر با پیش زمینه تستهای یه درس رو شروع کنی قطعا نمیتونی بازدهی کافی داشته باشید. سعی کنید تمام پیش زمینه های منفی را از خودتان قبل ازمون دور کنید
5- کنکور محل یادگیری نیست
باید حواستان باشد همانطور که اعتماد به نفس کم ادم باعث عدم موفقیت میشود اعتماد به نفس زیادی هم نابودکننده هست. کنکور جایی نیست که شما بخواهید یاد بگیرید. پس اگر تستهایی دیدی که هیچ جوره یادت نمیاد مربوط به کجا هستند و یا نمونه اش رو قبلا ندیدی و احتمال میدی غلط بزنی خیلی راحت بیخیال بشید. یه تفاوت عمده این نکته با قبلی دارد. در قبلی شما از اول ازمون اعتماد به نفس ندارید و همین روی ذهن شما اثر میگذارد. من حرفم این بود که این طور نباشه که چون کم خوندی و یا شرایطی که مدنظرت نبوده نرسیدی قبل ازمون اعتماد به نفس و روحیه ات را از دست بدی و همیشه با بالاترین اعتماد به نفس و روحیه برو سر جلسه. حتی اگر سر جلسه سوالهایی زیادی بود که جواب نتونستی بدی روحیه ات رو نباز و فکر نکن به خاطر این نمیزنی که کم خوندی یا ایده ال نبودی. این طور فکر کن که اگر تو نمیزنی پس هیچکی نمیزنه... اما در اینجا دارم میگم اگر با اعتماد به نفس و روحیه رفتی سر جلسه ولی برخی تستها رو نتونستی حل کنی دیگه قطعا گذر کن که اگر گذر نکنی به خاطر غلط زدن کار دست خودت میدی.
مثلا خیلی وقتها شما وقتی تستی را میبینید استنتاجهای نادرستی در ذهنتان شکل میگیرد بعد وقتی دور دوم ان تست را میخونید اون استنتاجها در ضمیر ناخوداگاه شما در این مدت تبدیل به باور شده و فکر میکنید این فکر قطعا درست هست... همین منجر به غلط زدن میشود. پس اگر با تستی خیلی کلنجار رفتید بدانید که معمولا جوابش به غلط میل میکند... به خصوص در درسهای حفظی مثل نرم افزار، مدیریت و سوالات مفهومی...میگید نه این بار کنار این تستها علامت بزنید و ولی تو پاسخ نامه جواب ندهید. بعد ببنید چند درصد اینها درست بوده چند درصد غلط

6- ادمهای موفق معمولا ادمهای با نشاط هستند.
الان درست در بازه ای هستیم که همه خسته اند و این خستگی روز به روز بیشتر میشود یادتان نرود که حساسترین بازه زمانی کنکور دی ماه و بهمن ماه هستند. و برای این که بتوانید تمام توان خود را در این دو ماه بگذارید نیازمند این هستید که کمی انرژی خودتان را ذخیره کنید. به کسانی که از اول تابستان یا حتی قبل تر شروع به مطالعه کردند توصیه جدی میکنم در این فرصت بیست روزه کمی به ذخیره قوا و انرژی بپردازند. خوابشان را کمی بیشتر کنند، روزی نیم ساعت سعی کنند به انجام کارهای پر نشاط مبادرت ورزند. ترجیحا اگر میتونند ورزش کنند. . البته یادتان باشد خیلی هم وقت صرف این کار نکنید چون پشتتان به اصطلاح باد میخوره و دیگه نمیتونی تعداد ساعات زیاد درس بخونی. اگر فکر میکنید برای اون دسته داوطلبانی که درسهاشون تموم شده من توصیه میکنم این دو هفته یه کم رو زبان تمرکز کنند، تستهای جدید بزنند و سعی کنند به جای فرایند خسته کننده مرور و تکرار و تکرار و تکرار، یه کم کارهای نشاط اورتر بکنند. (مثلا بشینند سوالات سخت یه درس را حل نمایند و یا درسی که دوست دارند را مطالعه کنند) در کل هدف وقتی اینه که کمی انرژی جمع اوری کنی و نشاطت رو بیشتر کنی. هدف این نیست که وقت تلف کنیم
اما اونهایی که از مهر ماه شروع کردند و همین طوریش عقب هستند نباید این کار را بکنند. تنها کاری که بکنند اینه که هفته ای یه روز را برای خودشان تعیطی کنند و به تفریح اختصاص دهند. و تمام طول هفته را به انگیزه اون یه روز به خودشان فشار بیاورند. به هر حال به هر روشی که میدونید عمل کنید. ولی حواستان به فاکتور انرژی باشد.که یه وقت دو ماه اخر کم نیاری.

7- همیشه در حال یاد گرفتن باشید...
میگن خدا همیشه از نشانه هایی که در اطراف ما قرار میدهد سعی میکنه به ما جواب سوالهامون رو بفهمونه... مثلا وقتی قابیل هابیل را کشته بود میبینه یه پرنده داره یه پرنده مرده دیگه را خاک میکنه بعد میهفمه که باید هابیل را خاک کند... یا وقتی موسی خضر را می بیند یاد میگیرد که نباید زود قضاوت کنه.. از این دست مثالها تو تاریخ زیاده... ادمیزاد با مشاهده اتفاقهای دور و برش همیشه در حال یاد گرفتن باید باشه... اگه میخواهید موفق بشید سعی کنید یاد بگیرید از هر اتفاقی که در اطرفتان می افتد. هر روز که دست از تلاش بر داریم و فکر کنیم دیگه نمیشه کاری کرد اون روز رو از دست دادیم.. همیشه یه راه حلی وجود داره فقط نباید نا امید شد و نباید دست از تلاش برداشت...

من سعی میکنم این روند رو ادامه بدم و هر از چند گاهی نکاتی که بر حسب تجربه تو این چند سال دیدم رو در اختیار شما بگذارم... امیدوارم به کار شما دوستان بیاید.

من خیلی خیلی خیلی زود نا امید میشم، در صورتی که به هدفم علاقه دارم و دووس دارم بخاطرش بجنگم... خیلی برای اینکه انگیزمو از دست ندم سعی کردم اما نشد که نشد...محاله من حتی ١ هفته ی با انگیزه داشته باشم!

مطلب فوق العاده ای بود...
خیلی خیلی دمت گرم آقای جهانی...

ممنوم به خاطر که گفتید مطالبی،،،،اما هنوز به کنکور نرسیده روحیه هه داره از دست میره:-(

من تو تست زنی خیلی مشکل دارم
خلاقیت تو حل تستم صفر
تو این دو ماه میتونم کاری کنم؟

ممنون آقای جهانی

من کاملا با این حرفتون که به جای اینکه تست زیاد بزنیم عوضش رو تستای کمی که میزنیم بهتره فکر کنیم من واقعا تو این چند ماه بهش رسیدم همش دوست دارم بیشتر فکر کنم ولی باز استرس اینکه هنوز مطالب زیادی مونده نمیزاره من تمرکز درستی بکنم و رو مسایل خلاقیت به خرج بدم و وقت بزارم... مخصوصا در درس ساختمانو طراحی خیلی خلاقیت مهمه طراح هر ساله قدرت خلاقیتو میسنجه اینجاست که وقتی تستی میبینیم اگه رو تستایی که قبلا خوندیم فکر نکرده باشیم باهاش کلنجار نرفته باشیم در حل تست جدید بازم به مشکل برمیخوریم.

بعضی وقتها که یک ساعت ، یا نصف روز ، و یا حتی یک روز را درس نمیخونم از خودم خجالت میکشم و با خودم میگم که باید یک روز از روزهای آیندمو برای جبران این روزی که از دست دادم بذارم.
و حالا که به گذشته نگاه میکنم، میبینم من 4 سال از آینده هامو صرف 4 سال جبران وقت تلف کردن های گذشته کردم.

امیدوارم هم خودم و هم تمام بچه های مانشت از این دو ماهی که تا کنکور مونده را با امید و انگیزه بیشتر برای رتبه های خیلی خوب، کمال استفاده رو ببرن.

به نظر من وضعیت هیچ کس بد تر از بنده نبوده و نیست، هم از نظر دانشگاه، هم از نظر اساتید هم از هر نظر دیگه ای که فکر کنیم شرایط مالی و خانواده و دوستان و... ولی من فقط میخواستم به خودم ثابت کنم که موفقیت به هوش افراد بستگی نداره (اگه داشته باشه هم درصد ناچیزی داره) بلکه موفقیت به میزان تلاشی هست که آدم ها میکنن.

امروز رفته بودم پیش یکی از اساتید که اگه قبول کنن استاد راهنمای من بشن، بعد از کمی صحبت گفتن که فعلا برگه های میانترم را تصحیح نکرم و فعلا نمیتونم هیچ جوابی بهتون بدم، بعد گفت کدوم دانشگاه بودی، گفتم پیام نور، گفت پیام نور کجا، گفتم قزوین، شهرستان الوند، استاد یه نگاهی به سقف انداخت و یه مقدار فکر کرد و با تعجب گفت دقیقا کجا می شه؟؟؟؟ گفتم استاد یه دانشگاه خیلی خیلی کوچیکی بود، گفت استاد داشتید؟ گفتم نه؟ گفت پس چطوری قبول شدی؟ گفتم نشستم خوندم و قبول شدم، گفت واقعا نشستی خوندی، حتما کلاس کنکور رفتی ؟ گفتم نه استاد ، گفت رتبت چند شد، روزانه ای یا شبانه؟ گفتم روزانه رتبم هم 62 شد. گفت من یه فایلی رو برای بقیه ی بچه ها که اومدن پیش من فرستادم و تقریبا میشه گفت باید یه رزومه ی مختصر از خودتون بنویسید، یکی از دوستام هم با من اومده بود، گفت استاد تو اون فایل یه جمله ای هم اضافه کنید که هر کس هر چیزی رو که فکر میکنه میتونه مفید باشه و شما تو سوالها نیاوردید رو بتونه بنویسه، بعد استاد گفت آره ایده ی خوبیه، بعد یه خط جدید اضافه کرد و به من گفت حتما این حرفی که اینجا زدی که بدون استاد تونستی بخونی و اینجا قبول بشی رو بنویس این میتونه توی تصمیم گیری تاثیر بذاره!

خلاصه سر درد نمیدم : خواستن + تلاش ، توانستن است... اینو برای اونایی گفتم که احساس ضعف می کنن و ناامید هستن، مطمئن باشید که 7-8 ماه قبل کنکور یا حتی یکی دو ماه قبل از کنکور از من ضعیفترو نا امیدتر پیدا نمیکردید، ولی با این حال تلاشمو می کردم و به لطف خدا خواستم و تلاش کردمو تونستم، الان هم باز میخوامو تلاش میکنمو به لطف خدا باز هم خواهم تونست....

نقل قول: 1- پیشرفت یا پسرفت در ازمونهای ازمایشی همیشه ملاک برای پیشرفت یا پسرفت شما نیست.
همواره چه در کنکور و چه در ازمونهای ازمایشی بین رتبه های داوطلبین چگالی های مختلفی وجود دارد و داوطلبین بر حسب رتبه به دسته های مختلفی تقسیم میشوند. مثلا بچه هایی که زیر ۵۰ میشوند به دلیل اختلاف تراز بالا نسبت به یکدیگر اگر باز هم با یک سری سوال دیگر از انها کنکور بگیری رتبه ای در همین محدوده خواهند داشت. اما کسانی که بین ۵۰ تا ۲۰۰ می شوند احتمالا درصورتی که کنکور دیگری از انها بگیری، درصد تغییرات بیشتری خواهند ذاشت و باز رتبه های بالای ۲۰۰ این درصد تغییرات خیلی بیشتر خواهد بود. علت ان نزدیکی بین تراز بین رتبه ها میباشد که هر چه رتبه بالاتر رود اختلاف بین ترازها معمولا کمتر میشود. بنابراین اگر در ازمون اول رتبه شما ۲۰۰ میشود سپس در ازمون دوم ۵۰ میشودی و بعد در ازمون سوم ۱۰۰ میشوی دلیلش تنها این نیست که ازمون دوم پیشرفت کردی پس همه روشهای مورد استفاده خوب بوده و ازمون سوم پسرفت کردی پس همه کارهایی که کردی غلط بوده...
.
.
.

۷۰% موافقم.

نقل قول: 2- بسیاری از مشکلات ریشه در عدم تمرکز در سر جلسه دارند
یکی از مشکلاتی که اغلب داوطلبین دارند، این میباشد که غالبا سر جلسه دچار مشکل عدم تمرکز میشوند. مثلا دارند تست ۴۷ را حل میکنند ولی هنوز حواسشان پیش تست ۴۳ میباشد و دنبال راه حل برای ان میباشند. و یا وسط سوالات ساختمان داده به این فکر میکنند که این سری چرا ساختمان داده نمیتونم بزنم احتمالا چون از این کتاب خوندم یا فلان استاد خوب درس نداده نمیتونم سری بعدی برم جزوه فلانی رو بگیرم و ....یعنی قالب فکرهای ما درگیر برنامه ریزی برای ازمون اینده و یا افسوس خوردن برای این ازمون کنونی هست... همین باعث میشود خیلی از تستها را نتوانیم حل کنیم و وقتی بعد ازمون راه حل تستها رو میبینیم میفهمیم که اه من که اینو بلد بودم چرا نزدم... بنابراین یاد بگیرید وقتی روی هر تست هستید فقط و فقط به ان تست توچه کنید (یه علت این که تو خونه بهتر تست میزنی تا ازمون اینه که تو خونه حواست فقط به اون تست هست درحالیکه سر جلسه ازمون حواست ممکن هست هزارجای دیگر باشد...)

۷۰% موافقم.
ناامیدی سر جلسه، به نظرم کشتی های نیمه شکسته رو غرق می کنه.

نقل قول: 3- تست حل کنید نه این که حل تست بخونید
بسیاری از داوطلبان دائم به این فکر میکنند موفقیت در فهمیدن و یاد گرفتن روش خل همه تستهای موجود میباشد. برای همین تا جایی که میتونند به دنبال خواندن تستهای جدید و روش حل های انها میروند . درحالیکه گاهی اوقات همین تستهای زیاد زدن باعث میشه به مشکل بخورید. نباید یادمان برود که ذهن ما توانایی محدودی در به یاد سپاری دارد. من خاطره ای برای شما از خودم میگم. یادمه وقتی امتحان ریاضی ۱ تو دانشگاه داشتم. کتاب حل المسائل calculus رو گرفتم. نزدیک به ۴۰۰ تمرین حل شده داشت. من اون موقع به جای این که جزوه رو بخونم نشستم حل این ۴۰۰ تمرین رو در فاصله چهار روزی که داشتم از روی کتاب خوندم بدون این که حتی یک بار هم مثال حل کنم. در واقع من حل ۴۰۰ مسئله را فهمیدم. سر جلسه اتفاقی که برای من افتاد این بود که یه دونه مثال هم نتونستم حل کنم چون ذهنم یاد گرفته بود حل مسئله را ببینه و بعد استنتاج کنه چرا این طوری حل شد. در واقع ذهن من یک بار هم مجبور نشده بود بگرده و راه حل تست را پیدا کند.
.
.
.

۱۰۰% موافقم.
من خودم به حل مفهومی تست ها بیشتر تکیه می کنم تا روش های در اصطلاح تستی و سریع.
البته بدبینی به نوع و محتوی تست هایی که میدن بنظرم بهتره تا اینکه انتظار (چشم داشت) داشته باشیم، سئوال های مثل سال های قبل میاد.
این خیلی خطرناکه!
چون حتی می تونه در آزمون های بعدی (مثل دانشگاه آزاد و پیام نور) هم مشکل ساز و در نتیجه حس شکست غالب پیش از آزمون رو بر داوطلب چیره کنه.

نقل قول: 4- روحیه خود را سر جلسه از دست ندهید
. باید اعتماد به نفست رو زیاد کنی. بزرگترین مشکل این ادمهایی که کمتر درس میخونند و کمتر تست حل میکنند این نیست که مطلب را بلد نیستند. بلکه اعتماد به نفس هست. چون فکر میکنند چون همه تستها را حل نکردند یا همه مطالب رو نخوندن پس به این تست نمیتوانند جواب بدهند. در حالیکه شاید همان تست در محدوده مطالعاتی این ادمها بوده و بقیه نیز چیز بیشتری نمیدانند. یاد بگیرید سر جلسه که رفتید این فکر را که چون کم خوندی پس قادر به پاسخگویی نیستی رو از خودت دور کنی. هیچ وقت اون شرایط ایده ال ذهنی ما پیش نمی اید و همیشه یه نقضی وجود خواهد داشت. یه ازمون ممکنه کم تست زده باشیم، یه ازمون نرسیده باشیم همرو بخونیم یه ازمون مرور نکرده باشیم یه ازمون حالمون خوب نباشه و...
.
.
.

۱۰۰% موافقم.

نقل قول: 5- کنکور محل یادگیری نیست
باید حواستان باشد همانطور که اعتماد به نفس کم ادم باعث عدم موفقیت میشود اعتماد به نفس زیادی هم نابودکننده هست. کنکور جایی نیست که شما بخواهید یاد بگیرید. پس اگر تستهایی دیدی که هیچ جوره یادت نمیاد مربوط به کجا هستند و یا نمونه اش رو قبلا ندیدی و احتمال میدی غلط بزنی خیلی راحت بیخیال بشید. یه تفاوت عمده این نکته با قبلی دارد. در قبلی شما از اول ازمون اعتماد به نفس ندارید و همین روی ذهن شما اثر میگذارد. من حرفم این بود که این طور نباشه که چون کم خوندی و یا شرایطی که مدنظرت نبوده نرسیدی قبل ازمون اعتماد به نفس و روحیه ات را از دست بدی و همیشه با بالاترین اعتماد به نفس و روحیه برو سر جلسه.
.
.
.

۱۰۰% موافقم.
اینکه اعتماد به نفس خیلی کاذب (خیالبافی) و یا کم، نابود کننده هستند، کاملا صحیحه!

نقل قول: 6- ادمهای موفق معمولا ادمهای با نشاط هستند.
الان درست در بازه ای هستیم که همه خسته اند و این خستگی روز به روز بیشتر میشود یادتان نرود که حساسترین بازه زمانی کنکور دی ماه و بهمن ماه هستند. و برای این که بتوانید تمام توان خود را در این دو ماه بگذارید نیازمند این هستید که کمی انرژی خودتان را ذخیره کنید. به کسانی که از اول تابستان یا حتی قبل تر شروع به مطالعه کردند توصیه جدی میکنم در این فرصت بیست روزه کمی به ذخیره قوا و انرژی بپردازند. خوابشان را کمی بیشتر کنند، روزی نیم ساعت سعی کنند به انجام کارهای پر نشاط
.
.
.

۱۰۰% موافقم.
افسردگی هر کسی رو از کار می اندازه.

نقل قول: 7- همیشه در حال یاد گرفتن باشید...
میگن خدا همیشه از نشانه هایی که در اطراف ما قرار میدهد سعی میکنه به ما جواب سوالهامون رو بفهمونه... مثلا وقتی قابیل هابیل را کشته بود میبینه یه پرنده داره یه پرنده مرده دیگه را خاک میکنه بعد میهفمه که باید هابیل را خاک کند... یا وقتی موسی خضر را می بیند یاد میگیرد که نباید زود قضاوت کنه.. از این دست مثالها تو تاریخ زیاده... ادمیزاد با مشاهده اتفاقهای دور و برش همیشه در حال یاد گرفتن باید باشه... اگه میخواهید موفق بشید سعی کنید یاد بگیرید از هر اتفاقی که در اطرفتان می افتد. هر روز که دست از تلاش بر داریم و فکر کنیم دیگه نمیشه کاری کرد اون روز رو از دست دادیم.. همیشه یه راه حلی وجود داره فقط نباید نا امید شد و نباید دست از تلاش برداشت...

این هم که ۱۰۰% موافقم.
مغز اگه یاد نگیره یواش یواش تحلیل می ره و دردسر داره بازگشتن به وضع اولیه! چه برسه به پیشرفت.

_____________________________________

صحبت های شما بیشتر در حوزه روحیه بودند.

نظر حقیر در مورد اضطراب و استرس:

۱/ علم روانشناسی و روانپزشکی ثابت کرده که دو عامل مخرب اضطراب و استرس، اثرات جبران ناپذیری بر جسم و روان آدمیزاد خواهند گذاشت!
از فشار خون تا بیماری های روانی.

۲/ رشته تحصیلی هر شخص نباید کار رو به استرس و چند ماه اضطراب بکشه. چه در آزمون ها و مهم تر از اون، در دوره ها و مقاطع تحصیلی.
رشته تحصیلی باید شخص رو عاشق خودش کنه، نه مورد اضطراب و استرس و نابودی.

من می گم تلاش جای خودش رو داره!
اما بنظر من تمام اضطراب های بعضی از دوستان ریشه منطقی داره و اصلا نباید خودشون رو ناراحت کنند...
چون وقتی علاقه ای به محتویات نباشه... استعداد یا کشش نباشه... پایه درسی مطلوب نباشه... طبیعتا پشتکار واقعا عذاب آور میشه! و در نتیجه استرس و اضطراب گریبانگیر اشخاص مورد نظر خواهد شد و احتمال شکست رو بسیار افزایش می ده!
اون هم در شرایطی که با توجه هوشمندتر شدن سئوالات هر ساله، اشخاص علاقه مندِ استعداد یقینا بهتر بروز می کنند تا اشخاص صرفا تلاشگر!

خدا می دونه من الان دندانپزشکی رو به چشم خودم دیدم که بلد نیست دندان بکشه و همش از این و اون می پرسه چی کار کنم!
این آدم کیه؟؟؟
این آدم رتبه زیر ۲۰۰ کنکور سراسریه!
اما استعداد کشیدن دندان رو نداره!
درماندست!
حالا شما هر چقدر می خواید بهش تحمیل کنید تو باید تلاش کنی!

تلاش جایگاه خودش رو داره... و تا مقدار محدودی هم طرف رو می تونه یاری بده!

پس: دوستانی که تلاش کردند برای اینکه حس شکست ازشون دور بشه، صرفا نتیجه رو به دست خدا بسپارند!

توجه: صحبت های من، نظر و دیدگاه من هستند و ممکنه با نظر شما کاملا متفاوت باشند.

سپاس از شمای راهنما.

ممنونم از آقای جهانی و arcin واقعا عالی بود!

قربان بسیار سپاسگزار....

کلیک کردن رو شرایطی که من دارم.بسیار ممنون

مرسی آقا جهانی.
من که اضطرابم خیلی زیاده.
با اینکه خیلی خودنم اما حس می کنم پایم سسته.
لطفا راهنمایی کنید.

نظر شما در مورد انعطاف در مقصد کنکور چیه؟ مثلا در مورد دانشگاه pnu چیه؟
مثلا به این دلیل که تو این روزگار عمر ما جای خطا و آزمایش زیاد رو نداره.
به هر حال خیلی ها در این دانشگاه ها دارن درس میخونن و به جایی هم رسیدن.

وای خیلی خیلی ممنونم دقیقا سوالا و دغدغه های منو جواب دادین و متوجه اشتباهاتم شدم.آقای جهانی امیدوارم که به هر چی تو زندگیتون میخوایین برسین . ممنونم . کاش منم اون چیزی را که میخوام به دست بیارم به اون جایی که میخوام برم . کاش با تمرین این چیزایی که فرمودین بتونم دیگه اشتباهات گذشتمو تکرار نکنم و به کوچیکترین هدفم برسم .