ارشد بدون دکتری ذره ای ارزش نداره....
این حرف رو یه فارغ التحصیل ارشد نرم ،بر زبان مبارک جاری ساخت و من همچنان در حالت علامت سوال به سر میبرم....
به نظر من حرفشون از نظر مفهومی درسته. در واقع دوره ی ارشد دوره ی آمادگی پیش از دکتری هست. اگر هدف بازار کار هست خب اتفاقا بعد از لیسانس خیلی بازار کار بیشتره. خیلی دانشگاه های مطرح دنیا مدرک ارشد رو مثل ما نمی دن. ولی در ایران با این شرایط مدرک گرایی ممکنه تحصیلات لیسانس کم به نظر برسه.
پس با این حساب همه ارشدی ها باید واسه دکتری هم خودشونو اماده کنن!امان از این مدرک گرایی!!!
شاید منظورش تو جامعه ی الان ما بوده
الان اینجوری شده که تو بیشتر موارد کاری که یه دانشجوی ارشد میکنه زیاد فرقی با دانشجوی لیسانس نداره . یعنی تو جامعه ی خلاقیت و بار علمی بیشتر ، معمولا بی استفاده مونده.
(۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۱ ۰۸:۰۱ ب.ظ)NoOne نوشته شده توسط: ارشد بدون دکتری ذره ای ارزش نداره....در حالت کلی چنین حرفی کاملا به معنی هستش. باید دقیق مشخص کرد که "ارزش نداره" یعنی چی؟
به نظر من هم ارشد بدون دکترا ارزش بالایی نداره من خودم اگه ۶ ماه ارشد خوندم که امسال رتبه بیارم فقط واسه اینه که در آینده بتونم به مدارج بالاتر دست پیدا کنم البته این حرف اصلا به معنی مدرک گرایی نیست .ارشد از دیدگاه بنده پیش دکترا هستش البته همه نمی تونن ارشد که گرفتن دکترا هم بخونن .اینکه ارشد بدون دکترا هیچ ارزشی نداره هم من درست نمیدونم.
(۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۱ ۰۸:۲۱ ب.ظ)mfXpert نوشته شده توسط: در حالت کلی چنین حرفی کاملا به معنی هستش. باید دقیق مشخص کرد که "ارزش نداره" یعنی چی؟موافقم.ارزش های هرکس واسه خودش تعریف شده هست.مثلا من خودم با عشق به درس دارم تو زندگی جلو میرم.و میدونم که راه رو درست دارم میرم.حالا تا هر جا که شده.سد و شکست هم تو هر راهی هست.بحث درس و کار رو هم از اولش جدا کردم که با شکست تو یکیش تو اون یکی نمونم.یادمه جایی تو خاطرات مرحوم تختی خوندم که هرروزدانشگاه تهران رو طواف می کردن فقط به خاطر تقدس و ارزشی که علم واسشون داشته
منم از استادم این حرف رو شنیدم که ارشد بدون دکترا فایده ای نداره ، چون الان برای کار (البته کار آزاد ، و نه دولتی) ، به مدرک اهمیتی نمیدن و طرف باید کار بلد باشه و اگه قراره کسی ارشد بخونه ، اما دکترا نره، بهتره که بعد از لیسانس بره دنبال کار ، حداقل جای ۲ سال درس خوندن واسه ارشد ، ۲ سال سابقه کار داره ، اما من خودم موافق این موضوع نیستم و علاقه به ادامه ی تحصیل دارم
این حرف بنظر من بستگی داره واسه کجا می پرسید و همانطور که دوستان گفتن با ارزش و بی ارزش یعنی چی؟
از نظر ادامه تحصیل در خارج از کشور:دو تا از دوستان من واسه یه دانشگاه در هلند درخواست پذیرش دکترا دادن.یکی ارشد گرفته بود و دو سه سالی کار کرده بود و یکی تازه ارشدش تمام شده بود. سایر شرایطشون تقریبا" مشابه بود و شاید شرایط دومی یه جاهایی بهتر بود.
به اولی پذیرش فول فاند دادن و بورسش کردن. دومی باید سالی هشت هزار یورو شهریه میداد.(اگه اشتباه نکرده باشم)
دلیل هم این بود که بعضیها معتقدند بین ارشد و دکترا بهتره شخص بره یه کم کار مرتبط انجام بده. با دو سال رفتن دانشگاه محقق خوبی مناسب دکترا نمیشید.
بعضی جاها هم فکر کنم نظرشون برعکسه. یعنی باید چسبیده باشه بهم.
از نظر استخدام در ادارات دولتی : یک یا دو پایه بالاتر هست پایه استخدامی تون با ارشد نسبت باه کارشناسی.
علاوه بر اینکه الآن اکثر جاها ارشد میگیرن تا لیسانس.
در سربازی:تفاوت را احساس میکنید.
اما ایا دکترا همیشه خوبه؟
بعد از گرفتن دکترا خیلی جاها استخدامتون نمیکنند(در ایران). چون از دکترا تقریبا" انتظارات خاصی میره.یعنی انتظار فردی میره که بصورت خاص چند سالی در یک شاخه گاه باریک از رشته مربوطه کار کرده. نمیشه ازش انتظار خیلی کارها را داشت. تجربه اش هم بیشتر در تدریسه تا کار دیگه.البته شاید با ارشد هم کم تجربه باشید ولی خب کارهای اجرایی را میپذیرید و کارهای طراحی یا هماهنگی را بهتر قبول میکنید. خیلی از سیستمها ارشد را قابل انطباق تر و هماهنگتر میدونند و واقعیتش هم اینه. دکتر بیشتر برای پستهای خاص خوبه که معمولا" استخدام واسه اش انجام نمیشه. بلکه اگه لازم باشه از جاهای دیگه دکتر میارن. یه آقای دکتری را میشناسم که قبلا" تو وزارت دارایی بود بعد برکنار شد از پستش . رفت رئیس یه قسمت از شهرداری تهران شد.
ولی اگه میخواهید برید در دانشگاه یا آموزش پرورش یا ....تدریس کنید گرفتن دکترا براتون لازمه چون اولا" خیلی جاهای خوب دیگه ارشد نمیخوان و خیلی جاهای دیگه خیلی زود تفاوت تدریس با ارشد و دکترا را متوجه میشید. البته بنظر من باز هم اگه میشه با ارشد برید تو بعد سعی کنید از سهمیه مربیان برید دکترا بگیرید
یا از سال دوم دکترا بگردید یه شهری جایی دست خودتون را بند کنید. الآن در خیلی از رشته ها دکتران بیکار که فقط حق التدریس هستند نسبتا" زیاده. در ضمن چون تو ایران خیلی کار تخصصی در بیرون دانشگاه نیست و از طرفی تقریبا" بیش از ۹۹ درصد فارغین دکترا ناچارند بیرون تهران شاغل بشن(بخصوص الآن که جذب هیئت علمی متمرکز انجام میشه)بنابراین خیلی روی درآمد کار بیرون از دانشگاه حساب باز نکنید. بعضی سازمانها گاهی پروژه هایی را میدن به دانشگاهها ولی خب اکثرا" تهران هست و اکثرا" هم اونطوریکه دیده میشه تجارب موفقی از دانشگاهها ندارن. چون اساتید میسپارن دست دانشجوها . دانشجو ها هم نمره را گرفتند بای بای. سازمان توسعه صنایع ایران یکی از بزرگترینهاش بود .
واقعیت تلخ در جامعه علمی ما اینه که میزان شعار و بزرگنمایی اش خیلی بیشتر از اصلش هست. پیشرفت علم وقتی خیلی سرعت میگیره که کاربردهای اون پیشرفتعلمی در جامعه تولید کننده علم مشتری داشته باشه.یعنی جامعه مولد باشه و تولید کننده و از پیشرفتهای علمی در تولیدات و صادراتش استفاده کنه. وگرنه پیشرفت علم با تزریق پول دولتی بیشتر جنبه شعاری پیدا میکنه.
جامعه کاری ما بیشتر خدماتی است تا مولد و پیشرفتهای علمی ما در دانشگاهها بیشتر بکار دیگران میاد تا خودمون.البته برای رتبه و اینا خوبه ولی تولید کننده پول بدون حمایت دولت نیست .