سلام دوستان در مورد ۲ سوال زیر میشه نظراتتون رو بگید
چه نمایش حافظه ای برای مقادیر صحیح از زبان های Late binding مناسب‌تر است؟
۱ - بدون توصیف گر زمان اجرا
۲ - با توصیف کننده‌ی زمان اجرا در یک کلمه‌ی جداکننده
۳- با توصیف کننده در همان کلمه
۴ - هیچکدام
به نظر خودم گزینه۲ درست باشه
صفات Data object که نام discriptor به آنها داده میشوددر چه زمانی ذخیره میشود؟
۱ - زمان اجرا
۲ - زمان ترجمه
۳ -زمان تعریف
۴ -می تواند در زمان ترجمه یا اجرا ذخیره شود
به نظر خودم گزینه ۲ درسته
اگه دوستان نظراتتون رو با دلیل بگین ممنون میشم
با توصیف کننده در همان کلمه
فضای کمتری میگیری بهینه تره.
دومی هم باهاتون موافقم
این descriptor یا توصیف گر چیه و در کدوم فصل زبانها هستش؟
ماله نوع داده پویاست پشتکار جان چون در زمان اجرا نوع داده انقیاد داره توصیفگر میخوره.فصل کتاب پرات منظورتونه؟
ولی سوال اولی به نظرم گزینه دوم صحیح باشه
چون زبانهای با انقیاد دیر رس سرعتشون پایینه و اگر توصیفگر در یک کلمه جدای دیگه ای باشه دیگه سرعت از این پاین‌تر نخواهد امد ولی اگه در خودش ذخیره شه سرعتو بیشتر میاره پایین
اما در مورد سوال دوم میشه بیشت رتوضیح بدهید و اینکه اصلا این دو سوال سوالات کنکور بوده؟
متشکرم
اونوقت اشاره گرها روهم باید بخونه اگه جدا باشه.پس سرعت میاد پایین
(۲۳ بهمن ۱۳۹۰ ۱۱:۳۲ ق.ظ)vijay نوشته شده توسط: اونوقت اشاره گرها روهم باید بخونه اگه جدا باشه.پس سرعت میاد پایین
چی شد؟
(۲۳ بهمن ۱۳۹۰ ۰۱:۳۱ ق.ظ)پشتکار نوشته شده توسط: ولی سوال اولی به نظرم گزینه دوم صحیح باشه
چون زبانهای با انقیاد دیر رس سرعتشون پایینه و اگر توصیفگر در یک کلمه جدای دیگه ای باشه دیگه سرعت از این پاین‌تر نخواهد امد ولی اگه در خودش ذخیره شه سرعتو بیشتر میاره پایین
اما در مورد سوال دوم میشه بیشت رتوضیح بدهید و اینکه اصلا این دو سوال سوالات کنکور بوده؟
متشکرم
جواب سوال اول ،گزینه ۲ و این شیوه برای زبان های با نقیاد دیر رس مناسبه چون سرعت بالایی داره اما حافظه بیشتر ی مصرف میکنه.
در سوال دوم بستگی به صفات داره که هم میتونه تو زمان اجرا باشه هم تو زمان ترجمه.خیلی کلیه!!!