(۲۱ فروردین ۱۳۹۵ ۱۰:۲۳ ب.ظ)d_felfelak نوشته شده توسط:  یه چیز:
فرض کنیم این مملکته داغونه اقاجان داغوووون یک سیستم اموزش و اقتصادی داره از خودش داغونتر
اصلا یه سیستم که از هر صد نفر یه نفر بدون پارتی سر کار میره
و ......
حالا توی این سیستم باید چیکار کرد؟؟؟

(۲۱ فروردین ۱۳۹۵ ۱۰:۰۸ ب.ظ)jazana نوشته شده توسط:  آقا مام نظرمون رو بگیم دلم میمونه هااا گناه دارم

به نظر مشکل اینجاست که واسه دولت مسئولیتی قائل نشده ایم.

دولت و سیستم آموزشی موظفه که نیروی کار تربیت کنه نه اینکه طرف درس بخونه مدرک با معدل بگیره بعد جامعه انتظار داشته باشه که علاوه بر "درس" خودش مهارت های کاری بلد هم باشه.

درسی که باهاش نشه پول درآورد(به جز استاد دانشگاهی تو ایران!) به درد نمی خوره. ایجاد پل بین دانشگاه و صنعت با دولته.

کسی که ارشد داره با معدل خوب(یا کارشناسی یا هرچی) یعنی وظیفه خودش رو انجام داده و حالا دولته که باید براش کار مهیا کنه بر اساس سطح آموزشی که دریافت کرده

سرفصل دروس رو دانشجو تعیین نکرده که، چون دروس و اساتید از تکنولوژی روز عقب مونده اند نباید انتظار داشت دانشجو این فاصله رو پر کنه.

حالا چرا به این وضعیت دچار شدیم بماند ولی مقصر اصلیش مسئولین و قانون گذاران هستند نه دانشجوی بدبختی که کاری که ازش خواستند انجام داده.

در مورد اینکه کار هست یا نیست:

معلومه که نیست. مدرک گرای مصرف گرا شدیم و هی آقای مهندس و اقای دکتر میگیم بعد انتظار داریم جوان صاحب مدرک راضی به کار دستی یا حقوق به نسبت پایین باشه.

اینکه یکی با شانس آشنا سهمیه یا حتی مهارت هایی که خودش یادگرفته(مثل اکثر developer هامون) ربطی به وجود داشتن کار نداره.

یعنی چون نیاز به متخصص شبکه هست دلیل نمیشه که به طرف بگیم خوب کار شبکه هست دیگه، دردت چیه؟ درد اینه که دانشگاه متخصص شبکه تحویل جامعه نداده.

حالا نه اینکه آمریکا گل و بلبله اونا هم سیستم آموزشی شون قدیمیه و مثل ما مشکل دارن ولی به هزار و یک دلیل بهتر از اینجاست(مهمترین دلیلش داشتن بازار آزاد و خصوصی گرایی و عدم سیاستگذاری از طرف دولت و باز بودن مسیر بهبود هست)

با این وجود تو شاخه کامپیوتر واسه کسی که خودش خونده و رو خودش سرمایه گذاری کرده کار هست.

اما تقریبا تمام رشته های غیر پزشکی دیگه هشتشان گرو نهشان مثل ما

اگر معادن و نعمت های طبیعیمون نبود مثل سومالیا ها به جون هم افتاده بودیم و چشم به انتظار صدقه سازمان های جهانی

(۲۲ فروردین ۱۳۹۵ ۰۸:۴۸ ب.ظ)RASPINA نوشته شده توسط:  

(21 فروردین ۱۳۹۵ ۱۰:۲۳ ب.ظ)d_felfelak نوشته شده توسط:  یه چیز:
فرض کنیم این مملکته داغونه اقاجان داغوووون یک سیستم اموزش و اقتصادی داره از خودش داغونتر
اصلا یه سیستم که از هر صد نفر یه نفر بدون پارتی سر کار میره
و ......
حالا توی این سیستم باید چیکار کرد؟؟؟

یه مهندس هیچ موقع منتظر استخدامی نمی مونه
بلکه خودش شرکت میزنه. بعد ادارات میان باهاش قرار داد میلیونی می بندن (از یک میلیون تا .... ) تا براشون پروژه انجام بده .نشد شرکت بزنه میره تو یه شرکت و...
فک کنم آقای بلک گفتن که آدم باید شاگردی کنه تا یاد بگیره. واقعا همینه . وقتی توی مسیر کار و یادگیری بیفتی اتفاقات خیلی خوب پیش میاد البته ممکنه ناکامی ها و شکست ها هم ولی همیشه آخرش خوبه

واقعا امیدوارم خودم هم توی مسیر درست قرار بگیرم
یه کم که کار عملی انجام میدم چ قدر با تمام وجود دلم میخواست یه جای خوب درس خونده بودم.

(۲۳ فروردین ۱۳۹۵ ۰۷:۱۳ ب.ظ)nobody90 نوشته شده توسط:  دلم گرفته از تنهایی
از بی هم صحبتی
سخته ادم اینو پیش کسی بگه.دور از عرف.
گفتم اینجا بگم.هیچکی هیچکی رو نمیشناسه.ادم راحته

(۲۳ فروردین ۱۳۹۵ ۰۵:۳۵ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط:  ۲- اونایی که پایه و ریشه مالی ضعیفی داشتند خب این پسر حالا مثال بزنیم حتی مجبوره تو دوران دانشجویی که تابستان ها بیکاره به جای اینکه بره کلاس یا دوره تخصصی یه چیزی یاد بگیره بیچاره باید بره کارگری تا پول و خرج دانشگاشو دربیاره بعدش کارشناسیش تموم میشه باید بره سربازی بعدش یا برمی گرده ارشد می خونه یا میبینه هیچی نیست کار نیست تو یه شهرستان کوچیک هستش مجبوره بیاد تهران حالا اگه به شبکه یا برنامه نویسی علاقه داشته باشه یکی دو تا کلاس و دوره می ره بعدش سنش هم همین جوری رفته بالا کار هم که به فرض پیدا کرد بعد این دوره ها یا گذراندن کارآموزی تو یه شرکت اونم تو شهرهای بزرگ این امکان وجود داره و تهران تو یه شهر کوچیک به چه دردی میخوره اون تخصصش یا مدرک ارشدش !به هر حال بعد از سال ها زحمت و سختی کشیدن و از دست دادن خیلی از چیزا به یه درآمد یه میلیون دو میلیونی میرسه ولی بازم چون پایه و ریشه ضعیف داشته خیلی از چیزا رو از دست داده از جمله جوانی خودشو بعد از یه سنی هم رسیدن به خیلی چیزا ارزش خودش رو از دست می ده !