سلام خدمت همه ی دوستان
بنده دانشجوی مهندسی (!) مکانیک هستم و در دانشگاه آزاد هشتگرد (!!!) مشغول به تحصیلم ترم سوم رو این ترم تموم میکنم ... همین طور که خودتون میدونید تو دانشگاههای ایران از جمله دولتی و آزاد و پیام نور و غیر انتفاعی و ... هزاران نفر فارغ التحصیل میشند ... البته اینکه شخصی که تحصیلش به پایان میرسه چی بلد هست یا نه فرق میکنه ...
بنده موقع کنکور و درس خوندن زیاد اهمیت نمیدادم چه دانشگاهی باشه فقط طی جوی که تو جامعه هست یجوری بود که باید میرفتم دانشگاه و فقط مدرک ... اینکه اون موقع چی بود یا نبود مهم نیست الان به این نتیجه رسیدم که میتونستم تلاش کنم و برم دولتی اما رفتم آزاد ...
شرایط من طوری هست که نمیتونم انصراف بدم و اگر انصراف بدم حتما باید برم سربازی جون یدفه انصراف دادم و دیگه نمیتونم انصراف بدم ...
برای من خیلی مهمه که وقتم رو الکی سر چیز بیخود نزارم مثل اکثر افرادی که فارغ التحصیل میشند بیکار و بی آر باشم ... نمیدونم این حرفی که بعضی ها میزنند درسته یا خیر که میگن ربطی به دانشگاه نداره و مهم خود طرفه و اطلاعاتش ... پس تفاوت دانشگاه تهران و پیام نور شهر X چیه ؟
برای من مهم نیست که باید برم سربازی مشکلی ندارم که بعد سربازی تلاشم رو برای یک دانشگاه بهتر محک بزنم ... اما چیزی که برام مهمه اینه که من میتونم تو دانشگاه آزاد اونم واحد هشتگرد به چیزی که میخام برسم ؟ کلا استادا از زیر درس دادن در میرند و بعضی دانشجوهای کم فکر هم از خداخواسته هستند !
پیشنهاد شما برای کار من چیه ؟
سلام
واقعا این تصمیمات در زندگی سرنوشت سازه و هیچکس غیر شما نمی تونه و نباید براتون تصمیم بگیره. شرایط شما و دانشگاهتون و ... رو خودتون بهتر از هر کسی می دونید
به عنوان کسی که کارشناسی آزاد خوندم و سربازی هم رفتم و الان شاغل هستم، می تونم چند تا توصیه بهتون بکنم که شاید تا الان کمتر کسی بهتون گفته باشه
۱- سربازی رو با مدرک برید، قطعا بهتره. یعنی بهترین جا هم که باشی، با مدرک و بدون مدرک زمین تا آسمون فرق میکنه. دیگه توی پادگان آزاد و سراسریش رو کاری ندارن. شما با مدرک درجه دار و حتی افسر محسوب میشی(بدون مدرک ....)
۲- بسیار خوبه که تحصیلات شما در دانشگاه دولتی خوب باشه.... ولی حالا که نشده!
الان که یه نگاهی به گذشته میندازم، خیلی حسرت اینو نمیخورم که کارشناسی آزاد خوندم(دانشگاهمون هم واقعا خوب بود)
بیشتر حسرت اینو میخورم که چرا زودتر درس رو تموم نکردم. شما بکوب بخون و ۷ ترمه تمومش کن
۳- الان با خیال راحت زندگیم جلو میره و به دنبال این هستم که اگر خدا بخواد ارشد رو یه دانشگاه دولتی خوب بخونم
۴- اگر هم الان یا بعدا قصد ارشد خوندن به هیچ وجه نداشته باشی، و دنبال شغل باشی، خیلی مهم نیست. شرکتی که من کار میکنم برای کسی که کارشناسی دانشگاه دولتی خونده اهمیت زیادی قائله ولی برای فرد منظم و کار بلد و حرفه ای اهمیت ده ها برابر قائله (مدرک دولتی رو که نمی خوان برای کلاسش)
براتون آرزوی موفقیت میکنم
سلام دوست عزیز
ممنون که جواب دادی
راستش رو بخواید بنده به این اهمیت میدم که اگر قراره ۴ سال از عمرم صرف یک چیز بشه پس باید اون چیز واقعا در آینده به دردم بخوره و نمیدونم در دانشگاه آزادی که من میرم این طور هست یا نه ... درآینده از تصمیمم مبنی بر این کار پشیمون میشم یا خیر !؟
دانشگاه ما این رشته رو تازه امسال آورده و فضای دانشگاه و دانشجویان هم طوری هست که به درس زیاد اهمیت نمیدهند و میخوان فقط یه مدرکی گرفته باشند ... برداشت من حداقل این طور هست ...
۱- نکته ای رو که در مورد سربازی گفتید واقعا درسته و بنده به این موضوع واقف هستم اما این برام قابل تحمل نمیتونه باشه که ۴ سال از عمرم رو هدر بدم تا سربازیم راحت تر باشه ... به جاش میتونم سربازیم رو در شرایط سخت تر تموم کنم و بعدش با خیال راحت تر به دانشگام برسم !
۲- درسته که من نتوستم دانشگاه خوبی برم اما این به دلیل اشتباهاتی بوده که خودم انجام دادم و اون موقع به این موضوع اهمیت نمیدادم اما الان پشیمون هستم و حداکثر تلاشم رو برای پیشرفت تحصیلی انجام میدم چون وقتی میبینم افراد زیادی از دانشگاه های مختلف فارغ التحصیل میشند اما هچ فرقی با فرد عادی ندارند ... بیشتر واحد پاس کردند و بس ...
بنده قصد دارم یک کارگاه تولیدی راه اندازی کنم و نیاز دارم که دانش فنی و مهندسی خوبی برای این کار داشته باشم !
نمیدونم شما چند سالتونه اما تجربه خودم رو براتون میگم شاید مفید باشه:
من یکی از بهترین شاگردای دبیرستانمون بودم و دبیرستانمونم یکی از بهترین مدرسه های استانمون بود وقتی سال ۸۳ کنکور دادم با اینکه درصدای درسای اختصاصیم به طور متوسط بالای ۷۰ درصد بود اما چون عربی رو ۹ درصد زدم به رتبه ای که میخاستم نرسیدم و به امید کنکور دوباره انتخاب رشته هم نکردم و نتونستم دانشگاه سراسری قبول بشم ولی با توجه به اینکه اون سال آزاد قبول شده بودم (
من تفریحی رفته بودم کنکور آزاد)تحت فشار خانواده رفتم آزاد.اما تا یک سال دچار افسردگی شدم
و این باعث شد معدلم خیلی کم بشه و در کل نتیجه رضایت بخشی نگرفتم.بلاخره لیسانس گرفتم و رفتم سرکار،استخدام رسمی شدم و بعد سرکار دیدم که هیج فرقی نداره کدوم دانشگاه لیسانس خونده باشیاگه دوباره به گدشته برگردم از آزاد خوندنم افسرده نمیشدم و با تمام قوا سعی میکنم خوب درس بخونم وارشد یه جای خوب قبول بشم
چون خیلی ها رو میشناسم که لیسانس رو تودانشگاه سطح پایین خوندن و لی فوق و دکترا دانشگاه عالی قبول شدن
ارشد حسابش از لیسانس جداست اگه ارشد آراد بخونی احتمال قبولی در دکترا کم میشه
پس با تمام تلاش بخون و واسه ارشد برنامه ریزی کن و این توصیه آخرمن کسی که سال ۸۷ لیسانس گرفته:
مهم نیست پشت سرت چه اتفاقی افتاده برای آینده برنامه ریزی کن و با تمام توان کارشناسی رو تو آزاد تموم کن
امیدوارم موفق باشی
ممنون از دوستانی که تجربیات خودشون رو در اختیار بنده قرار میدهند ...
بنده قصدم همینه که از دوستانی که تجربه دار هستند این موضوع رو سوال کنم و کاری رو بدون مشورت انجام ندم
نکته ی دیگه ای که هست اینه که برای بنده اصلا مهم نیست مدرکم چی باشه ... بنده بیشتر علاقه مند هستم که واقعا یک مطلب رو بلد باشم و از اون بتونم توی کارم استفاده کنم به خاطر همین تاکیدم روی دانشگاه خوب هست ... پول برام مهم نیست زیاد ... آدم ولخرجی نیستم و به کم هم قانع هستم و میتونم خرج دانشگاهم رو دربیارم ... قصد استخدام تو جایی رو هم ندارم که مدرک خیلی برام مهم باشه ....
۲ دوست عزیزی که گفتند شاید واحد دانشگاهی شما سطح بالایی داشته باشه ... مثلا دانشگاههای تهران یا کرج یا باراجین ....
موفق باشید
من تو دانشگاه آزاد زنجان درس خوندم و اون موقع انقد سطحش پایین بود که افسرده شده بودم!!! اینو بدون که همیشه مدرک داشتن و درس خوندن بهتر از نداشتنه اینو بهت قول میدم .(ضمن اینکه همکلاسی هام واسه ارشد دانشگاههای تهران دراومدن)
هرچی سنت بیشتر بشه اینو عمیقتر متوجه میشی اگه برادرم میخاس اینکارو بکنه که انصراف بده ،تمام تلاشم رو میکردم که نذارم چون خودمم وقتی ترم ۳ بودم قصد داشتم ترک تحصیل کنم و واقعا احساس شکست سنگین میکردم.
عزمت رو واسه ارشد جزم کن برادر
میدونی به نیمه پر لیوان نگاه کن...یه دانشگاه متوسط یا حتی پایین تو کارشناسی یه چیزی که برات داره اینه که وقت زیادی داری واسه کار کردن..با یکمی درس خوندن می تونی نمرات بالا بگیری + میتونی رو درسات بیرون دانشگاه تمرکز کنی..از الان به فکر زبان و ارشد باش..می دونم گفتنش اسونه ..من ۲ سال پیش وضعیت شما رو داشتم..همش تو فکر انصراف و اینا بودم..دوستم بهم گفت : گاهی واسه یه پرش بلند باید یکم دورخیز کنی..
منم نمونه ی یک ادم متنفر از دانشگاش و قصد انصرافی بودم، البته من دیگه ترم ٥ یا ٦ این فکر به سرم زد، اما دقیقا گفتم برای ارشد تلاشمو میکنم، خیلی حیفه دوسال از زندیگیمو عقب بندازم برای منی که همیشه دغدغه ی تایم و پیشرفت دارم
اگر رشتتونو دوست دارین ادامه بدین، اما اگر با انصراف قصد تغییر رشته هم دارین، از همین الان اینکارو کنین نه ترم ٨!