سلام دوستان
بین این دو تا گزینه کدومش صحیحه؟
۱- عاملی ک ب زبان طبیعی محاوره میکند در یک محیط نبمه قابل مشاهده عمل می کند
۲-عاملی ک در محیط کاملا قابل مشاهده عمل میکند نیاز ب حالات درونی ندارد.
شماره یک رو مدرسان گفته درسته
شماره دو رو مقسمی
بالاخره کدوم؟؟؟
پیشاپیش سپاس
Sent from my GT-S6312 using Tapatalk
هر ۲ درسته
گزینه اول؛عامل فقط می‌تونه جمله‌ای که تو همون لحظه شنیده درک کنه نه کل چیزی که گوینده در ذهن داره .همچنین شاید عامل نیاز داشته باشه برای درک و فهمیدن جمله فعلی به جملت قبلی مراجعه و بر اساس اونا استدلال کنه-------> اینا که گفتم ویژگی محیط نیم قابل مشاهده بود
حالا گزینه ۲دوم که گفتی:اینم درسته چون اگه محیط کاملا قابل مشاهده باشه ،عامل می‌تونه به صورت انعکاسی ساده و بدون نیاز به حالت داخلی ساخت شه که اصلا خود تعریف انعکاسی همینه یعنی فقط بر اساس درک فعلی و بدون ذخیره کردن و بدون استفاده از دنباله ادراکی،وضعیت فعلی محیط تشخیص بده
خود تعریف به کاملا قابل مشاهده اشاره داره و قسمت بدون ذخیره کردن و ... به قسمت بدون حالت اشاره داره
نکته آخر:اگه محیط قابل مشاهده باشه انعکاسی ساده کافی و جوابگو به ساختار‌های دیگه نیاز نیست