سلام
احتمالا الان میگید حالا یکی یه تاپیک این جوری باز کرد دیگه این سیر تاپیک ها شروع شد مثل هم...
راستش وقتی تاپیک "نامردترین..." رو دیدم با خودم فکر کردم گاها گفتن این موراد باعث می شه فکر کنیم که ایا ادمهای دور و بر ما هم همچین ادمهایی هستند؟ ایا ممکنه یه روزی اونا هم یه نامردی در حقمون بکنن؟ و یه جورایی ادم ممکنه یادش بره که توی زندگی اش ادمهای خوب و موثر زیادی وجود دارند ولی خیلی افراد اطرافمون در این دسته نامرد نمی گنجن
توی این تاپیک در مورد سه قشر زیر صحبت کنید.
گروه اول اونایی که تو زندگیتون دیدید وبه نظرتون موفق بودند البته تعریف موفقیت متفاوته می تونید تعریفتون یا دلیلتون رو برای این که فکر می کنید اون فرد موفقه رو هم دکر کنید.
دسته دوم ادمهایی که براتون جالب بودند شاید چون با بقیه ادمها متفاوت بودند شاید چون...
و دسته سوم افرادی که بیشترین تاثیر یا تاثیر زیادی تو زندگی و راهتون داشتند.
خیلی عالی.(آیکون استقبال فراوان)
چون من از این تاپیک خیلی خوشم اومد، میخوام اولین نفری باشم که نظرم رو میزارم.
۱/ یکی ازفامیلهامون
پسر یکی از فامیلمون که همکلاسی داداشم بود، و خیلی درس افتضاح و بدی داشت در حدی که توی راهنماییش تجدید می شد و واقعا واضح بود که هوش چندانی نداره، الان لیسانس و فوق لیسانسش رو گرفته، گذشته از اینکه کجا و چجوری درس خوند، برای من پشتکار این آدم و ناامید نشدنش با وجود اینکه شکستای متوالی (به زعم من البته) توزندگیش خورده خیلی جالبه و فکر کردن بهش خیلی بیشتر از فکر کردن به آدمایی که موفقیتهای زیادی تو زندگیشون داشتن بهم انرژی میده.
با شناختی که از خودم دارم تقریبا مطمئنم که اگر من جای اون بودم و هوش اون رو داشتم هیچکدوم از کارایی که اون تونست انجام بده رو انجام نداده بودم و خیلی زود ناامید شده بودم.
در واقع این آدم از اون آدمایی هست که هوش زیادی ندارن ولی با تلاش فراوان و در کنارش اعتماد به داشته های خودشون ولو کم و ابتدایی ولی درست، مسیر زندگیشون رو خیلی خوب پیدا کردن، حالا مسیرشون ممکنه به نظر خیلی ها چندان موفقیت آمیز نباشه ولی همین که اون ادم بدونه جاش کجاست و نهایت تلاشش رو در موقعیت خودش بکنه خیلی با ارزش هست به نظرم. ( من واقعا به این آدما غبطه می خورم)
۲/ یکی از دوستانم که از بحث علمی باهاش خیلی لذت میبرم، چون دقیقا فقط بحث علمی می کنیم و بحثمون هیچ حاشیه ای نداره ، منظورم این هست که توی بحثامون هیچ کدوم سعی نداره خودش رو باهوشتر و باسوادتر از اون یکی جلوه بده و فقط مطلب مورد بحث و روشن شدن اون برای هر دومون مهمه.
نمی دونم شاید این موضوع زیاد مهم نباشه ولی منی که با افراد زیادی بحث کردم که هدفشون توی بحث فقط اثبات حرف خودشون ولو غلط بوده، این وِیژگی دوستم رو خیلی دوس دارم و از مصاحبت باهاش لذت میبرم.( نمی دونم شایدم چون مدل فکر کردنش خیلی شبیه خودمه ازش خوشم میاد)
سلام
یکی از همکلاسی های خواهرم در دوران ارشد واسه من انسان جالب و موفقی بود.
ایشون کلاس اول دبستان که بودند دیکته شون رو تجدید شدند و در کل درسشون خیلی خوب نبوده یعنی از بهره هوشی پایینی برخوردار بودند اما فوق العاده پشتکار داشتند چون مسائل رو خیلی خوب نمی فهمیده اینقدر درساش رو می خونده تا کل کتاب رو حفظ میشده. لیسانسش رو از دانشگاه آزاد میگیره و فوقش رتبش ۶ میشه و تو یه دانشگاه دولتی معتبر درس می خونه .
تو دوران ارشد زبانش خیلی خیلی ضعیف بوده و طوری که وقتی رفته بود کلاس زبان معلم زبان بعد از چند جلسه بهش گفته بود نیا. (جالبه که اینا رو خودش تعریف میکرده بدون هیچ احساس خجالتی) ولی یکسال بعد از همون گفتن نیا ایشون مدرک تافل یا آیلتس (دقیقا یادم نیست کدومش) رو گرفت با همون پشتکاری که بقیه درساش رو میخوند الان دانشجوی دکترای یه دانشگاه معتبر دولتی هست.